Tweede Blad, behoorende
bij De Leidsche Courant
van 11 Januari.
BUITENLAND.
België.
Rede van Koning Albert.
Koning Albert heeft Vrijdag in het pa-
kis te Brussel de rechterlijke autoritei
ten ontvangen, welke hem hun hulde en
goede wenschen kwamen brengen. Jn
antwoord op de redevoeringen, welke
door de voorzitters van de verschillende
gerechtshoven (tot hem werden gericht,
zeide de Koning:
„De rechtswetenschap is een van de
schoonste scheppingen van den mensche-
lijken geest; zij geeft den volkeren een
pnsterfelijken roem. Rome heeft de we
reld overheerscht en zijn regeering telt
Vijf eeuwen van veroveringen; van dit
machtige rijk is geen spoor meer over,
maar de Romeinen hebben ons een ge-
denkteeken gelaten: dat is hun recht
spraak, die bleef bestaan, en welker juri
dische geest de moderne wetgeving be
heers cht."
Zich richtende tot het Hof van Assises
zeide de Koning:
„De Grondwet, welke ons aller be
scherming blijft, heeft aan de rechterlijke
macht een overwegende rol toegekend,
maar bij de toepassing van de wetten is
de onpartijdigheid een traditie van het
land. Waar deze zou ophouden boven alle
verdenking verheven te zijn, zou de open
bare orde onherstelbaar worden getrof
fen."
Op de toespraak van den voorzitter van
het krijgsgerechtshof antwoordde de
Koning
„Het afgeloopen jaar heeft een groote
hervorming zien tot stand komen, een her
vorming die wij uit al onze krachten ver
langden: de persoonl. dienstplicht door de
afschaffing der plaatsvervanging, die ein
delijk al de klassen der samenleving in
de vervulling van denzelfden heiligen
plicht vereenigt: de verdediging van den
geboortegrond. Voorbaan zal een werke
lijk nationaal leger voor arm en rijk een
heilzame school'van vaderlandsliefde zijn
en België zal kunnen rekenen op een sterk
en talrijk leger, onontbeerlijk onderpand
der onschendbaarheid van het Rijk."
De Brusselsche correspondent van het
„H. v. A." schrijft:
„Het onthaal door den Koning, alhoe
wel zeer kort, heeft op de magistratuur
denzelfden goeden indruk gemaakt als
op de wetgevers en de diplomaten, 't Is
niet meer de schuchtere en ietwat link-
sche prins, die nooit dorst vooruit te ko
men, altijd bevreesd voor een spottend
woord of voor een vermaning van Leo
pold II. De Koning is nu zichzelf meester
en toont het in allerhande omstandig
heden. Tegenover allen bewijst hij dat hij
geleerd, opgemerkt, rondom zich gezien
heeft, tegenover ieder weet hij het juiste
woor~ te plaatsen, het juiste gesprek te
voeren."
Nog altijd de landgoederen-manie l
Het „Neues Wiener Tageblatt" ver
neemt dat prinses Louise van België voor
de som van 4.400.000 kronen een nieuw
landgoed heeft gekocht te Nagy-Röcze,
voormalig eigendom van ridder Von Koek
Daaruit zou men kunnen opmaken, dat
aan de pretenties van de schuldeischers
der prinses voldaan is en de erfenis van
wijlen Leopold II voor de drie dochters
is meegevallen.
Een ongelooflijk bericht
schrijft de „Nieuwe Courant" boven het
volgende Reuter-telegram uit Brussel:
„Volgens een telegram dat de „Soir"
zich uit Rome laat seinen, zou de Paus,
op grond dat het kerkelijk huwelijk van
Leopold officieel was geconstateerd, offi
cieel rouwbeklag en zijn zegen gezonden
FEUILLETON.
Het geheim van het Keizersslot.
Daarbij echter had zij zich toch mis
rekend, want nu scheen het, alsof de rid-
Ider voor deze hartstochtelijke vrouw te
rugschrikte, die hem wel eens denzeif-
öen dood bereiden kon als haren man,
izoodra- het haar behaagde, om haar gunst
inaar een anderen man te wenden. Hij
draalde met het toestemmen in het huwe
lijk, opperde allerlei bezwaren en bleef
•alleen op het dringende verzoek van de
'gravin nog langer op het slot, ofschoon
men er reeds in heel Nurnberg] over
sprak. Toen nu de gravin op zekeren dag
pp de heftigste wijze van hem een be
slissend antwoord eischte, wees de rid-
Ider haar op hare beide knapen, wien zij
zoo maar niet een vreemden vader mocht
geven. Hij sprak haar daarbij meer dan
gewoonlijk gemoedelijk toe en met vlam-
Imende oogen stormde de gravin weg.
verliepen eenige weken en nu kon dè
jridder het niet langer in Nurnberg uit-
u™- Hii zaë maar al te goed de ver
achtelijke blikken, die men op hem wierp,
wanneer hij door de straten ging. JHier
len daar ging een rijke patriciër voor hem
Wit den weg, om niet de baret voor hem
tê moeten afnenjen. Nu ^o,n hij het öjet
hebben aan de beide zoontjes van baro
nesse Vaughan."
Ook wij ontvingen dit Reuter-bericht
Zaterdagnamiddag. Doch gedachtig aan
het feit dat sinds den dood van koning
Leopold de meest leugenachtige berichten
komen opwellen uit allerlei obscure bron
nen, berichten die ten doel hebben den
H. Stoel te betrekken in de quaestie der
troonsopvolging i n België of in den onver-
kwikkelijken strijd over de erfenis van
den overleden vorst, gaven wij dit tele
gram de eenige plaats, waarop het naar
het ons toescheen, recht had, n.l.in de
papiermand, aldus voldoende aan het ver
zoek van den ,Osservatore Romano" om
kennelijk-unfaire en boosaardige verzin
sels niet verder te helpen verspreiden.
Nu we echter het pikante „Soir"-nieuw-
tje zien circuleeren in de binnenlandsche
liberale bladen en in tal van buitenland-
6che kranten meenen we er de aan
dacht op te moeten vestigen dat geduren
de de laatste weken èn cloor hooggeplaat
ste kerkelijke waardigheidsbekleeders te
Rome èn door den H. Stoel herhaaldelijk
dergelijke berichten als verzinsels lees
leugens! gebrandmerkt zijn gewor
den. Waarop de verspreiders ervan dan
verder natuurlijk niets meer van.zich lie
ten hoorenZóó zal ook dit „ongelooflijk
bericht" wel wederom blijken te zijn ont
sproten aan de fantasie van een of ander
anti-clericaal brein; hetwelk bij gebrek
aan belangwekkend nieuws in dezen win-
ter-komkoinmertijd erop uit was zijn dag
blad prompt, civiel en.... gewetenloos te
bedienen. (Tijd).
De corr. der „N. T. Ct." vertelt nog
van den nieuwen koning:
Koning Albert is dus goed en wel Ko
ning en Vorst....
Hij heeft in de afgeloopen week voor
den eersten keer een Ministerraad gepre
sideerd.
Bij het scheiden stond hij op, gaf elk
der Ministers de hand en zei ten slotte:
„En vergeet niet, dat ik eiken dag, van
^s morgens 6 uur tot 's avonds 11 uur
ter uwer beschikking ben."
Als ge dat nu even omdraait dan wil
dat zeggen
„En vergeet niet, mijne heeren, dat
gij eiken dag van 's morgens 6 tot 's
avonds 11 uur te mijner beschikking;
moet zijn."
Iemand die het weten kan, vertelde
flie iets aardigs. De kleine prinsen wa
ren met alle mogelijke voorzorgen on
kundig gehouden van het feit, dat hun
papa koning zou worden.
Toen ze vernamen dat papa koningi
was geworden, begonnen ze te schreien
„nu gaat pa weg en wij zullen hem zel
den of ooit meer terugzien" ze wisten
dat oom (Leopold) vrij wat uithuizig,,
ik wil zeggen uitlandig was en dan
zal pa er. dit en dat en nog wat
Albert en Liesbetje hadden alle moei
te hen tot bedaren te brengen en hun
de overtuiging aan te brengen, dat pa
altijd bij hen bleef.
Vele dingen zijn niet veranderd, b.v.
De prins en de prinses omringd door
hunne hofhouding hadden de gewoonte
ingevoerd den 31 Dec. hun geheel
dienstpersoneel, van de laagsteu tot de
hoogsteji, 's avonds om 8 uur te ver
gaderen man, vrouw en kinderen kre
gen dan geschenken, de moeders der
kinderen vierden dan een echt prinselijk
lijk feest.... dat zou niet meer zijn....
Waarom niet, zei koning Albert,
vroeger kwamen ze bij den prins en
nu komen ze bij den koning dat is
het heele verschil.
En den 31sten 1.1. joelde en juichte
de geheele 'bedieiidenschaar om den Ko
ning en de Koningin.
De Belgen houden veel van Albert
en Elisabeth.... raak eens eraan als ge
durft.
Spanje.
Las Palmas verwoest.
Eëu vreeselijke storm heeft volgens be
richten over Londen op het eiland Las
Palmas (Kan. eil.) geweldige verwoestin
gen aangericht. Gebouwen stortten in, de
langer uithouden en maakte zich ge-)
reed om te vertrekken.
De Burggravin kwam dit echter bij
tijds te weten en den morgjen daarop
heette het, dat hare beide kinderen, lie
ve schepseltjes van drie len vijf jaar,
in den nacht eveneens op dezelfde wijze
als de vader gestorven waren.
Toen de ridder dat bericht pntvingj,
sloeg hij ontsteld de handen voor Tiet
aangezicht, want hij wist, dat Katharina
van Hoheneck haar echtgenoot had ver
giftigd, om hem alleen te kunnen toebe-
hooren. Zijne verwijzing op de beide kin
deren moest jn de onnatuurlijke moe
der de gedachte opgewekt hebben, om
ook de kleinen uit de wereld te ruimen,
opdat er ook niet de geringste hinder
paal meer zoude bestaan, om met den
heimelijk geliefde voor het huwelijks
altaar te kunnen treden. In allerijl beval
de ridder in de herberg, waar hij zijn]
intrek had genomen, om zijne paarden
te za~delen en met den tros van fijjne
dienstknechten reed hij zonder afscheid
te nemen uit Nurnberg, terwijl hij zich
geen rust gunde en een zoo groot moge
lijken afstand tusschen zich en de ge
vaarlijke Burggravin bracht. Toen deze
het vertrek van den geliefde vernam,
alsmede dat hij haar geen enkelen groet
tot afscheid had gelaten wierp zij zich
schreiend op den grond neer. Zij hoorde
fltét 'J yrftufwen, $e
banana-oogst en andere oogsten zijn ver
nield, en er werd voor ettelijke millioenen
peseta's schade aangericht. In een dorp
sloeg de bliksem in een kruitmagazijn,
hetwelk ontplofte en aldus de vernieling
nog vermeerderde.
Engeland.
De Katholieke Kerk in Engeland. The
Catholic Directory voor 1910 bevat
zeer belangrijke gegevens betreffende
de vooruitgang der Kerk in het ver-
eenigde koninkrijk. Het aantal priesters
is in Engeland en-Schotland in het af
geloopen jaar met 74 toegenomen en
bedraagt nu 4240van dit getal behoo-
ren er 1514 tot de regulieren, 13 ker
ken en 3 kapellen zijn opgericht. Het
aantal katholieken wordt geschat op
12.053.000. De hiërarchie is verdeeld
over 187 bisschopzetels, vicariaten of
apostolische prefecturen.
In Engelsch-Amerika zijn 10 aartsbis
schoppen, 24 bisschoppen, 7 apostoli
sche vicarissen en een apostolisch pre
fect, die te zamen het bestuur hebben
over 2.810.000 zielen. In de Aziatische
koloniën zijn 2.085.000 katholieken on
der 7 aartsbisschoppen, 21 bisschoppen,
8 vicarissen en 5 prefecten. De Afrikaan-
sche koloniën hebben pas .2 bisschop-ze
tels, maar 16 vicariaten en 4 prefecturen.
Australië telt 5 aartsbisschoppen, 14
bisschoppen, 5 vicarissen. Nieuw Zee
land 1 aartsbisdom, 3 bisdommen, een
prefect en 3 vicarissen.
Het Engelsch parlement telt 83 katho
lieke afgevaardigden, 74 voor Zeeland
en 9 voor Engelanden 9 katholieken
hebben zitting in den Raad van State.
Montenegro.
In een buitenlandsch blad vinden wij
een correspondentie uit Cettinje, waarin
over den toestand jn het .Vorstendom
Montenegro dingen verteld worden, die
ons vermeldenswaardig voorkomen.
Montenegro zucht volgens dezen brief
schrijver onder een waar schrikbewind.
Vorst Nicolaas heeft weliswaar het beste
voor met zijn land en zijn onderdanen,
maar hij is omringd door een groep ti
rannieke, bloeddorstige en wraakgierige
hovelingen, die de feitelijke macht in han
den hebben en den spot drijven met de
grondwet, welke Vorst Nicolaas voor
eenige jaren geheel uit eigen beweging
aan zijn volk gaf.
Men zal zich ongetwijfeld het bommen-
proces van een paar jaar geleden herin
neren. Nog altijd worden tal van lieden
die wegens een gering vermoeden van
medeplichtigheid daaraan gevangen ge
nomen waren, achter slot en grendel ge
houden, terwijl hun proces schijnbaar op
zettelijk wordt vertraagd. Er zijn school
jongens onder deze gevangenen
Een rechtbank, waarvan een man voor-
voorzitter was, die lezen noch schrijven
kon, veroordeelde onlangs met gesloten
deuren 52 personen tot langdurige gevan
genisstraffen en acht tot den dood.
Een meisje van een jaar of vijftien werd
in den kerker geworpen, omdat „men
haar had zien praten met verdachte per
sonen". De spionnage bloeit in Monte
negro als nergens elders: brieven, tele
grammen, postpakketten, alles komt door
het „zwarte kabinet", dat niets ongeo
pend laat. Wie slechts verdacht wordt,
wordt gevangen genomen, terwijl zijn ge
zin wordt verdreven en zijn goederen
worden verkocht
Ziehier wat wij uit dezen brief over
den toestand in Cettinje vernemen. Nu
Montenegro, door de opening yan de ha
ven van Antivari, meer is gaan beteeke-
nen voor Europa, verdient ook de binnen
landsche politiek van het vorstendom
meer dan voorheen de aandacht der be
schaafde wereld.
BINNENLAND.
De Johanniter-orde.
Naar verluidt, zullen deze maand niet
minder dan vijf en twintig nieuwe leden
in de Nederlandsche afdeeling der Johan-
niter-Orde worden opgenomen. Dank zij
bij de doode kinderen zaten, welke naast
elkaar in hun bedjes lagen, de groo
te blauwe oogen strak naar de zoldering
gericht, als wilden zij nog thans de!
wreede moeder aanklagen.
De Raad van Nurnberg trok zich ech
ter de zaak aan en zond een bode naar
den Keizer, die terstond het strengste
onderzoek beval
Gravin Hoheneck wist, wat haar te
wachten stond en liet onmiddellijk de
deuren van den Nurnb'ergier Burg stevig
barricadeeren. Dit alleen zoude haar wei-:
inig baten, want op zekeren nacht be
stormden de Keizerlijke soldaten de mu
ren, zonder dat de weinige knechten van
de Burggravin veel tegenstand geboden
hadden, en 'drongen de hallen binnen.
De gravin zelve vluchtte in een wit
nachtgewaad uit hare vertekken naar bo
ven op het platte dak, waar zij naar hulp
rondkeek. Hare blikken vonden echter
alleen door fakkels verlichte straten, die
vol waren met burgers en soldaten, wel
ke alle dreigend de vuisten naar haar
uitstrekten. De groote hoofdpoort lag
verwoest op den grond en uit het gillen
van de eigen knechten hoorde zijl, dat
haar laatste uur geslagen had. Zij wilde
niet in de handen van de rechters vallen,
die haar op de pijnbank zouden leggen,
,en toen de eerste Keizerlijke soldaten
beneden naar de wenteltrap naar den to-
C^n opstegeji, iyi.lde feretqg tegen jh&ar
de breedere opvattingen van den Prins
Commandator, en der sinds een paar ja
ren te Berlijn veranderde bepaling, wel
ke slechts vijf tig jarigen adeldom tot de
aanneming vereischt, laat het zich aanzien
dat de Johanniters hier te lande tot een
zeer talrijke vereeniging zullen aangroeien
in staat om aan de Protestantsche zie
kenverpleging een veel vermogenden
steun te bieden. Er zullen dus weldra een
vijftigtal adellijke Protestanten tot dat
doel in de hier herstelde Orde samen
werken.
Tevens vernemen wij, dat er geen spra
ke kon z-'jn van een werkzaamheid der
Orde in onze Koloniën, wat aan Islami-
ten allicht reden tot ontstemming had
kunnen geven. Ook de geest der instellin
gen dient zich naar den vooruitgang der
beschaving te wijzigen, en nagenoeg al
onze Protestantsche Johanniters hebben
daarvan een prijzenswaardig bewijs gele
verd.
Het vervaardigen der keurige kleedij
van zooveel ridders, die ongetwijfeld ook
den glans van galafeesten nog zal ver
gen, zal onze inheemsche nijverheid ten
goede komen.
Kunst en Wetenschappen.
Het Lc\zarus poort je te Gouda.
In het Bouwk. Weekblad „De Opmer
ker" wordt een artikel geWijd aan het
Lazaruspoortje, hetwelk vroeger toegang
gaf tot het Proveniershuis, dat echter
thans plaats heeft moeten maken voor de
Electrische Centrale der Gemeente. Dit
poortje dateert van 1609 en is dus ruim
30 jaren ouder dan de gevel van het Aal
moezeniersweeshuis, waarmede het en
kele punten van overeenkomst heeft. Bei
de dagteekenen uit den tijd voordat Pie-
ter Post de klassieke richting in de
bouwkunst ook te'Gouda invoerde.
Pieter Post bouwde in 1668 de Waag,
een werk dat ook hier niet zonder in
vloed bleef op den woonhuisbouw, of
schoon niet bekend is, of Post zelf nog
meer in Gouda gebouwd heeft. Waar
schijnlijk is dit ,wel» want Walvis ver
meldt, dat Johan Buitenweg, heer van
Nieuwkoop, die in den Haag op de Prin
segracht het bekende Hofje van Nieuw
koop door Post deed bouwen, te Gouda
een aanzienlijk erf op de westzijde van
de Raam beschikbaar stelde „voor be
hoeftige Roomsch Katolijke weduwen en
dochterswelke twee hembden jaars, van
Allerheiligen tot Paesche yder week twee
beste brooden, twaalf tonnen turf voor
brand, zes ponden boter, acht ponden
vleesch en zes gulden Mie jaar weleer
wierden uitgedeeld."
Van den gevel van het Weeshuis zegt
Galland„Die Fassade mit ihremge-
schweiften Giebel und gestreiften Mau-
erwerk vertritt eine altere mehr nord-
holladsche Gestaltungsweise", en hij
laat er op volgen, dat deze architectuur
eertijds in Gouda niet op zichzelf stond,
hetgeen men zien kan uit oude houtsne
den en teekeningen van het Oude man
nenhuis, het Gasthuis, de Tiendewegs-
en de Veerstalpoorten.
Ook het Lazaruspoortje is een welbe-
waard specimen van deze Noord-Hol-
landsche vormen, die misschien van
Haarlem uit over Leiden naar Gouda zijn
gekomen en daar veelvuldig toegepast
ziijn.
Men mag o i.iar wel zuinig zijn op
deze weinige oji'olijfselen uit de perste
Kei ft der zeventiende eeuw. De Wees
huisgevel wordt gelukkig niet bedreigd,
het Lazaruspoortje is afgebroken, maar
niet om voorgoed te verdwijnen. Het af
breken heeft met de noodige zorg plaats
gehad, alle deelen zijn genummerd, een
en ander met het kennelijk doel, het
fraaie monumentje elders weder op te
kunnen bouwen.
Sport.
Schaken.
Zondag had te 's Gravenhage een één-
daagsche wedstrijd van den Ned. Schaak
bond plaats. Er waren niet minder dan
uitstootend stortte zij zich in de diep
te en bleef verpletterd op het slot
plein liggen. De soldaten en het Nurn-
berger volk, die den Burg binnengedron
gen waren, bonden het lijtk der doode
gravin aan touwen, legden de doode
een kalfsvel en sleepten het naar de
vildersplaats, waar zij de overblijfselen
onder den galg begroeven. Van den
vreemden ridder hoorde men nimmer
meer wat en het blijft onjzeker of hij
wel ooit iets van het vreeselijke lot van
zijn geliefde vernomen heeft.
De Keizer gaf aan het leen van Nurn
berg een anderen graaf en van liever
lede werd het zonderlinge voorval verge
ten en alleen jn stille avonden, als de
'burgers om de tafel zaten, vertelde nu
en dan de een of ander van de Burggra
vin Katharina von Hoheneck, dat monster
van eene vrouw. Doch eindelijk had er
plotseling een nieuwe geschiedenis
plaats, die eensklaps al die verschrikke
lijke voorvallen weder in het geheugen
terugbracht. In den Burg van Nurnberg
vertoonde zich eene witte vrouw, die in
een lang1) slepend gewaad door de gan
gen schreed en luide klaagtoonen 'uit
stiet. De wacht had haar bespied en'
gezien, dat Zij de wenteltrap naar het
plattedak opzweefde, en dan zich over
de borstwering heenboog, juist daar,
waar de Burggravin Katharina naar om
laag stortte. JDe yers^ujning geleek &at
50 deelnemers. In de laatste cécdaagsche
wedstrijden was steeds een buitengewone
deelneming. In de tweede groep van de
hooffdklasse won de heer B. Vies uit
Leiden den eerste en de heer H, Stef-
felaar uit Den Haag den tweeden prijs*
Voorts werd in de eerste klasse, groep,
3 de tweede prijs behaald door A. Jf
Schilt, te Gouda; in de tweede klasse
groep 1, tweede prijs door J. Coster
te Gouda; in de derde klasse, groep 1.
tweede prijs door J. Vermeij te Goudaj
■en derde prijs door J, Beek Azn. te
Zoet erm eer; groep 3 eerste prijs J*
M. Zuijdam te Gouda en groep 5, dei
vijfde prijs, door M. van der Ploeg, tö
Zoeterwoude.
Land- en Tuinbouw.
Bloembollencultuur.
De heer A. F. Bijvoet te Overveen Is
door de Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur benoemd tot lid der
commissie van beoordeeling voor de op
8 en 9 Maart a.s. te Londen te houden
bloemen keuring van de Royal Horticul
tural Society, waarvoor de Alg. Ver
eeniging medailles uitloofde.
Rijkskeuring van hengsten.
De Minister van Landbouw heeft be
paald, dat de gewone Rijksvoor jaarskeu
ring van tot dekking bestemde hengs
sten dit jaar voor Zuid-Holland zal ge
houden worden op 9 Februari a.s. te!
Rotterdam voor Noord-Holland op 22
Februari te Haarlem en voor Utrecht
op 23 Februari te Utrecht.
Gemengd Nieuws.
De eiermarkt te Barneveld.—
Men schrijft uit Barneveld aan het
„Hbld": Als een bewijs van hoeveel
beteekenis onze eiermarkt is, kan dienen,
dat in het afgeloopen jaar 8,250,000
eieren ter markt aangevoerd zijn, zoodat
onze markt thans als de grootste eier
markt van ons land beschouwd mag
worden.
De laagste gemiddelde prijs per maand
werd besteed in Mei, namelijk f 4 per
100 stuks en de hoogste gemiddelde
prijs in November en wel f 9 per 100
stuks.
Van een os en een automobiel.
Een dezer laatste nachten kwam om
streeks middernacht een automobiel met
groot gedruisch door het, in diepe
duisternis gehuld dorpje Beesel, snorren,
de bewoners uit hun diepen slaap wakker
schrikkend. Ofschoon dit nu wel geen
mirakel is, is het toch op zoo een buiten
gewoon uur wel iets zeldzaams, zoodat
dan ook, toen op het einde van het dorp
die automobiel plotseling staan bleef, de
menschen buiten kwamen kijken, wat er
aan de hand was. Wat was nu het geval
De chauffeur, op reis naar Maastricht,
had een verkeerden weg ingeslagen en
bemerkte niet, dat aan 't einde van de
straat de grintweg ophield en veranderde
in een gewonen modderweg met diepe
karsporen, waardoor zijn machine in een
heg terecht kwam, en waarin ze bleef
vastzitten. De toegeschoten menschen
konden met vereende krachten het ge
vaarte niet vlot krijgen, zoodat besloten
werd een paard te halen, wat dan ook al
spoedig ter plaatse verscheen. Of zwartje
het nu vertikte om zijn concurrent en
verdringer uit zijne benarde positie te
verlossen, of dat zijn krachten te kort
schoten, kan niet met zekerheid gezegd
worden, maar wel dat het karretje zoo
vast bleef zitten als een pot.
Ten einde raad werd besloten een trekos
te halen en deze eens zijn krachten te
laten beproeven. Weldra kwam dan ook
een bijna voorwereldlijk dier, angstvallig,
schuchter met loomen tred aanstappen,
groote oogen opzettend bij het zien van
zoo een modern stinkkarretje, dat daar
met zijn fel lichtende groote oogen de
duisternis wel doorboorde, doch hulpeloos
vastzat. Of nu dit dier door medelijden
werd bewogen, of dat zijn hulpvaardigheid
grootte en gestalte aangaat sprekend naar
de op de vildersplaats begraven misda
digster
De commandant van den Burg was een
vast beraden man, die terstond het spook'
energiek aantastte. Men verhaalt, datool^
hij eene ontmoeting met de Witte vrouw}
had, doch den volgenden morgen vond
men hem met gebroken nek op het slot-j
plein liggen. Het zeldzaamste daarbij
was, dat op zijn voorhoofd zich vijf
brandvlekken vertoonden evenals haddeni
hem de gloeiende vingers van eene handj
aangeraakt. Nog tweemaal moet zich dan|
de witte vrouw vertoond hebben. Na4
dat zij voor de derde maal zich door de
wachten bespied waande, toen zij uit del
slaapkamer van den Burggraaf zweeft
de, werd zij in langen tijd niet meer get
zien. De graaf echter stierf den volgen
den dag en zijne laatste woorden waren
„Ik zag in den afgeloopen nacht de doot
de gravin Katharina von Hobeneck, in het
witte kleed dat zij droeg, toen wij het
slot bestormden en zij zich van het dak
wierp. Zij kondigde mij -den dood aan en
uit hare klagende geluiden vernam ik, da(
zij tot boete voor haar misdaad tot aan
den jongsten dag als witte vrouw doof
de hallen van die sloten rondwa*
ren moest, wier bewoners tot hare fa*
milie of tot die van haren heimelijk ge*
liefde behoorden. In den Burg van Nurn*
i>erg maakte zij 'a feegin, (WordJ
