No. 102.
Een mistige avond.
Ie Jiwrr»ftsf.
Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verrekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week,
1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco
per post 11.50 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent j
ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertenti8ngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden-,
betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Ouders eeren en kostgeld geven.
IV.
Is het kostgeld geven nadeelig voor
de ouders, het is zulks niet minder voor
de kinderen zelf.
Als de kinderen beginnen, kostgeld te
betalen, zijn zij nog betrekkelijk jong en
kennen weinig de waarde van het geld.
Daardoor gaan zij onnoodige uitgaven
doen, nemen minder goede gewoonten
aan, worden verkwisters, en, als zij hun
gewone uitgaven door de een of andere
omstandigheid niet kunnen voldoen, wor
den zij onrechtvaardig.
Als zij zelf een huisgezin gaan stichten,
zijn zij arm, en blijven arm, zonder
eenig vooruitzicht, ooit iets te zullen erven
van hun ouders, die niets hebben kun
nen sparen wegens het wangedrag hunner
kinderen. Hoeveel bejaarde mannen en
'vrouwen zijn er niet, die met smart op
hun jeugd terug zien, waarin zij overvloed
hadden en behoeften aannamen, waaraan
zij nu niet kunnen voldoen.
.Het valt hard, betere dagen gekend te
hebben. Hadden zij zich in hun jeugd
geen weelde veroorloofd, zij zouden nu
met meer gelatenheid hun lot dragen en
gelukkiger zijn.
De oorzaak van dit nawee ligt in het
kostgeld geven, waardoor zij heer en
meester werden van een handvol geld,
dat hun deze kwade parten heeft gespeeld.
Kostgeld geven is onteerend en nadee-
Jig voor het gezin. Vader en moeder, broe
ders en zusters worden door het kost
geld nemen kostbaas en kostvrouw.
knecht en meid van den kostgeldgever.
Welk een treurigen zedelijken invloed
moet het kostgeld geven uitoefenen pp
'vader, moeder, broers en zusters!
De ouders staan van natuur boven de
kinderen, die hen nu verlagen tot kost
baas en kostvrouwbroers en zusters, die
de gelijken behooren te zijn van de oudere
kinderen des gezins,- worden hun knecht
en meid.
Het kostgeld geven is ook nadeelig
voor het gezin.
"Hoe lang duurt het kostgeld geven?
Zoolang de kostgangers iets verdienen
en na kostgeld betaald te hebben, iets
overhouden, langer niet. Betalen zij niet,
dan moeten de ouders en de andere kin
deren tobben en zwoegen om hun kind
-en broeder-kostganger te onderhouden.
Dan is wel het betalen geëindigd, maar
de verhouding en de gewoonte van den
kostganger zijn er nogvader en moeder
beschouwt hij nog als kostbaas en kost-
(vrouw, broers en zusters als zijn-dienaars
-en dienaressenen dat alles zonder voor
uitzicht, dat zoonlief later deze gratis ver
richtte diensten nog zal vergoeden. De ge
zinnen, waarvan hier sprake is, konden
door naleving van Gods gebod, een hemel
zijn, nu zijn ze een hel, waarin zich geen
redelijk mensch thuis kan gevoelen.
Voor de maatschappij werkt dit kost
geldstelsel nadeeldgdrie instellingen, wel
ke een smet werpen op ons leven, worden
.ier door bevolkt: het krankzinnigenge-
FEUILLETON.
4)
^Dit is de mooiste slaapkamer", fluis
terde zij, „boven den salon, ziet u".
Zij lachte zenuwachtig en keek om
zichheen. „Wat is een mensch toch
zonderling. Ik vind het verschrikkelijk
dat dit heele huis leeg is ,en toch zou
Ik een gil van ontzetting geven, als ik nu
iemand tegen kwam. Kijk eens naar «lie
ochtendjapon over dien stoel ziet die
er niet net uit als een spook.
z'j ging naar de volgende deur. „Dit
ziet er uit alsof het de kamer van een
yan de dienstboden is de kamenier
misschien daar ligt een muts op tafel
'Zullen wij nog naar de volgende ver
dieping gaan Ik heb een gevoel, alsof
het onze plicht is, hoewel ik zeker ben,
jdat wij toch niemand zullen vinden."
Op de volgende verdieping vonden zij
tolleen maar meer een kleinere slaapka
mers, allemaal verlicht en leeg. Het was
duidelijk, dat er niemand anders in huis
iWas, dan zij zelf. Zij zeiden geen en
kel woord tege i elkaar, totdat zij weer
benedeu in de. gang .w^rgn aangeland
sticht, de gevangenis en het armhuis.
Wie kan zeggen, hoeveel lijders in het
krankzinnigengesticht hun deerniswaardi-
gen toestand te danken hebben aan de
wanverhoudingen in het huisgezin, welke
veroorzaakt worden door kostgeld, geven
en nemen; de jongeling gaat zich door
het lichtzinnig omgaan met geld, schul
dig maken aan buitensporigheden, die de
nadeelige gevolgen hebben voor geest en
lichaamde andere huisgenooten wor
den teleurgesteld in hun verwachtingen.
In de gevangenis vinden wij velen, die
hun schande te wijten hebben aan een
lichtzinnige losbandige jeugd Hadiden zij
die jeugd geleefd volgens Gods gebo
den, dan zouden ze nu niet daar zuchten
en kwijnen.
De armbesturen zijn het meest belast
met ouden van dagen, die voor hun ouden
dag iets hadden kunnen overhouden, als
de kinderen hun behulpzaam waren ge
weest in den tijd dat zij het konden en
moesten doen volgens Gods woord
BUITENLAND.
België.
Ben officieel bericht over koning
Leopold's huwelijk op het sterfbed.
Het Duitsche „Centraal Informatie
bureau der Katholieke Pers" ontvangt
van gezaghebbende zijde het verzoek tot
mededeeling van de volgende gedeelte
lijk reeds bekende feiten: 1. Z. H. de
Paus heeft den koning voor diens dood
den pauselijken zegen geschonken en
met de overbrenging daarvan den pause
lijken nuntius te Brussel belast. De nun
tius bradht zelf het telegram des Pau
sen naar het paleis te Laeken, doch kon
wegens de overgroote zwakte van den
lijder niet bij hem worden toegelaten;
2. het huwelijk van den koning met mej.
Caroline Dellacroix, genaamd baronnes
se Vaughan was, zooals bekend is, ker
kelijk geldig. Een burgerlijk huwelijk
had niet plaats3. de Wet-Woeste van
3 Aug. 1909 bepaalt, dat geen geeste
lijke een huwelijk mag inzegenen, voor
dat het burgerlijk huwelijk heeft plaats
gehad; slechts wanneer een der con-
tracteerende partijen in stervensgevaar
verkeert, mag de geestelijke het huwe
lijk inzegenen zonder een daaraan voor
afgegaan burgerlijk huwelijk; 4. het hu
welijk van den koning met mej. Dela
croix was uit civiel-rechtelijk oogpunt
ongeldig, zoodat de uit dit huwelijk
voortgesproten kinderen geen recht kun
nen doen gelden op de erfenis.
Uit de omstandigheid dat hie rui
deze mededeeling uitdrukkelijk ge
wezen wordt op het verlof voor den,
geestelijke om in stervensgevaar een hu
welijk in te zegenen, blijkt thans ook
officieel dat het huwelijk des konings
voltrokken werd op het sterfbed.
Verder volgt óók uit deze mededeeling
duidelijk genoeg, dat Z. H. de Paus
aan barones Vaughan geen telegram van
rouwbeklag heeft kunnen zenden, zoo
als sommige buitenlandsche bladen wis
ten te vermelden een bericht, dat
trouwens aanstonds door de katholieke
pers als geheel uit de lucht gegrepen
werd tegengesproken.
In Vlaamsche bladen komen weer vele
en lange berichten voor over het hooge
water in België, maar heel erge dingen
zijn er niet weer gebeurd, en ten slotte
maakt het den indruk dat het over de
grens ongeveer nu zoo is als in vele
streken van ons land, waar de velden
onder water staan, maar er komt daar
van niet veel in onze bladen. Daarom
is de zaak er niet minder ernstig om
Het is en het wordt vooral een moei
lijke tijd voor den landman.
Frankrijk.
De overstroomingen.
De laatste berichten omtrent de over
stroomingen te Parijs blijken van meer
geruststellenden aard te zijn
De Seine blijft langzaam dalen en een
geregelde, langzame daling blijft te
voorzien. Een optimistische stemming
treedt van officieele zijde dadelijk zoo
sterk aan den dag, dat het departement
van openbare werken een bericht be
kend maakt, woordelijk zeggend, dat er
minder dan ooit reden is zich ongerust
te maken.
In de buurt van het St. Lazarestation
zijn nog veel straten afgezet, maar de
prefect van politie verklaarde heden
middag, dat de toestand uit een oogpunt
van stevigheid van bodem en gebouwen
minder onrustbarend is dat gevreesd
werd.
In de ondergeloopen wijken, vooral in
de arme wijken, is de toestand niette
min nog hachelijk, al wordt er zoowel
volgens ambtelijke mededeelingen als
gens personen die ik er ondervroeg geen
gebrek geledenbrood en vleesch en
ook geld blijft er verstrekt worden. Ook
in de omstreken is volgens ambtelijke
mededeeling in ruime mate alle steun
verstrekt, die door de burgemeesters
gevraagd werd. De regeering doet we
ten dat de noodige hygiënische en ont
smettingsmaatregelen genomen zullen
worden.
Een sterke val van de Marne wordt
uit Chalons gemeld en een belangrijke
daling van de Yonne. De Grand-Morin
schijnt sterk te rijzen, hetgeen van kor
ten duur zal zijn en waarvan men te Pa
rijs niet heel veel zal merken!.
In het 12e arrondissement kan men
zeer goed merken, dat de Seine daalt.
De verzakkingen van den ondergrond
breiden zich meer en meer uit. Ver
scheidene onlangs aangelegde buizen
van electrisChe geleidingen zijn gebro
ken. De waterstand in de riolen blijft
op gelijke hoogte bij de Boulevard St.
Germain en in het 5e arrondissement.
Het Parijsche station van de Métro-
politaine aan de Rue Villiers staat tot
aan het gewelf vol water. De bewo
ners van; de Rue de Javel hebben gebrek
aan levensmiddelen. De Rue Cambacères
waarschijnlijk omdat zij niet wisten wat
te zeggen. De kleine terrier was mee
gegaan. Juffrouw Romney verbrak de
stilte, terwijl zij hem weer optilde, haar
gezicht kreeg weer zijne gewone kleur.
„Eindelijk geloof ik, dat alles zich heel
eenvoudig heeft toegedragen", zeide zij
langzaam. „Ik geloof ,dat ik er wel
een uitlegging voor weet/'
MWel
„Waarschijnlijk steekt er niets anders
achter dan dit: de familie is uit
uit eten misschienuit de stad zijn ze
niet, want anders zou niet overal vuur
branden, en de bedienden nemen er ;n
vrij avondje van, zónder toestemming!
natuurlijk, niet de bedoeling het eerst
thuis te zijn. Zij hebben al het licht
aangelaten en die afschuwelijke piano
laten spelen, opdat het huis er niet ver
laten zou uitzien. Mij dunkt, dat dat
goed uitkomt met alles wat wij hier
gezien hebben, vindt u ook niet?"
„Ja, prachtig. Ik vind het bepaald
knap, dat u zooiets bedacht hebt. Je
kunt alles verwachten van hedendaag-
sche dienstboden. En wij zullen ons
maar aan die verklaring houden, idaar
wij toch met achter het juiste van, "de
zaak kunnen komen. Hoe is het met de
mist?"
Wanneer de mist niet erger \Vas ge-
B&sfei, toa dafc t'ii eist st-
is ondergeloopen13,000 abonneé's van
de telefoon zijn zonder verbindingi
Briand heeft gezegd, dat hij met het
oog op de kalmte der bevolking tegen
een mogelijk voorstel om den staat van
beleg af te kondigen gekant is.
De electrisChe stroom is te Parijs
verbroken in het 2e arrondissement. In
het Theatre des Variétés kan geen voor
stelling gegeven worden. In verschei
dene straten van de Notre Dame-wijk is
geen gas. De groote loopbrug over de
Esplanade des Invalides is onder het
gewicht van een groot aantal nieuwsgie
rigen ingestortverscheidene vielen in
het waterzij kwamen er echter met
een nat pak af. De souterrains van het
Magasin du Louvre zijn ondergeloopen.
Zaterdagmiddag is de speelzaal van
de school in de Rue de l'Amiral Roussin,
waar 100 dakloozen een Joevlucht had
den gezocht, merkbaar beginnen door
te zakken. De in de school aanwezigen
moesten naar elders overgebracht wor
den. De waterleiding van Actieres staat
50 c.M. onder water.
Een treffend bericht kómt 'Üit Frahk-
rijk
De Zusters, die het kinderhospitaal
Saint-Philippe-du-Roule te Parijs bestu
ren, hebben den prefect der Seine doen
weten, dat zij aanbieden honde d moe
ders met hun kleine kinderen, die slacht
offers zijn der overstroomirtgen, op te
nemen.
Ziedaar de Christelijke liefde: zij
wordt geplaagd, bespot, vertrapt; zij
riCht zich op en gaat aan den arbeid'.
Naar wereldsche gedachten zouden de
religieuzen, zouden alle katholieken een
gevoel van leedvermaak moeten hebben,
nu het land dat hen verdrukt, zóó
wordt geteisterd. Maar christelijke be
ginselen zijn anders dan die der we
reld, en zoo lezen we dat een groote
gift voor de slachtoffers tot een bedrag
van vele duizenden francs is ingekomen,
van.... den Paus.
Zouden zulke feiten nu toch niet de
ongeloovige Franschen tot nadenken
kunnen dwingen Of zou misschien de
ramp zelve sommigen tot inkeer kunnen
brengen
We weten het niet, maar we vreezen
dat voor Frankrijks bekeering nog
zwaardere geeselslagen zullen noodig
zijn, zegt „het Centr."
Duitsctiland.
Niet alteen Frankrijk wordt door een
watersnood geteisterd, ook Duitschland
krijgt er zijn deel van. Sinds eenige
dagen, zoo wordt uit Duisburg bericht,
stormt en sneeuwt en regent het on
afgebroken aan den Nederrijn. En Rijn
en Ruhr zijn verder buiten hare oevers
getreden, dan sinds langen tijd het ge
val Is geweest.
Het geheele laaggelegen stadsgedeel
te van DuisburgMeiderich staat onder
water. Ten gevolge van den hoogen wa
terstand in de havens stijgt ook het
grondwater buitengewoon, waardoor de
wijnkelders onderloopen. Het water van
ger kón worden. Uit te gaan in die on
doordringbare, rookerige, grijze mas
sa, en de gevaren en kuilen van
het golfterrein te trotseeren, behoorde
zoo geheel tot de onmogelijkheden, dat
zij er maar geen woorden over verspil
den. Na één erikelen blik naar buiten,
sloot Lyddiard de deur weer, en juffr.
Romney schikte zich stilzwijgend in de
omstandigheden, door haar hoed en man
tel af te doen. Er ontstond een stilte,
welke verbroken werd door de gang
klok ,die negen uur sloeg.
„Ik had in mijn hotel een diner be
steld", zeide Lyddiard op somberen
toon.
„En ik had gehoopt in de pastorie
te eten", zuchtte juffrouw Romney.
.Toen keken zij elkaar aan en barstten
iri lachen uit. Daar zij aan den vreem
den toestand gewend begonnen te ra
ken, kregen zij langzamerhand oog voor
de belachelijke zijde er van.
„Wij hebben niet ingebroken",, be
gon juffrouw Romney op rechterljjken
toon, „want de deur ging van zelf open,
op het oogenblik dat u haar aanraakte.
Dus wij zijn geen' inbrekers. Maar als
wij ons zonder permissie voorzien van
iets eetbaars, dan zij wij toch zeker
dieven".
„Als w>j hét niet doen, gebeuren er
den Rijn dreigt de fabrieken van Krupp
te Rheinhauen onder water te zetten..
Er wordt hard gewerkt om dit gevaat;
af te wenden.
Het scheepvaartverkeer op den Rijo(
is grootendeels gestaakt.
Het lage land rondom Duisburg maakt
den indruk van een golvend meer.
Ook aan den Boven-Rijn wast het wa-
ter gestadig.
Engeland.
Een mijnoproertje.
Een vrij ernstig mijnoproertje heeft
aan de Horden-mijn bij West Hartle-.
pool plaats gehad. De arbeiders dier
mijn waren ontevreden over de verla-
ging der loonen bij de invoering van
den achtuurswerkdag en achtten hetnoo-
dig hun woede te koelen $an den mijn*!
bestuurder. Zij omsingelden zijn huis,
wierpen eerst met sneeuwballen daar*
heen, vervolgens met steenen, sloegen,
toen alle ruiten in. De mijnbestuurdet}
loste een schot over de hoofden der(
voorste raddraaiers, maar trof, geluk*
kig niet ernstig, een man in de achter
ste gelederen. Toen kende de woedet
van het volk geen perken meer. De be
stuurder met zijn gezin moest vluchten
en nu werd alles vernield totdat
twintig politie-agenten met getrokken!
stok de vandalen uiteen dreven. Een;
troepje snelde daarop naar het clubge
bouw en stak dit in brand. Bij den(
krachtigen wind viel aan blusschen niet
te denken, zoodat het geheele gebouw, in;
de ascli werd gelegd.
Denemarken.
De instructie in de zaak van den vroe-
geren minister van justitie Alberti, die»
zich 8 September op eigen aangifte dat
hij zie hschuldig had gemaakt aan verduis
tering en valschheid in geschrifte, bij
de politie gevangen had gegeven, ia
gesloten. De stukken zullen nu naar
het gerechtshof voor strafzaken gezon-
"den worden. Door het buitengewoon!
omvangrijke onderzoek is vastgesteld;'
dat de door Alberti gepleegde verduiste
ringen 15,000,000 kronen beloopen.
BINNENLAND.
Koninklijke Besluiten.
Benoemd is tot rechter in de arronct-
rechtbank te Roermond, Mr. P. W. H,
Truijen, adv. en proc. te Roermond 4
rechter-plaatsverv. in gemeld college, se
cretaris van den voogdijraad aldaar, en
schoolopz. in het arrond. Weert, onder ge
lijktijdige toekenning van eervol ontslag
uit zijne betrekking van rechterplaatsvei>
vanger in gemelde rechtbank.
J. Andreae, waarn. adjunct-inspec
teur der directe belastingen, invoerrech
ten en accijnzen te Utrecht (1ste afd.), U
met iiigoug van 1 Febr. benoemd tot
adjunct-inspecteur dier middelen aldaar.
Met ingang va nl Febr. is aan den.
luit.-kol.-kwartiermeester D. G. M. de
Vries, controleur van de inwendige ad
ministratie der korpsen (2e bureau) op
zijn aanvrage en aan den kapt Jhr. L.;
gerdood", antwoordde Lyddiard1. „U
hebt honger, en ik ook. Ik, als advocaat,
verzet mij tegen opdringerigheid van
mijn geweten. Wij moeten vertrouwen
op uw relatie met de pastorie en mijn
r—naar ik hoop ongerepte reputatie,
om ons uit de ongerepte moeilijkheid
te helpen .wanneer wij ontdekt worden,
hoewel ik moet zeggen, dat, te oordee-
len naar hoe het er op het oogenblik
buitenshuis uitziet, de kans, dat er van
avond iemand thuis komt, al even klein
is, als de onze, om weg te komen. In
het ergste geval zult u alleen als on
vrijwillige medeplichtige worden be
schouwd. Ik stel dus voor, dat wij op
zoek gaan ijaar de provisiekamer".
Juffrouw Komney stemde daarin toe,
op voorwaarde, dat zij niet meer zouden
eten, dan absoluut noodig was, en dat
zij geen poging zouden doen den wijn
kelder binnen te dringen. Wijn, vond
zij, kon niet gerekend worden onder de
noodzakelijke levensmiddelen. Het
maal, dat zij samen opaten in de keu
ken en bijgewoond door de poes en den
hond, die allebei een daadwerkelijke be
langstelling in het diner toonden
was "waarschijnlijk niet ongezellig. Het
was ten minste lang over tienen, vóór
zij weer de gang doorliepen en de eerste
de beste open deur binnen gingen
^r y&iA <Ae zitkamer, \yaai; nog al
tijd het vuur aan was. Een blik door een!
raam, waarlangs zij liepen, had hen nu!
overtuigd, dat de toestand buiten nog
niets veranderd wasde mist vertoon,*
de nog geen teekenen van verminde)-
ring. I
„Ziezoo, nu zijn wij allebei dieven"*
zeide Lyddiard. „Te oordeeten haar mijn1
eigen gevoelens zou ik zeggen, dat de
eerste stap in het misdadigersvak een!
bijzonder aangename sensatie nalaat
Wat zegt u ervan
„Ik voel mij zoo behagelijk, dat het mij
niets kan schelen, of ik een misdadig
ster ben, of niet", gaf juffrouw Rom
ney toe en lachte. „Als wij nu een«
weg konden komen, vóór dat er iemand
thuis kwam, wat zouden wij dan moe
ten doen? Een briefje met een uitlegk
ging van het geval en élk vijf shillings
in een couvert achterlaten? Ik zou wel
eens willen weten, wie onze onvrijwil
lige gastheer en gastvrouw waren. Wat
jammer ,dat zij zoo verschrikkelijk net*
jes zijn. Als zij maar een paar brieves
of couranten hadden laten slingeren,
zouden wij er wel achter kunnen komen*
hoe zij heeten en wat de naam is vatf
dit huis. Maar ik zie niet.... O!"
„Wat is er?" vroeg Lyddiard.
(W&dt yervplgd^