Gemengd Nieuws.
zit. Hij heeft een storing geboekt
van 3 ton aan uitgaven, bedragen voor
salarissen en aankoop van gronden. Ook
hield hij bij de bodven voor de steen
fabriek te Muntendam en weet daardoor
dat beklaagde op die fabriek een vorde
ring had wegens voorgeschoten geld. Ge
tuige heeft de effecten van beklaagde ge
haald, daarbij toen een grosse van een
hypotheek gebracht, en hij heeft de ef
fecten bij Schortinghuis en Stikker ver
zilverd voor ruim f9000.
Ook heeft hij wel eens gelden gehaald
voor beklaagde van Julius Oppenheims
Bank, precies hoeveel, weet hij niet. Hij
weet voorts, dat beklaagde circa f5S00
aan Neder!. Grondbezit heeft voorgesch-o
ten; ook, dat er wei eens wissels uit
gesteld werden, maar niet dat ze gepro
testeerd werden. Verder weet hij dat Die
ters op 'n huis, dat hij van den heer Mei
huizen had gekocht, gewonnen heeft.
Beklaagde heeft hem dit althans ver
teld.
De verdediger wees er op, dat de
beklaagde de winst uit deze transactie
wilde doen strekken ten voordeele van
Nederl. Grondbezit Uit die winst heeft
beklaagde aan aandeelhouders 6 pet. uit
gekeerd.
De getuige H. R. Holthuis, steenfa
brikant te Mustendam, die bijna niet te
verstaan is, geeft als zijne meening te
kennen dat beklaagde de bedoeling had,
een stuk grond dat getuige voor f17.000
had gekocht, voor f56.000 Neerlandsch
Grondbezit in de maag te drukken.
De voorzitter constateert dat de heele
geschiedenis van Neerlandsch Grondbe
zit door beklaagde op touw is gezet om
zijne schulden te dekken.
Dé heer W. van Lankeren, bouwkun
dige te Utrecht, heeft dc gronden in
Utrecht geschat op f16.000 .De toestand
is sedert 1905 niet zoo veranderd dat ze
nu f56.000 waard zouden zijn. Beklaagde
blijft van meening dat er in dat terrein
wel kans zat en dat Neerl. Grondbezit
met dezen koop goed heeft gedaan.
De heer B. van Beets, te Amste. dam,
koopman en makelaar, gehoord als ge
tuige. achtte de schatting der gronden
te Utrecht op f 16.000 veel te laag. Hij
schatte ze op f 70.000. De getuige van
Lankeren bleef echter bij zijn waardee
ring der gronden en merkte op, dat men-
schen buiten Utrecht zich herhaaldelijk
hebben vergist omtrent waarde van ter
reinen te Utrecht.
De heer van Lankeren bleef schatting-
van f 16.000 handhaven, de heer Van
Beets de zijne.
De president ondervroeg ten slotte
den bekl. over de verschillende punten
der akte van beschuldiging. Bekl. ont
kende den heer Ten Gate Vissering door
valsche voorspiegelingen te hebben be
wogen meer aandeelen in Neerlandsch
Grondbezit te nemen dan hem als com
missaris dier vennootschap verplicht was
te nemen.
Ten aanzien van de andere punten der
beschuldiging ontleende bekl. niet beslist
maar gaf hij aan zijne handelingen eene
vergoelijkende voorstelling, daarbij voe
gend, dat hij niet geweten heeft, straf
bare feiten te hebben gepleegd.
De president van zijn kant, aannemen
de dat bekl. Neerlandsch Grondbezit met
goede bedoelingen heeft opgericht, con
stateerde, dat uit al het gebeurde wel dit
duidelijk blijkt, dat manipulaties van
bekl. met Neerlandsch Grondbezit ten
doel hadden zich geld te verschaffen en
daarmede zijne eigene zaken te redden.
Ook constateerde de president, dat bekl.
nooit een poging heeft gedaan, om onroe
rende goederen in de vennootschap te
brengen.
Te half zes werd de zitting geschorst
tot heden.
Dan is het O.M. aan het woord.
BedriegeUjke bankbreuk.
Naar „Het Vad." verneemt heeft de
Curator in het faillissement van den be
kenden geldschieter L. v. L. te 's Gra-
venhage een aanklacht wegens bedrie-
gelijke bankbreuk ingediend tegen den
gefailleerde, op grond van "het feit dat
hij een voorraad zilver aan den boedel
zou hebben onttrokken, v. L. die voort
vluchtig is, heeft zich waarschijnlijk naar
Brussel begeven.
Kunst en Wetenschappen.
De komeet van Halley.
Te Parijs en te Londen zijn berichten
ontvangen uit Kaapstad, volgens welke
de komeet van Halley in den vdoegen
ochtend van den 15en aan de KaajDSche
sterrenwacht is gefotografeerd en zij om
6 uur 's ochtends duidelijk zichtbaar was
met het bloote oog. De staarit was waaier
Vormig en zichtbaar over een lengte van
twee hemelgraden.
De ko;p van de komeet had een sik
kelvormig voorkomen, met de bolle zij
de naar de zon gekeerd. De helderheid
van de kern was te vergelijken met die
Van een ster der 4e grootte.
Uit «Je bollenstreek
In aansluiting met hetgeen wij ,Zar<
terdag opnamen over den handel in af
gesneden bolienbloemen, schrijft men
ons
Het gedenkboek der Algemeene Ver-
eeniging voor Bloembollencultuur, geeft
een overzicht van den strijd, waarbij men
in de jaren 18811889 'getracht heeft
de bloemenhandel te fnuiken zonder dat
dit gelukt js. „De bloemenhandel stierf
wel niet zijn eigen dood, ma^r zoinkl
toch allengs "bij gebrek aan "looneride
uitkomsten dermate in, dldus het £&-
uenkboek dat hij den bollenhandel niet
/neer schaden kon.
Dat was toen het geval, nu 'is het
echter weder geheel anders.
Vroeger jaren verzonden tie meeste
bolienkweekers zelf hun bloemen. Tn het
buitenland vooral in Engeland en Duitsch-
land, bestonden verschillende verkoop,-
huizen, die op allerhande wijze d^en ge
wonen kweeker het verzenden aanlokke
lijk maakten, door b.v. zelf voor de ver
pakking re zorgen enz. Het gevo'£ was
dat massa's bloemen naar de buitenland-
sche verkoophuizen gingen, maar cocr te
groote aanvoer bracht dc publieke ver
hoop weinig of niets op. Toen staakten
de kweekers de verzending, waardoor die
handel vanzelf inzonk.
In de laatste jaren is deze ha'ndej'
weer opnieuw gaan ópieven en Yn andere
banen geleid en wel zoo dat hij o,nt-
zeggelijk meer nadeel doet. Verschil
lende firma's in de bollenstreek maken
er speciaal hun werk van vaste afnemers
van afgesneden bloemen te vinden,
sommigden bereizen er Hei buitenland
voor, de meeste echter trachten door
middel van adverteeren in de b.uiienlan'd-
sche bladen, hun afnemers te vindeait
Dit gelukt maar al te wel met het ge
volg dat nu de b'.oemen verzonden wor
den fegen een vooraf vastegestekien,
prijs, waarbij de afzender voldoende
winst maakt en de ontvanger nog altijd
zóó weinig betaalt, dat die handelaars,
die zeiven de Hollandsche bloembollen
in het buitenland in bloei brachtenv
onmogelijk tegen hem kunnen concur-
reeren.
Wie Duitschland bereist, weet bij on
dervinding hoe bang, de bollenafnemers
zijn voor de schade, ontstaan door het
verzenden van afgesneden bloemen int-
Holland. Omdat die bloemen niet tegen
d.e lange zeereis bestand zijn, kunnen
zij niet naar Amerika verzonden worden,
en kunnen de Amerikaansche handelaars
in ih,et voorjaar goede zaken maken met
onze bollen, getrokken in pannen, potten
of kisten. In Duitschland is die kans ver
keken, in hoofdzaak door de concurrentie
met de van uit Holland gezonden bloe
men. Het tegenwoordige systeem, waar
bij de bloemen rechtstreeks en dagelijks
naar verschillende plaatsen en naar vaste
klanten gezonden worden, werkt nog on-
nadeeliger dan toen men ze vroeger naar
verkoophuizen zond; nu komen de bloe
men frisch en onbeschadigd in handen
der winkeliers; vroeger moesten ze in
de verkoophuizen eerst weer verkocht en
verder doorgezonden worden, en verlo
ren ze vaak haar mooie kleuren, friscli-
heid.
Moge dus de nieuwe manier van ex
port een geregelde winst afwerpen en
breidt zij zich meer uit, noodzakelijk zul
len er door hoe langen hoe minder bollen
besteld worden.
In het belang van den boll-enhandel
zou het zij ft als er van rijkswege
een hoog uitvoerrecht geheven werd voor
levende hyacinthen, tulpen en narcissen
bloemen, want het particulier initiatief
schiet hier te kort om het gewraakte
euvel te bestrijden.
De bloemvelden vóór anderhalve
eeuw.
In het jaar 1759 maakte Bengt Ferr-
ner, een Zweedsch geleerde, een reis
door ons land en "schreef in zjjfri dag
boek op, wat hij zag en ondervond. Hier
van verscheen in de jongste Bijdragen
en Mededeelingen van het Hist. Gen. te
Utrecht een bewerking door prof. Kern
kamp. Daaraan ontleen en wij het ver
slag, dat de Zweedsche reiziger in zijn
dagboek opieekende van eën uitstapje
door hem den 16 April 1759 onder
nomen naar „die groote beroemde vel
den", „die nu in bloei stonden en waar
over nu in gezelschap algemeen werd
gesproken. Vlak buiten de westelijke
poort van "Haarlem bij het daar aange
legde mooie bosch waren deze Holland
sche begeerlijkheden. Daar waren Vel
honderd grootere en kleinere bloemen
velden en honderd bloemisten, die geen
ander bedrijf hadden dan bloembollen te
planten en 'deze o'f wel de bloemen er
van te verkoopen. Het schijnt wel onge
looflijk, dat deze honderd huisvaders
met him gezinnen niet alleen hun be
staan vinden door dien handel, maar
zelfs kapitalisten zijn geworden, terwijl
zij niets bezaten toen zij begonnen.
De Zweed tracht dit te verklaren
■door in herinnering te brengen, hoe in
1730 en volgende jaren hier te lande
een groote windhan-del in hyacinten werd
gedreven. Hij noemt dat eeis soort van
bloemenziekte, waardoor de geheele na
tie bewogen was. „Toen," aldus gaat
hij voort, werd een enkele bloembol, die
in de hoogdravende taal van deze bloe
misten gloria mundi genoemd wordt,
met 10000 gulden betaald; nu (dat wil
zeggen in 1759) wordt zij verkocht voor
300. Toen ruïneerden zich welgestelde
families alleen door het koopen van bloe
men toen verkochten de armeren alles
wat zij bezaten om een lapje grond voor
bollenkweekerij te koopen, waarfn toen
een goudmijn stak. Toen was 'net jalet
zeldzaam te hooren, wanneer die of die
overleed, hij voor een waarde van 100
150 en 200.000 guldens naliet alleen
aan bollen. Toen was geen dienstbare
zoo arm, of hij had zijn bol of ten min
ste een aandeel daarin'want 'wanneer
iemand niet zoo vennogciid was., dat hjj
of zij alleen een bol kon betalen
deden 3, 4, 6, 10 het in compagbon'-
schap. Het gebeurde ook dikwijls dat
iemand aandeel had in verschillende bol
len. Vooral dienstmeisjes waren verzot
op bollen soms hadden ze met haar tie'-
nen één, soms hadden zij aandeel in ver
schillende bollen iegelijk. Gloria mundi,
Flos florum, Suprema, Caelestina, le
roi de France, Gustavus Adolphus, Ie
monarque d'Espagne, comte de Bonac,
etc.J waren klinkende namen, die er niet
weinig toe bijdroegen om de waarde
der bloemen te verhoogen. Nu is deze
liefhebberij zeer verminderd, maar er is
toch nog zooveel van overgebleven, dat
een buitenlander het alleen kan aanzien
voor een dwaasheid. In m'ijn oogen wa
ren deze bloemvelden maar heel matig
schoon, maar cfe menschen hier in 't
land houden ze voor iets verrukkelijk."
Wat het oordeel over de al of niet
schoonheid der bloemvelden "betreft, zij
hier medegedeeld, dat de Zweedsche ge
leerde als wiskundige meer gevoel voor
het nuttige dan het artistieke had. Zijn
mededeelingen echter over 'den hyacin-
tenhandel, als het ware een herhaling
van den iulpenzwendel uit de jaren van
16341637, zijn volgens prof. Kern
kamp als aanvulling van wat daarover
beleend-is, van waarde.
De Duivelbanner van Goriu-
chem. Voor eenigen tijd was in een
gezin in den omtrek van Tiei een jong-
mensch ongesteld, geneeskundige hulp,
baatte niet scheen het, 't gevolg was dat
men na samenspreking het beste dacht
te doen, eens naar den „duivelbanner
te Gorinchem te gaan.
En zoo geschiedde, dat een der naast-
bestaan den met en fleschje urine van
den zieke om hulp en raad naar Go
rinchem toog.
Deze reis was echter niet naar tien
zin van den boozen geest, die in het "li
chaam van den zieke huisde, want (zoo
verhaa.de de peftoon met de zending
belast) op den weg werd ik telkens van
den eenen naar den' anderen kant ge
smeten.
Na gedaan onderzoek door den des
kundige, zeide deze, dat de jongen be-
tooverd was, en als in het hoofdkussen
waarop deze gewoonlijk sliep, een orter-
staart was, dan moest hij er aan sterven.
Bij onderzoek bleek zich in de veeren
van net kussen een otterstaart te hebben
gevormd, zcodat het dood\ onnis was uit
gesproken geen hulp kon hier meer ba
ten, een geneesheer te raadplegen was
onnoodig, en zco gaat waarschijnlijk een
jong leven ten gronde, zoo er geen des
kundige hulp wordt ingeroepen.
Een dergelijk geval doet zich thans
voor in het naburige dorp Rumpt:
Een man, die daar ziek is, zocht raad
bij den meergenoemden „duivelbanner^'
te Gorinchem.
Na urine^onderzoek bleek, dai ook hij
betooverd (als bewijs zouden er rozen
in zijn bed zijn) de toovenares was ie
mand bij wie de zieke een kop koffie en
een borrel had gebruikt.
Nu ging men nadenken bij wie dit ge
weest was en toen bleek dat de man
ongeveer drie maanden geleden bij een
oude vrouw koffie en een borrel had
gedronken, dus deze was de schuldige.
Het gevolg is dat de bedoelde vrouw
den naam heeft een heks te zijn en bo
vendien nog geldelijke schade lijdt, daar
er menschen zijn, die niet meer bij haar
in den winkel willen komen, uit angst
betooverd te worden.
Dooreen vallendelamp. Een
weduwe te Barnevekl had Vrijdagavond
een oogenblik de zorg van haar drie
jonge kinderen aan een buurmeisje op
gedragen. Doch nauwelijks had zij haar
woning verlaten, of zij hoorde een harden
slag, gevolgd dcor een hevig geschreeuw
en nog vóór zij haar wening weer be
reikt had, kwam het buurmeisje geheel
gehuld in vlammen naar buiten vluchten.
Gelukkig werd zij hier dadelijk docr de
buren gegrepen en in een inet water ge
vulde goot gedompeld waardoor men de
vlammen meester werd. Toch had het
ongelukkige meisje reeds ernstige brand
wonden bekomen.
intusschen was de doodelijk verschrik
te moeder, die begreep dat haar drie
kinderen zich nog in de eveneens gewel
dig brandende kamer bevonden,"dooi de
vlammen heen naar binnen gesioven. En
boven verwachting, mocht zij er in sla
gen, haar kroost in veiligheid te brengen
terwijl het ook met vereende krachten ge
lukken mocht den brand tot het eene
vertrek te beperken.
Van het met brandwonden overdekte
buurmeisje vernam men later, dat het
tegenwicht der hanglamp naar beneden
gevallen was, waardoor de lamp verbrij
zeld en alles eensklaps in vlam gezet
was.
De Londen sc he berichtgever
van het „Hbl." schrijft:
Terwijl omstreeks half ^es, toen de
middagvoorstellingen der schouwburgen
uitgingen, de honderden, die daar ge
noten hadden, „verrast" werden door een
hevige regenbui, welke hen zoo spoedig
mogelijk een goed heenkomen deed zoe
ken in de gelukkig in de buurt van Pic
cadilly niet schaarsche „tearooms", was
dit weer niemendal vergeleken bij het
geen men kreeg boven Hampstead, Is
lington, Hackney, Hotton enz.
Daai volgden hevige donderslagen ,op
verblindende bliksemsiralen, en s'troom-
de eenigen tijd het water uit den hemel.
Op vele plaatsen werden de straten een
paar voet blank gezet en leden vele kel
ders en sous-ter rains waterschade. Op
verschillende plaatsen sloeg Tic bliksem
stukken van schoorsteen en eh ifit de
muren en in Stepney sloeg 'het hemel
vuur in een pakhuis aan Regeni's Can'al
Doek, dat totaal uitbrandde
De bewoners van Rothefield Steet in
Islington hadden nog een: sensatievoll
avontuur. "Daar daalde n.l. in een tuintje
achter een der huizen in genoemde straat
een luchtballon neder. Te half vier was
die bemand door capt. Maitland, verge-
gezeld door een dame bij Crystal Palace
opgestegen. In het luchtruim was op
eens de onweersbui opgekomen en \1e
ballon was door telkens veranderenden
Wind in verschillende richtingen geJre
ven. De 'Iuchcschipper was oodzaakt
telkens ballast uit de werpen 'om 'den
óallon drijvende te houden, Hoen boven
Islington was hij gedwongen te dalenl.
Hij had gepoogd in Rocherfield Street
neer te dalen, maar de ballon was nog
over de huizen gedreven rukte een stuk
van een schoorsteen en daalde toen in
den Stadstuin.
Gelukkig werden noch kapitèin Mait
land, noch de dame gewond, de ballon
was ernstig gehavend. Men begrijpt dat
de geheele buurt uitliep, toen men be
merkte dat de ballon midden in de stad
zou moeten neerkomen en Ttotherfield
Street een menschenmassa werd.
De dame, die dit ernstig ballonavon-
tuur mede maakte, had zich kranig ge
houden en verklaarde zelfs „dat zij voor
geen geld een ïoo ongedacht avontuur
had willen missen."
In D a 1 m a t i en het Oosten-
rijksche kustland heeft de aankondiging
van de ontmoeting of voorbijgang van
de komeet van Halley en onze aarde
onder de Zuid-Slavische bevolking de
vrees levendig doen worden dat dan on
vermijdelijk de wereld moei: vergaan. De
opschudding is van 'dien aard, dat de
stadhouders van die provincies uit Wee-
nen aanschrijving hebben ontvangen om
te zorgen dat van de kansels en m tie
scholen de bevolking ingelicht en ge
rust gesteld worde omtrent de astrono
mische gebeurtenis. Op sommige plaat
sen had de onrust zulke afmetingen aan
genomen, dat de menschen begonnen wa
ren hun hebben en houden weg te geven,
anderen voor een schijntje hun goede
ren verkochten aan woekeraars, die van
dit bijgeloof profijt trokken.
Op de scholen in Dalmatië zijn van
regeeringswege populaire geschriftjes
rondgedeeld, waarin duidelijk wordt ge
maakt, dat de komeet niemand vrees
behoeft aan te jagen, maar integendeel
ieder zal onthalen op een móói schouw
spel aan den hemel.
Dat de plattelandsbevolking in Dalma
tië nog in dat bijgeloof verstrikt is, laat
zich begrijpen. Maar wat te denken van
de ouders van jonge Öames die op pen
sionaten gaan in Fransch Zwitserland en
die volgens een bericht in een West-
Zwitsersch blad aan de directrice
hebben meegedeeld dat hun dochters
niet bij den aanvarïg van het school
jaar, maar eerst einde Mei op schoo-l
zullen komen, daar men 'de leden van
het gezin den 18en Mei liever bij el
kaar heeft.
Sinds ongeveer eenmaand ont
ving de politiecommissaris in een der
Parijsche wijken onophoudelijk brieven,
waarin hem werd meegedeeld, dat een
in die buurt wonend koopman zijn 10-
jarig zoontje op gruwelijke wijze mis
handelde. Toen de commissaris dezer
dagen besloot gevolg te geven, en een
onderzoek instelde, bleek de geschiede
nis maar al te waar te zijn-
Het kind werd gevonden in een don
kere kelderhet lag ïn een ou5e kist,
welke het kind tot bed diende, en op
rottend, stinkend stroo, in allerlei af
val. Zijn handen waren op den rug ge
bonden, zoodat hij op den buik liggend,
het karige voedsel dat hem werd toe
geworpen, tot zich moest nemen. Het
Fichaam vertoonde talrijke sporen van
mishandeling en zelfs brandwonden.
"Zijn negenjarig zusje, door de politie
verhoord, verzekerde, dat haar vader
groot gelijk had, hem zoo te behandelen,
daar hij zeer stout was. Blijkbaar zegde
het kind een voorgezegd lesje op. Ter
wijl het mishandelde broertje door een
dokter werd onderzocht, maakte z'ij van
de gelegenheid gebruik, daar inemand
op haar lette, om het eten, dat het kind
door den commissaris was voorgezet, op
den grond te werpen.
De jongen is voorloopig onder dak
gebracht door het stedelijk armwezen.
Een vreeselijk avontuur. Een
vreeselijk verhaal van lijden en ontbering
in aan het licht gekomen, door de aan
komst te Sault Ste Marie, van een spe-
cialen trein, komend van mijl 51, op
den Algoma Central ijzeren weg.
De hoofdfiguur van het drama is een
Finlander, EÏnkansus, genaamd, welke
voor drie weken het Amerikaansche Sauet
Ste Marie verliet om werk te zoeken in
de Canadeesche houtkampen. Geduren
de de eerste dagen waren al zijne po
gingen om werk te vinden, vruchteloos
toen hij van eenige houthakkers vernam,
dat hij waarschijnlijk zou gelukken, in
een kamp op ongeveer 3 mijlen van de
plaats, waar hij zich bevond.
Vol hoop ging Kankus op weg, maar
gansch onbekend zijnde niet de streek,
en de zeldzame wegen, geraakte hij
midden der bosschen verloren. Den ganu
schen nacht en den volgenden dag, bleef
hij radeloos ronddolen, en toen uitgeput
van krachten zijnde, viel hij in slaap or*
den hardbevroren grond. Dit was zjjïi[
ongeluk, want toen hij den volgenden
dag in den namiddag ontwaakte, "be-
vond hij dat zijne handen en voeten Be
vroren waren.
Gedurende verscheidene dagen bleef
hij daar hulpeloos liggen 'zijne erbar
melijke noodkreten stoorden wel de stil
le eenzaamheid des wouds, maar vonden,
er helaas geen weerklank. Eindelijk de
pijnlijke kwellingen van den honger niet
langer meer kunnend uitstaan, sleepte
hij zich over den grond tot aan een ja-
gersval, waar hij een bevroren dooden
eekhoorn vond. Dit dier Verslond hij
met gretigheid, en zijn pijnen waren een.
weinig gestild. Zich steeds voorTslee-
penÜ in een- onöekende richting, voncf
hij twee dagen later een anderen bevro
ren eekhoorn, en dit ook werd door henï
opgepeuzeld.
Na aldus tien volle dagen in de bos
schen vertoefd te hebben, én hiets an1-
ders genuttigd te hebben dan twee eek
hoorntjes, werd de ongelukkige ontdekt
door een Indiaanschen „trapper". Deze
was op weg om zijn winteroogst vain;
vellen te vergaderen, en menschenbloed
bemerkende aan twee zijner vallen, ging
hij op zoek en speurde weldra den Fin
lander op. Met alle mogelijke voorzich
tigheid werd Kankus naar mijl 51 ge
bracht en vandaar per specialen trein
naar Sault St. Marie alwaar hij im het
gasthuis opgenomen werd. Zijn toestand
is hopeloos, want men zal zijn handen en
voeten moeten afzetten. j
Te nauwe boorden. Naar
het vakblad „Hospital" mededeelt, kwam
de schrijver van „Cerebral congestion
and tight Neck-cloting", dr. Walter G.
Wolfard, tot de conclusie, dat menige
ongesteldheid het gevolg is van het dra
gen van een te nauwe halsomsluiting,
die de vrije circulatie van het bloed be
lemmert en op de zenuwen in deze streek
een te grooten druk uitoefent. De schrij
ver heeft zich zelf een weldaad bewezen
door zijn boord losser te gaan dragen,
want hij schrijft daaraan toe dat hij be
vrijd is van hoofdpijn, rheumatiek, con
gestie en teekenen van jicht, welke kwa
len alle zich vroeger bij hem voordeden.
En hij heeft niet alleen bij zichzelf op
gemerkt, welke goede gevolgen het dra
gen van een wijdere boord heeft gehad.
T eLeonfeldinBove n-0 o s t e n-
rijk, is een vrouw van 107 jaar overleden
die sedert haar geboorte .doofstom was
geweest. Het oude vrouwtje, dat onder
den naam Quartinr-Liesel wijd en zijd
bekend was, had als vondelinge geen
familie-nanm gekregen.
Burgerlijke Stand.
NIEUWKOOP. Geboren: Maria Barbara cl
van J. D. van den Helder en J. van Capel.
Geertje d. van W. de Rooij en A. Pijper.
Ondertrouwd: Arie Hoogendoorn 36 jr
landbouwer en Neeltje Bosman 37Jandbouwster
wed. van A. van Dam. Johannes Boon, 31 j
landbouwer en Gerarda Corn. Bosman 32 j
O v e r 1 e d ean Antje Kknecht echg. van
NOORDWIJK. Geboren: Pieter, zoon van
H. van Roon en D. Bedijn. Jan, zoon van
L. van den Hoonaard en P. van Egmond.
Cornelis Hubertus, zoon van P. den Elzen en
C. Koster. Cornelia Afra Antonia, dochter
van J. van Oosten en A. M. Koevoet. Petro-
nella Theodora, zoon van H. van Kesteren en
C. Hoogeduin.
Getrouwd: Pieter Brandenburg 25 j. en
Maria de Groot 27 j. Johannes van Dijk 23
j. en Petronella Wilhelmina van Maris 22 j.
Arie Klinkenberg 22 j. en Gerritje Lindhout
23 j. Thomas Verloop 26 i. en Neeltje den
Hollander 24 j.
O v e 1 e d e n Helena Alida Peschier, 2 m.
Pieter Cornelis Piug 70 j., weduwnaar van P.
Boot. Maria Jacoba Koeman 1 j.
TER AAR. Geboren: Jacoba, d. van P. L.
Rietveld en J. H. Kinkel. Petronella Anthonia,
d. van J. Hoogervorst en A. Nieman.
Ondertrouwd: Corn, van der Vlugt en
Elisabeth den Haan.
Getrouwd: H. J. van Straalen, 29 j. en
W. van der Pijl, 25 j.
Overleden: Geertrui van Veen, 86 j.,
wed. van J. Schreuder.
VOORHOUT. Geboren: Bartholomeus
iacobus, z. van P. van der Hulst en A. M.
{uigrok van der Werven. Huberta Elisabeth
d. van C. van Dam en F. van Dorp.
Getrouwd: Petrus van der Seer jm. 31 j.
en Amarentie Maria Romijn Jd. 23 j.
WARMOND. Geboren: Gerardus Anthonius,
zoon van G. van Leeuwen en J. F. Samuel.
Adriana Catharina, dochter van C. van Schie
en M. J. v. d. Geest. Trijntje, dochter van
P. Rietkerk en J. C. Bouwman. Adriana
Cornelia, d. van B. Vink en A. E. v. d. Bergh.
Getrouwd: J. C. van Kempen en J. G.
van Velzen.
Overleden: Francisca Does, 77 j.
WOUBRUGGE. Geboren: Wilhelmina
Maria Antonia, d. van S. Winters en M. van
Diemen. Maria, d. van Joh. Otto en Catha
rina Wolvers. Leonardus Adrianus, z. van
L. J. van der Kroft en M. C. van Leeuwen.
Getrouwd: J. Metselaar jm. 26 j. en D. M.
van Diggelen, jd. 25 j.
ZOETERWOUDE. Geboren: Petrus Johan
nes, z. van Adolf van Slingerland en van L. C.
van Holsteijn. Maria d. van M. Hovenier en
M. G. de Roode.
Ondertrouwd: Jacob Lievaart 32 j. en
Neeltje Buis 31 j.
Overleden: Leonardus Petrus van Leeuwen
3 maanden.
In de Sted. Werklnr. zijn opgenomen.
DATUM.
DAQEN.
10 April
Zondag
11
Maandag.
12
Dinsdag
13
Woensdag
14
Donderdag
15
Vrijdag
16
Zaterdag
Vol.
^Kiil-
To
taal.
51
7
58
61
7
68
60
3
63
59
3
6?.
63
3
66
60
3
6.3
61
3
64
