Ie Jaargang. No, 56. Een verschrikkelijk ledikant. BUITENLAND BINNENLAND. BurGBU OUDE SIIVGEL 54» LEIDEIV Interc, Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt voor Leiden 9 cent per week, ƒ1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post f 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2l/z cent De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent; ingezonden mededeelingen van 1—5 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. R. K. Vacantie-kolonies. {Ingezonden.) Nu binnen enkele dagen vanwege het sub-comité Leiden van het Centraal Ge nootschap voor vacantie-kolonies een aanvang zal worden gemaakt met het in zamelen van gelden, meenen wij over (|de2e zaak een kort woord in het midden -tte moeten brengen. Zij,- die met ons liefde gevoelen voor het volkskind zullen toegeven, dat va- Vcantie-kolonies in het algemeen nuttige instellingen zijn,- dat zij ten volle ons aller sympathie en warmen steun verdie nen. Hoezeer waardeerend ook hetgeen jldoor andersdenkenden in zake de vacan tie-kolonies wordt verricht,- zijn wij van j(oordeel,- dat voor ons Katholieken alleen 'K a t h o 1 i e k e v a c a n t i e-k o 1 o n i e s op iden duur bruikbaar en van nut zijn. Ook wij mogen vroeger van niet-Kath. kolonies gebruik gemaakt hebben doch (dan was daarvan de reden, dat dergelijke instellingen op Katholieken grondslag mog niet bestonden. Dat juist veor het kind, dat zoo spoedig geneigd is indrukken in zich op te ne men en dwaalbegrippen aan te nemen, een verblijf van enkele weken in een neu trale omgeving niet anders dan na- deelig kan werken, zal ieder ons moe ten toegeven. Een eere-saluut komt dan ook toe aan den Zeereerw. Heer A. F. Suidgeest, pastoor te Egmond aan Zee, die den moed had tot stichting van een vacantie- kolonie voor R. K. kinderen over te gaan. De« 15 Mei j.l. werd door dezen her der in de nabijheid der R. K. Kerk te Egmond aan Zee, onder de bescherming van j,Onze Lieve Vrouwe van Zeven Smarten" een herstellingsoord voor R. K. kinderen geopend. En hiermede heeft Z.Eerw.,- zooals hij het in een circulaire, welke wij van hem ontvingen, uitdrukt, den eersten stap ge zet tot de oprichting van de eerste R. K. iVacantiekolonie, welke daar onder den (titel van „Oorzaak onzer blijdschap" zal verrijzen. Na machtiging van de kerkelijke Over heid zal tot den bouw van een eigen ko- loniehuis worden overgegaan, tot welk ;einde eene 4 pCt. obligatieleening ad f50000 zal worden gesloten, te verdeelen in obligaties van f500 Naar wij vernomen hebben zal ook te Leiden spoedig een comité worden ge vormd,- bestaande uit ,R. K. dames en hee'ren, met het doel voor deze zaak gel den bijeen te zamelen, om daarvoor R. K. kinderen uit Leiden naar de kolonie te zenden. Behalve deelname in de voormelde obli gatie-leening zullen natuurlijk ook giften in eens en jaarlijksche bijdragen in dank Worden aangenomen. Wij sporen onze geloofsgenooten aan voor deze R. K. zaak een grootere of FEUILLETON. 4) Vooreerst het ledikant, waarin ik lag: een zwaar eikenhouten ledikant met een Vierkanten hemel, en dat in Parijs! Ja wel, een echt solied ledikant met een ge- yoerden hemel, en een val met franje om het sitsen gordijn, dat ik werktuigelijk zooveel mogelijk had opengeslagen, hoe- Wel ik nauwelijks het ledikant had ge zien, toen ik pas in de kamer was geko- pünen. Dan was er de waschtafel, met mar ineren blad, waarvan het water, dat ik |in mijn drift gemorst had, nog afdroop dan de twee stoelen, waarop ik mijn jas, Jnijn vest en mijn broek had neergesme ten; dan een leuningstoel, met vuil de miten overtrek, over welks leuning ik inijn das en mijn boordje had gehangen; fcen latafei, waaraan twee koperen hand- ivatsels ontbraken? en een smakelooze, ge barsten inktkoker, bij wijze van ornament £r op; dan de toilettafel, met een kleinen Spiegel er boven en een groot speldenkus sen dan het venster, dat buitengewoon breed was, eii eindelijk een donkere, 0,14de kleinere gift af te zonderen en deze te schenken aan Pastoor Suidgeest te Eg mond aan Zee. België. De storm van de laatste dagen heeft ook aan de Belgische kust tal van on gelukken veroorzaakt, waarvan wij er enkele hébben gemeld. In de Kamer heeft, terwijl buiten de wind loeide, de afgevaardigde Buyl, ge sproken over de ellende, die de storm over vele visschersgezinnen heeft ge bracht, te meer daar de zeevisschers geen enkel profijt hebben van de wet op de bedrijfsongevallen. Buyl drong er op aan, dat in dezen toestand ver betering gebracht wordt. De afgevaar digde Standaert vroeg voor de visschers die hij werklieden noemt, dat ze, wat hun woning betreft, van personeele be lasting vrijgesteld worden. Anseele zei te hopen, dat de regeering niet aarze len zal, ondersteuning te verleenen aan de gezinnen der verongelukten. De mi nister deed toezegging dat hij een on derzoek zou instellen. We hebben reeds medegedeeld, dat de eigendommen van Koning Leopold voortaan behooren aan naamlooz« ven nootschappen. De koning heeft zijn be zittingen te Brussel en te Laeken n.I. ingebracht in de, einde November te Brussel opgerichte Compagnie foncière industrielle et commerciale pour la con servation et 1'embellissement des sites. Zijn eigendommen in de Midi had Leo pold reeds vroeger ingebracht in de So- ciété de la Cöte d'Azur, andere bezit tingen in de maatschappij Nieder-Ful- bach. De oprichting van de vennootschap nu pas te Brussel wordt door de Temps hieruit verklaard, dat de koning reeds vroeger vóór de overneming van den Congo, al zijn goederen wilde overdra gen aan de stichting van de kroon, die dan belast zou zijn de verfraaiing van Brussel, waarmee de koning begonnen was, voortt e zetten en te volbrengen. Toen nu de stichting van de kroon, na de overneming van den Congo door Bel gië, niet toegelaten werd, besloot de koning een naamlooze vennootschap op te richten, om zoo toch uitvoering aan Zijn plannen te kunnen geven. Uit Brussel wordt aan het H. v. Antw. gemeld Men houdt zich, volgens ons ten on rechte, veel te veel bezig met de schik kingen door den Koning genomen om van. heden af het gebruik van zijn for tuin na zijn dood te regelen. Het zijn hier maatregelen van private orde. Men mag ook goed aannemen, dat de vorst er vooral op bedacht is, de onafhankelijkheid van het land te waar- schilderij, welke ik, hoewel niet duidelijk, toch bij het kaarslicht kon onderscheiden. Het was de afbeelding van een man met een Spaanschen hoed met pluimen. Het was een sombere kerel, die naar boven keek, en zijn hand boven zijn oogen hieldhmisschien kijkt hij naar de galg waar hij hangen moet!" dacht ik. In elk geval zag hij er uit alsof hij de galg ver diende. Door die afbeelding scheen ik gedwon gen te worden, insgelijks naar boven te kijken, naar den hemel van het ledikant. Het was geen aantrekkelijk gezicht en ik begon weer naar de schilderij te kijken. Ik telde de veeren, welke de man op zijn hoed had; zij kwamen goed uit: er waren er drie witte en twee groene. Ik lette op den bol van zijn hoed die puntig uitliep, ongeveer van het fatsoen zooals wij ons voorstellen, dat Guy Faw- kes heeft gedragen. Ik begon te vragen, waar de man toch eigenlijk naar zou kij ken. Naar de sterren althans niet, want zulk e en bravo zou noch sterrekundige, noch zelfs sterrewichelaar zijn. Neen, ze ker wel naar de hooge galg, waaraan hij op het punt stond van opgehangen te worden. Zou cie beul in het bezit komen van zijn punthoed met pluimen? Ik telde de Veeren nog eens.: drie witte en twee groene. ï.ei wijl (k in«| ijog in diq ^lerbela^ig- borgen en de uitvoering der werken te verzekeren, waarin hij steeds belang stel de. Wat men zegt, dat alles voorwend sel is om zijn dochters te onterven, dat is onnauwkeurig. In alle geval is er voor de prinsessen circa 50 millioen frs. voorbehouden. De meeste reizigers uit Nederland naar Belgie verkeeren in de meening dat een getal van 50 stuks sigaren of een opengebroken kistje van dit artikel zonder invoerrechten te betalen, in Bel gië mogen worden ingevoerd. Tot nu toe schijnt de douane oogluikend dien ge ringen invoer kosteloos te hebben toe gelaten. Het syndicaat van tabak en sigaren te Brussel heeft zich tot den Belgischen minister van financiën gewend met de opmerking, dat volgens de wet geen en kele sigaar vrij van invoerrecht is en gevraagd om dit misbruik te doen op houden. De minister heeft alstoen ge antwoord dat thans de douanebeamb ten waren aangeschreven om de wet stipt toe te passen. Dit ter waarschu wing onzer landgenooten. Engeland. De budget-beweging te Londen. Er heerscht in Londen groote opge wondenheid over de verwerping door het Hoogeihuis van de belasting, die de rij ke lords zou treffen. Op Trafalgar-Square had een groote meeting plaats. Van zes tribunes af werd de menigte toegesproken. De houding van het Hoogerhuis werd ge laakt. Er werd een motie aangenomen, waarin gezegd werd ,dat de verwerping van het budget door het Hoogerhuis een ernstige bedreiging is voor de volks vrijheden, die enkel gehandhaafd kun nen worden als het recht van veto van het Hoogerhuis afgeschaft wordt. De groote meeting op Trafalgar-Squa re heeft een motie aangenomen, waarin dé houding van het Hoogerhuis als een inbreuk op de constitutie veroordeeld werd en geëischt werd het Hoogerhuis zijn recht van veto te ontnemen. Vijftigduizend handen werden opge stoken en duizenden hoeden werden on der onbeschrijfelijk geestdriftig gejuich gezwaaid, ten teeken van instemming. De leider der Vrije Kerk, dr. Clifford hield in krachtige taal een toespraak, en wist ondanks zijn 70 jaren, de me nigte nog in geestdrift te brengen. Toen hij de menigte vroeg: „Wilt gij of zul len de lords van het Hoogerhuis regee- ren riepen duizenden kelen een don derend: „Wij! wij!" Keir Hardie spreekt het bericht te gen, dat de onafhankelijke arbeiderspar tij is overeengekomen om 20 tot 30 arbeiderscandidaten bij de algemeene verkiezing ten behoeve van candidaten der liberale partij in te trekken. rijkste vragen en opmerkingen verdiepte, begonnen mijn gedachten weldra af te dwalen. De maan, die in de kamer scheen, deed mij denken aan een avond bij ma neschijn, dien ik eens in Engeland had doorgebrachteen avond na een picnic in Wallis. Alle bijzonderheden van de terug reis in de heerlijke streek, nu in het maanlicht liefelijker dan ooit, kwamen in mijne herinnering terug, hoewel ik in geen jaren aan dat picnic had gedacht, terwijl ik mij stellig weinig of niets van dat tooneel uit het lange verleden 'zou herinnerd hebben, indien ik er moeite voor had gedaan. Wat is er dat sterker voor de verheven waarheid der onsterfe lijkheid getuigd, dan de gave van het ge heugen? Daar lag ik, in een vreemd, verdacht huis, in een toestand van on zekerheid, zelfs van gevaar, waardoor de koele werking van mijn geheugen bijna buiten quaestie moest zijn, en toch her innerde ik mij, geheel onwillekeurig, plaatsen, personen, gesprekken, de klein ste bijzonderheden van allerlei aard, wel ke ik voor altijd vergeten waande te zijn en welke ik mij zelfs onder de gunstigste omstandigheden onmogelijk had kunnen te binnen brengen. En wat was het nu dat die zonderlinge geheimzinnige uit-, werking had? Niets dan eenige stralen van de maan die door het yenster mij ner skapkanie^' drongen Waar het om gaat. Het „Dagbl. v. N.-Brabant" schrijft: De heer Troelstra zeide eergisteren avond, sprekende te Amsterdam over de lintjeskwestie, het volgende: „Laten wij, socialistisch gezinden, die dorsten naar licht en zuiverheid in maat schappelijke verhoudingen, laten wij dat wapen der Kuyperzaak met vaste hand aangrijpen. Gaat naar uw klassegenooten, gebruikt dat wapen om uw geest te ver helderen en laat deze lintjeszaak nieuwe strijders brengen in onze gelederen." In de rubriek „Korrespondentie" van „Het Volk" lazen wij dezer dagen (30 Nov.) ï,Het verbaast ons, dat gij het belang van het nedervellen van dien vijand niet begrijpt." Er is ook wel eens beweert, dat de agitatie tegen dr. Kuyper is gevoerd in het belang van het land, ter wille van de onbedorvenheid onzer politieke ze den. Dien man moet afgemaakt, schrijft „Het Volk". En de heer Jroelstra: exploiteert de Ikitjeszaak om leden te werven voor de S. D. A. P. Nu zal men allicht vragen, hoe kan dat. Of de zaak Kuyper de mogelijkheid van een toekomststaat heeft bewezen? Of Marx' leer Evangelie is geworden door de d ekoratiekwestie. En omdat de heer Troelstra aanried, in een ander deel zijner rede zich vooral te wenden tot de christelijke ar beiders, kan verder worden gevraagd of het ongodsdienstig karakter der S. D. A. P. door de zaak Kuyper wordt weg genomen De heer Troelstra heeft dat alles na tuurlijk niet beweerd. Hij weet nog even min antwoord te geven op de vraag, hoe de toekomststaat eruit zal zien, als toen hij aan het internationaal congres vroeg de groote lijnen ervan te trekken; hij kan het verwijt, eenmaal tot de weten schappelijke fraktie zijner partij gericht, dat het boek van Treub over Marx nog niet weerlegd is, evenmin intrekken, als hij weerspreken kan het feit, dat de Marxistische leer steeds meer wordt be streden en betwijfeld in de socialistische kringen zelve, waar het revisionisme im mer meer aanhangers winthij kan ver der niet onaangedaan maken, dat 't par tijbestuur der S. D. A. P. het commu nistisch manifest heeft erkent als de grondslag der partij en dat dit manifest een beslist godsdienstvijandige strek king heeft Aan dit alles heeft de Kuyperzaak niets veranderd. Postbladen. De aandacht van het publiek wordt er op gevestigd, dat de postbladen van 5i/2 cent, vervaardigd van papier in witte kleur en die van 3i/2, 51/2 en 13 cent, van pa pier respectievelijk in de groene, blauwe en rose kleur en voorzien van den op- Ik dacht nog altijd aan het picnic, aan onze vroolijkheid op den terugweg, aan het sentimenteele meisje, dat telkens met een nieuwe aanhaling uit Childe Ha rold voor den dag kwam,- omdat wij in den maneschijn reden. Ik was geheel in die lang geleden tooneelen van genot verdiept, toen plotseling de draad van mijn geheugen brak. Onmiddellijk keer de de aandacht levendiger dan ooit tot het tegenwoordige terug, en ik keek weer, zonder te weten waarom,- strak naar de schilderij. Waarnaar? Goede God, de man heeft zijn hoed over zijn voorhoofd geschoven. Neen. De hoed zelf was verdwenen. Waar was de puntige bol Waar waren de veeren, drie witte en twee groene? Zij wa ren er niet. Wat was dat donker voor werp dat nu in de plaats van zijn hoed inet veeren, zijn voorhoofd, zijn oogen, zijn beschuttende hand was gekomen Bewoog het ledikant? Ik ging op mijn rug liggen en keek naar boven. Was ik gek Dronkein Droomde ik Kwam de duizeling te rug? Of kwam inderdaad de hemel van het ledikant naar benedenlangzaam', geleidelijk, stil, afschuwelijk, in zijn ge- heele lengte en breedte, vlak op mij, terwijl ik er onder lag? Mijn bloed scheen stil .te s(a,an. Ik druk van een zegeltype van vroegere uit giften dan van 1898-99, met ingang van 1 Januari 1910 buiten gebruik zijn ge steld en dus na dien datum niet meer als zoodanig kunnen worden gebezigd. Postbladen van de vroegere uitgiften op of na 1 Januari 1910 ter post bezorgd^ worden derhalve ,als ongefrankeerd be schouwd en met het verschuldigde port belast. De bovenbedoelde buiten gebruik ge stelde postbladen kunnen na 1 Januari tot 1 Juli a,.s. tegen geldige van gelijke waarde, vervaardigd van papier in grijze kleur en voorzien van den opdruk van het tegenwoordig (in 1898-99 ingevoerde) zo- geltype, worden ingeruild. Voorts wordt ter algemeene kennis ge bracht, dat na 1 Januari a.s. postbladen klein model, van 31/2 «n 5y2 cent niet meer zullen worden uitgegeven. (St.ci) :i Verkiezing Wijk bij Duurstede. jVten seinde uit Utrecht aan de „Re sidentiebode" Het bestuur der R. K. Kiesvereeni- ging vergaderde te Utrecht. Op deze bijeenkomst werd besloten, om aan de algemeene vergadering, die zal gehou den worden, te adviseeren uit te komen tnet een eigen R. K. candidaat. Het streven van het bestuur der R. K, Centrale kiesvereeniging was, te voren een conferentie met het bestuur der Cen trale A. R. kiesvereeniging te houden,- ten einde tot overeenstemming te gera ken. Alle pogingen zijn daartoe aangewend^ doch tevergeefs. Het bestuur der Cen trale A. R. kiesvereeniging heeft eerst een algemeene vergadering gehouden waarin, tegen het advies van dr. Kuyper en andere voormannen der A. R. partij in, werd besloten met een eigen A. R. candidaat uit te komen. Toen derhalve het bestuur der R. K. Centrale ten slotte gehoor kreeg bij de A. R. Centrale kiesvereeniging, stond men voor een voldongen feit. Nader over leg bleek doelloos. Het bestuur van de R. K. Centrale blijft niettegenstaande bij zijn voorne men aan de algemeene vergadering te ad viseeren een R. K. candidaat te stellen en heeft dit aan het bestuur der Centr, A. R. kiesvereeniging medegedeeld. Landweerwet. Bij het afdeelingsonderzoek werd de voldoening er over uitgesproken, dat de ze herziening van de Landweerwet, waar door hoog noodige verbeteringen zullen worden aangebracht, reeds zoo kort na het optreden van dezen minister de Eer ste Kamer heeft bereikt. Men sprak hier bij den wensch uit, dat de Minister niet zal talmen maatregelen te nemen om te voorzien in het gebrek aan kader en of ficieren bij de Landweer. Van beschou wingen over het blijvend gedeelte in ver band met dit wetsontwerp wenschte men zich te onthouden na de mededeeling van den Minister in de Tweede Kamer, dat werd door een doodelijke, verlammen de kilheid overvallen, toen ik mijn hoofd op mijn kussen omkeerde, en besloot de proef te nemen of de hemel bewoog] of niet, door mijne oogen op de schil derij te houden. De eerste oogopslag in die richting was voldoende. De donkere franje van het gordijnvalletje boven mij, was nog slechts een duim hoog van zijn mid del af. Ik bleef ademloos kijken, en) gestadig, zeer langzaam, zag ik de figuur, en de lijst beneden de figuur verdwijnen,- wijl de franje er voor kwam. Ik ben alles behalve vreesachtig van aard, ik heb meer dan eens in levensge vaar verkeerd, zonder een oogenblik mijn bedaardheid te verliezen; doch toen ik' pas tot de overtuiging was gekomen dat de hemel van het ledikant inderdaad be woog, en gestadig lager zakte, werd ik door een panischen schrik bevangen, en lag weerloos onder het moordtuig, dat meer en meer naderde om mij te doen stikken. Ik keek op en kon mij niet bewegen, noch spreken, noch ademhalen. De kaars was opgebrand, het licht ging uitdoch' de maau scheen nog helder in het ver trek. (Wordt vervolgd)*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1909 | | pagina 1