"buitenland. binnenland. Uit Stad en Omgeving, Een verschrikkelijk ledikant. Ingezonden Stukken.' Gemengd Nieuws. es tweede Blad, behoorende bij De Leidsche Courant van 2 December. Frankrijk, Poging tot vergiftiging op groote schaal. Een vergiftigingsaanslag als die In postenrijk wordt den „Temps" uit Ver- jdun gemeld. Een heel eskadron van het regiment huzaren, dat daar in garnizoen ligt, was tot slachtoffer bestemd. In de soep der manschappen was een ontzet tende hoeveelheid cyankali gedaan waar door echter de soep zoo sterk rook, dat Ide soldaten ze niet aten. Over het voor val wordt het stilzwijgen bewaard. Men verdenkt een onderofficier, zich op die imanier van een aantal schuldeischers on der de soldaten te hebben willen ont doen. rusland. Volgens een bericht uit Livadia aan de Daily Mail is het met de gezondheid der Tsarina treurig gesteld. Zij heeft telkens aanvallen van geheel geheugen verlies, waarin zij niemand meer herkent. Na een tranen-uitbarsting komt zij dan weer tot zich zelf. Haar zenuwen zijn geheel in de war door haar angst voor een aanslag op het leven van haar ge maal, haar kinderen o4 haarzelf. Prinses Juliana. Van bevoegde zijde wordt medegedeeld dat Prinses Juliana in alle opzichten voor spoedig opgroeit. Prov. Statenverkiezing. Bij de gisteren gehouden candidaat- Stelling in het district 'sGravenhage ter voorziening in de vacature van Hattum van Ellewoutsdijk (U.-Lib.) voor de Pro vinciale Staten van Zuid-Holland, zijn candidaat gesteld de heeren dr. C. Lely (Unie-Lib.), K.. Ter Laan (S. D. A. P.) L. van Lier, (buiten een politieke organi satie om gesteld). LL.iDfcuS, 2 December. Een verwaarloosd landsbelang. Onder bovenstaand opschrift bevat de i,Nieuwe Courant" een warm pleidooi voor een nieuw Ethnographisch Mu seum. Het blad herinnert aan de brochure van wijlen mr. Serrurier, destijds dir. van het Ethnogr. Museum, alhier, die in twee vlugschriften onder de titels „Mu seum of pakhuis" en „Museum of mest hoop" de slechte toestanden beschreef en waaruit lange fragmenten worden aangehaald. Het blad vervolgt dan Deze brochure van den heer Serrurier dagteekent van 1895. Het is dus veer tien jaren geleden, dat de toestand van 's Rijks Museum te Leiden aldus be schreven werd en een uitlokkend plan voor een nieuw doelmatig gebouw door den toenmaligen directeur, die het weten kon, werd aanbevolen. Sedert is de zaak meermalen in en buiten de Kamers aan de orde geweest en heeft aanleiding ge geven tot een feilen pennestrijd waar bij de rivaliteit tusschen de om het be zit van het nieuwe gebouw fel concu- reerehde steden Leiden, Amsterdam, Den 'Haag, de groote oorzaak werd die alle plannen weer in den doofpot deed stop pen. Maar de zaak zelve is er intusschen niet beter op geworden. Wel werden er •een paar huizen gekocht en aan het pak- huis wat meer ruimte gegeven, maar die palliatieven vermochten de kwaal niet verhelpen. Men zal zeggen: de Leidsche muse- lumquaestie laat Regeering en Kamers FEUILLETON, i) Een jaar geleden ging ik met een vriend van mij naar Parijs. Op zekeren avond flaneerden wij in clen omtrek van het „Palais Royal", besluiteloos hoe wij nog eenige uren het pleizierigst zouden doorbrengen. Mijn vriend stelde mij voor naar Frascati te gaan; doch daar had ik geen lust in. Ik kende Frascati om zoo te zeggen, van buiten; ik had er menig vijf francstuk verloren en gewonnen en :el om mij te amuseeren totdat het ein- delijk geen amusement meer voor mij was, en de akelige glim van zoogenaam de fatsoenlijkheid van een maatschappe lijk onding, zooals ik een voornaam speel huis noem die, mij walgde. „Als ge toch in een speelhuis zijn wilt," Zei ik, laat óns dan in vredesnaam er gens heengaan, waar armelui spelen, en waar slechtheid en armoede niet door kla tergoud worden bedekt Laat ons dan niet in het deftige Frascati gaan, maar •ergens waar de menschen komen kunnen met een gescheerde jas, of zelfs zonder jas/4 voor het oogenblik koud, en ook het publiek schijnt er zich niet meer om te bekommeren. Waarom haar dan weer op te rakelen? Omdat zij meer dan ooit, omdat zij eiken dag aan de orde is. Het is ook hier weer: wat men ziet en wat men niet ziet. Nog dezer dagen vernamen wij dat een hooggeacht landgenoot, na kennis genomen te hebben van den toe stand waarin 's Rijks Ethnogr af is ch mu seum verkeert, van zijn aanvankelijk voornemen is teruggekomen om zijn ge heel eenige verzameling ethnografica in Indie (Sumatra, Flores, Borneo enz.) door hem bijeengebracht, aan dat mu seum af te staan, omdat hij niet wenscht dat deze zeldzame zaken door hem onder bijzonder moeilijke omstandigheden ver- zaemld, daar zullen worden weggestopt en niet toegankelijk zuilen zijn voor be zoekers. Dit feit is ons toevallig ter oore ge komen. Wie weet hoe vele van dien aard zich in de 15 jaren sedert de heer Ser rurier zijn noodkreet deed hooren, heb ben voorgedaan, die niet tot de open baarheid doordrongen De museum- quaestie is dus wel degelijk aan de or de, eiken dag en eiken dag dringender. Het is nu ook juist 15 jaar geleden, dat de beroemde ethnoloog prof. Basti- an, directeur van het Museum für Völker- kunde te Berlijn, dien men den Vader der ethnografische wetenschap heeft ge noemd, in de „N. R. Ct." (van 6 Dec. 1895) een stuk schreef, waarin hij klaagt dat te Leiden de kostbaarste schatten op betreurenswaardige wijze in woon huizen verborgen liggen. Hij roemde de ze verzamelingen als eenig in haar soort omdat zij zaken; (bevatten die voor een deel reeds in de 17e en 18e eeuwen zijn bijeengebracht, toen men nog niet ver zamelde, zoodat te Leiden dingen zijn die nergens ter wereld voorkomen. Voor de eer van Nederland mag de Leidsche Museuin-quaestie niet langer onopgelost blijven. Aan het postkantoor alhier en de, daaronder ressorteerende, hulppostkanto ren werd gedurende de maand November 1909, bij de Rijkspostspaarbank ingelegd f75512.09 en terugbetaald f83100.58. KOUDEKERK. Door ijverige naspo ring der politie mocht het gelukken, het verduisterde rijwiel van den heer O. Bijl, weer in handen te krijgen, hoewel de dader nog onbekend is. Land- en Tuinbouw. Een landbouwkundige naar Argentinië. In verband met de in 1910 te Buenos Aires te houden tentoonstelling ter ge legenheid van het 100-jarig bestaan der Argentijnsche Republiek heeft de Kon. •Nederl. Landbouwvereeniging vertegen woordigers van verschillende organisatiën op landbouwgebied samengeroeepn om te overwegen of het gewenscht was met een collectieve inzending van producten van onzen vaderlandschen landbouw al daar uit te komen. Uit de gehouden besprekingen bleek, dat vermoedelijk rundvee, kaas, erwten en boonen hiervoor in aanmerking zou den komen. De vee-inzending werd van sommige zijden zelf van groot belang ge acht, maar met het uitkomen van een be hoorlijke collectie vee is veel geld ge moeid. Het werd noodzakelijk geacht, dat vooraf een deskundige zich nader op de hoogte stelde van de beteekenis, die Ar gentinië als afzetgebied voor onzen land bouw kan hebben. De Kon. Ned. Land bouwvereeniging heeft zich daarom tot de regeering gewend met het verzoek om haar een subsidie van 3000 gulden te verleenen ter bekostiging van dit onder zoek. De regeering het nut hiervan er kennende, heeft de gevraagde subsidie toegestaan en de K. N. L. vond den heer I. O. J. v. d. Bosch, hoofdinspec teur van het Ned. Rundveestamboek, be reid om de toestanden in Argentinië te gaan verkennen. Hij heeft zijn reis reeds aanvaard en met belangstelling zien de belanghebbenden de uitkomsten van het onderzoek tegemoet. „Het is mij wel", antwoordde mijn vriend, „wij behoeven niet eens uit het „Palais Royal" te gaan om het soort van gezelschap te vinden, dat gij zien wilt. Wij staan hier vlak voor een speelhuis, en traden het huis in. Een minuut later waren wij aan de deur en traden h et huis in. Toen wij boven kwamen en onze hoe den en slokken aan den portier in bewa ring hadden gegeven, werden wij in de speelzaal gelaten. Wij troffen er niet veel menschen, doch de weinigen die er wa ren, en die allen bij onze binnenkomst opkeken, waren treurige typen van de klassen waartoe zij behoorden. Wij waren gekomen om gemeene ke rels te zien; maar deze menschen wa ren iets ergers. Zij hadden niets van het komische, dat men bij verloopen sujetten meestal kan opmerken; neen hier za gen wij niets dan akelige, stomme, tra gische figuren. De stilte in het vertrek had iets pijn lijks. Vermagerde, in lompen gekleede' jongemenschen, wier ingezonken oogen woest het spel volgden, en die geen en kel woord spraken; dikke, paffige dron- kenmans-gezichten van anderen, die on ophoudelijk in hunne kaartjes prikten, om op teteekenen hoe dikwijls zwart, en hoe dikwijls read gcwpjyieii l^d. Ook zij Nat. Landbouwtentoonstelling. In de vergadering van het hoofdbe stuur van de Koninklijke Nederlandsche Landbouw-Vereeniging werd Dinsdag be sloten, om aan de algemeene vergadering voor te stellen, in 1913 een groote natio nale landbouwtentoonstelling te houden, omvattende alle soorten van groot en klein vee, producten, landbouwwerktui gen enz. enz. Deze tenljoonstelling zal vermoedelijk worden gehouden te 's-Gravenhage. In aanmerking nemende, dat op de nationale en internationale landbouwtentoonstelling, in 1907 te 's-Gravenhage door het heer- schen van 't mond- en klauwzeer geen vee kon worden ingezonden, belooft de tentoonstelling van 1913 hoogst belang rijk te worden. Rechtszaken. Is Hemelvaartsdag Zondag? Een zaak betreffende de vraag of de Hemelvaartsdag een algemeen erkende christelijke feestdag is, werd voor den Hoogen Raad behandeld, naar aanlei ding van verschillende vonnissen van den kantonrechter te Goes, houdende ontslag van rechtsvervolging van een aantal per sonen te 'sHeer Arendskerke, vervolgd wegens het zonder schriftelijke toestem ming zichtbaar verrichten van veldarbeid op Hemelvaartsdag. De beslissing van den kantonrechter berustte hierop, dat mede, volgens ver klaring vanwege de Gereformeerde Kerk te 's Heer Arendskerke en omgeving, de Hemelvaartsdag niet als een algemeen erkende Christelijke feestdag beschouwd werd. De ambtenaar van het O. M. was van een andere meening en voorzag zich daar om in cassatie. De advocaat-generaal bij den Hoogen Raad Mr. Ledeboer, was het met den ambtenaar eens, maar, daar omtrent een feitelijke aangelegenheid geen onderzoek was ingesteld, concludeerde adv.-generaal tot vernietiging van het vonnis, met ver wijzing der zaak naar de rechtbank te Middelburg voor een nieuw feitelijk on derzoek. Uitspraak 27 December. Lofisico. De kantonrechter te 's-Gravenhage deed in buitengewone zitting uitspraak in de zaak "Jegen den heer Haighton, directeur der Maatschappij tot verzeke ring van risico in loterijen, wegens het, in strijd met de Loterijwet verkoopen ad f3.50 van z.g. „orderbriefjes." De kantonrechter veroordeelde hem tot f 100 boete, subs. 10 dagen hech tenis. Het vontlis heeft o.a. aangenomen, dat die orderbriefjes te beschouwen zijn als aandeelen in een loterij in den Zin der Loterijwet 1905 en zulks door hun in houd zelve. Moordaanslag te Amsterdam. Men herinnert zich de geruchtmakende moordaanslag van den len October, op den grondwerker G. van Vaalen, aan den overkant van 't IJ te Amsterdam. Zijn kameraden, die met hem een werk hadden aangenomen aan den overkant van 't IJ, doch door hem waren verla ten, waren hem op dien bewusten len October, 's middags te half zes, aan boord van het schip van den schipper L. de Haan te lijf gegaan, wierpen hem te wa ter en trachtten hem met een stok onder water te houden, terwijl hij op hoofd en rug werd geslagen. Zoo hadden zich de drie kameraden, de 32-jarige Klaas Portengen, de 32-jarige schippersknecht Gerrit van Drie en de 31-jarige Bart van Wilgenburg voor de Amsterdamsche rechtbank te verant woorden, beklaagd van mishandeling en poging tot doodslag. De drie beklaagden bevinden zich in preventieve hechtenis. Na een langdurig getuigenverhoor eischte de officier van justitie tegen Por tengen eene gevangenisstraf van 4 jaar, tegen van Drie eene gevangenisstraf van 3 jaar en 6 maanden, en tegen B. van Wilgenburg eene gevangenisstraf van 3 jaar. spraken nier. Ook de oude man mei zijn vuil en gerimpeld gezicht, zijln gieren- oogen en zijn gestopte jas, die geen sous meer bezat en toch nog wanhopig bleef toekijken nadat hij niet meer spelen kon sprak niet. Zelfs de stern des crou piers klonk dof, als gedempt door de dompige atmosfeer van het vertrek. Ik was er heen gekomen om te lachen doch het tooneel dat ik voor mij had, was veeleer om te schreien. Weldra kreeg ik, in dc neergedruktheid van geest, die' mij begon te beklemmen, behoefte aan opwinding die voor de hand lag en ik trad naar de tafel om te spelen. Nog on gelukkiger, wilde het toeval dat ik won ontzettend veel, ongeloofelijk veel; zoo veel dat al de spelers om mij heen kwa men staan en mijn inzetten met gretige, bijgeloovige oogen aanstaarden, en el kander toefluisterden dat die Engelsch- man de bank zou doen springen. Het spel was Rouge et Noir. Ik had het in alle steden van Europa gespeeld, zon der dat nochtans ooit de wensch in mij was opgekomen om de theorie van het spel te bestudeeren, die steen der wijzen van alle spelers. Een speler in de echte beteekenis van het woord ben ik nooit geweest. Ik had geen hartstocht voor het spel. Het was mij een ijdele uitspanning; niets meer. Ik heb er nooit, door zucht tat geld mijri to^vjecUt tot ge- Als toegevoegde verdedigers traden op mr. M. Mendels, M. Lewenbach en A. Schwartz. {Buiten verantwoordelijkheid der redactie). Mijnheer de Redacteur! Met veel genoegen merken uwe lezers op, dat gij tot ruimer verspreiding van De Leidsche Courant" ijverig poogt de Gemeehteraadsverslagen van omliggen de plaatsen duidelijk en haast stenogra- phisch in uw blad aan te bieden. Met minder genoegen zal evenwel! door uwe lezers daaruit telkens worden opgemerkt, dat Katholieke raadsleden van Leiden's omgeving in hunne kwali teit somtijds eene onbegrijpelijke tac tiek volgen en meer met liberale dan met christelijke collega's samenwerken. In dorpen als Lisse, Noordwijk, War mond, Nieuwveen, enz. zijn de Katho lieke vroede Vaderen doorgaans meer neigende tot liberale dan tot christe lijke gemeente politiek. Als bijv. van Christelijke zijde door voorstellen of adressen wordt aange drongen op de beteugeling van losban dige feesten, om gevaarlijke dagen schandelijkheden, verbasterde vermaken te beperken, worden (zooals men in die raadsverslagen lezen kan) altijd de goe de bedoelingen door Katholieke raads leden gedwarsboomd en vinden een scherp verzet bij diegenen, die juist tot verheffing der openbare zedelijkheid moesten medewerken. Waarlijk de houding der R. K. Raads leden is dikwerf vreemdsoortig en voor de bevriende christelijke partijen en R. K. ingezetenen van hun dorp teleurstel lend. Ja, een R. K. kiesvereeniging, zooals te Lisse gaat openlijk haren steun wei geren aan een anti-rev. candidaat voor den Raad. Dat zijn jammerlijke verschijnselen en telkens wordt men geërgerd aan de te genwerking, die anti-rev. raadsleden on dervinden van hunne R. K. raadsleden. Wat nu op groote schaal in ons land geschiedt, coalitie van alle christelijke partijen, wat wij zien toegepast ook voor provinciale belangen, vereeniging van alle christelijke groepen, moet dat ook niet worden doorgezet en gehandhaafd voor gemeentelijke aangelegenheden? Moet het kwade niet beteugeld, het goede niet worden bevorderd naar chris telijke opvatting? Helaas, te constateeren valt maar al te vaak, dat terwijl anti-rev. en christelij ke vertegenwoordigers zeer beginsel vast zich toonen, de Katholieken als dusdanig fungeerend, zeer beginselloos zijn en een klove openhouden. Zoude deze verkeerde houding soms zijne oorsprong hebben in de onver draagzaamheid van godsdienst, burger lijke afkeer, welke op dorpen zooals te Lisse en Noordwijk heerschende is on der de ingezetenen. Met volle overtuiging en oprechte be doelingen meende ik, mijnheer de Re dacteur, de aandacht uwer lezers op bo venstaande te vestigen en ik zou het aan genaam vinden, wanneer op deze aan merking eens een afdoend antwoord ge geven kon worden. Met achting en dank voor uwe afge stane plaatsruimte. Uw Abonné, RIJNLANDER. Doodgeschoten. Men meldt uit Gramsbergen aan de wZw. Crt." Maandagmiddag omstreeks kwart over 2 uur had alhier een treurig voorval plaats iun een onbewoond woonschip in het Almelosche kanaal nabij het dorp Grams bergen. Terwijl de visscher H. Kiewiet afwezig was, gingen eenige jongens uit het dorp, waaronder ook het zoontje zan Kiewiet, oud 13 jaar, die in de buurt speelden, aan boord van het schip schui len voör den regen. De deur, die met nomen omdat ik nooit geldgebrek heb gekend. Ik heb nooit zoo aanhoudend ge speeld, dat ik meer verloor dan ik kon missen, of meer won dan ik koeltjes in mijn zak kon steken. Kortom, ik was tot nog toe in speelhuizen geweest, zoo als i k op bals en opéra's kwam, omdat ik er pleizier in had en mijn leeg en tijd niet aangenamer wist te besteden. Doch nu was dat anders, en ik voel de voor het eerst den hartstocht van het spel. Ik was eerst door mijn geluk ver baasd en eindelijk werd ik er door be dwelmd. Hoe ongelooflijk het schijnen moge, het is nochtans waar, dat ik slechts dan verloor als ik beproefde de kansen te berekenen en volgens die berekening speelde. Zoodra ik alles aan de fortuin overliet, en inzette zonder overleg of na denken, won ik in spijt van^allé mo gelijke waarschijnlijke kansen van de bank. In het eerst gingen enkele spelers met mij mede, doch weldra werden mij ne inzetten zoo hoog, dat zij zooveel niet durfden wagen. De een na den ander hield pp en sloeg ademloos mijn spel gade. Ik begon hoe langer hoe grooter som men te wagen en bleef aanhoudend win ti en. Er begon een koortsachtige zenuw achtigheid in het vertrek te heerschen. De stilte werd nu en dan afgebroken d&Qi; een mompelend vloeken ia allerlei een hangslot gesloten was, werd met een, sleutel, die in de nabijheid lag, geopend* In het schip bevond zich een achter*, laad-geweer in twee stukken. De jongej Kiewiet nam het op en zette het in el kaar,- niet wetende dat het geladen was* waarna het schot onmiddelijk afging, en terecht kwam in het aangezicht van zijn kameraadje,- Johs. Regeling, oud 14 jaar* die vlak voor den loop van het geweer stond. Hevig bloedende viel hij tegen eert anderen jongen,- die naast hem stond*"; aan, op den grond, waarna de anderen" verschrikt wegliepen. Dr. van Maanenj die met den burgemeester spoedig ter plaatse was, kon niet anders dan den dood constateeren. De toestand van de wed. Regeling laat zich niet beschrijven* Aan de agenten van politie te Schiedam is door hun burgemeester ge last, dat zij op straat heeren predikanten en R. K. geestelijken moeten groeten. Door twee veldwachters teBe- verwijk is een aanklacht wegens lastepr ingediend tegen een slager aldaar, die een hunner beschuldigde te hebben ge poogd een worst uit zijn winkel te stelen* terwijl de ander op den uitkijk zou heb ben gestaan. Dinsdag werd instructie in deze zaak gehouden. O.H.C.)j Onder Sluis is eergisteren door 8 gemaskerde en vermomde stroo- pers een moordaanslag gepleegd op een veldwachter. Tot tweemaal toe werd op den veldwachter gevuurd, gelukkig zon der hem te treffen. De stroopers vlucht ten, zonder herkend te zijn, op Belgisch' grondgebied. Duur zaakje. indePapen- drechtsche strafzaak, die de vorige week voor het Gerechtshof te Arnhem behan deld is, werd alleen aldaar aan getuigen het bagatel van f 1264 uitbetaald. De smidsknecht van den heer Blanke, in Eierland, op Texel, liep Zon dag met een geladen geweer. Plotseling ging het schot af, waardoor een zijner voeten nagenoeg verbrijzeld werd. Twee genees'neeren verleenden hem hulp, zij achtten het noodig den ernstig gekwetste over te brengen naar het Aca demisch Ziekenhuis te Leiden. Te Enter, gemeente Wierden, vermiste een bakker sedert geruimen tijd een zijner kippen. Dezer dagen kwam hij j op den zolder om hooi af te halen, dat 1 hij daar vóór drie weken had verpakte en vond daar tusschen het vermiste -j diertje terug. De kip was zóó uitgeput^ j dat zij gaan noch staan kon. Door eene -1j zorgvuldige verpleging is de kakelaar er echter weer bovenop gekomen en stapt i weer met hare gezellinnen den tuin rond. j De eigenaar kan nagaan, dat de kip j daar juist 25 dagen 3aug moe't hebben gezeten. -1 Op het zoogenaamde Fort, on- der Bergen-op-Zoom, is Dinsdag een kindje van J. G., dat in de wieg lag, in brang geraaakt, waarbij het zulke} ernstige brandwonden gekregen heeft,- i dat er geen hoop op behoud is. Uit Nancy (F r a n k r ij k) out* ving een vischhandelaar te Rotterdam de heer Vervoort, een schrijven voor heml 4 een offerte te doen in Hollandsche pa- ling en stokvisch. De heer Vervoort deed offerte, maar schreef daarbij-, dat hij al- j leen onder rembours wilde leveren. Als j antwoord daarop kwam eene- bestellingLj' voor een bedrag van ruim f 300, waarbij^j echter van rembours niet werd gerept ;-4 alleen werd eene bank te Nancy opge- i geven, bij wie over het bedrag per wis sel kon beschikt worden. De heer V, was voorzichtig genoeg om vooraf bij die bank naar de soliditeit der firma te informeeren. De brief kwam als „onbestelbaar" te rug, met aanteekening dat een bank van dat adres te Nancy niet bestaat. Van inderdaad „kostbare" le vens, ten minste i n financiëelen zin* maakt een bericht uit Amerika melding^ dat mededeeling doet van enkele verze keringen door bekende millionairs enf multi-millionairs daar gesloten. Zoo talen, telkens als het goud mij werd toe geschoven. De onverstoorbare coupier smeet zijn schopje woedend, en verbaasd- tevens, op den grond. Eén man slechts bleef bedaard en die man was mijn vriend. Hij kwam naast mij staan en ver maande mij fluisterend, in het Engelsch* nu mede te gaan en tevreden te zijn. met mijn winst. Ik moet bekennen, dat hij mij meermalen waarschuwde en smeekte om mede te gaan, en niet eer heengjng, eer ik zijn raad (want ik was wat i k dronken van het spel zou kunnen noemen) beantwoord had op een manier die het hem onmogelijk maakte mij dien avond nog een woord toe te spreken. Kori nadat hij was heengegaan, riepj een schorre stem achter mij: „Met uw verlof, mijn waarde heer, mag ik u twee Napoleons teruggeven, welke gij hebt laten vallen? Gij zijt bijzonder gelukkig, mijnheer; op mijn woord van eer, als oud-soldaat, ik heb nog nooit zulk een geluk bijgewoond! Nooit Ga voort* mijnheer! Sacré mille bombes. Ga flinfc door en doe de bank springen. Ik keerde mij om en zag een langen ke rel, in een soldatenjas, en die eerbiedig voor mij .boog. (Wordt vervolgd)*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1909 | | pagina 5