R. K. Vacantiekolonies. Yolanda. BUITENLAND, Tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van 23 Februari. (Ingezonden.) iWij wenschen nogmaals terug te Jco- ïhen op dit onderwerp. Wij achten dit op het oogenblik, nu met het ophalen der circulaires waarvan een afdruk in dit blad van j.l. Woensdag op genomen werd een aanvang zal worden gemaakt, van belang. Het resultaat hier van zal beslissen over het getal der Leid sche zwakke, R. K. kinderen, van on- en minvermogenden, welke reeds in den a.s. zomer de zegenrijke gevolgen van een ver blijf in de vrije natuur zal kunnen onder vinden. Veel wordt er in den laatsten tijd ge daan voor het kind, ook van .R K. zijde. ÏHet onderwijs werd geperfectioneerd, ook het terrein der kinderbescherming werd daarom betreden, het verwaarloosde en misdadige kind werd in een voor hem meer passende omgeving overgebracht, om kort te gaan, de geestelijke en gods dienstige belangen van het kind werden, ook door de Katholieken, niet uit het oog verloren. Aleen de lichamelijke belangen vaii het arme zwakke en ziekelijke kind, welke voor een volledig herstel een verblijf in de frissche natuur vorderde, hadden wij ons nog weinig aangetrokken. Eindelijk is er onder ons midden een man opgestaan, die begrepen heeft, dat ook deze leemte aanvulling behoefde, en hier de hand aan den ploeg moest worden geslagen. Deze man was, gelijk bekendis, Pastoor A. F. Suidgeest te Egmond aan Zee. Dank het energiek optreden van dezen ijverigen zielzorger bestaat er nu te Egmond aan den Hoef in de circulaire hebt gij het reeds gelezen een koloniehuis waarin dit jaar 1*54 R. K. kinderen gedurende drie weken kunnen worden opgenomen. Cok Leiden heeft gemeend niet achter te mogen blijven. Het Bestuur der Diocesane Onderwij- zersvereeniging, afdeeling Leiden en Om streken, nam daartoe het initiatief, en, gelijk bekend, is ook hier een Plaatselijk Comité voor dit doel opgericht. Lezers, men moet het ijzer smeden, wanneer het heet is, en daaronTachten wij op dit mo ment een woGrd van opwekking niet on gepast. De vraag of van uit Leiden dezen zo mer reeds R. K. kinderen naar Egmond aan den Hoef zullen worden gezonden, zal nu door de Katholieken van deze stad moeten .worden beantwoord. Van uwe offervaardigheid zal dit afhangen. Misschien zullen enkelen ons tegenwer pen er zijn toch neutrale vacantiekolo nies, welke in de bestaande behoeften voorzien. Lezers, wij meenen deze tegen werping hier niet behoeven te beantwoor den, om de eenvoudige reden, dat wij dit niet beter kunnen, dan in de circulaire van het comité gedaan is. Cok wij brengen gaarne hulde aan het wei ken en streven van de Nederl. Centr. Vereeniging, doch even beslist scharen wij ons aan de zijde van het R. K. Comité hier ter stede, waar dit zegt: „Zoo ergens, dart is hier neutraliteit beslist verderfe lijk", en„beter voor onze katholieke kin deren geen vacantie-kolonies, dan neu trale vacantie-kolonies." Deze beide stellingen willen wij bewij zen met een feit een uit de velen ons door een lid eener R. K. liefdadige instelling medegedeeld: Door de bemoeiing van een lid zijner vereeniging werden kinderen uit een R. K. gezin naar een neutrale vacantiekolonie gezondente voren werd zelfs de toezeg ging gedaan, dat de kinderen des Zon dags de H. Mis zouden bijwonen, doch later bleek, dat zij gedurende hun ver blijf in de kolonie nimmer de kerk hadden bezocht. Wij vermelden dit feit niet om hiervan deze neutrale kolonie een verwijt te ma ken, de omstandigheden hebben hier mis schien wel aanleiding toe gegeven, doch FEUILLETON. 14) 1 „Dat, daar Donna Yolanda beslist reeds vierhonderd jaar dood is, het slechts haar geest kan zijn, die hier wandelt'?' vol tooide 'hij mijne vraag. „Ja, mejuffrouw, daar vraagt gij mij meer dan ik u be antwoorden kan. Ik heb mij nooit met spi ritisme ingelaten, omdat ik daarin niet zoo'n bijzonder voordeel vcor de weten schap zie, en ik ben bang, dat zelfs een overtuigd spiritist hier ook slechts zijn eigen persoonlijke veronderstellingen ten beste zal kunnen geven. Het is een feit, dat het huis Spada sedert het jaar 1490 onafgebroken door een verschijning wordt bezocht, die de trekken van dit portret draagt en onder tranen en glimlachjes schijnt te smeeken haar te volgen. Ieder kind in Venetië kan u daarvan vertellen. Ik moet wel de uitdrukking „verschijning" gebruiken, omdat ik iets wat reeds zoo- ve.en gezien hebben, niet goed „halluci natie" noemen kan. De voorvaderen der Spada's hadden zeker betere zenuwen dan de tegenuo. rJige g ie, v. f zij lie ten zich door de hun geheel vciuouwd het bewijst, dat alleen R. K. vacantieko lonies voor ons bruikbaar kunnen zijn. De vraag, of ook kinderen tegen ge- heele of gedeeltelijke betaling zullen wor den opgenomen, is reeds door het comité overwogen, en zoo mogelijk zullen voor dezen enkele plaatsen beschikbaar worden gesteld. Jen slotte wekken wij de lezers nog maals op, dat werk der christelijke chari- tas piet hunne liefdegaven te steunen. Aan het comité en de dames, welke zich belangeloos met het ophalen der circulai res belasten, veel succes. Uit de Pers. De ambtenaar in en buiten dienst. Naar aanleiding van de circulaire, die Burgemeester en Wethouders van Rot terdam aan de hoofden der scholen in hun gemeente hebben gericht, verdedigt de „N. Rott. Ct." nades de stelling, dat de ambtenaren ook buiten de ambtsuren en buiten het ambtslokaal plichten heb ben en een zekere verantwoordelijkheid voor hun gedragingen. Het blad heeft de daarop betrekking hebbende zinsnede van de circulaire op gevat als een mededeeling van B. en W. dat zij zich verzetten zullen tegen de leer, dat een ambtenaar zou zijn te split sen in twee lichamen, waarvan het eene ambtenaar is en zich als ambtenaar heeft te gedragen, met inachtneming van alle reserves, die het ambtelijke meebrengt, terwijl het andere den particulieren per soon zou omvatten, die in zijn doen en la ten zoo vrij is als een vogel in de lucht. De „N. R. Ct" betoogt, dat de aan schrijving van B. en W. volstrekt geen aanranding oplevert van de burgerlijke vrijheid. Ook na de circulaire mogen de onderwijzers vergaderen, schrijven, rede voeringen houden en zich vereenigen zoo veel hun goeddunkt. Slechts zullen zij daarbij in acht hebben te nemen, dat zij ambtenaren zijn, en, omdat zij amb tenaren zijn, nu eenmaal eenige reserve hebben in acht te nemen, waar een parti culiere persoon dat niet behoeft te doen. Maar die reserve hadden zij ook vroe ger in acht te nemen, al ware het, dat het toen nog niet met zoovele woorden in een circulaire stond. Deze heeft in dit opzicht niets veranderd hoegenaamd. De „N. Rott. Ct." besluit: „De stelling, dat wie zich in een orga nisatie bevindt, bij zijn schrijven en spre ken en handelen tegenover die organisa tie zekere reserven heeft in acht te ne men, gaat ook in het niet-ambtelijke wel op. De Tribunisten, die dit niet in het oog hielden werden „de straat op ge jaagd", Spiekman, Troelstra en zoove- len meer, waren toen van de juistheid der stelling ter deeg overtuigd; zij gold voor hen als axioma. Maar Wijnkoop, Ceton en van Ravesteijn maakten be zwaar En nü schrijft de heer Spiekman weer woedend stukken in verschillende kranten tegen B. en W. En nü gaat mr. Troelstra een vurige redevoering houden over de wijze, waar op „de burgerrechten der onderwijzers met voeten getreden" worden!" De Motie-Pera. De „School", het orgaan der hoofden van scholen, bespreekt de actie der ge meentebesturen, naar aanleiding der rede van den voorzitter van den Bond van Ned. Onderwijzers, al acht zij de actie te Leiden en te Rotterdam als rechtstreeks antwoord op de Bondsmotie, volkomen verklaarbaar, haar instemming schenkt zij er niet aan. Over de voorloopig ingetrok ken motie Pera zegt het blad: „De heer Pera wil den Leidschen Raad het oordeel doen uitspreken, dat de absolute-neutraliteits-mannen zich niet wenschen te storen aan de wet, ja zelfs in strijd met haar willen hande len. Dat oordeel zal zonder twijfel waarschijnlijk nog vóór het uitgespro ken wordt, protest van die zijde uitlok ken. In de wet toch wordt nergens van „vaderlandsliefde", noch van „Oranje gezindheid" gesproken. Hoogstens kan men zeggen en de Hoofdenveree- geworden verschijning niet verdrijven, maar bewoonden den daarvoor bepaalden tijd getrouw het paleis en vulden het met de kostbaarste kunstschatten van hun tijd. De grootouders van den tegenwoordigen marchese hielden ook nog dapper stand en plachten over de verschijning te spre ken als over een lid van hun gezin. Eerst de moeder van de marchese was het, die tegen deze zaak niet was opgewassen en zich de herhaalde verschijning van een geest uit de andere wereld zoo aantrok, dat eene ernstige ziekte er het gevolg van was, waarom de overleden marchese het paleis verliet en terwille zijner vrouw het tot zijn dood meed. De sage heeft bij deze omstandigheid natuurlijk nog rijker stof geleverd, en de volksmond vertelt huive ringwekkende geschiedenissen omtrent het palazzo Spada". „En wat zegt de bezitter, de marchese, er van?" „De marchese? O hij kent natuurlijk het vooroordeel, of als gij liever wilt, de ge gronde afkeer zijner moeder voor het pa leis en daar zij zich verbeeldt dat de ver schijning hem verderfelijk zou kunnen zijn, heeft.hij, sedert hij het hoofd der familie is sedert twee jaar om haar niet te verontrusten, het huis gemeden. Maar on der ons gezegd, hij gelooft niet hard aan de gees'.e'iweie'.d. Hij kan natuurlijk niet goed omkomen, .wat hij zelf ziet, maar niging is er wei het eerst bij geweest, ,om dat, in zijn beginselverklaring, dui delijk uit te spreken dat de absolute neutraliteit tegen den geest der wet ingaat. Dat is reeds erg genoeg, maar men kan, in deze teere aangelegen heid, zich niet te voorzichtig uitdruk ken. Zoo zouden wij ook bezwaar ma ken tegen een onderzoek naar de „geestesrichting" van solliciteerende onderwijzers; dat riekt ons te veel naai de inquisitie, en deze is in ons land van oudsher gehaat geweest. De open bare school mag hare dienaren kiezen uit alle geestesrichtingen. Alleen mag geëischt worden, dat de onderwijzers zich bereid zullen verklaren, zich op de school te gedragen, zooals de over- groote meerderheid van ons volk ver langt en verwacht. Worden vaderland- landsche liederen, Oranjeliedjes daar onder begrepen, op school ingestu deerd, dan hebben zij onvoorwaarde lijk daartoe hunne medewerking te ver kenen. Worden er, op school, nationale feesten gevierd, dan moet op hun steun kunnen worden gerekend, alles, natuur lijk, binnen de grenzen van het betame lijke. Wie daartegen bezwaar rhaakt, mag niet benoemd worden, of moet, is hij eenmaal benoemd, worden ont slagen. Dat mag hard zijn, het is nood zakelijk. De handhavers der wet mogen daden eischen en daden verbieden, maar de gezindheden, de geestes richtingen der onderwijzers vallen bui ten hun rechtsgebied." Duitsctilarstit. De vrijheid der Katholieken. In een der laatste zittingen verwierp de Rijksdag de motie van het Centrum, strekkende tot vernietiging der gods dienstbeletselen die de wetten in ver schillende staten van Duitschland aan de Katholieken steilen. Prins Loewenstein haalde toen eèni- ge staaltjes daarvan aan. In het hertogdom Brunsw'ijk werd een priester veroordeeld tot 30 M. boete, die, ofschoon hij zijn domicilie ill Pruissen had, een kind in doodsgevaar gedoopt had. In hetzelfde hertogdom zijn de katho lieke kinderen nog verplicht het gerefor meerde godsdienstonderricht te volgen. Een ander geval. Een kind van Katho lieke ouders in Barndorff was gestor ven en daar er in die plaats geen pries ter is werd den pastoor van een naburig dorp verzocht de begrafenisceremoniën te verrichten. Deze antwoordde dat de wet hem geen ambtsuitoefening toestond buiten zijn woonplaats, zonder toestem ming van den protestantschea geeste lijke die in een verwijderde plaats woon de. De vader ging naar dien geestelijke om de vereischte toestemming te halen. Hem werd geantwoord dat de pastoor zelf moest komen met zijn legitimatie papieren. Dezen omhaal moede, vericiitte de pas toor de begrafenisplechtigheid zonder toestemming. Hij werd veroordeeld tot 30 Mark boete. Het is wonder dat na dergelijke ge beurtenissen, in den Rijksdag niet een meerderheid kon gevonden worden om die verjaarde, en onrechtvaardige wet ten af te schaffen. Engeland. De politieke toestand. Het Engelsche Ministerie verkeert in moeilijke omstandigheden, vooral na de verklaring van John Redmond, den lei der der Iersche nationalisten, zonder wier hulp de begrooting van verleden jaar er niet doorkomt, terwijl de regee ring staat of valt zoowel met de be grooting als met de Hoogerhuis quaes- tie, gelijk Asquith gezegd heeft. Tot beter begrip van den ingewikkel- den toestand diene, dat de verwikkelin gen ontstaan zijn, doordien het Hooger huis zijne goedkeuring aan de begrooting weigerde. hij is van oordeel, dat menschenoogen zich bedriegen kunnen, en daar ik zijne meening deel, heeft hij mij de geheime opdracht gegeven om het geheim der ver schijning in het palazzo Spada op het spoor trachten te komen". „Verschijningen, dokter", kon ik niet nalaten te verbeteren. „Niet alleen Donna Yolanta heeft mij van nacht bezocht, in mijn woonkamer de Stanza della Do- garessa had ik de eer gisteravond een gentleman te zien, die volgens zijn klee derdracht, zeer goed een tijdgenoot van Donna Yolanta kan zijn". „O inderdaad", antwoordde dokter Ma rino peinzend. „Ja het is zonderling terwijl deze in alle vertrekken van het pa leis wordt gezien, is gene alleen in de Stanza della Dogaressa te zien. Wie het is, of liever wie hij geweest is, weet men niet; het is niet Michele Spada's dubbel ganger, want wij hebben zijn portret; het kan ook niet de Griek zijn, want hij draagt de Venetiaansche kleederdracht. Deze ver schijning is absoluut een raadsel. Dat Da nieli, die de geschiedenis kent, de deur dier kamers voor u opende is niet goed ,van hem, want de Stanza d'Oro, waar gij slaapt, was ook de slaapkamer van Donna Yolanda. Ik zou u willen voorstellen, in alle geval van kamers te wisselen." „Waarom, wanneer Donna Yolanda toch in alle Kamers toegang heeftyrpeg De financien zijn tengevolge hiervan niet meer regelmatig; de belastingen komen niet op den normalen tijd in. En er is spoed noodig, om te voorko men, dat het land een schade lijdt van millioenen. Daarom wil Asquith eerst het budget behandelen. De leren vragen zekerheid omtrent de hervorming van het Hoogerhuis en zij zullen eerst dan de regeering helpen de begrooting te doen aannemen. Immers tegenwoordig kan het Hoo gerhuis een wetsontwerp tegenhouden zoolang het verkiest, de regeering wil „de overheersching van het Lagerhuis in de wetgeving" verzekeren, door die bevoegdheid te beperken. Het Hooger huis zal een door het Lagerhuis aange nomen wetsontwerp een paar malen kun nen verwerpen, maar na b.v. de tweede of de derde maal zal het wetsontwerp ook zonder het Hoogerhuis wet wor den. Hoe de regeering de betrekkingen tus- schen Hooger- en Lagerhuis wil rege len evenmin als in Campbell-Banner- man's dagen is er dus sprake van eigen lijke hervorming van het Hoogerhuis op zich zelf, maar van verandering van zijn macht ten opzichte van het Lagerhuis zal later blijken, als het wetsontwerp dienaangaande is ingediend. Bij de beraadslagingen, Maandag in het Lagerhuis over Asquith's rede werd het zwaartepunt reeds dadelijk naar die van Redmond verplaatst, die van de re geering niet alleen de belofte verlangt dat het vete-ontwerp van 't jaar in het Lagerhuis wordt afgehandeld, maar dat het wet zal worden. Hij wil dus van Asquith hooren, dat wanneer het Hoo gerhuis het wetsontwerp niet aanneemt er zekerheid is of althans een redelij ke zekerheid dat de koning de regee ring ter wille zal zijn en een voldoend aantal liberalen naar het Hoogerhuis zal zenden, zoodat ook hier een meer derheid voor het wetsontwerp wordt ver kregen en dat zulks nog van 't jaar zal gebeuren. Maar nu heeft Asquith gisteren ge zegd, dat hij den koning vooraf zoo iets niet kan vragen eerst moet het wets ontwerp in het Lagerhuis aangenomen of er althans bij ingediend zijn. In het Hoogerhuis is, gelijk in het Lagerhuis, het debat over het adres van antwoord op de troonrede dadelijk be gonnen. Lord Landsdowne zeide, dat uit de troonrede deze volgorde viel op te merkeneerst de financiën geregeld dan het Hoogerhuis lam geslagen en ver volgens Home Rule voor Ierland. Hij was verbaasd over den durf van de re geering om met zulke voorstellen te ko men na den uitslag der verkiezing. In het Lagerhuis zei Balfour^ dat er zoomin uit den uitslag van de verkie zing als uit de zinsneden van de troon rede aangaande het Hoogerhuis iets met stelligheid is te besluiten. De geheele pers weerspiegelt den kri tieken toestand, zooals die Maandag ge bleken i s toen de redevoering van As quith in het Lagerhuis ijzig koel ontvan gen was en het debat plotseling voor drie uur geschorst werd na de drei gende redevoering van Redmond. De unionistische bladen voorspellen, dat het ministerie haast onmiddellijk zal aftreden, maar zelfs in de liberale pers vindt het ministerie weinig verdediging. De „Daily News" meent, dat Red monds advies om de begrootingskwestie uit te stellen en eerst het vraagstuk van het Hoogerhuis af te handelen, verstan dig is het spoort het kabinet aan alsnog volgens Redmonds raad te handelen, wat geen opoffering van beginsel mee brengt. Mocht de regeering evenwel bij haar averechtsche taktiek volharden en daardoor de meerderheid, die de libe ralen in het Lagerhuis tegenover de lords hebben, verb: eken, dan zal niemand de mannen, die voor dezen noodlottigen fla ter verantwoordelijk zijn, vergeven. De radikale „Star" en de „Morning Leader" betuigen instemming met het advies van de „Daily News". De „Mor ning Post" acht den val van het kabinet onvermijdelijk en spoort Balfour aan dan ik niet zonder spot. „Dat is waar. Maar de Stanza della Dogaressa?" „O, als ik dien heer niet geneer, mij geneert hij niet", beweerde ik boud, al was het dan ook minder uit overtuiging, dan gedreven door den geest, die steeds ontkent. En daar de doctor hierop niets antwoordde, voegde ik er bij: „Gelooft u niet, dat alles nog een heel natuurlijke oplossing vinden zal?" „Ik hoop het", zeide hij. „Ik heb mij reeds aan de heiligschennis schuldig ge maakt, den ouden, braven Danieli te ver denken, in deze comedie den rol van re gisseur te spelen." „Maar de brave Danieli kan toch on mogelijk vierhonderd jaar oud zijn," viel ik in de rede. „Hij is niet eens zoo oud als Abraham," bevestigde de dokter. „Maar ik ken een dergelijk geval in een familie te Rome, waar het eene geslacht na het andere door de bewaarders van hun huis, door middel eener „verschijning" verjaagd werd. De laatste van deze huisbewaar ders, die eenvoudig het huis voor zich alleen wenschten te behouden, bekende op zijn sterfbed het bedrog en gaf het masker over, dat naar de buste van het grafmonument van een der voorouders, zoo treffend was nagemaakt. De zaak heeft een paar jaar ge.eden giqot omzien een ministerie te vormen. De „Times"- gelooft daarentegen, dat het mogelijk is, dat het kabinet zich zal kunnen red den door middel van een verbond deii verschillende partijgroepen. Over het algemeen oordeelen de bla- den, dat het Ministerie na de rede van| Redmond veroordeeld is. De conserva tieve bladen noemen het fiasco nog vol lediger, dan zij dat hadden durven ver wachten. Vele liberale bladen stemmen toe, dat de liberalen teleurgesteld zijn door de verklaringen van Asquith en achten den val van het kabinet zeker, tenzij zij de nationalisten overeenstemming kan worden verkregen. Deze zullen echter waarschijnlijk niet toegeven. Frankrijk. Tegen den nachtarbeid van bakkers. Op het voorbeeld van Mgr. Amette, aartsbisschap van Parijs, heeft thans ook! kardinaal Andrieu, aartsbisschop van Bordeaux tot zijn diocesan en een schrij ven gericht, waarin hij hen aanspoort op alle mogelijke wijze mede te wer ken, ten einde een nachtarbeid voor bakkers onnoodig te maken. Daartoe, zegt de hoogwaardige kerkvoogd, is noo- noodig politieke actie, wijl de bedoel de hervorming slechts verkregen kan worden door tusschenkomst van den wetgeversociale actie of propaganda, godsdienstige en persoonlijke actie of wel een kleine beoefening van den geest van versterving door het breken met de gewoonte om des morgens warm en versc'n brood te willen hebben. Kerkroof. Mgr. Gibier, bisschop van Versailles, was voorheen pastoor der parochie Saint Paterne te Orleans. De bisschop heeft voor de civiele rechtbank de teruggaaf geëischt van een som van 115.000 franks, zijnde de waarde van de pastorie van Saint Paterne, die hij uit eigen midde len heeft laten bouwen en die de regee ring eenvoudig heeft geannexeerd. De rechtbank stelde den bisschop niet in het gelijk en veroordeelde hem bo vendien in de kosten Is een dergelijke daad der regeering iets meer of minder dan diefstal Spanje. De koning teekende een besluit, waar bij algeheele of gedeeltelijke kwijtschel ding van straf wordt verleend aan alle po litieke veroordeelden. De Spaansche minister van oorlog heeft een wetsontwerp tot invoering van den algemeenen dienstplicht aangekondigd Japan. De „Kokumin Shimbun" heeft uitge rekend, dat het Japansche volk over het jaar 1909 nagenoeg 11 yen per hoofd aan belasting had te betalen, d. i. 6 yen meer dan tien jaar geleden. Dat verschil is in hoofdzaak te wijten aan het opdrijven der uitgaven voor leger en vloot en aan de financieele gevolgen* van den Russisch-Japanschen oorlog, waartoe belangrijke leeningen moesten gesloten worden, zoodat de Staatsschuld tot 2000 millioen yen aangroeide. Behalve deze Staatsschuld drukken op het volk ook nog dc lasten van de plaatse lijke leeningen in verschillende gemeenten tot een totaal bedrag van 80 millioen yen. Dat die plaatselijke leeningen niet al tijd ten goede komen aan het doel, waar voor zij werden uitgeschreven, blijkt uit hetgeen te Nagoya aan het daglicht kwam Een door den gouverneur der provincie op klachte van gemeenteraadsleden, in gesteld onderzoek, bracht reeds voor den magistraat hoogst bezwarende feiten aan het licht. Ook elders deden zich gevallen voor van wederrechtelijke handelingen van ge meente-ambtenaren. Te Osaka zijn de ge meentezaken geheel in het honderd ge stuurd door den magistraat; en telkens hoort men weer van nieuwe onthullingen, die groote verontwaardiging wekken. En de Japansche hoofdstad bleef niet ach ter, daar toch twintig beambten der bouw commissie in hechtenis moesten worden verwekt, en heeft mij op de gedachte ge bracht. of hier niet een dergelijk bedrog in het spel was, want het geslacht der Da nieli dient dat der Spada reeds meer dan vijfhonderd jaar. De zaak klopt echter niet, daar de familie zich tot op den vo- rigen marchese na, niet heeft laten ver drijven, en men de verschijning niet te lijf kan gaan. Ik heb met een Techingpis- tool, om geen gerucht te maken, op haar geschoten zij heeft zich in het geheel niet bewogen; ik heb met een degen naar haar gestoken, mijn steek scheen slechts lucht te treffen. Het schijnt, dat ik deii ouden Danieli toch onrecht heb gedaan, en deze verschijning toch een dier raadsels is, die voor een inenschenver- stand moeilijk op te lossen zijn." „Of zoo gemakkelijk, dat wij daarom alleen niet aan de oplossing denken" wierp ik tegen. Doctor Marino haalde de schouders op. „Misschien hebt gij gelijk maar ik ge loof het niet", antwoordde hij eerlijk. „De marchese heeft u in ieder geval in het geloof, dat gij van de verschijningen niets zoudt zien, hierheen gezonden, want dat is wel meer gebeurd. De vraag is nu maar: wilt g ijhier blijven, of wilt gij naar een hotel gaan. Antwoordt eerlijk en zon der complimenten. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 5