Ingezonden Stukken.
v. en zal hem bij gelegenheid torn en beta-
Jen.
Eerlijk. Bewondering voor de juffrouw
pit den vischwinkel. (U. D.)
Men meldt ons:
Een als heer gekleed man, zich ge
noemd hebbende Cornet, wonende te
Parijs, pl. m. 50 jaar. klein, tenger van
postuur, kwam op 26 November jl. in
het hotel „Central", lange Poten, te
's-Oravenhage, alwaar hij intrek nam als
logeergast. Op 3 December 1909 is hij
daar het laatst gezien en liet niets meer
van zich hooren. Zijn gemaakte schuld
heeft hij niet betaald. Op zijn kamer liet
hij een telegram liggen, luidende: „Regois
lettre ne puis accepter proposition". In
een koffertje, dat hij achterliet met waar-
delooze rommel bevond zich een tele
gram „Non absöhiment inutile insister
cela rae sulfit". Beide telegrammen zijn
afgezonden uit Brussel, resp. d.d. 1/12
en 30/11 1909.
Volgens een paar in ziju koffertje ge
vonden papieren moet deze man een
speler zijn op banken als te Monaco.
Te voren was hij, voor zoover bekend,
nooit in hotel „Central" geweest.
Daar de commissaris van politie der
lste afdeelmg te 's-Gravenhage zelf
moord niet uitgesloten acht, in ver
band met de gevonden telegrammen
heeft hij vermeend van de verdwij
ning van dezen man kermis te moeten
geven.
De drank. Door de Groensteeg
te Zutphen reed een ka^ voortgeduwd
door een zwervend echtpaar. Man en
.vrouw waren zoo beschonken, dai ze de
kar niet behoorlijk konden -besturen, zco-
dat die opeens kantelde. Toen viel het
jongste kind, een stumper van een half
'jaar, gewikkeld in wat lompen, en de
menschen, die zich „vader" en moeder"
noemen, vielen eveneens.
Dadelijk bemoeiden een paar daar wo
nende vrouwen zich met het geval. Be
wogen door medelijden namen ze het kind
op, en brachten het naar bei politiebu
reau. Dadelijk werden er een paar agen
ten uitgezonden om de dronken zwervers
naar 't bureau te brengen, waar ze hun
roes konden uitslapen. De twee vrouwen
namen het kind voorioopig mede naar
buis, verpleegden het liefderijk en voor
zagen het van scboone kleertjes.
Den volgenden ochtend werden man
■en vrouw weer vrijgelaten, 'uit de ouder
lijke macht over hun andere kinderen zijn
ze reeds ontzei, maar deze zuigeling Icon
nog niet buiten de „moeder" en was hun
dus gelaten. Zij kregen het stumpertje
dus weer mee, en ze trokken er mee ver
der, de wereld in.
T e D reumei (Maas en W aal) was
tijdens het vervangen van de oude ma
chine van het stoomgemaal door een nieu
we een nooddijk gelegd, om het Maas
water te keeren. Die noockhjk is thans
doorgebroken, waardoor de geheele pol
der onder water is geloopen.
Een weduwe uit den arbeiders
stand in de gemeente Schoterland, moe
der van drie kleine kinderen, vroeg per
advertentie iemand, die met haar lief en
leed zou willen deelen. 16 mannen re
flecteerden en met een weduwnaar uit
,flhet dorp B. begon de weduwe correspon-
pondentie. Hij werd uitgenoodigd een
:dag over te komen tot persoonlijke ken
nismaking. Toen het middagmaal werd
opgediend, ontbrak daaraan vleesch. De
liuwelijkscandidaat merkte naar aanlei
ding daarvan op, dat hij wél eens een
geit slachtte, en het vleesch daarvan zeer
smakelijk was.
De weduwe vond dat niet, zooals het
Ibehoorde. Zij antwoordde: „Een man,
die geitenvleesch eet, past mij niet". De
jcandidaat stond dadelijk van tafel op en
vertrok. Hem paste zoo*n echtger.cote
niet
Slachtoffer van het ijs. Eenige
jongens vermaakten zich Vrijdagmiddag
op het ijs ven een bermsloot in den
Zuiderpolder bij Dirkshorn. Eén der
knapen, de 11-jarige P. Versloot, zakte
er door en verdronk.
Weer hebben dieven een
stout stukje in de Oranje Naussau-kazerne
te Amsterdam uitgehaald. Ditmaal hebben
de heeren de kazerne der vesting-artil
lerie met een bezoek vereerd; gelijk men
weet, wordt het Noordelijk deel der
Oranje-Nassau door de compagnieën der
vesting-artillerie bewoond. Maandagnacht
nu zijn er niet minder dan 18 diefstallen
gepleegd. Het onderzoek is in vollen gang
en zeer moeilijk viel het ons inlichtingen
te verkrijgen, omdat de autoriteiten van
meening zijn dat, door aan het geval zoo
weinig mogelijk ruchtbaarheid te geven,
de dieven het spoedigst geknipt zullen
worden. Tal van manschappen vermissen
ondertusschen horloges, portemonnaies
enz. De diefstal is in den nacht met zeld
zame brutaliteit uitgevoerd, omdat een
groot aantal kastjes en kisten der man
schappen nagesnuffeld zijn. Zelfs zijn er
manschappen, die hun beste pantalon
missen. De recherche zoekt reeds den
geheelen dag in gezelschap van den
kapitein van dienst. Een streng, nauw
keurig onderzoek v/ordt ingesteld, omdat
men meent, dat er nog meer manschap
pen wat vermissen. Kort na de reveille
werd het „bezoek" gemerkt. (N. v. N.)
Te Caserta, een plaatsje ten
hoorden van Napels, heeft Zcmdagoch-
jtend in een clandestiene vuurwerkfabriek
een ontploffing plaats gehad. Het geheele
gebouw stortte ineen en vijf personen
werden onder het puin bedolven.
Een der kj.erken yan de Ant-
werpsche firma Osterneth, heelt voor
meer dan 150.000 francs verduisterd. De
oneerlijke klerk is in hechtenis genomen.
Te Brugge in België vond
men in den ochtend van 27 November
de dienstmeid van den militairen dokter
Monlaert opgehangen aan een balk op
den zolder. Zij was reeds dood en men
dacht aan zelfmoord.
Maar de justitie geloofde daaraan niet
en lette op de handelingen van Jean
Smits, een soldaat, die oppasser bij den
dokter was. Weldra bemerkte men, dat
hij uitgaven deed, die niet in verhouding
met zyn soldij waren. Smits werd ge
arresteerd. Hij bekende den spaarpot
van de dienstmeid, die pas 19 jaar was,
te hebben gestolen; hij bevatte 140 frs.
Daar zij een kleedje voor haar zuster
had gekocht, vreesde hij, dat zij den
diefstal spoedig zou merken. Hij riep
liaar daarom, toen de overige huisgenoo-
ten waren uitgegaan, naar boven, waar
hij haar een touw om den hals s-loeg en
wurgde. Binnen weinige oogenblikken
was zij een lijk. Daarna hing hij haar
op, om aan zelfmoord te doen gelooven.
De moordenaar is 25 jaar oud.
Lair, de zeeofficier die on
langs door den krijgsraad van de mari
ne te Toulon veroordeeld js, heeft een
afschuwelijke poging tot zelfmoord ge
daan. Hij verbrijzelde een drinkglas in
kleine stukjes en slikte die met zijn
soep door. Toen hij hevige pijnen kreeg,
bekende 'hij aan de bewakers wat hij
gedaan had. Hij is dadelijk naar het zie
kenhuis overgebracht.
De dokters denken, dat de glasscher
ven den v/and van de maag doorboord
hebben en dat Lair reddeloos verloren
is.
Er is Zondag dn Engeland een
flink pak sneeuw gevallen. In het noor
den, in d? Midlands en in Noord-Wales
sneeuwde het uren aaneen zoo dicht dat
het tramverkeer overal gestoord was.
Sommige straten in Grimsby, Preston,
en Sheffield waren zelfs voor voetgan
gers onbegaanbaar. In Derbyshire zijn
vele dorpen door den zwaren sneeuw
storm van de wereld afgezonderd.
Te Weissenïels, in de provin-
cie Saksen, Es een zadelmakersleerling
van 15 jaar, in de woning van eene koop
vrouw Günther binnengedrongen. Hij
deed alsof hij een klant was, overviel de
vrouw met een mes en bracht haar tien
stel:en in hals en borst toe. Daarna stal
hij de beurs van de ziel, waarin in het
geheel 30 pfenning' zat. De jongen had
toenamen hem vatte, een aflevering van
een ^sensaüe-verhaal, die avonturen van
een zeeroover, hij zich. Hij bekende dat
het leven ervan hem tot zijn misdaad had
verleid. De vrouw verkeert in gevaar.
De strafkamer te Görlitz heeft 6 jongens
van 11 tot 13 jaar, die zich tot een roo-
versbende vereenigd en ongeveer Neer
lig maal ingebroken en gestolen hadden,
tot gevangenisstraffne, wisselende tus-
schen zes maanden en twee jaar, veroor
deeld.
Bloemen voor gevangenen. M.
Heary Phipps, milïiardair en pliilantroop,
lhad Pittsburg, zijn geboortestad, met
weldaden overladen, wat den gemeente
raad -niet belette hem de toelating te wei
geren tot het openen van een likeurwin
kel beneden in den wolk-en krabber dien
h-ij daar had gebouwd en waarin zijn bu
reel en gevestigd waren.
De Mecenas, hierover ontevreden, be
sloot de ondankbare stad te verlaten,
verklarend dat zij voortaan geen cent
meer van hem zon hebben. Maar een
goed hart kan niet blijven mokken. Verle
den week keer M. Phipps naar Pittsburg
terug, nieuwsgierig of men hem niet zou
vergeten hebben. Zoo weinig had men
hem vergeten, dat er aanstonds een ban
ket van 150 dischgenooten te zijner eere
werd aangericht. De groote gebeurtenis
van dit banket was het aanbieden van
een reusachtigen bloemtuil door den ge
vangene A 6633, die in de gevangenis
van h-et westen gevangene en tevens ho
venier is. Bij den bloemtuil was een b'rief,
luidende
„Be serres gegeven aan onze gevange
nis door M. Phipps, hebben meer vreug
de verschaft dan al de andere giften in
■het leven der arme gevangenen, mannen
■en vrouwen, hier opgesloten.
Wij drukken allen onzen weldoener ons
spijt uit het banket niet te kunnen bij
wonen, om redenen van ons uniform,
'waarin wij ons riiet kunnen vertoonen".
Bijdeonlangste Js-G ravenhage
gehouden examens M. O. is o. a. voor
Staatsinrichting geslaagd de he'er A.
Spruijt, brievenbesteller te Rotterdam
Over dit ietwat zonderling klinkend be
richt zijn we op informatie uitgegaan.
Eerst bij een ambtenaar van de post, die
gewoonweg verstomd stond en 't niet
kon gelooven:,, zoo'n eenvoudige brie
venbesteller, neen, dat is een abuis!"
Toen zijn we naar den brievenbestel
ler zelf gegaan. In zijn woning, Schou-
tenstraat 178, troffen wij den „gelukkige"
en werkelijk 't was den 40-jarigen brie
venbesteller aan te zien, dat hij een dag
op de '„pijnbank" had gezeten. „rtWas
dan toch inderdaad zoo?" vroegen we
den man. j,ja 't is zoo, ik ben geslaagd",
antwoordde hij met denzelfden eenvoud,
<die zijn geheele gestalte kenmerkte.
't Bleek ons een algeheel ontwikkeld
man te zijn. Hij sprak over examens, over
dit en dat, vertelde dat hij slechts kor
ten rijd onder Itriding van een advocaat
gestudeerd had om zich daarna door zelf
studie allies bij ëlkaaT genomen had
hij er twee jaar lang zijn vrije uren aan
opgeofferd tot het examen voor te
bereiden, dat hij met zooveel succes af
legde.
Meer wilde 'hij nidt zeggen, want de
'heer Spruijt was nog dezelfde eenvou
dige brievenbesteller, dien wij dagelijks
onze brieven in de bus zien stoppen.
(Msb.)
Te Saint-Yli e bij Dole in de
Fransche Jura, heeft een ziekenoppasser
Van het krankzinnigengesticht zeker drie
misschien wel zes, patiënten, die aan zijn
'zorgen waren toevertrouwd, gewurgd.
De moordenaar is aloholist «e» ontving
bij.de begrafenis zijner slachtoffers, tel
kens een franc. Men vermoedt, dat liet
om dat geld te doen was. Hij was ove
rigens van goed en ordelijk gedrag en
was reeds werkzaam geweest in andere
inrichtingen, zoowel tin Zwitserland als in,
Frankrijk.
Be man ontkent, maar de bew ijzen te
gen hem zijn overtuigend.
Dezer dagen had te Struc'ht
een droevig ongeval plaats. De weduwe
W. kwam te dicht bij de kachel, zoodat
heer kleeren in brand sloegen. De vrouw
bekwam zoodanige verwondingen, dat zij
na hevig lijden overleed. De dochter, die
haar moeder te hulp kwam, trachtte de
vlammen te dooven, en bekwam eveneens
in het aangezicht en aan de handen hevige
brandwonden. Zij is nog steeds onder ge
neeskundige behandeling. De ongelukkige
weduwe was 68 jaren oud. ,,'L.K."
E en bekende m illioenëndame
te Brooklyn, die een kostbaar paarlen
halssnoer, naar het heet, ter waarde van
500:000 gulden heeft gekocht, heeft de
voorzorg genomen, om een stoeren jongen
man van goeden huize tot haar lijfwach-
iter te benoemen. Deze vergezelt haar
naar alle bijeenkomsten, waar zij het
kleinood draagt.
Bankier voortvluchtig. Naar
de bladen mededeelen heeft de rechtbank
te Weimar een bevel tot gevangenneming
uitgevaardigd tegen den voortvluchtigen
Hollandschen consul, den bankier Schuïze,
die zich hem toevertrouwde gelden heeft
toegeëigend.
Om half vijf Zater dagm i d ag,
den 13den Nov. 1.1., had er aan boord
van die „Goentoer", ter reede Soerabaja
■een treurig ongeluk plaats, deelt het Soer.
N.bl. mede. Men was namelijk aan boord
bezig' met het lossen van eenige zware
ketels, met het toezicht waarvan de 3e
stuurman, de heer Seyp, belast \Vas. De
ketels bevonden zich heel diep onder in
het schip en het was daarom zaak voor
iden 'genoemden stuurman om telkenmale
als er één uit het ruim moest worden ge-
hescben, naar beneden te gaan om per
soonlijk de bevestiging der kabels en tou
wen, waarmede het zware voorwerp aan
de hijschkraan werd gehaakt, na te gaan.
Dit gedaan hebbende, liet hij zich, om
bet overladen in de langs het schip liggen
de prauw te kunnen control eer en, weer
niet de hijschkraan op dek hrjschen. Een
vlugge, en met een weinig voorzorg, ab
soluut 'ongevaarlijke wijze om zich van
bei dek naar het niim en van het ruim
naar het dek te bewegen. Het was ook
steeds goed gegaan, tot op een gegeven
■oogenblik, toen de heer Seyp aan het
zwaaiende hijschionw naar boven werd
geheschen, de .man, die de hydraulische
kraan bewerkte, de controle over de ma
chine veiiloor, waaraan d.e ongelukkige
stuurman hing. Door de vaart werd het
•dezen onmogelijk zich vrij te houden van
de zijwanden van het gat, waartegen de
zwaaiende kabel hem onophoudelijk slin
gerde. Hierdoor gebeurde hei dan ook,
dat hij mei groote kracht tegen een uit
stekend ijzeren schot aankwam, waardoor
hij het bewustzijn verloor, den kabel los
linet en naar beneden in het ruim te plet
ter viel. De ongelukkige was onmiddel
lijk dood, zcoals ook de geneesheer con
stateerde, die van den wal werd ontbo
den.
J u r i di sc he k w e sii e.
Het volgende eigenaardige geval doet
doet zich voor. Een student in de rechten,
'dri;e voor zijn doctoraal examen zat, wend
de zich tot een repetitor, omdat de studie
alleen hem te machiig was. Deze beloofde
hem de noodige kennis bij te ztiTlen bren
gen. Daar de student geen post op zijn
begrooting had uitgetrokken voor net re-
peteeren en bij zijn papa liever hierover
niet spreken wilde, stelde hij zijn repiti-
tor voor, de helft van 'tgeld te betalen,
wanneer hij zijn examen achter den rug
had en 't overige wanneer hij zijn eerste
proces zou gewonnen hébben. De repe
titor nam het voorstel aan. Maar hoewel
de student dooT zijn examen kwam, en
aan zijn eerste verplichting voldeed, veel
lust in de advocate-rij scheen hij niet te
hebben, ten minste het eerste proces, dat
hij winnen moest, liet nog steeds op zich
wachten, jaren verliepen er zoo en op
een goeden dag zocht de repetitor den
■ex-sltudent op, daar bij vond nu lang ge
noeg op zijn geld gewacht te hebben.
Hij sprak: „Wanneer gij niet binnen
zeer korten tijd uw geld stuurt, doe ik
u een proces aan, waarbij ik in ieder
geval voordeel heb, want win ik liet, zoo
krijg ik mijn geld, en verlies ik het, dan
hebt gij uw eerste proces gewonnen en
krijg ik dus mijn geld".
„Mijn goede man," antwoordde de ex-
istudent, "u redeneert totaal verkeerd, in
ieder geval valt het proces in mijn voor
deel uit. Verlies ik het, dan ben ik in
i 'dezelfde condities als np, n.l. dat ik niijn
■eerste proces nog moet winnen en behoef
ïk dus riiet te betalen. Win ïk het, dan
ben ik van rechtswege er van vrijgesteld.
Wie van beiden heeft gelijk?
„Hand."
Een jaar geleden kwam er
in de Amerikaansche bladen eens een
berekening voor van mrs. Katherine
Clemens Gould, volgens welke een dame,
die in de groote wereld van New-Y k
een rol wil spelen, toch zeker over ,i
minste drie of vier honderd duizend
gulden per jaar moest schikken. Een
thans te New-York aanhangig echtschei
dingsproces bevestigd weer eens, dat de
Amerikaansche millionnairs-dochters uit
nemend slag hebben om geld uit te
geven. Mrs. Gould Brokaw vraagt echt
scheiding en zy eischt van haren man
na de echtscheiding een jaargeld van
150.000 gld. Zulk een jaargeld is niet te
hoog, meent mevr. Brokaw, want in de
eerste jaren van haar huwelijk kreeg zij
alleen aan speldegeld 75.000 gld. van
haar echtgenoot, en om te toonen dat
zij het ook werkelijk nauwelijks met
minder kan doen heeft zij aan de recht
bank een specificatie van haar uitgaven
in een jaar overgelegd. Daar vinden we
o.a. de volgende postenschoenen f 1300,
jachtcostuum f-2500, japonnen f 12000,
juweelen i 16000, hoeden f 700, snoepe
rijen f 400 enz. enz. Uitgaven voor
kleeding te Parijs, ook nog in de dui
zenden loopend, worden afzonderlijk op
gegeven.
Dit staaltje van uitgaven nagaande,
moet men erkennen, dat een jaargeld
van f 150.000 voor mrs. Brokaw waarlijk
niet te hoog is.
Huwelijkscandidaten, dk een goed oog
hebben op een of andere Amerikaansche
erfdochter, zijn dus nu gewaarschuwd.
{Buiten verantwoordelijkheid der redactie).
Mijnheer de Redacteur 1
Met verwondering las ik in uw artikel
„Vroede Vaderen", van Zaterdag 12.:
„met 15 tegen 14 stemmen werd de ge
vraagde subsidk (openbare leeszaal) toe
gestaan, zuiver rechts tegen links."
Nu is er toch bij u blijkbaar een vergis
sing, want u deelt den heer v. d. Lip
in bij de liberalen, de voorstanders van
deze subsidie, en deze is toch naar mijn
meening Christelijk-Historisch, daar hij
niet alleen lid is van die partij, maar ook
gekozen bij de laatste verkiezing mét be
hulp van A.-R. en R. K., daar hij toch de
candidaat was van die kiesvereenigingén
daardoor behoort hij rechts, of vindt u,
dat dit lid der r echterzijde door zijn voort
durend stemmen met links eigenlijk tot
de partij der liberalen behoort? Ik geloof
toch niet, dat u dit lid der rechter(?)zijde
hebt willen sparen, want al is de politiek
dikwijls onbegrijpelijk, de waarheid moet
toch vooral hierin openlijk erkend wor
den.
Met dank voor uw plaatsing,
VERITAS.
De opmerking van den inzender is juist.
Voor degenen, die de verslagen van den
Raad nauwkeurig volgen, is het inderdaad
moeilijk nil te maken, of de heer v. d. Lip
behoort tot de rechter- of de linkerzijde,
ook waar dit niet duidelijk werd noch bij
zijne verkiezing 'tot wethouder, noch 'bij
zijne herkiezing voot den Raad. Ik voor
mij ivensch me vooralsnog van het uitspre
ken van een oordeél i-n deze te onthouden.
"De schrijver van
„Uit de Leidsche Vroedschap."
'Mijmheer de Redacteur
Blijkens uw uitgebreid verslag van den
j.1. Leidsche gemeenteraadszitting werd
eene subsidie toegestaan aan de open
bare leeszaal, en hebben alle leden der
christelijke partijen (op één na) het
voorstel met *echt afgekeurd.
Gaarne wensch ik over eenige regelen
in uw blad te beschikken en op dat ver
handelde terug te* komen. Oprechte hul
de dient m. i. gébracht te worden aan
het degelijk Raadslid dr. Meulemari, die
met juiste woorden onomwonden zijne
bezwaren tegen subsidieering heeft uit
gesproken, en ons duidelijk heeft doen
zien, dat hetgeen zoogenaamd openbaar
of neutraal wordt geheeten, in de prak
tijk inderdaad niets anders is dan par
ticulier of partijbelang.
De zoogenaamde vrije- of eigenlijk van
alles k)szinnigen vergen de openbare
zaak als de hunne op, en maken wat
openbaar heet veel meer dienstig aan
partijbelang dan tot werkelijk openbaar
belang van alle ingezetenen.
Volgens de discussiën is verder door
één der Raadsleden een eigenaardig
woord gesproken.
Toen dr. Meuleman de oprichting
eener toekomstige R. K. Leeszaal in het
uitzicht stelde voegde het Raadslid de
Heer Sytsma hem toe: daar komen wij
toch niet Ziedaar eene spontane uit
roep van vrijzinnige zijde, die duidelijk
te keniaen geeft, hoe vrijzinnig men
eigenlijk is.
Dat woord van den Heer Sytsma
„daar ko men wijtochnie t," moe
ten de Leidsche katholieken onthouden
en als devies tot het hunne maken.
Als het publiek wordt opgetrommeld
ter bijwoning van vergaderingen, waar
onchristelijke sprekeis optreden, blijven
de katholieke.! het -ord getrouw, „daar
i komen wij toch nietl"
Als men uitgenoodigd wordt om dona,-
teur te w-orden ter ondersteuning van
z.g. openbare inrichtingen dan spreken
de katholieken eenvoudig: „die steunen
wij toch niet."
Als reclame wordt gemaakt of intee-
kening gevraagd voor opvoeringen van
kwetsende tooneelstukken of voordrach-'
ten, clan zeggen dc katholieken„die
bezoeken wij toch nietl
Als men propaganda maakt voor z.g.
neutrale bladen en gelegenheid gaat aan
bieden voor allerlei boeken en tijdschrif
ten te verkrijgen dan betuigen de ka
tholieken altijd even consequent„die
lezen wij toch niet
Blijven dc katholieken zich dit woord'
steeds herinneren, dan wordt jnet ge
lijke munt betaald.
Zij komen bij ons niet, wij riiet bij
hen
Waren alle katholieken in ^Lit opzicht
solidair, en 4e ingevingen van hun ge
loof getrouw, welk een algemeen heil
zouden zij in hunne omgeving stichten.
Nogmaals dat gezegde: „daar komen
wij toch niet," van den Heer Sijtsma,
moeten de katholieken van Leiden goed
onthouden.
Met dank voor de verleende plaats
ruimte teeken ik mij
RIJNLANDER.
Rechtszaken.
Hooge Raad.
De Hooge Raad deed gisteren uitspraak
in de zaak van H. j. E. directeur van een
klinisch laboratorium te Oegstgeest, dooi
de Reéhtbarik te Alkmaar veroordeeld tot
2 maal 2 maanden hechtenis, wegens on
bevoegde uitoefening der geneeskunde.
Het beroep werd verworpen.
De Burgemeester van Egmoncl.
Het Gerechtshof te Amsterdam heeft
gisteren in tweeden aanleg uitspraak ge
daan in de bekende zaak van den burge
meester van Egmond- aan Zee en Eg-
mond Binnen, die door de Rechtbank te
Alkmaar tot 14 dagen gevangenisstraf
was veroordeeld wegens het uitgeven en
gebruik maken van belalingsmandaten,
die niet overeenkomstig de waarheid
waren opgemaakt.
Het waren vijf belastingsmandaten of
bevelschriften, die door den burgemeester
waren opgemaakt en door een der wet
houders mede waren onderteekend en
die de burgemeester aan den gemeente
ontvanger deed aanbieden, om teruggave
van gelden, welke hij, in strijd met de
waarheid, zeide voorgeschoten te hebben
ten behoeve van de stichting van een
gasfabriek.
De burgemeester heeft later het geld,
dat hij ten onrechte van deii gemeente
ontvanger had gevorderd, bijgepast, zoo
dat er door de gemeente Egmond geen
schade is geleden. Uit de behandeling
van de zaak voor het Hof kreeg men
den indruk, dat het den burgemeester
niet te doen is geweest zich ten koste van
de gemeente te verrijken, maar dat hij
ongeoorloofde middelen heeft gebezigd
om geld, dat hij van de gemeente te
góed had, binnen te krijgen.
In de gemeente Egmond is ook de
meerderheid van de bevolking op de
hand van den burgemeester, terwijl er
een minderheid is, die liever een anderen
burgemeester zou hebben.
Her Hof, uitspraak doende, heeft be
klaagde ontslagen van rechtsvervolging
wegens het hem in de eerste plaats ten
laste gelegde, nl. het valschelijk op
maken en onderteekenen van belastings
mandaten.
Het Hof achtte dit wel bewezen, maai
niet strafbaar, omdat de betalingsman
daten ook door een der wethouders ge-
teekend moesten zijn om waarde te
hebben en in de dagvaarding geen juist
verband is gelegd tusschen de onder-
teekening van bekl. en die van den wet
houder, maar aan bekl. is ten laste ge
legd, dat hij den wethouder heeft uit
gelokt tot onderteekening van de stukken,
hetgeen niet gebleken is,
Daarentegen achtte het Hof bekl. schul
dig aan het in de tweede plaats ten Jaste
gelegde, nl. het opzettelijk gebruik maken
tot vijfmaal toe van valsche mandaten,
uit welk gebruik nadeel kon ontstaan,
omdat bekl. in geldverlegenheid verkeerde,
zoodat het de vraag is, of hij wel ooit
in staat zou zijn de gelden aan de Ge
meentekas terug te geven.
Wegens het opzettelijk gebruik maken
van de valsche stukken veroordeelde liet
Hof bekl. tot 3 maanden gevangenisstraf.
(De eisch van den proc.-gen. was 14
dagen gevangenisstraf.)
De beklaagde was niet bij het uit
spreken van het arrest aanwezig.
Door de Arr.-Rechtbank te Dordrecht
is, ter vervulling eener vacature van rech
ter in dat college, opgemaakt de navolgen
de alphabetische lijst van aanbeveling: mr<
H. W. M. van Helten, subst.-griffier bljf
■de arr.-rechtbank te Groningen; mr. A*
J. van Roy en, referendaris bij het Depar
tement van Justitie, te 's-Gravenhagemri
G. Sluis, subst.-griffier bij de Arr.-rechtbJ
te Assen.
Door de Arr.-Rechtbank te Zierikzeé
is ter vervulling der vacature van kanton
rechter te Zierikzee, opgemaakt de navoR
gende alphabetische lijst van aanbeveling3
mr .S. R. Bakker, mr. J. De Bergh, mrj
E. Bann, allen griffier, respectievelijk bij
het kantongerecht te Zierikzee,- Oss e4
Middelburg.
