BUITENLAND.
De Slagboom.
BINNENLAND.
Ie Jaargang.
No. 162.
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post 1.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden-
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Frankrijk.
Een aanslag tegen Briand.
De minister-president Briand is
Woensdagmorgen, vóór zijn vertrek naar
Parijs, Aan een groot gevaar ontsnapt.
Om negen uur kwam een armoedig
gekleed man het hotel te St. Etienne.
.waar de premier was afgestapt, binnen,
en vroeg met nadruk, den heer Briamd
te mogen spre*ken. De hotelier vond 's
jnans uiterlijk en manier van doen eenigs-
zins verdacht en antwoordde, dat de mi
nister ,uit was gegaan.
Terwijl de vreemdeling wachtte, waar
schuwde de hotelier de politie, die den
man in verhoor nam en nadere inlich
tingen omtrent zijn persoon vroeg. Toen
bleek, dat de man twee geladen revol
vers en een dolkmes bij zich droeg.
Gevraagd naar de bedoeling, waarme
de hij deze wapens bij zich had, ant
woordde hij eenigszins onsamenhangend,
'en gaf hij te kennen, dat hij den pre
mier had willen dooden» zoowel uit po
litieke overtuiging als omdat deze hem
zijn eer ontnomen* had. Een oogenblik
later zeide hij, dat hij onder suggestie
had gehandeld.
Waarschijnlijk heeft hij den minister
president reeds op zijn geheele verkie-
zingsreis gevolgduit een tramkaartje,
in zijn zak gevonden, bleek, dat hij Zon
dag ook te St. Chamond was geweest.
Een sterk stukje.
Eenmigent ijd geleden vroeg de sol-
'daat Nichaux van het 8e regiment infan
terie te BouIogna-sur-Mer zijtn compag
niescommandant te spreken.
Op diens bureau toegelaten, vertelde
hij dezen, dat hij niet Nichaux heette,
maar Jacob Boleslas, en "dat hij geen
Franschman maar Duitscher was
Wat bleek?
Boleslas had zich, op verzoek van den
heuschen Nichaux, die te Leipzig met
zijn familie woonde en daar liever blij
ven wilde dan in het vaderland zijtn'
dienstplicht te gaan vervullen, met diens
papieren bij het Fransche leger laten in
lijven. Niettegenstaande zijn uiterlijk
volstrekt niet klopte me.ühet signa'tement
van Nichaux (deze toch is groot en don
ker van haar, Boleslas klein en blond),
werd hij eenvoudig ingedeeld. Hij deed
zoo flink zijn dienst, dat zijn kapitein
hem voordroeg voor korporaal. Toen hij
dit vernam en tevens op zijn herhaald
schrijven .ami Nichaux, die hem beloofd
had zich na een paar maanden zelf aan!
te melden, taal noch teeken vernam, be
sloot hij, een eind aan de geschiedenis'
te maken en zijn chef alles mede te
deelen.
Uit een ingesteld onderzoek te Leip-
FEUILLETON.
(Vrif naar het Fransch, van
RE NÉ BAZIN).
7)
Maar het had Reginald zooveel moeite
gekost te besluiten om raad te vragen, dat
hij zwijgend bleef doorloopen tot een
houten bank, die bij het kruispunt van
vier wegen was geplaatst.
Hij ging zitten en Marie zette ziah naast
hein.
De lanen waren verlaten, en de mist
van het Engelsche landschap vervaagde
(hare verten.
Hij boog zich neer, de handen op de
knieën geleund. Zóó was 'hij kleiner dan
zij, die rechtop bleef zitten. Zij wachtte.
Zóó is het gebeurd, sprak hij. Eerst
ben ik hier opgevoed.. Mijn vader was
zeer streng, zooals het een man past,
maar zooals het misschien minder een
vader past ik vraag u verschooning,
dat ik u dit zeg; geloof niet dat het in
mijn bedoeling ligt oneerbiedig te zijn
maar ik moet u dit zeg'gen, opdat ge mij
zoudt begrijpen; mijn moeder hield
veel van .ine, maar werd druk bezig ge
houden door hare plichten van meeste
res des huizes; we hadden bedienden,
die onder het mom van eerbied voor al
les onverschillig waren; pachtesr, die
niets voelden voor den grond, dien zij
voor-een Ander bewerkten. In dat
zig bleek, dat de man waarheid had ge
sproken. Thans zal hij voor den krijgs
raad terechtstaan. Hoe het mogelijk is,
dat een dergelijke persoonsverwisseling
bij degelijk toezicht kan plaats hebben,
blijft een raadsel.
België.
Prinses Louise eischt niet alleen den
inbreng in de nalatenschap van haar va
der van de villa's te Ostende, doch ook
van het kasteel van Balincourt, dat ko
ning Leopold aan de barones Vaughan
geschonken heeft. Meer en meer ver
dwijnt dus de hoop, dat de regeling
der erfenis zonder schandalen zou kun
nen geschieden.
Duitschland.
De strijd in de bouwvakken.
De volgende besluiten zijn gisteren in
na te noemen plaatsen in Duitschaland
genomen
De „Arbeitgeberbund im Baugewerke"
te Breslau heeft besloten, heden, Vrijdag
avond alle kantoren en winkels op het
bouwvak betrekking hebbend te sluiten.
Alle arbeiders, socialistische en christe
lijke, georganiseerde en losse, worden
uitgesloten.
Hierdoor worden in Breslau pl.m. 8000
man getroffen.
De „Arbeitgeberbund" in Zuidelijk
Hannover besloot eveneens alle arbeiders
uit te sluiten waarvan pl.m. 32.000 man
het slachtoffer werden.
In Keulen worden Vrijdagavond alle
metselaars en timmerlieden uitgesloten,
voor zoover zij werkzaam zijn op bouw
werken die uitgevoerd worden door de
leden van het Keulsche verbond van
bouwvakpatroons.
lil Bochum en het verdere industrie
gebied in Westfalen is de uitsluiting niet
zoo algemeen. Van de 59 patroonsver-
eenigingen hebben er 32 besloten tot al-
geheele uitsluiting en 14 andere om hun
arbeiders met 14 dagen op te zeggen in de
hoop dat de intusschen gevoerde onder
handelingen tot goed resultaat mogen lei
den, of dat de staking inmiddels in an
dere plaatsen mislukt zal zijn. De 13 an
dere patroonsvereenigingen werken voor-
loopig door, tenminste als de arbeiders
van hun kant niet het werk neerleggen.
In Glad-bach worden ongeveer 1000 en
in Mannheim 1800 arbeiders uitgesloten.
De eigenaars der steenbakkerijen in het
Roergebied Essen, Duisburg enz.
besloten de patroons der bouwvakken bij
de uitsluiting hunner arbeiders met alle
kracht te ondersteunen. Zij zullen geen
steenen leveren aan niet georganiseerde
patroons, en aan de georganiseerd en al
leen onder de voorwaarde, dat zij niet
zullen bewerkt worden zoolang de sta
king duurt. De houthandelaren zijn van
plan een dergelijk besluit te nemen.
milieu verkeerde ik in mijn eerste jeugd.
Ik spreek niet van mijn broer, die pas
geboren werd, toen ik Redhall verliet.
In dit deel van oud Engeland en ook
op het andere domein mijns vaders in
Lancashire, ontving ik de eerste vorming
als een lord der 18e eeuw: paardrijden,
baden, openluchtspel en psalmenbidden.
Ik werd streng in den Anglikaansahen
godsdienst opgevoed, en men leerde mij
vooral het Katholicisme haten. Mijn ou
ders lieten eenvoudig voor mij doen, wat
hunne ouders voor hen gedaan hadden.
Als een mijner eerste leesboeken ontving
ik het „Boek der Martelaren" van Fox;
en mijn gouvernante legde mij de „Ge
schiedenis der Vrijheid" uit. Ik weet niet,
of ge die twee boeken kent. Beide boeken
stellen de Katholieken voor als bloeddor
stige wezens, gevaarlijke vervolgers en
echte barbaren. De „Geschiedenis der
Vrijheid" bevat één lange beschuldiging
tegen hen. Ofschoon ik nog erg jong was,
begon ik de Katholieken te haten. Mijn
vader, bovendien, sprak dat woord nooit
anders dan met verachting uit. Van onze
Katholieke lersche linnenmeid sprak hij
nooit anders dan van de „bloeddorstige"
Mary%
Het verwonderde mij dan ook, dat we
een lersche linnenmeid hadden. En omdat
ze zeer goed voor ine was, en reeds lan
gen tijd in dienst bij mijn moeder, ver
beeldde ik mij, dat ze zich wel gelukkig
moest gevoelen haar land van ellende en
schrik te zijn ontvlucht. Tusschen haar
en een negerin, op een slavenmarkt ge
kocht ca naar Europa gevoerd, bestond
er toen in mijn verbeelding een groote
overeenstemming van lot. Ik vraag u
BrageliaradL
In het Lagerhuis is Donderdagmiddag,
onder algemeene toejuichingen een wets
voorstel ingediend, dat tot doel heeft,
de wreedheden bij den uitvoer van vil
derspaarden te verminderen. Greenwood
is de vader van het voorstel.
Het voorstel bepaalt, dat de minister
van landbouw in alle havens een veeartse-
ijkundig inspecteur zal benoemen en dat
geen paard zal verscheept worden zonder
schriftelijke verklaring van een inspecteur
dat het vervoerd en ontscheept kan wor
den zonder een wreede behandeling te
ondergaan. De eigenaar van het paard
moet alle kosten van het onderzoek be
talen. Alle dieren, die aan boord een
poot breken of anderzins ernstig gewond
worden, zullen daar door middel van een
geschikt toestel afgemaakt worden.
In Engeland bestaat een vereeniging
van jongetjes en meisjes, de leden heb
ben den leeftijd van 4 a 14 jaar reeds
bereikt die de luchtscheepvaart heet te
bevorderen. Deze lieve jeugd werd dezer
dagen onthaald op een tooverlantaren,
die praestaties van luchtschippers vertoon
de. De voorzitter, kolonel Massie, die,
men kan naar 's mans woorden te oor-
deelen, haast niet gelooven dat hij geen
kind meer is, hield de volgende toespraak
„Denkt lieve kinderen aan die enor
me luchtschepen, die Duitschland bouwt.
Denkt aan hun destructief vermogen. Zij
kunnen zich boven Engelsch grondgebied
begeven, geheel toegerust, voorzien van
toestellen voor draadlooze telegraphie. Zij
kunnen den Duitschen generaals en ad
miraals nauwkeurig mededeeling doen
van de ligging onzer dokken, van onze
schepen en van onze troepen. Zij kun
nen ontplofbare stoffen naar beneden
werpen, die onze legers, onze vloten en
de schepen, die ons voedsel brengen, ver
nielen.
Lieve kinderen, besloot de dappere
krijgsinan-paedagoog, vergeet niet, dat
wanneer men gedurende drie weken de
schepen kan beletten ons voedsel te bren
gen. wij allen van honger zullen om
komen.
Het zou de moeite loonen na te gaan
welken indruk dergelijk gepraat op kin-
derhersenen maakt. Vermoedelijk speelt
de geheele Engelsche jeugd voor eenige
tijd niets anders dan „luchtscheepje-va-
ren" en dan o wee! de meubels van
de arme vaders en moeders.
De tweede motie over het vetorechlt
werd gister in het Engelsch Lagerhuis
aangenomen met 351 stemmen tegen 246
nadat aan de discussie te half 8 een ein
de was gemaakt, overeenkomstig een
voorstel, eenigen tijd te voren door het
Huis aangenomen. Even voor de slui
ting speelde zich een levendig tooneel
verschooning, dat ik u deze ideeën uit
mijn jeugd vertel. Van die onrechtvaardig
heid, een onvrijwillige, van dat groote
vooroordeel tegen de Katholieken ben ik
nu teruggekomen. Mijn vader is gebleven,
die hij altijd is geweest.
En lady Breynolds?
Mijn moeder ook; maar die heeft
een ander karakter. Ik ben er zeker van,
dat zij om mij bedroefd is geweest,
maar tegenover mijn vader verdedigd ze
mij. Zij leeft tegenover de wereld met een
glimlach op de lippen, en met het drama
van mijn leven in het hartKijk, op
dit oogenblik, zij toont nu haar troep her
ten en zegt: „Wehebben de eerste dezer
dieren veertien jaar geleden van onzen
vriend lord Landovery ten geschenke ont
vangen; en zij denkt in haar hart: „wat
een verschrikkelijke onzekerheid! Regi
nald, die zcih tegen zijn vader verzet en
tegen heel het verleden van ons geslacht!
Hoe is 't mogelijk?" Zij lijdt, maar ze
zou mij niet begrijpeneerder zou ze mij
vergeven. Nog heel jong, toen ik pas der
tien jaar was, ben ik van haar weggegaan,
toen men besloten had, dat ik naar Eton
zou vertrekken. Reeds lang had ik be
sloten in het leger t e gaan en tot mezelf
•gezegd: „ik wil officier worden; ik wil
vechten; ik wil als Stanley Afrika door
kruisen." Mijn vader keurde het voorne
men goed. Mijn moeder poogde even fier
te zijn als hijook zij stemde toe, maar
met bloedend hart
Ik begrijp het.
U ziet dus, dat ik de meest recht
schapen, de meest liefdevolle moeder had,
maar dat de scheiding te vroeg heeft
plaats gehad', om eenige vertrouwelijkheid
af. Men verwachtte, dat minister-presi
dent Asquith een belangrijke verklaring
zou afleggen omtrent de toekomstige po
litiek van de regeering. Te 7.20 uur
stond hij dan ook op en begon met de
woorden„Indien het Hoqgerhuis de
moties niet aanneemt..."
Balfour viel hem, ortder protest van
de ministerieelen en 'toejuichingen van
de oppositie, in de rede en wees den
president er op, dat Asquith buiten de
orde ging, door het afleggen van een
algemeene verklaring op dit oogenblik.
De president antwoordde, dat de ver
klaring alleen met verlof van het Huis
mocht worden afgelegd.
Balfour bleef volhouden, dat het niet
mocht, wijl er tijd moest worden ge
laten voor de behandeling der verkla
ring. De president verzocht Asquith toen
de verklaring niet a? te leggen.
Asquith verklaarde, dat hij zijn ver
klaring zou afleggen na afloop van de
zitting.
De derde motie, den zittingsduur van
het parlement beperkend tot 5 jaar, werd
aangenomen met 334 stemmen tegen 236
Op het einde der zitting deelde As
quith onder oorverdoovende toejuichin
gen der ministriee'.en mede, dat, zoo het
Hoogerhuis zich niet mocht vereenigen
met de strekking der veto-moties, de re
geering onmiddellijk aan de Kroon voor
stellen zou doen omtrent hetgeen gedaan
behoord te worden, teneinde te verzeke
ren, dat de inhoud van die moties tot
wet zou worden.
Wanneer de regeering niet in staat
mocht zijn dit te verzekeren, zou zij óf
ontslag nemen, óf het parlement ontbin
den.
De parlementaire correspondent van
de Daily Chronicle schrijft: De begroo
ting is buiten den kring van ge
vaar gekomen. Het is tamelijk zeker,
dat de regeering zoowel hare veto-voor
stellen als hare financieele voorstellen
met een flinke meerderheid erdoor zal
kunnen hal on.
Rusland.
Omkooperij ohne Ende.
Het Moskousche blad „Utro Rossij"
meldt, dat de Maatschappij, die voor den
aanleg van het groote Russische kanaal,
ter verbinding van de Oostzee met de
Zwarte Zee, de concessie wenscht te ver
krijgen, 15 millioen Roebels heeft be
steed, om leden der Doema om te koo-
pen, ten einde deze voor haar plannen
te winnen. Het blad verzekert, dat heft
de lijst van de afgevaardigden bezit, die
deze omkoopsgelden ontvingen.
Het is mogelijk. Want in Rusland is
veel mogelijk, zoo niet alles.
Maar het kan even goed een poging
zijn, om de Doema verdacht te maken.
Heel veel moge de Doema niet hebben
tusschen ons te kunnen doen ontstaan
over gewetensvraagstukken, gesteld zelfs,
dat die kan ontstaan.
Ik heb tweehonderd brieven mijner
moeder bewaard. Op de meest teedere
wijze heeft zij mijn opvoeding gevolgd
uit de verte, ik ben haar hoogmoed ge
weest en meermalen haar vreugde.
Maar van hetgeen er inwendig in mij
is omgegaan is zij vreemd gebleven. Ik
ga het u vertellen.
In de verte zag Marie de groep wan
delaars, die naar het kasteel terugkeer
den en onder haar lady Breynolds. En
onwillekeurig strekte zij de hand', als wil
de ze zeggen: waarom zijt gij niet hier,
om deze zoo gekwelde ziel, die u toe
behoort, te raden en te troosten. Maar
zij sprak niet.
Gedurende mijn verblijf te Eton en
een weinig later, "toen ik op de militaire
school te Sandhurst studeerde, heb ik
uren gekend van levendig geloof. Jonge
inenschen streven naar God. Ik hoorde
vaak de beste redevoeringen der geestelij
ken van de Staatskerk, en van anderen
ook. Ik vond er welsprekendheid en ver
heven gedachten inmaar ik constateerde,
dat het leven van Christus op aarde mij
niet nader kwam, en dat er niets was, dat
het mij navolgbaar maakte. Ik leefde mo
reel naar de beginselen, die ik had hooren
ontwikkelen en, het is billijk om het te
bekennen, die ik had zien beoefenen, en
waarvan het voornaamste was„de waar
heid zoeken", de waarheid navolgen, zich
aan de waarheid hechten". Deze mooie
formules veredelden mijn wil, maar ik
voelde, dat ze vaag e <j" i .<i n w aren
Ik vroeg jne .afwaar is de \yaarlieid, de-
gedaan, en veel van hetgeen zij deed, mo
ge door den onwil van den Rijksraad, vai<
de regeering of van den Tsaar niet ge
slaagd zijn toch heeft de Doema de
verdienste, ernstig en met klem de aan
dacht gevestigd te hebben op groote mis
bruiken in het beheer, en daardoor is,
zij de aanleiding geworden van de revi
sies, die thans in verschillende plaat
sen van het Russische rijk worden on
dernomen. j
Vooral is Moskou heeft senator Ga-
ria heel wat onregelmatigheden ontdekt,
onregelmatigheden, die een zonderling
licht werpen op de hoogere ambtenaars
wereld in Rusland. Uit Moskou komt nu
het bericht, dat Doemaleden zich voor
15 millioen Roebels lieten omkoopen.
Blijkt dit juist te zijn, dan wordt het
gezag van de Doema in Rusland zeer ver
minderd maar wellicht is het bericht
juist in de wereld gekomen, om dat ge
zag te verminderen.
Het ware te wenschen, dat van de
Doema zelf een poging uitging, om de
juistheid der bewering van de „Utro
Rossij" te onderzoeken.
Koninklijke Besluiten.
Benoemd is tot kantonrechter te Mep-
pel, mr. R. F. C. H. baron Bentinck van
Schoonheien, thans substituut-griffier bij
de arrondissements-rechtbank te Middel
burg.
Benoemd is tot rechter in de arron-
sements-rechtbank te Zierikzee, mr. J. C.
H. Prikken, thans substituut-griffier bij
de arrondissements-rechtbank te 's Gra-
venhage.
Met ingang van 16 dezer, zijn be
vorderd tot hoofdcommies der telegra
phie, J. D. Kelder, J. P. A. Hendrikx en
E. J. van Lienden, allen thans commies
der telegraphie 1ste klasse.
De „Prins Willem II".
De West van 22 Maart meldt:
Meende men totdusverre, dat de Wil
lem II het laatst is gezien bij het pas-
seeren van Ouessant, wij vernemen, dat
er nog een later bericht is.
De Fransche mailboot Guadeloupe
heeft het stoomschip nog gezien een dag
voorbij Ouessant. De Willem II verbeur
de op dat oogenblik nog niet in nood*
doch de Guadeloupe merkte op, dat de
boot een zuidelijker koers nam om den
storm te ontloopen. Zoo kwam de boot
dieper in de Golf van Biscaje.
De Provinciale stembus.
De a.-r. „Rotterdammer" schrijft: 1
In alle rechtsche bladen wordt inu
langzamerhand aangedrongen op acti
viteit bij de aanstaande Statenverkie
zingen.
wijl ik toch lijd handel als de anJe-
ren?. Kan i*. .aar in alles bepalen? Aan
mij zelf kan de waarheid haar karakler
niet ontleenen, en het is dus slechts mijn
goed geloof, en ongetwijfeld mijn ver
blinding, dat mijn beginsel is? Ik leed,
bij wijlen, door mijn verstand en in mijn
hart, omdat het goddelijk voorbeeld te
veel geleek op een idéé en te weinig op
een tegenwoordige vriend.
Schoone woorden, die ge spreekt!
Beoordeel me niet te vlug, want ge
zoudt u bedriegen. Voor het eerst ben
ik een Katholieke kerk binnen gegaan te
Farnborough, bij Sandhurst, en voor het
eerst zag ik Katholieke religieuzen met
ronde kappen in het Italiaansch hospi
taal van Queen's Square.
Liefdezusters van den H. Vinceii-
tius?
Ja. En die religieuzen hebben
mij het meest ontroerd, omdat zij natuur
lijk waren in haar zuiverheid en naasten
liefde. Zij wilden geen maagden schijnen:
zij waren het; zij veinsden niet zich met
heel haar wezen op te offeren in dei]
dienst der arme ziekenzij deden het.
Uwe kerkzangen en de discipline,
die ik in alles bespeurde, en waarvan ik
wist, dat zij over de geheele aarde een
en dezelfde is, gaven mij den indruk van
een sterke, groote en grootsdie organisa
tie, waar ik buiten stond.
(Wordt vervolgd)j
