Brieven uit Warmond.
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
[Tweede Blad, behoorend
bij De Leidsche Courant
van 19 Februari.
V.
Hebben .Wij de vorige maal een be
schrijving van Maryenhave gegeven, de
ken keer zullen .we hetzelfde doen over
iet tweede klooster, dat te Warmond
bestaan heeft, namelijk dat der Ursuli-
pen. Vóór we echter beginnen, moeten
fve eerst bekennen in den vorigen brief
(een abuis te hebben gehad. Daar staat,
flat de vrouw; van Jan van Warmond in
}400 gestorven is, welk jaartal aangege-
yen stond bij Alkemade en v. d. Schel
ling. Dit is echter onmogelijk, daar Jan
Van Warmond èn diens echtgenoo-
e, bij alle schrijvers te boek staan, als de
fetichters van het Ursulaklooster, dat in
1410 gebouwd is. Met juiste jaartal van
haar sterven hebben we niet kunnen vin
den.
Evenals Maryenhove Werd ook dit huis
floor zijn stichters rijkelijk begiftigd en
Van inkomsten voorzien, hetgeen bewijst
dat Jan van Warmond een zeer vermo-
jgend man moet geweest zijn, temeer nog
jals we lezen, dat hij in 1416 de groote
•Ambachtsheerlijkheid Alkemade met al
paar toebehooren gekocht heeft van rid
der Engelbrecht v. d. Mark.
Dit nonnenklooster dan stond in de on
middellijke nabijheid van de parochie
kerk, den Warmonders wel bekend onder
/den naam van „Klinkerberg". Met vo
rige jaar toen dit weiland eenige voeten
jwerd afgezand, kon men, evenals onlangs
.van Maryenhave de laatste overblijfselen
(en fundamenten zien liggen.
Met was toegewijd aan de H. Ursu
la en hare elfduizend Maagden, en was
bestemd voor adelijke jonkvrouwen, die
tot armoede waren vervallen. Zij leefden
.volgens de derde orde van St. Francis-
cus. Dat deze regel in die dagen heel
Wat strenger was dan tegenwoordig, be
merkte men in een brief van het jaar
.1429, waarin „een suster in Warmond
opgesloten" twee morgen land aan
|de kerk van Valkenburg schonk. Dit „op
gesloten" is een duidelijk bewijs van de
strenge afzondering, waarin deze nonnen
'leefden. Dit blijkt verder uit een brief
van 1534: „Zekere nonne genaamd Bar-
tha Gerrits dochter in den Jaare 1534
•eenige affaire in den Maag te verrich-
.ten hebbende, mogt deeze reis niet doen,
voor zij van Hermanus van Gouda, alge-
.meen Vicaris van het openstaande Bis
dom van Utrecht, en wel bij een brief
daartoe verlof bekomen had."
Er was zelfs een onderaardsche gang
gemaakt, waardoor de nonnen zonder ge
zien te worden, binnen de parochiekerk
konden komen. De ingang van deze gaan
derij bevindt zich nog in de ruïne van
de oude kerk, in een zijkapelletje, wat
jiu voor knekelhuis wordt gebruikt.
We hebben vaak uit den mond van
/■een Warmonder vernomen, dat hij, nog
jongen zijnde, dikwijls in den gang ge
dweest 'is. Een geruim eind weegs ging
dat goed, maar dan kwam men aan een
.gesloten ijzeren hek, waarachter het ver
dere gedeelte was ingestort. De toegang
Is thans echter geheel versperd door de
menschenbeenderen, die manshoogte in
het kapelletje liggen opgehoopt.
De eerste nonnen, die in dit klooster
traden, waren twee dochters van Jan van
Kruiningen, eigen zusters van de stichte-
resse.
We laten in het midden of Jan van
Warmond en zijn huisvrouw grootendeels
met het oog op hunne zusters tot de stich
ting-van dit huis overgingen, maar het
blijft toch zeker een bewijs van liefdadig
heidszin en ware ridderlijkheid. Want is
het niet de daad van een ridder in den
edelsten zin des woords om den sterken
;arm beschermend uit te strekken over
Zwakke, hulpelooze jonkvrouwen, die, zoo
lang geld en goed hun deel was, door
ieder werden geëerd en gevleid, maar
door een zelfzuchtige wereld waren ver
laten en geminacht, zoodra de fortuin haar
jden rug had toegekeerd.
Daarenboven werd hierdoor zeker wel
.voorzien in een behoefte dier tijden, toen
ier in den lande wèl vele kloosters waren
voor vrouwen van hoogen adel, die door
hun eigen bezittingen abdij en klooster
onderhielden, verrijkten en tot hooger
bloei brachten. Een voorbeeld hiervan is
de -wijdvermaarde abdij van Rhijnsburg,
het convent Leeuwenhorst, onder Noord-
iwijk, e. a. Het nonnenklooster te War
mond echter moest geheel en al onder
houden worden door zijn stichters en hun-
me opvolgers.
Honderd drie en zestig jaren heeft St.
,Ursula*s klooster hier bestaan. .Toen is
het een prooi der beeldstormers gewor
den het werd verwoest, zijn kostbaar
heden geroofd, de God-gewijde maagden
verjaagd, landerijen en bezittingen toe
geëigend door de Staten van Holland.
Wat or nog van het klooster was over
gebleven werd in 1588 door admiraal Van
Duivenvoorde gebruikt om zijn Huis te
Warmond, dat ook grootendeels verwoest
lag, weder te herstellen
Ziehier dan, waarde lezer, een korte
beschrijving van twee bloeiende godshui
zen, die een sieriad waren van het War
mond der Middeneeuwen.
Het plan was eerst de parochiekerk
jen daarna de kloosters te behandelen,
maar toen onlangs nabij het Seminarie de
H bakende opgravingen gedaan
hebben wij, ier wille der actualiteit, ge
meend, eerst den lezer met Maryenhove
ln kennis te stellen, en nu, als daarmee
samenhangende, het convent der Ursu-
linnen.
Een volgende maal beginnen we dus
met het oude kerkgebouw.
QUIS.
De Engelsche stembus.
Van Unionistische zijde streed men bij
de jongste Engelsche stembus voor ver
hooging van het Tarief van Liberale zijde
voor den Vrijhandel.
De Vrijhandel won het nog, en wat
hoort men nu van Liberale zijde ten on
zent? Dit vooral, dat hierdoor niet voor
Engeland, maar voor Nederland een ramp
is afgewend.
Spreekt men hiermee nu niet uit, dat
Vrijhandel vooral voor het Buitenland,
dat vrij kan invoeren, voordeelig is? Toe
gepast op ons land beduidt dit derhalve,
dat ook onze Vrijhandel zeer groote
voordeden aan het Buitenlajid ver
zekert; juist hetzelfde wat dezerzijds
steeds beweerd is.
We dachten intusschen dat wij bij onze
Tariefpolitiek niet in de eerste plaats ge
roepen waren om voor het Buitenland
maar veeleer voor ons eigen land te zor
gen. Daar pu de consumptie, welk stel
sel men ook ijkt, zich zelve gelijk blijft,
spreekt het dan toch van zelf, dat een
stelsel dat aan het Buitenland meerdere
kans op ruimer invoer biedt, het gebruik
van het Nederlandsch fabrikaat hier te
lande moet doen afnemen.
BuitenLandsch en binnenlandsch fabri-
brikaat staan nu eenmaal tegen elkander
over. Wat voordeelig is vor het Bui
tenland, is nadeelig voor onze eigen pro
ductie.
Dit zou natuurlijk niet zoo zijn, zoo
overal en in alle landen het stelsel van
Vrijhandel gold. Dan toch zou er slechts
uitruiling van fabrikaat plaats hebben
op voet van gelijkheid. Nu daarentegen
in het Buitenland, alleen Engeland Ln
Europa uitgezonderd, hooge tarieven on
ze producten belemmeren of weren, is
die uitruiling op gelijken vbet afgesne
den. Alleen Engeland hindert ons dajn
ook niet, en zoo blijft het, zoolang wij
het Vrijhandelstelsel huldigen, uiteraard
in ons belang, dat ook Engeland aan
dit stelsel vasthoude. Een hoog tarief
in Engeland zou ons, zoo lang we zei
ven den vrijhandel blijven huldigen, een
gevaarlijken slag hebben toegebracht.
Zeer te begrijpen is het dan ook, dat
onze liberalen er over juichen, dat het
in Engeland nog zoover niet gekomen
is.
Maar stilzwijgend geven ze dan toch
door hierin te roemen, toe, dat onze
verhouding tegenover alle overige sta
ten die protectie huldigen, steeds meer
onhoudbaar wordt.
Dat ook in Engeland de protectie-
idee veld wint, weet ieder. Reeds nu
was het verschil in uitkomst tusschen
de laatste en de voorlaatste stembus
verrassend groot. Gaat dit zoo door*
dan ziet men reeds den tijd komen, dat
ook Engeland omgaat.
En dit doet dan toch de vraag stellen
Als straks ook Engeland omgaat, en wij
het eenige vrijheidsland in Europa zullen
zijn, achten de Liberalen ook dan nog
behoud van dit stelsel voor ons land
mogelijk en profijtelijk (Std.)
33H procent dividend!
We hebben reeds medegedeeld, dat het
groote liberale orgaan, „De Nieuwe Rott.
Crt." dit jaar 331/2 pet. uitkeert, tegen
30 pet. ten vorigen jare.
Tot die enorme winstcijfers dragen nog
steeds vele Katholieken bij.
Dit beamend, schijft dr. v. G. in „De
Tijd"
Sommige Katholieken meenen nog al
tijd verplicht te zijn niet enkel liberale
bladen te lezen, maar zelfs blijde of droe
ve gebeurtenissen in hunne familie door
bemiddeling van de liberale pers den vol-
ke kond te doen. Men vindt Katholieken,
die wel door „N. Rott Ct." of „Han
delsblad" meedeelen, dat een der hun
nen overleed, „tijdig voorzien van de H.
H- Sacramenten der Stervenden", doch
vergeten dit door middel der „Katholieke
Pers" te doen.
Als bewijs, hoe ver onze verdwazing in
dezen gaat, kan dienen, dat onlangs het
overlijden van een R. K. Priester in de
„N. Rott. Ct.", en dat van een Amster-
damschen Pastoor met vermelding van
beider waardigheid in het ^Handels
blad" werd aangekondigd
„Wij zijn zulks verplicht aan onze li
berale vrienden en kennissen," zegt men.
„Ja wel", antwoorden wij, hoeveel van
die liberale kennissen geven u, Katho
lieken. door bemiddeling van de Katho
lieke Pers, kerfnis?" Immers geen. De li
beralen zijn wat. minder kieskeurig en wat
meer slim dan wij uitgevallen.
Nog een tweede soort advertenties doet
de liberale pers gedijen, 't Zijn die, welke
door Rijk, Provincies, Gemeenten, kort
om, door publieke lichamen geplaatst
worden in liberale bladen, met bijna ge-
heele uitsluiting van de Christelijke pers.
Weeklagen helpt in deze niet; jvij moe
ten handelend optreden
Ziehier een paar voorstellen, die ik de
katholieke pers verzoek te bespreken en
die graag voor betere gorden, prijs gege
ven:
Een Katholieke Vereeniging b.v. de
KaMiSks g££s gf Ms KajteUgSe^scjiais
Actie ga na, herinnert, en beware:
lo. de Katholieke familieadvertenties
aan liberale bladen aangeboden en wijze
(b.v,. door toezending van een circulaire
en een lijst van de katholieke dag- en
weekbladen) deze Katholieken op het on
behoorlijke hunner handelwijze;
2o. de advertenties door publieke li
chamen in de vrijzinnige pers, met voor
bijgaan der Christelijke, geplaatst. Deze
soort worden dan respectievelijk aan ka
tholieke leden van de Kamers, der Pro
vinciale Staten, der gemeenteraden, voor
zoover zij het Rijk, de Provincies, de ge
meenten betreft, aangeboden, of tenmin
ste opverzoek toegezonden.
Het moet uit zijn, dat alleen de liberale
pers mede van ons geld gedijt!
De winsten, met advertenties van schun
nige tooneelstukken en ander vuil be
haald, mogen dan der liberale pers verblij
ven. Zij zal zich met een „non olet"
troosten, ,wij bedanken voor dit „drek-
geld.'i
Niet waar?
'In „Het Volk" is een geweldige don
derbui losgebroken tegen de circulaire
van B. en W. van Rotterdam,
rïoe nu?
Als „de partij" de S. I>. .A P., iemand
in dienst heeft, die de partijbeginselemi
niet naar den zin van het partijbestuur
dient, wat doen men dan met hen
Men trapt hem eruit.
Adres aan de redakteurs van fle „Vor-
warts".
Maar de arbeiders in dienst der par
tij, worden toch vrijgelaten om in hun
eigen tijd te doen, wat zij willen
Waarachtig niet.
Adres Van Vorst.
Wat maakt „Het Volk" zich dan druk
tegen B. en W. van Rotterdam
Dat gemeentebestuur volgt slechts de
gebruiken der sociaal-democratie. Enl
moest deswege door de roode pers wor
den geprezen.
Niet waar? D. v. N.B.
Tegenspraak.
De „Nieuwe Courant" is gemachtigd
het in enkele bladen fermelde gerucht
als zou een schrijven als door baron
van Heeckeren, bedoeld, niet door H.
M. de Koningin, maar wellicht door H.
M. de Koningin-Moeder zijn ontvangen
uit een bron, welke niet den gering-
sten twijfel overlaat, met de meeste be
slistheid £egen te spreken.
H. M. de Koningin-Moeder heeft nim
mer eenig schrijven v*n een vreemden
souverein ontvangen, waarin op eeniger-
lei wijze sprake was va* belangen, welke
ook, in verband staande met onze land-
verdediging.
Brusseische tentoonstelling.
Omtrent den stand van het werk aan
de Nederl. afdeeling der Brusseische
tentoonstelling wordt medegedeeld, dat
het gebouw goed vordert en nagenoeg
geheel onder de kap is, de staff (pleis-
terbekleeding) er op is aangebracht en
reeds is een aanvang gemaakt met de
gevels in de kleur van baksteen te schil
deren.
Behalve een tentoonstelling van mo
derne schoonkunst zal afgescheiden van
de algemeene wereldexpositie in het Ju
belpark een tentoonstelling van de 17e-
eeuwsche Belgische kunst plaats hebben
waaraan Nederland zal deelnemen naast
Frankrijk, Italië en Spanje, daartoe uit-
genoodigd door de Belgische regeering
van welke de tentoonstelling van oude
kunst uitgaat.
Intusschen wordt de instelling voor
bereid van een Nederlandsche commissie
te benoemen door de Nederlandschet
Regeering, tot behartiging van de be
langen der inzenders op deze tentoon
stelling van antieke kunst.
Aangekondigd is de uitgave van een
gulden boek, van de internationale Brus
seische tentoonstelling in denzelfden
geest, als van die te Luik gehouden, het
licht zag.
De Prins Willem II.
Het „Hbl." heeft naar aanleiding van
het uitblijven van tijding aangaande de
„Prins Willem II" een onderhoud ge
had met twee stuurlieden van de koop
vaardij, van wie een, de route naar West-
Indië, die de booten van den Kon. West
Indischen Maildienst nemen, meermalen
heeft afgelegd.
Wat ons op onze betreffende vragen
geantwoord werd, vatten wij in het on
derstaande samen:
„Een vrij algemeene opinie onder des
kundigen is, dat de „Prins Willem II"
machineschade heeft gekregen en hulpe
loos ronddrijft. De route nu, die de
schepen van den West-Indischen Mail
dienst afleggen, is zeer weinig bevaren,
waardoor de kans op ontmoeting gering
is. Het gebeurt toch meermalen, dat de
schepen van dezelfde lijn de reis Oues-
santParamaribo (ongeveer 16 dagen)
afleggen, zonder een ajider schip te ont
moeten.
Intusschen is de route der schepen
van den K. W.-I. M. een der mooiste
routes in het zeewezen'. Door het diepe
water bestaat er geen gevaar voor stran
ding. Na het passeeren der Azoren komt
jnen in den Noord-Oostpassaat en heeft
men voor den wind varende, tot Para
maribo zeer goed weer. Op dit gedeelte
van de route is vergaan; van h,et schip,
zeer onwaarschijnlijk.
Nadat de „Prins Willem II" op 21
Januari was uitgevaren, is het schip ge-
23 Januari half 12 des middags gepas
seerd werd. Alleen van dit punt tot de
Azoren een afstand van 1185 mijlen
Welke in 5 of 6 dagen afgelegd wordt
zou het schip door een zwaren storm
kunnen zijn beloopen, met slecht gevolg.
Gewoonlijk wordt door de passeeren-
de schepen naar St. Miquel een sein
post op de Azoren gesein|d. Ditmaal
ls van de „Prins Willem II" niets ver
nomen, hetgeen echter niet zeggen wil,
dat het schip St. Miquel niet gepasseerd
zou zijn. Immers, de „Prins Willem II"
heeft geen middelen aan boord om des
nachts te seinen.
Het gunstigst denkbare geval is dus,
dat het schip, na Ouessant ook de Azo
ren (St. Miquel) des nachts bijv. zon
der onheil gepasseerd is en dus het
mooie gedeelte van de route bereikt
heeft, n.l. Azoren-Pararaaribo, die on-
geyeer 2500 zeemijlen lang is. Op dit
lange en zeer weinig bevaren traject
kan het schip dus met eenig ongeval
ronddrijven. Het breken bijv. van kruk
assen en schroefassen, of het verliezen
van de schroef komt meermalen voor
en zulke schade is gewoonlijk moeilijk
op zee te herstellen. Dan drijft het
schip hulpeloos rond; de kans met zei
len een kustplaats te bereiken, is zeer
gering. De schepen liggen te diep ge
laden en de zeilen zijn te klein om
voortgang van eenige beteekenis mo
gelijk te maken. Ook het roer kan de
fect zijn.
Wat nu het opzoeken van de „Prins
Willem II" betreft. De schepen van den
K. W.-I. M. hebben een voorgeschre
ven route. Hr. Ms. pantserdekschip de
„Utrecht" en de „Prins Willem IV" ,die
als opzoekers uitgaan, zullen nu dezelf
de route volgen en dan bestaat er kans,
dat het hulpelooze schip gevonden wordt
Intusschen als de „Prins Willem II"
zijn voortbewegingsvermogen is kwijt
geraakt, dan is de waarschijnlijkheid,
dat het schip reeds zeer ver uit den
gewonen koers is, groot. Bijv. zou het
schip om de Zuid-West gezet kunnen
zijn. In elk geval zullen de zoekende
schepen een zeer groote uitgestrektheid
moeten afzoeken, om eenige kans op
ontmoeting met het vermiste schip te
hebben.
Wel heeft de „Utrecht" draadlooze
telegrafie aan boord, maar wegens het
ontbreken daarvan aan boord van de
„Prins Willem II" kan men langs dezen
weg geen verbinding met elkaar krijgen.
Door zig-zagsgewijze te koersen, de
koerslijn (route) ongeveer in het mid
den houdende, trachten altijd de zoe
kende schepen de kans om een vermist
schip te vinden, te vergrooten.
Deze mededeelingen uit deskundigen
monden, werden besloten met de bewe
ring, dat men in scheepvaartkringen pas
na een vermissing van ten minste een
maan'd aan totaal verlies denkt.
Men meldt uit Rotterdam, dat gister
nacht, 84 jaar oud, overleden is Herman
Heijermans, ridder in de Oranje Nas-
sau-orde, eerelid van den Ned. Journa
listenkring.
De overledene was jarenlang een be
kend redacteur van de „N. Rott. Ct."
waar hij zelfs zijn 60-jarig jubileum)
vierde.
Kunst en Wetenschappen.
Russisch Trio.
Vera Maurina, de pianiste is door de
banden des huwelijks verbonden met den
violist, Michael Press en deze is weder
door den broederband aan den violon
cellist Josef Press, verwant. Uit deze nau
we verbintenis is een eenheid van ziel-
voelen gegroeid, die inwerkende in de
toonkunstige productie van dit drietal hen
in staat stelt het meest volmaakte op het
gebied der muziek tot stand te brengen.
Een pianiste met een ongeëvenaard ta
lent, vol sentiment, met stijlvolle voor
dracht en een schitterende techniek; een
violist die met bescheidenheid en warm
zielevoelen de snaren beroert en er een
muziek aan ontstrijkt, die nu teeder en
bevallig, dan weer hartstochtelijk of droef
doch immer klaar, een weelde is voor het
oor; een violoncellist die met kloeke, e—
doch altijd edele streek tonen trekt vol
ziel en rijken glans.
En denk dan deze drie één.
Wie heeft ooit Schubert's trio in Bes
groote terts, op. 99, subliemer hooren
spelen?
Wie stond niet vol eerbiedige verwon
dering bij de „Press Passagaglia" op een
thema van Handel, toen de machtige tech
nische ontwikkeling van violist en cel
list in duizelingwekkende vaart, de varia-
tiën deden voorthollen, vol dynamische
en rythmische schakeeringen.
Wie ondervond niet een levendige ge
moedsbeweging bij het trio „Dem denken
eines grossen Künstlers", van Tschais-
kowski, die in dit opus de meest afwisse
lende stemmingen des vriends, die na een
veelbewogen leven stief, in tonen schil
dert met levendigste kleuren?
Den ganschen avond was het spel van
deze, op den hoogsten sport der muzikale
ontwikkelingsladder staande familie, de
meest volmaakte u,iting van koninklijke
kunst.
Een overweldigende indruk maakte het
spel van dit subliem trio op alle aan
wezigen^ dat na herhaald terugroepen,
men zich ten slotte van de zitplaatsen ver
hief, om in een spontane huldebetuiging,
uiting te geven aan den drang des harten,
dank te br?::gen voer de oogejiblikken van
hoofrgqstgmd kunstgenot. JL
Houtdiefstal op de rivier.
De recherche op het hoofdbureau van
politie te Rotterdam had vernomen, dat
een tapper uit de van der Takstraat al
daar, sedert eenige dagen een flinke partij
Amerikaansch grenenhout te koop aan
bood. Dit hout, bestaande uit 550 zware
planken van verschillende afmetingen, 12Q
breede latten en een viertal binten, was
opgeslagen en te zien in een pakhuis in
de Walstraat
De tapper, wien een bezoek werd ge
bracht, vertoonde een kwitantie, in Dord
recht afgegeven, voor den verkoop van
dit hout en beweerde, dat twee man
nen uit Dordrecht, die hij niet kent, het
hout aan de Rijnhaven N.Z. hadden aan
gevoerd. Niet alleen bleek deze verkla
ring geheel bezijden de waarheid, maar de.
recherche wist ook de sleepers, die het
hout vervoerden, op te sporen en vernam/
dat een schipper het in den laten avona
van den 9den dezer aan den Wolfshoek
voor de Korte Wijnstraat loste. Deze
schipper handelde op last van een scheeps-'
bevrachter en haalde het hout af aan,
boord van het stoomschip Javorina, des«
tijds liggende aan paal 10 in de Maasha
ven. Dit stoomschip was met een lading,
Amerikaansch hout uit Port Arthur it\
Texas aangekomen. Het hout was be
stemd om door middel van verschillend^
expediteurs te komen in handen van Duit-
sche afnemers.
Toen de recherche een en ander wist,-
werden de merken, voorkomende op hei
hout opgeslagen in de Walstraat, verge
leken met het hout van de Javorine ge
lost en deze merken kwamen geheel over
een. De planken hadden deel uitgemaakt
van de deklading
Een en ander heeft geleid tot de aan
houding van een baas en twee krassen in
dienst van een stuwadoorsfirma, van drie
controleurs in dienst van een cargadoors-
firma, van een beèedigd voorman en een
paar beëedigóe tellers van een hier be
staande corporatie en van den tapper, in
het geheel tien personen, tegen wie als
schuldig of medeplichtig aan dezen dief
stal van hout, proces-verbaal is opge
maakt De meeste van deze lieden hebben
een volledige bekentenis afgelegd. Een
van de krassen verkocht met medeweten
van de anderen het hout aan den tapper.
Noch de kapitein, noch iemand anders
van de opvarenden van het stoomschip
Javorina hebben met dezen diefstal iets
te maken.
Op het gestolen hout is beslag gelegd*
(N. R. Ct.)
Eenverschrikkelijkongelukis
voorgevallen op den Steenweg van Vilt-
voorden, te Maeren, bij Brussel.
Eene mecanische ophefkraan is onder
het gewicht van een wagon aarde omge
vallen op den mecanicien. De ongeluk
kige werd totaal verpletterd van onder de.
zware ijzermassa gehaald. Hij gaf geert
teeken van leven meer. Het geva.u te
woog, rond 10.000 K.G.
De rechtbank te Ma 11e heeft
uitspraak gedaan in een proces, dat tegen
stakers uit Mansfeld, die naar hun werk
gaande kameraads uitgejouwd en mishan
deld hadden, was aangespannen. De aan
klacht tegen hen yvas, dat zij zich aap
landvredebreuk hadden schuldig gemaakt,-
maar, gelukkig voor hen, nam het O. M,
als verzachtende omstandigheid aan, dat
zij opgeruid en zichzelven niet geweest
waren. De twee hoofdschuldigen kregen
overeenkomstig den eisch 13 en 12 maan
den gevangenisstraf, zes andere beklaag
den 10 tot 6 maanden gevangenisstraf.
Onder deze laatsten is ook de vrouw van
een fabrieksarbeider.
Vrouwen-rebellie. De Chinee-
sche .wetten zijn voor de vrouw allesbe
halve gunstig. In China is de vrouw steeds
een slavin, vóór het huwelijk van haar va
der, na het huwelijk van haar echtge
noot, en indien deze vóór haar mocht
komen te overlijden, van haar zoon.
Onder de jonge dochteren uit voor
name Chineesche familiën is nu een be
weging gaande, om aan dien voor de
vrouw vernederenden toestand een eindq
te maken. Zij hebben daartoe eene „Ver
eeniging der zusters" opgericht.
Wijl qpenlijke ongehoorzaamheid en
verzet tegen de ouders in China een mis
daad js, waarop zelfs de doodstraf be
staat, onderwerpen de meisjes zich dan,
ook schijnbaar gewillig aan den wil der
ouders. Verloving, huwelijk, alles heeft
plaats, zonder dat ze eenig teeken van
verzet geven. Doch nauwelijks in het hui»
van den echtgenoot, weigeren ze spijs eni
gedragen zich zoo woest, dat de onge
lukkige gemaal het niet waagt haar aan
te raken, uit vrees voor kennismaking
met de nageltjes der schoonen. Nadat
drie dagen van de wittebroodsweken aU
le'sbehalve aangename wijze zijn doorge
bracht, is volgens Chineesch gebruik het
tijdstip gekomen, waarop de jonge vrouw
haar ouders een bezoek moet brengen. In
het ouderlijk huis gekomen, weigeren ze
dan, dit te verlaten en daar dit toevluchts-
oord volgens de wet heilig en onschendi
baar is, kan de gemaal naar zijn vrouw
tje fluiten.
Hebben de tot de „Verec::!0ing de<
zusters" behoorende jonge dames zich
alldus aan het echtelijk juk weten te ont«
trekk.n, dan tiachten ze door handwer-
ken of anderen vrouwelijken arbeid op fat»
soenlijke wijze haar brood te verdienen,
Somru :;i n daarbij zelfs zóó edelmoe*
dig, dat ze een deel van haar spaarepn*
ningen aan den verlaten echtgenoot doen
toekomen, opdat deze zich een meer me*»
gaand vrouwtje kan koopen,
