Gemengd Nieuws.
fc» het prestige bezat, om de vergadering
lot rede te brengen, toonde helaas niqt
jioog genoeg te staan, om van haar te
'uschen, dat ze zijn tegenstanders de vrij
heid van het woord zou laten".
Ziedaar de vrijheid van het woord in
Ten sociaal-democratische vergadering,
Waarin Mr. P. J. Troelstra als redenaar
optreedt.
Gistermorgen te Amsterdam
wilde een 14-jarig meisje te Watergraafs
meer op de in beweging zijnde Gooische
Stoomtram springen. Zij vief en geraakte
onder de tram. Haar beide beenen wer
den afgereden. In deerniswekkenden toe
stand werd het kind naar de ouderlijke
Woning in Watergraafsmeer vervoerd.
lnhetholvanden leeuw. Men
meldt uit Rotterdam:
In het Gerechtshof aan den Noord-Sin
gel is de 33-jarige J. B. aangehouden,
verdacht van diefstal van gouden armban
den, ter waarde van f100, te Dordrecht
gepleegd. Op aanwijzing van een familie
lid werd J. B. gearresteerd door een po-
litei-agent. De man was in het Gerechts
gebouw gevlucht, toen hij bemerkte, dat
de diender hem naging.
Een boosdoener, die tracht eene schuil
plaats te vinden in het gebouw der ge
rechtigheid, is zeker een unicum
Te Oudkarspel (N.-H.) werden
gistermorgen omstreeks half vier, bij een
kort, doch zeer hevig onweder, de toren
spits en de Hervormde kerk door den
bliksem getroffen, zonder echter brand
te veroorzaken. De schade schijnt echter
nog al belangrijk te zijn.
Muntschennis. Zondag kwam bij
een sigarenwinkelier In de Leidsche-
straat ,te Amsterdam een vreemdeling^
die den winkelier verzocht 5 Engelsche
ponden voor hem te wisselen. Aan het
verzoek werd voldaan, doch toen de si
garenwinkelier Maandagmorgen 't geld
aan het kantoor van Anspach en Donk
op den N. Z. Voorburgwal ging inwisse
len, vernam hij dat de ponden samen
1 8 minder waard waren dan hij er voor
gegeven had. Vermoedelijk had men, zoo
deelde men den winkelier aan het wis
selkantoor mede, met behulp van salpe
terzuur eenig goud van de ponden ver
wijderd.
De winkelier deed aangifte bij de po
litie en waarschuwde uit „saamhoorig-
heidsgevoel" zijn collega's in de buurt.
En met succes. Want Maandagavond,
kam dezelde vreemdeling naar later
bleek weer met een Engelsch goud
stuk bij een anderen sigarenwinkelier in
dezelfde straat. Deze lied onmiddellijk
de politie waarschuwen, die den vreem
deling meenam naar het politiebureau
Leidscheplein, waar hij zich gisteren nog
bevond.
Bij onderzoek bleek de vreemdeling
een Italiaan te zijn 'en ie logeeren in
een bekend hotel te Amsterdam. Hij was
er ingeschreven als „secretaris" van een
Braziliaan, die zich „dr .Evans, explo-
rateur" noemde en die in hetzelfde ho
tel verblijf hield. Hield, want hij is er
sedert Maandagavond niet teruggekeerd.
„Dr. Evans" en /ijn „secretaris" lo
geerden er sedert enkele dagen. Tevo
ren waren ze in een ander hotel te Am
sterdam geweest en voordien in een ho
tel te Rotterdam.
De politie stelde op hun kamer in het
hotel een onderzoek in. Zij vond er nog
eenige Engelsche goudstukken, voorts
chemicaliën, waarschijnlijk dienende
om goud aan ed geldstukken te ont
trekken en brieven, waaruit bleek, dat
„dr. Evans" tevoren o. a. in Parijs ver
toefd had. Gedurende hun verblijf in het
hotel lieien beiden het zich aan niets
ontbreken en deden zij zich .door een
gids van 't Koggeschip de bezienswaar
digheden van Amsterdam toonen.
Gebleken is nog, dat beide vreemde
lingen bij de Twentsche Bank Engelsch
goudgeld hebben opgenomen.
Bij zijn verhoor op het bureau Leid
scheplein ontkende de vreemdeling be
slist geweten te hebben, dat het door
hem uitgegeven geld in waarde vermin
derd was. (Hdbh)
(Toen hij verschrikt zich oprichtte en om
zich heen staarde, zag hij deze in de
opening van de persoonlijk doorr hem ge
sloten deur verdwijnen. "Het was een
kleine, smalle vrouwenhand.
In het verre Westen van het destijds
nog geheel onbeschaafde Amerika voer
den de Engelschen een verbitterden strijd
om hunne rechten.
Zoo menig eerlijk soldaat eindigde daar
zijn leven onder de strijdbijl van een
wilde.
George von Walden werd met open
jannen opgenomen, toen hij zich aan den
Engelschen werfofficier aanbood.
Al zeer spoedig klom hij op tot aan
voerder van eene grootere aideeling en
waar het 't heetst toeging, daar gevoelde
hij zich het prettigst Lang bleef het sol-
datengeluk hem trouw* maar op zekeren
dag werd znij afdeeling in een woest ra
vijn door een tienvoudige overmacht van
de verbonden Indianenstammen omsin
geld en bijna geheel verniekL Hij zelf
yocht als een leeuw. Een goed gemikt
ipeerfcorp echter wierp hem ter aarde,
Qrp^fl de pog overgebleven sojdateo hun
een 'bouwde eene villa, de andere ook.
De eerste had een ouden koepel in zijn
tuin, waar de tweede juis.t het uitzich
op had. Die koepel werd bewoond; door
der. ouden Mardocheus. Op verzoek van
den tweeden, zou de eerste den ouden
man met zijn ou'dtesjtamentischen naam
zien te bewegen een andere woning te
betrekken en dan het oude ding afbre
ken.
Eenige dagen later verschijnt opeens
de Gezondheidscommissie en verklaart
den koepel onbewoonbaar.
Nu was plotseling de vriendschap in
vijandschap verkeerd. De eigenaar van
den koepel verdacht zijn buurman de
commissie gezonden te hebben en zon
nu op weerwraak. Fluks werd aan het
einde van den tuin, vlak vóór de nieu
we villa, eene schutting van ruwe plan
ken getimmerd van 10 Meter hoogjte.
De Gemeenteraad maakte, eene politie
verordening, waarbij dit verboden wordt.
De schutting bleef.
Een tweede raadsbesluit stond gelden
toe om de schutting af te brekeDe
sta in den weg bleef.
En n'u is het nog open géder i ook
dichtgetimmerd, maar niejt ho t dan
2.20 M., zooals de verordening aan
geeft maar daar achter zijn nu twee
reusachtige reclameborden geplaatst,
zoodat het uitzicht der villa geheel be
nomen is.
Men is zeer nieuwsgierig wat nu ver
der zal gebeuren.
Beroering onder aanspr ekers.
De aansprekers te Kampen hebben in
hun vergadering van Zaterdagavond hun
dreigend voornemen doorgezet. Een be-
grafenisvereeniging werd opgericht,
waarin naar men ons verzekert
reeds verschillende ingezetenen aandee-
len hebben genomen. Uit de aandeelhou
ders zal binnenkort een bestuur wor
den samengesteld. Daar men uit den
aard der zaak met edn ineesten spoed
moest werken, werden direct lijkwagens
volgkoetsen enz. besteld. Mocht de nieu
we vereeniging levensvatbaarheid blij
ken te bezitten, dan is daarmede aan de
stalhouders een zware slag in hun be
staan toegebracht. Het Kamper publiek
wacht met belangstelling af, of, en zoo
ja, welke maatregelen de plaatselijke af
deeling van den Ned. Stalhoudersbond
tegen deze daad der aansprekers zal
nemen. Op het oogenblik, dat we dit be
richt afzenden, is van de plannen der
stalhouders nog niets bekend. Z.Gt.
Te Heume gem. Aalteni^ Zon
dagavond het negenjarig zoontje van den
landbouwer Beukelaar in den stal door
een koe met horens in de buik gestoo-
ten. Het knaapje is nu gisteren aan de
gevolgen overleden.
Te Hengelo (G.) is de metse
laar J. T. gisterenavond onder een wagen
geraakt en zoo zwaar verwond, dat hij
hedenmorgen i$ overleden.
In de Romeinsche Cainpagna,
tusschen de Eeuwige Stad en de zee, op
het meest geaccidenteerde gedeelte van
de eenzame woestenij, die zich rondom
de Italiaansche hoofdstad uitstrekt en die
een der prachtigste jachtvelden van
Europa is, ligt aan den oever van de Mag-
üana, een zijriviertje van den Tiber, een
ouderwetsch herbergje gehouden dcor
een zekeren Ricciotti.
De clientèle is even armelijk als de
herberg, zij bestaat uit wegwerkers, her
ders en karrevoerders, die vrachten van
Rome naar de zee voeren.
Zondags bij mooi weer komen er wel
eens enkele familiën uit de Romeinsche
volksklasse, die zich dan in de bescheiden
herberg te goed doen aan een paar gla
zen wijn, een paar borden maccaroni of
een gebakken vischje. En een hoogst en
kelen keer houdt er wel eens automobiel
voor de herberg stil en de fooi, die de
automobiel-eigenaar dan in de eeltige
hand van den herbergier achterlaat, is
voor dezen een zeldzaam en zeer gewaar
deerd buitenkansje.
Dezer dagen hield een bestoven auto
mobiel stil Yoor de herberg, en daaruit
stapten eenige heeren, onder welke de
Koning, die met zijn gezelschap eenige
oogenblikken plaats nam in het prieel.
Het rijtuig had een defect gekregen en
daaraan had onze kastelein de eer van
het hooge bezoek te danken. De verraste
Ricciotti liep opgetogen rond, staarde nu
en dan in sprakelooze eerbied den ko
ning aan, maar keek toch ook nu en dan
naar het prachtige wildzwijn, dat voor
de voeten van den chauffeur fag.
Eindelijk1 werd het hem te machtig en
fluisterend, maar toch duidelijk hoor
baar, zeide hij „Per Bacco! Wat een
prachtig beest! Als ik er op Zondag zoo
een had, was mijn fortuin gemaakt!" De
koning deed echter alsof hij niets hoor
de, te meer, daar 't dier bestemd was
voor een ziekenhuis te Rome.
Toen nu de auto hersteld was, ver
trok het hooge gezelschap en de kaste
lein keek zelfs het rijtuig niet na, zoo
versteld stond hij óver de groote fooi, die
hij had gekregen. Vrijdag j.l. hield ech
ter dezelfde automobiel voor de deur der
herberg stil en daaruit stapten ditmaal
de koning en koningin Elena. En weer
lag voor de voeten van den chauffeur een
wildzwijn, thans een nog schooner exem
plaar dan het vorige.
De kastelein, denkende dat er weder
iets aan het rijtuig hacprde, kwam adem
loos met ontbloot hoofd aangeloopen.
Victor Emmanuel legde hem de hand op
den schouder en zeide: „Wel vriend, wil
je nog altijd fortuin maken? Hier heb je
nu een wildzwijn voor aanstaanden Zon
dag!"
De man wist niet meer of hij waakte
of droomde. Hij werd echter tot de wer
kelijkheid teruggeroepen, toen de chauf
feur het zware stuk wild naar hem toe-
sleepte. Daarop verdween de automobiel
weder in een wolk van stof.
Het gebeurde werd spoedig te Rome
bekend en Zondag j.l. had de kastelein
uit de Campagna-herberg geen handen
genoeg om zijn gasten te bedienen en
geen vleesch genoeg voer de velen, die
van het wilde zwijn van den koning wil
den smullen.
De zoo plotseling algemeen bekend ge
worden herberg heeft nu ook een anderen
naam gekregen. Zij heet voortaan niet
meer „de Campagnaherberg," maar
„Restauratie De Koningsever".
Een proef met bevriezen en
ontdooien. Vele malen is er in verschil
lende tijdschriften voor tuinbouw en
plantkunde geschreven over het be
vriezen en ontdooien van plan
ten en daarbij zijn de schrijvers
het er niet over eens, waaraan de
planten te gronde gaan, door het bevrie
zen of door het te snel ontdooien. De
een beweert, dat het onverschillig is of
men de planten, wanneer zij bevroren
zijn, snel of langzaam ontdooit, terwijl
een ander beweert, dat juist door een
snelle ontdooiing de planten sterven, en
door een langzame ontdooiing nog be
houden hadden kunnen worden.
In „Floralia" wordt nu mededeeling
gedaan van de volgende proef, die vele
bloemenliefhebbers zal interesseeren. De
proef werd genomen met pelargoniums
(geraniums).
Ik nam daarvoor zegt de proefne
mer de oude en sterke variëteit Blanc
de Castille, Augustusstek in kleine stek-
potjes. Dit waren korte en stevige plan
ten ,die in een bloembak koel en vrij
droog gehouden werden. Ik plaatste hier
van op een avönd vier stuks buiten op
een koude plaats op den bevroren grond.
Het vroor dien nacht mins|tens 4 gra
den Fahr. Des morgens waren de plan
ten dan ook zoo hard als glas bevro
ren. Ik dacht dat dit veel te hard aan
gekomen was, en de planten voorgoed de
knoe iweg hadden en mijne voorgeno
men proef mislukt was. Ik zette mijn
plan evenwel voort en plaatste twee er
van weer in den bloembak op haar vo
rige plaats terug. Het was prachtig win
terweer, een heldere lucht met mooien
zonneschijn, zoodat er dien dag aardig
zonnewarmte in den bak kwam, en de
planten dan ook snel ontdooiden. Een
er van liet ik gewoon droog staan, de
andere besproeide ik zoo nu en dan eeni
ge malen. De andere twee plaatslte ik
op een koele 'donkere plaats, om
ze langzaam te ontdooien, een er
van weer droog, de ander besproeien
de. Den nacht daarop vroor het
weer, en bevroor de laatste weer een
weinigdit kwam van den vochtigen toe
stand van het besproeienaan de an
dere, die er naast stond, kon ik niets
van vorst bespeuren. De beide laatste
plaatste ik den tweeden dag ook weer,
in den bak, en liet ze verder rustig!
staan. De uitslag was, dat no. 4 die ik
besproeid en langzaam ontdooid had,
heel alleen in het berggras. De uniform
stond wijd open en met de rechterhand
trachtte de zwaarvenvonde het uitstroo-
mende bloed te stelpen, 't geen hem maar
weinig gelukte. Reeds zonk 'tdoodsbleeke
lioofd op zijde. Het liep ten einde met
George von WaJden, doch op zijn ge
laat was niets van pijn te bemerken. Nie
mand knielde naast hem en sprak nog
een laatste woord. Zijne half gesloten
oogen zagen slechts een uitgestrektheid
van dooden en gewonden, over 't welk
het maanlicht zijne vele stralen uit
stortte. Een naam kwam van George's
lippen, toen hij op zijde viel en de oogen
sloot.
Op dit oogenblik bewoog zich een
vrouwelijke gestalte over den stervende
heen en nog eenmaal opende hij de oogen
De witte Vrouw stond vóór hem en
George knikte tevreden.
Hij had in haar zijn doode bruid An
na herkend en met een glimlach op de
lippen ging hij over in de velden der
gelukzaligen.
EIND E.
dööd ging, de andere drie hadden wel
iets geleden maar zijn toch in
't leven gebleven en hebben van 't zomer
op een perk gestaan en wéren van al
de andere niet te onderscheiden. Helt
bleek mij hiermede, dat er weinigi ver
schil was met het snel en langzaam ont
dooien, doch wel in wat toestand de
plant is tijdens het bevriezen. In dro
gen toestand bleken de planten hier vrij
wat uit te kunnen staan ,maar nieft in
een vochtigen, wat naar mijn meening
de laatste, die den Jweeden nacht weer
van de vorst te lijden had, deed be
zwijken, terwijl de andere, die er in
drogen toestand naast stond', goed eraan
ontkwam.
De moordhoeve van j uffrouw
Gunness. Wellicht herinnert men zich
nog de in het voorjaar van 1908 in Ame
rika ontdekte misdaden op een eenzaam
gelegen hoeve bij Laporte in Indiana.
De bedoelde hoeve werd door brand ver
woest. Het vuur werd echter gebluscht
en een onderzoek ingesteld. Onder de
puinhoopen vond men toen de verkool
de lijken van de eigenares jier hoeve*
juffrouw Gunness, en hare drie kinderen.
Maar het onderzoek bracht nog meer
aan het licht, er werden in de kelders en
in de omgeving van het huis nog tal
van lijken gevonden, wel zeventien.
Dit was al zeer verdacht. Men speurde
verder en toen kwam aan het licht, dat
de brave, ingetogen weduwe Gunnes een
gevaarlijke misdadigster was geweest,
die door middel van huwelijksadverten
ties mannen naar haar hoeve lokte en
daar ombracht en beroofde.
Dat zij nu echter op haar beurt het
slachtoffer van een misdaad zou zijn ge
worden, werd al dadelijk vermoed, en
zoo werd zekere Roy Lamphere spoedig
na den brand in hechtenis genomen, be
schuldigd van brandstichting en moord.
Thans is deze man in de ^gevangenis
overleden, en op zijn sterfbed heeft hij
eindelijk bekend, dat de tegen hem ge
rezen vermoedens juist waren. Hij ver
klaarde dat hij de weduwe herhaaldelijk
had geholpen bij de begrafenis van de
slachtoffers. Eerst had hij geen wan
trouwen gehad dat de op de hoeve
gestorven lieden, daar ook begraven wer
den, vond hij zoo vreemd niet, men be
spaarde zich dan immers veel formalitei
ten maar op zekeren nacht ontdekte
hij, dat de weduwe een bezoeker chlo
roform toediende en daarna met een
bijl op het hoofd sloeg. Toen begon hij
te begrijpen. En het voorbeeld werkte.
Bij hem rees toet plan, op zijn beurt de
weduwe chloroform toe te dienen en dan
te berooven. Met behulp van een ne
gerin voerde hij zijn plan uit. In de haast
na den diefstal, heeft hij, zoo vermoed
de hij, een lamp omgestooten en ten
gevolge daarvan werd de hoeve in asch
gelegd. Het was echter geenszins zijn
doel geweest, een moord te plegen. De
negerin, die Lamphere in zijn bekente
nis aanwees als medeplichtige, is in
hechtenis genomen.
De ziekenverplegers en zus
ters van het Ziekenhuis Saint-Sauveur
te Parijs zijn in staking gegaan, omdat
voortaan hun middageten met marge-
rine in plaats van met boder zal wor
den gereedgemaakt.
Op zijn bruiloft aangehou
den. Een onaangenaam avontuur is
overkemen aan eenen kannonnier van het
le koloniale artillerie, Press genaamd,
welke opgezocht werd wegens eenen dief
stal gepleegd in de wijk Frébaut, te
Lorient.
Die soldaat trouwde: de stoet was op
de mairie geweest, daarna in de kerken
kwam eindelijk in het hotel; elk maakte
zich gereed om aan tafel te gaan, toen
een brigadier en twee gendarmen binnen
kwamen en kanonnier Press aanhielden,
die, in plaats van een lekker feestmaal
te mogen zitten, naar de gevangenis werd
gebracht.
Men oordeele over de ontroering van
de genoodigden en vooral van de bruid.
Te Barcelona is een oude on-
gehuwde kreupele dame gestorven. Zij
had bij testamentaire beschikking be
schikking bepaald, dat onder de kreupe
len en verminkten, die haar begrafenis
bijwoonden, een zékere, tamelijke hoo
ge som verdeeld moest worden.
Deze bepaling werd in de stad bekend
en het behoeft nauwelijks beltoog, dat
de begrafenisstoet „efwas noch nie dage-
wesenes" vertoonde.
Honderden kreupele, blinde en ge
brekkige lieden volgden den stoet, [tot
niet gering vermaak van het publiek,
dat door een dergelijke tragi-comedie
geheel uit de plooi werd gebracht.
Ernstig ongeluk. Bij een wed
strijd tusschen priksleden te Chamounix
is een van die voertuigjes, waarin 4
Engelsche jongedames zaten, over den
kop gevlogen. Drie van de meisjes wer
den vrij ernstig gewondde vierde bleef
met verbrijzelden schedel op de plaats
dood.
John R. Walsh de vroegere pre
sident van de Chigaco Nationaal-Bank, is
twee jaar geleden tot vijf jaar gevange
nisstraf veroordeeld, wegens misbruik en
verduistering van gelden van die bank.
Hij kwam steeds in hóoger beroep, maar
nu eindelijk heeft het Hooggerechtshof
dit beroep verworpen. De juridische mid
delen van zijn advocaat zijn nu uitgeput,
en de heer Walsh, thans 72 jaren oud,
zal zooals zijn collega Morse, de gevange
niskleren moeten aantrekken.
Aan het Petersb. Telegraaf-
ageptschpj) vvprdt; «it Tiflis bejjejit, dat
een volle tram, tengevolge van het wei
geren van de rem, op een stellen weg,,
ontspoorde en pmviel. Tot dusver telde!
men 1 dooden: en 11 zwaar gewonden.;*
V e r d r o n k e n. G i s t e r av o n d te'
half zeven geraakte aan den Noordwest-!
buitensingel te 's-Gravenhage een twaalf-;
jarige jongen spelende te water
Pogingen door de politie aanstond^
aangewend om de levensgeesten op fe
wekken, bleven zonder resultaat.
Gegoten huizen. Wie leest
van gegoten huizen denkt allicht aan 't zoo
genaamd gewapend-beton of beton-ijzeiy
waarvan tegenwoordig in de bouwkunst'
zulk een veelvuldig gebruik wordt ge*)
maakt. Toch zijn de gegoten huizen van,
Edison van ander maaksel, waren zelfs als'
wij ons niet sterk vergissen reeds bekend
voor het gewapend-beton meer algemeen
werd toegepast.
Edison, de beroemde Thomas Alva Edi
son, wil zijn uitvinding om huizen te boit j
wen van gegoten cement die in 17 uur ge
goten kunnen worden in het groot in toe
passing brengen.
Het plan der Russische schoolautoritei-
etn om scholen in menigte te gaan bou
wen, geeft hem daartoe een welkome
gelegenheid.
De gegoten huizen zuilen wel nog een
dag of zes moeten drogen, maar toch...,
een heel huis in één week tijds te kunnen
bouwen en te kunnen betrekken, het is
wel iets voor bouwspeculanten om van te
watertanden.
De benoodigde machines die 15,000
en de gietvormen die 25,000 dollars kos-
ten wil Edison tegen den kostenden prijs
beschikbaar stellen. De eerste 6 huizen
zijn dan toch wel duur, maar daarna be
gint reeds een belangrijke besparing van
kosten, en na het achtste huis kost een,
heel huis at niet meer dan het aan cement
waard is. h
Dit jaar hoopt Edison met alle werk
zaamheden voor deze proefneming in hef
groot gereed te komen.
Wij zijn benieuwd naar de uitkomst.
(N.C.)
Een drama. Gisteravond om
zeven uur werden in de Hobbemastraat
achter het Rijksmuseum te Amsterdam
een jonge man en een meisje gevonden.
Beiden werden naar het Wilhelmina-Gast-
huis gebracht, waar bleek, dat het meis
je door en revolverschot gedood, en de
jonge man door een kogel in den schou
der ernstig gewond was, De toestand
van den laatste was van dien aard, dat
hij gisteravond door de politie nog niet
gehoord kon worden.
Het waren beide jonge menschen, de
een 22, de ander 17 jaar oud De revolver
waarmee de schoten gelost waren, werd
op de plaats van het onheil in beslag
genomen.
Diogenes in de ton. Men schrijft
uit Bergen op Zoom van" 19 Januari:
Gisteren kwamen uit Anihverpen de
twee globetrotters Zanardi Attilius eu
Vianello Eugeen onze stad binnenrollen.
Per ton den 20sten Juni uit Venetië!
vertrokken, hebben zij achtereenvolgens
het noorden van Italië, Zwitserland!,!
Frankrijk, Engeland en België bezocht
en stellen zij zich thans voor door het
zuiden van óns land naar Roermond te
rollen en van daar Duitschland in te
gaan om op die manier in 12 jaar de reis
te maken rond de wereld.
In hun vrij groote, door henzelf ver
vaardigde ton, die met twee zware ijze
ren hoepels beslagen is, is een horizon
tale as aangebracht, waaraan een soort
van zwevende zitplaats hang^. Is een;
van beiden vermoeid, dan gaat hij daar
op zitten, terwijl de ander de ton onder-
tusschen voortrolt.
Natuurlijk hadden ze bij hun tocht
door de stad veel bekijk en werden ze
voortdurend door een groote menigte
gevolgd ;t erwijl ze door het verkoopen
van prentbriefkaarten met hun portrejt
in hun onderhoud zoeken te voorzien,
't Schijnt dat ze anders geen haast heb
ben. Tenminste in plaats van Woens
dagavond, zooals het plan was, naar Ro-
zendaal te rollen, wandelden ze Don
derdagmorgen met hun wit|c wollen
mutsjes op, nog door de stad.
Op het eide der maand Oct.
j.l. verdween uit haar woning een min
derjarig meisje, Germaine van V., die.
met haar ouders in de Noorderdoorgang,
te Brussel woonde. Voor eenige dagen
kwam mej. van V., in de ouderlijke wo
ning weer. Door haar ouders onder
vraagd, deed zij een roerend verhaal van
hetgeen er sedert haar verdwijning was
voorgevallen. Zij was door een Fransch-
man, Alexandre de L., naar Londen mee-,
gevoerd, en daar om zoo te zeggen1,
opgesloten in een huis waar nog drie
andere, even ongelukkige meisjes, wa
ren. Deze ongelukkigen mochten niet
uitgaan dan 's avonds, onder geleide van
Alexandre. Zekeren avond wist zij den|
ellendeling te ontsnappen en dank ziji
de milde tusschenkomst van £en joni
gen Duitscher, dien zij van haar droevig
lot op de hoogte ge&racht had, kon zijl
naar België weerkeeren. Dadelijk ging)
zij naar haar ouders terug.
's Anderendaags ging vader van V. met
zijn dochter naar het gerechtshof en het
meisje vertelde wat zij geleden had. t
Alexandre de L., na eenige opzoekini
gen, was er zeker van dat het meisje)
naar Brussel was weergekomen. Hij was
zoo vrijpostig zich bij de ouders v^nj
het meisje aan te melden om haar weei]
te eischen.
Dinsdagochtend werd hij aaijgehoudenl
en in de gevangenis te Sint-öilis oj$i
gpsjotep.
Te Loosduinen, aldus schrijft
men van daar, waren twee vrienden. De
aanvoerder zagen vallen, schaarden zij
zich ais een muur om hem heen ,ten ein
de zijn lichaam ten minste aan de wreede
verminking door de wilden te onttrek
ken.
Een hevig geweervuur werd door hen
geopend en juist op het oogenblik dat ook
zij het onderspit schenen te moeten del-
vén, rende de Engelsche ruiterij het ra
vijn binnen, waarop de Indianen de vlucht
namen. Terstond werd tot de vervolging
overgegaan, die tot laat in den nacht duur
de en eindigde met het verbranden van
onderscheidene dorpen.
Over het wildromantische landschap
steeg de schijf der maan op en wierp
haar zilveren licht op de met bloed ge
drenkte kampplaats. Nog lagen dooden
cn zwaargewonden in het dunne gras en
menige diepe zucht steeg naar den nach
telijken hemel op. De verplegingstoe-
standen van de Engelsche soldaten waren
hoogst gebrekkig en zoo kwam het dat
waarschijnlijk voor den volgenden mor
gen de dooden en nog levenden niet ge
borgen konden worden.
Met het hoofd tegen een verweerd
rotsblok gesteynd, lag eeji officier ge.-
