No. 102. Een mistige avond. Ie Jiwrr»ftsf. Bureau OUDE SINGEL 54, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt met GRATIS POLIS Ongevallen-verrekering en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 11.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent j ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertenti8ngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geenhandels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden-, betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Ouders eeren en kostgeld geven. IV. Is het kostgeld geven nadeelig voor de ouders, het is zulks niet minder voor de kinderen zelf. Als de kinderen beginnen, kostgeld te betalen, zijn zij nog betrekkelijk jong en kennen weinig de waarde van het geld. Daardoor gaan zij onnoodige uitgaven doen, nemen minder goede gewoonten aan, worden verkwisters, en, als zij hun gewone uitgaven door de een of andere omstandigheid niet kunnen voldoen, wor den zij onrechtvaardig. Als zij zelf een huisgezin gaan stichten, zijn zij arm, en blijven arm, zonder eenig vooruitzicht, ooit iets te zullen erven van hun ouders, die niets hebben kun nen sparen wegens het wangedrag hunner kinderen. Hoeveel bejaarde mannen en 'vrouwen zijn er niet, die met smart op hun jeugd terug zien, waarin zij overvloed hadden en behoeften aannamen, waaraan zij nu niet kunnen voldoen. .Het valt hard, betere dagen gekend te hebben. Hadden zij zich in hun jeugd geen weelde veroorloofd, zij zouden nu met meer gelatenheid hun lot dragen en gelukkiger zijn. De oorzaak van dit nawee ligt in het kostgeld geven, waardoor zij heer en meester werden van een handvol geld, dat hun deze kwade parten heeft gespeeld. Kostgeld geven is onteerend en nadee- Jig voor het gezin. Vader en moeder, broe ders en zusters worden door het kost geld nemen kostbaas en kostvrouw. knecht en meid van den kostgeldgever. Welk een treurigen zedelijken invloed moet het kostgeld geven uitoefenen pp 'vader, moeder, broers en zusters! De ouders staan van natuur boven de kinderen, die hen nu verlagen tot kost baas en kostvrouwbroers en zusters, die de gelijken behooren te zijn van de oudere kinderen des gezins,- worden hun knecht en meid. Het kostgeld geven is ook nadeelig voor het gezin. "Hoe lang duurt het kostgeld geven? Zoolang de kostgangers iets verdienen en na kostgeld betaald te hebben, iets overhouden, langer niet. Betalen zij niet, dan moeten de ouders en de andere kin deren tobben en zwoegen om hun kind -en broeder-kostganger te onderhouden. Dan is wel het betalen geëindigd, maar de verhouding en de gewoonte van den kostganger zijn er nogvader en moeder beschouwt hij nog als kostbaas en kost- (vrouw, broers en zusters als zijn-dienaars -en dienaressenen dat alles zonder voor uitzicht, dat zoonlief later deze gratis ver richtte diensten nog zal vergoeden. De ge zinnen, waarvan hier sprake is, konden door naleving van Gods gebod, een hemel zijn, nu zijn ze een hel, waarin zich geen redelijk mensch thuis kan gevoelen. Voor de maatschappij werkt dit kost geldstelsel nadeeldgdrie instellingen, wel ke een smet werpen op ons leven, worden .ier door bevolkt: het krankzinnigenge- FEUILLETON. 4) ^Dit is de mooiste slaapkamer", fluis terde zij, „boven den salon, ziet u". Zij lachte zenuwachtig en keek om zichheen. „Wat is een mensch toch zonderling. Ik vind het verschrikkelijk dat dit heele huis leeg is ,en toch zou Ik een gil van ontzetting geven, als ik nu iemand tegen kwam. Kijk eens naar «lie ochtendjapon over dien stoel ziet die er niet net uit als een spook. z'j ging naar de volgende deur. „Dit ziet er uit alsof het de kamer van een yan de dienstboden is de kamenier misschien daar ligt een muts op tafel 'Zullen wij nog naar de volgende ver dieping gaan Ik heb een gevoel, alsof het onze plicht is, hoewel ik zeker ben, jdat wij toch niemand zullen vinden." Op de volgende verdieping vonden zij tolleen maar meer een kleinere slaapka mers, allemaal verlicht en leeg. Het was duidelijk, dat er niemand anders in huis iWas, dan zij zelf. Zij zeiden geen en kel woord tege i elkaar, totdat zij weer benedeu in de. gang .w^rgn aangeland sticht, de gevangenis en het armhuis. Wie kan zeggen, hoeveel lijders in het krankzinnigengesticht hun deerniswaardi- gen toestand te danken hebben aan de wanverhoudingen in het huisgezin, welke veroorzaakt worden door kostgeld, geven en nemen; de jongeling gaat zich door het lichtzinnig omgaan met geld, schul dig maken aan buitensporigheden, die de nadeelige gevolgen hebben voor geest en lichaamde andere huisgenooten wor den teleurgesteld in hun verwachtingen. In de gevangenis vinden wij velen, die hun schande te wijten hebben aan een lichtzinnige losbandige jeugd Hadiden zij die jeugd geleefd volgens Gods gebo den, dan zouden ze nu niet daar zuchten en kwijnen. De armbesturen zijn het meest belast met ouden van dagen, die voor hun ouden dag iets hadden kunnen overhouden, als de kinderen hun behulpzaam waren ge weest in den tijd dat zij het konden en moesten doen volgens Gods woord BUITENLAND. België. Ben officieel bericht over koning Leopold's huwelijk op het sterfbed. Het Duitsche „Centraal Informatie bureau der Katholieke Pers" ontvangt van gezaghebbende zijde het verzoek tot mededeeling van de volgende gedeelte lijk reeds bekende feiten: 1. Z. H. de Paus heeft den koning voor diens dood den pauselijken zegen geschonken en met de overbrenging daarvan den pause lijken nuntius te Brussel belast. De nun tius bradht zelf het telegram des Pau sen naar het paleis te Laeken, doch kon wegens de overgroote zwakte van den lijder niet bij hem worden toegelaten; 2. het huwelijk van den koning met mej. Caroline Dellacroix, genaamd baronnes se Vaughan was, zooals bekend is, ker kelijk geldig. Een burgerlijk huwelijk had niet plaats3. de Wet-Woeste van 3 Aug. 1909 bepaalt, dat geen geeste lijke een huwelijk mag inzegenen, voor dat het burgerlijk huwelijk heeft plaats gehad; slechts wanneer een der con- tracteerende partijen in stervensgevaar verkeert, mag de geestelijke het huwe lijk inzegenen zonder een daaraan voor afgegaan burgerlijk huwelijk; 4. het hu welijk van den koning met mej. Dela croix was uit civiel-rechtelijk oogpunt ongeldig, zoodat de uit dit huwelijk voortgesproten kinderen geen recht kun nen doen gelden op de erfenis. Uit de omstandigheid dat hie rui deze mededeeling uitdrukkelijk ge wezen wordt op het verlof voor den, geestelijke om in stervensgevaar een hu welijk in te zegenen, blijkt thans ook officieel dat het huwelijk des konings voltrokken werd op het sterfbed. Verder volgt óók uit deze mededeeling duidelijk genoeg, dat Z. H. de Paus aan barones Vaughan geen telegram van rouwbeklag heeft kunnen zenden, zoo als sommige buitenlandsche bladen wis ten te vermelden een bericht, dat trouwens aanstonds door de katholieke pers als geheel uit de lucht gegrepen werd tegengesproken. In Vlaamsche bladen komen weer vele en lange berichten voor over het hooge water in België, maar heel erge dingen zijn er niet weer gebeurd, en ten slotte maakt het den indruk dat het over de grens ongeveer nu zoo is als in vele streken van ons land, waar de velden onder water staan, maar er komt daar van niet veel in onze bladen. Daarom is de zaak er niet minder ernstig om Het is en het wordt vooral een moei lijke tijd voor den landman. Frankrijk. De overstroomingen. De laatste berichten omtrent de over stroomingen te Parijs blijken van meer geruststellenden aard te zijn De Seine blijft langzaam dalen en een geregelde, langzame daling blijft te voorzien. Een optimistische stemming treedt van officieele zijde dadelijk zoo sterk aan den dag, dat het departement van openbare werken een bericht be kend maakt, woordelijk zeggend, dat er minder dan ooit reden is zich ongerust te maken. In de buurt van het St. Lazarestation zijn nog veel straten afgezet, maar de prefect van politie verklaarde heden middag, dat de toestand uit een oogpunt van stevigheid van bodem en gebouwen minder onrustbarend is dat gevreesd werd. In de ondergeloopen wijken, vooral in de arme wijken, is de toestand niette min nog hachelijk, al wordt er zoowel volgens ambtelijke mededeelingen als gens personen die ik er ondervroeg geen gebrek geledenbrood en vleesch en ook geld blijft er verstrekt worden. Ook in de omstreken is volgens ambtelijke mededeeling in ruime mate alle steun verstrekt, die door de burgemeesters gevraagd werd. De regeering doet we ten dat de noodige hygiënische en ont smettingsmaatregelen genomen zullen worden. Een sterke val van de Marne wordt uit Chalons gemeld en een belangrijke daling van de Yonne. De Grand-Morin schijnt sterk te rijzen, hetgeen van kor ten duur zal zijn en waarvan men te Pa rijs niet heel veel zal merken!. In het 12e arrondissement kan men zeer goed merken, dat de Seine daalt. De verzakkingen van den ondergrond breiden zich meer en meer uit. Ver scheidene onlangs aangelegde buizen van electrisChe geleidingen zijn gebro ken. De waterstand in de riolen blijft op gelijke hoogte bij de Boulevard St. Germain en in het 5e arrondissement. Het Parijsche station van de Métro- politaine aan de Rue Villiers staat tot aan het gewelf vol water. De bewo ners van; de Rue de Javel hebben gebrek aan levensmiddelen. De Rue Cambacères waarschijnlijk omdat zij niet wisten wat te zeggen. De kleine terrier was mee gegaan. Juffrouw Romney verbrak de stilte, terwijl zij hem weer optilde, haar gezicht kreeg weer zijne gewone kleur. „Eindelijk geloof ik, dat alles zich heel eenvoudig heeft toegedragen", zeide zij langzaam. „Ik geloof ,dat ik er wel een uitlegging voor weet/' MWel „Waarschijnlijk steekt er niets anders achter dan dit: de familie is uit uit eten misschienuit de stad zijn ze niet, want anders zou niet overal vuur branden, en de bedienden nemen er ;n vrij avondje van, zónder toestemming! natuurlijk, niet de bedoeling het eerst thuis te zijn. Zij hebben al het licht aangelaten en die afschuwelijke piano laten spelen, opdat het huis er niet ver laten zou uitzien. Mij dunkt, dat dat goed uitkomt met alles wat wij hier gezien hebben, vindt u ook niet?" „Ja, prachtig. Ik vind het bepaald knap, dat u zooiets bedacht hebt. Je kunt alles verwachten van hedendaag- sche dienstboden. En wij zullen ons maar aan die verklaring houden, idaar wij toch met achter het juiste van, "de zaak kunnen komen. Hoe is het met de mist?" Wanneer de mist niet erger \Vas ge- B&sfei, toa dafc t'ii eist st- is ondergeloopen13,000 abonneé's van de telefoon zijn zonder verbindingi Briand heeft gezegd, dat hij met het oog op de kalmte der bevolking tegen een mogelijk voorstel om den staat van beleg af te kondigen gekant is. De electrisChe stroom is te Parijs verbroken in het 2e arrondissement. In het Theatre des Variétés kan geen voor stelling gegeven worden. In verschei dene straten van de Notre Dame-wijk is geen gas. De groote loopbrug over de Esplanade des Invalides is onder het gewicht van een groot aantal nieuwsgie rigen ingestortverscheidene vielen in het waterzij kwamen er echter met een nat pak af. De souterrains van het Magasin du Louvre zijn ondergeloopen. Zaterdagmiddag is de speelzaal van de school in de Rue de l'Amiral Roussin, waar 100 dakloozen een Joevlucht had den gezocht, merkbaar beginnen door te zakken. De in de school aanwezigen moesten naar elders overgebracht wor den. De waterleiding van Actieres staat 50 c.M. onder water. Een treffend bericht kómt 'Üit Frahk- rijk De Zusters, die het kinderhospitaal Saint-Philippe-du-Roule te Parijs bestu ren, hebben den prefect der Seine doen weten, dat zij aanbieden honde d moe ders met hun kleine kinderen, die slacht offers zijn der overstroomirtgen, op te nemen. Ziedaar de Christelijke liefde: zij wordt geplaagd, bespot, vertrapt; zij riCht zich op en gaat aan den arbeid'. Naar wereldsche gedachten zouden de religieuzen, zouden alle katholieken een gevoel van leedvermaak moeten hebben, nu het land dat hen verdrukt, zóó wordt geteisterd. Maar christelijke be ginselen zijn anders dan die der we reld, en zoo lezen we dat een groote gift voor de slachtoffers tot een bedrag van vele duizenden francs is ingekomen, van.... den Paus. Zouden zulke feiten nu toch niet de ongeloovige Franschen tot nadenken kunnen dwingen Of zou misschien de ramp zelve sommigen tot inkeer kunnen brengen We weten het niet, maar we vreezen dat voor Frankrijks bekeering nog zwaardere geeselslagen zullen noodig zijn, zegt „het Centr." Duitsctiland. Niet alteen Frankrijk wordt door een watersnood geteisterd, ook Duitschland krijgt er zijn deel van. Sinds eenige dagen, zoo wordt uit Duisburg bericht, stormt en sneeuwt en regent het on afgebroken aan den Nederrijn. En Rijn en Ruhr zijn verder buiten hare oevers getreden, dan sinds langen tijd het ge val Is geweest. Het geheele laaggelegen stadsgedeel te van DuisburgMeiderich staat onder water. Ten gevolge van den hoogen wa terstand in de havens stijgt ook het grondwater buitengewoon, waardoor de wijnkelders onderloopen. Het water van ger kón worden. Uit te gaan in die on doordringbare, rookerige, grijze mas sa, en de gevaren en kuilen van het golfterrein te trotseeren, behoorde zoo geheel tot de onmogelijkheden, dat zij er maar geen woorden over verspil den. Na één erikelen blik naar buiten, sloot Lyddiard de deur weer, en juffr. Romney schikte zich stilzwijgend in de omstandigheden, door haar hoed en man tel af te doen. Er ontstond een stilte, welke verbroken werd door de gang klok ,die negen uur sloeg. „Ik had in mijn hotel een diner be steld", zeide Lyddiard op somberen toon. „En ik had gehoopt in de pastorie te eten", zuchtte juffrouw Romney. .Toen keken zij elkaar aan en barstten iri lachen uit. Daar zij aan den vreem den toestand gewend begonnen te ra ken, kregen zij langzamerhand oog voor de belachelijke zijde er van. „Wij hebben niet ingebroken",, be gon juffrouw Romney op rechterljjken toon, „want de deur ging van zelf open, op het oogenblik dat u haar aanraakte. Dus wij zijn geen' inbrekers. Maar als wij ons zonder permissie voorzien van iets eetbaars, dan zij wij toch zeker dieven". „Als w>j hét niet doen, gebeuren er den Rijn dreigt de fabrieken van Krupp te Rheinhauen onder water te zetten.. Er wordt hard gewerkt om dit gevaat; af te wenden. Het scheepvaartverkeer op den Rijo( is grootendeels gestaakt. Het lage land rondom Duisburg maakt den indruk van een golvend meer. Ook aan den Boven-Rijn wast het wa- ter gestadig. Engeland. Een mijnoproertje. Een vrij ernstig mijnoproertje heeft aan de Horden-mijn bij West Hartle-. pool plaats gehad. De arbeiders dier mijn waren ontevreden over de verla- ging der loonen bij de invoering van den achtuurswerkdag en achtten hetnoo- dig hun woede te koelen $an den mijn*! bestuurder. Zij omsingelden zijn huis, wierpen eerst met sneeuwballen daar* heen, vervolgens met steenen, sloegen, toen alle ruiten in. De mijnbestuurdet} loste een schot over de hoofden der( voorste raddraaiers, maar trof, geluk* kig niet ernstig, een man in de achter ste gelederen. Toen kende de woedet van het volk geen perken meer. De be stuurder met zijn gezin moest vluchten en nu werd alles vernield totdat twintig politie-agenten met getrokken! stok de vandalen uiteen dreven. Een; troepje snelde daarop naar het clubge bouw en stak dit in brand. Bij den( krachtigen wind viel aan blusschen niet te denken, zoodat het geheele gebouw, in; de ascli werd gelegd. Denemarken. De instructie in de zaak van den vroe- geren minister van justitie Alberti, die» zich 8 September op eigen aangifte dat hij zie hschuldig had gemaakt aan verduis tering en valschheid in geschrifte, bij de politie gevangen had gegeven, ia gesloten. De stukken zullen nu naar het gerechtshof voor strafzaken gezon- "den worden. Door het buitengewoon! omvangrijke onderzoek is vastgesteld;' dat de door Alberti gepleegde verduiste ringen 15,000,000 kronen beloopen. BINNENLAND. Koninklijke Besluiten. Benoemd is tot rechter in de arronct- rechtbank te Roermond, Mr. P. W. H, Truijen, adv. en proc. te Roermond 4 rechter-plaatsverv. in gemeld college, se cretaris van den voogdijraad aldaar, en schoolopz. in het arrond. Weert, onder ge lijktijdige toekenning van eervol ontslag uit zijne betrekking van rechterplaatsvei> vanger in gemelde rechtbank. J. Andreae, waarn. adjunct-inspec teur der directe belastingen, invoerrech ten en accijnzen te Utrecht (1ste afd.), U met iiigoug van 1 Febr. benoemd tot adjunct-inspecteur dier middelen aldaar. Met ingang va nl Febr. is aan den. luit.-kol.-kwartiermeester D. G. M. de Vries, controleur van de inwendige ad ministratie der korpsen (2e bureau) op zijn aanvrage en aan den kapt Jhr. L.; gerdood", antwoordde Lyddiard1. „U hebt honger, en ik ook. Ik, als advocaat, verzet mij tegen opdringerigheid van mijn geweten. Wij moeten vertrouwen op uw relatie met de pastorie en mijn r—naar ik hoop ongerepte reputatie, om ons uit de ongerepte moeilijkheid te helpen .wanneer wij ontdekt worden, hoewel ik moet zeggen, dat, te oordee- len naar hoe het er op het oogenblik buitenshuis uitziet, de kans, dat er van avond iemand thuis komt, al even klein is, als de onze, om weg te komen. In het ergste geval zult u alleen als on vrijwillige medeplichtige worden be schouwd. Ik stel dus voor, dat wij op zoek gaan ijaar de provisiekamer". Juffrouw Komney stemde daarin toe, op voorwaarde, dat zij niet meer zouden eten, dan absoluut noodig was, en dat zij geen poging zouden doen den wijn kelder binnen te dringen. Wijn, vond zij, kon niet gerekend worden onder de noodzakelijke levensmiddelen. Het maal, dat zij samen opaten in de keu ken en bijgewoond door de poes en den hond, die allebei een daadwerkelijke be langstelling in het diner toonden was "waarschijnlijk niet ongezellig. Het was ten minste lang over tienen, vóór zij weer de gang doorliepen en de eerste de beste open deur binnen gingen ^r y&iA <Ae zitkamer, \yaai; nog al tijd het vuur aan was. Een blik door een! raam, waarlangs zij liepen, had hen nu! overtuigd, dat de toestand buiten nog niets veranderd wasde mist vertoon,* de nog geen teekenen van verminde)- ring. I „Ziezoo, nu zijn wij allebei dieven"* zeide Lyddiard. „Te oordeeten haar mijn1 eigen gevoelens zou ik zeggen, dat de eerste stap in het misdadigersvak een! bijzonder aangename sensatie nalaat Wat zegt u ervan „Ik voel mij zoo behagelijk, dat het mij niets kan schelen, of ik een misdadig ster ben, of niet", gaf juffrouw Rom ney toe en lachte. „Als wij nu een« weg konden komen, vóór dat er iemand thuis kwam, wat zouden wij dan moe ten doen? Een briefje met een uitlegk ging van het geval en élk vijf shillings in een couvert achterlaten? Ik zou wel eens willen weten, wie onze onvrijwil lige gastheer en gastvrouw waren. Wat jammer ,dat zij zoo verschrikkelijk net* jes zijn. Als zij maar een paar brieves of couranten hadden laten slingeren, zouden wij er wel achter kunnen komen* hoe zij heeten en wat de naam is vatf dit huis. Maar ik zie niet.... O!" „Wat is er?" vroeg Lyddiard. (W&dt yervplgd^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1910 | | pagina 1