9e Seicbelve Scti/tomt
No. 41.
De Erfgenamen van Judas.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Ie Jaargang.
Bureau OUDE SIIVGEL* 34, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt voor Leiden 9 cent per week, f 1.10 per
kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal.
Franco per post f 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent.
Donderdag
IS
November
1909.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde betrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 15 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Uit de Pers.
Ter Overweging.
5,Hét Huisgezin" maakt de volgende al
leszins juiste opmerkingen:
Wanneer men weer een heele week
jlang gezien heeft,- hoe in de meeste bla-
jjden dag aan dag kolommen lange versla
gen,- soms met bar-leelijke illustraties
jvoorkomen over het geruchtmakende
Steinheil-proces voor de Parijsche Recht
bank,- dan vraagt men zich wel eens af,
of dat zoo nu moet
Of de menschen er beter, verstandiger
.wijzer door worden, als zij het leven in
zekere Parijsche kringen zoo haarfijn zien
ontleed, de toestanden en verhoudingen
daar zien geschilderd en uitgerafeld en
.uitgeplozen.
Strekt zulks tot stichting, tot leering
tot afschrik voor de menschen.
En wat denkt men wel, dat er bij de
aankomende menschen na zulke lectuur
moet omgaan.
Het ware wel leerzaam, indien men
eens kon te weten komen, waarmee na
lezing der verslagen van het Steinheil-
proces de jeugdige hersens der opgroeien
de kinderen zich bezig houden, welke ge
dachten door hun jong hoofd* varen, wat
hun phantasie hun voortoovert...
Men zegge toch niet: ze denken niet
verder, ze begrijpen het niet, ze lezen
er over heen enz.
Wie zoo meenen, kennen het mensche-
lijk hart, ook dat van kleine menschen
niet.
Wij willen maar zeggen, dat men met
de leesstof niet te voorzichtig kan zijn.
Zeker, een krant is geen vrome bespie
geling, geen levens-van-heiligen-lectuur.
Wie dag aan dag zijn krant vol „braaf
heid" zette, zou geen lezers trekken en
oorzaak zijn dat de pers, die op dit ge
bied geen scrupules kent, een nog groote
ren voorsprong kreeg.
Men moet ook aarltrekkelijk zijn, al
is van huis uit de concurrentie in aantrek
kelijkheid met bladen, die niets piquants
laten liggen, op het piquante azen, onbe
gonnen werk.
Maar een krant kan toch wel aantrekke
lijk en frisch zijn zonder van de moreele
afdwalingen en vergrijpen, in onze dagen
helaas talloos, in geuren en kleuren ver
slag te geven.
En het is een feit, dat wie op dit ter
rein gaat meedoen, voortdurend gepeper
der om gekruider kost moet opdienen,
wil hij zijn lezers blijven bevredigen.
Men verlangt ten slotte dagelijks een
vaste portie schandalen in zijn blad.
Maar het zijn niet de zedelijke schan
dalen alleen, welke gevaar opleveren.
Er mag ten'deze door de apostelen met
de pen, die ook charge d'ames, ziel
zorg, hebben, wel eens worden overwo
gen, of al die uitgesponnen verhalen van
allerlei misdrijven geen gevaar kunnen
.opleveren."
't Is alles volkomen juist en toont ook
een keer te meer aan, welke doornen
soms schuilen onder de rozen der jour
nalistiek. Zaken als de boven omschrevene
doodzwijgen, ware de gemakkelijkste
FEUILLETON.
41)
Ik slaap bijna niet, arme Pampy,
ik zie den geheelen nacht spoken en ake
lige gedrochten in mijn droomen.
Gij moet over deze dingen niet spre
ken, zei de Pampy.
Neen! neen! zeide Cyrillus met
bitterheid. Anders zou men nog zeggen
dat ik krankzinnig was.
De neger beloofde al het nieuws te ko
mmen vertellen en twee dagen later klopte
hij weder aan de deur van Parasol. Ger-
maine was met de kinderen alleen thuis.
Hij bracht voor hen allerlei geschenken
mede. Toen hij wegging, zeide hij tot
.Germaine
- Ik heb voor Zondag rijtuigen be
steld. Ik -heb geld genoeg, dan kunnen
de kinderen ook mee.
Toen de beide families Zondags de
Hoogmis hadden bijgewoond, stapten
Pampy, Parasol, Rosalie- en de kinde
ren in de rijtqigende kleinen lachten en
hadden pleizier: de beide mannen waren
ernstiger.
Rosalie bleef droevig. Ha^r maji was
weg, maar geenszins de beste, want men
moet zijn lezers vooral hen, die graag
op de Roomsche pers afgeven toch
op de hoogte houden. Bovendien dient
zulks zoo te geschieden, dat die lezers
tevens een dusdanig inzicht in de zaak
erlangen, dat zij niet vreemd staan tegen
over evntueele valsche conclusies, welke
maar al te vaak en al te spoedig getrokken
worden. Bij dit al dag aan dag de juiste
middenmaat te betrachten is waarlijk niet
zoo makkelijk als het lijkt, weshalve een
artikel als dat van „Het Hgz." wel eens
goed is ter opheldering, zegt de „Rsb."
Frankrijk.
Ferrer-vergoding.
De Fransche revolutionnaire socialisten
heetgebakerd van nature, zijn ook hierin
weer haantje-de-voorste. Zoo is de beeld
houwer Derré reeds gereed met het ont
werp voor een monument
Men ziet er Ferrer op, stervende en on
dersteund door de Menschlievendheid, af
gebeeld als een vrouw (gelijkt zij mis
schien op „mevrouw" Villafranca ach-
hem een rij mannen, geschaard tegen een
muur: de doodgeschoten revolutionnairen
van Montjuich.
Zooals men weet, zouden de Ferreria-
nen dit leugenachtig standbeeld gaarne
neerzetten bij de basiliek van het H. Hart
op Montmartre. Het is intusschen te ho
pen, dat de Parijsche Gemeenteraad, die
reeds zoo verstandig was geen Ferrer-
hulde te dulden, op het bordje van een
straatnaam, deze uitdagende brutaliteit zal
weten te verhinderen.
Hoe van de openbare school een revolu
tionaire geest moet uitgaan en hoe goed
de Fransche Bisschoppen deden door te
gen deze school positie te nemen, bewij
zen wel de volgende citaten uit de school
boeken, die op de openbare school in ge
bruik zijn.
Zoo o.a. dit:
„De Dienst in het leger is een zeer
zware, moeilijke plicht. Men zou daar
minder onder te lijden hebben en er
zouden minder soldaten noodig zijn,
als er in Europa geen koningen en
keizers waren, die er vermaak in vin
den, twist te stoken onder de volken
en hun te doen gelooven, dat zij el
kaar haten. Langzamerhand zullen de
volken begrijpen dat zij broeders zijn,
en de Fransche Republiek zal niet
bang meer behoeven te zijn, te wor
den aangevallen en overmeesterd
door koningen en keizers. Ongelukki
gerwijs is die schoone dag nog ver
verwijderd en hebben wij een heel le
ger noodig om ons onafhankelijk
volksbestaan te verdedigen."
En het volgende:
„Belastingen zijn onvermijdelijk
maar het is wel bezwaarlijk ze te be
talen. De Franschen moeten elk jaar
vier milliard opbrengen. Waarom?
sedert twee dagen niet thuis geweest.
XX. EEN MUSEUM.
Jude Maloeuvre bevond zich in zijn
werkkamer. De twee ellebogen gesteund
op de tafel, las hij langzaam, alsof hij zich
beter wilde doordringen van den zin der
woorden. Het was een paragraaf van een
interessant Arabisch boek, vertaald door
José-Ortès. „En hunne gezichten werden
„doodskleurig en hun slaap werd ger
„stoord door verschrikkelijke droomen en
„zij verloren hun kracht en opgewektheid
„zij vermagerden en werden als geraam
ten en weldra stierven zij onder een ver
schrikkelijke waanzinnigheid."
Maloeuvre sloot de oogen alsof hij sliep
Lang dacht hij over deze woorden na.
Op dit oogenblik trad Coeilo binnen.
Gewoonlijk ontving hij hem vriendelijk,
maar op dien dag scheen hij ontevreden
dat hij kwam, alsof de zuivere blik van
den jongeling kon gissen, wat er in de ziel
van zijn vader omging.
Wat wilt gij vroeg hij kort aange
bonden.
Het boek van mijnheer v. Esthen,
dat zoo prachtig Ingebonden is.
Ik weet niet waar het is, Coelio. Ik
zal het later wel eens geven.
Toen Maloeuvre zich alleen bevond
droogte Dij zijn voorhoofd ab waar vaf
Omdat de koningen erfkeizers, voor
hun genoegen oorlogvoerende, zoo -
veel geld hebben uitgegeven, dat het
noodig was, om tot het bestrijden
dier uitgaven tot geweldige leeningen
over te gaan, loopende over milliar-
den, en nu moeten wij thans de rente
van die geleende geldsommen beta
len. Vandaar dat wij zocAeel uitge
ven, zooveel betalen. Laat ons wel
oppassen, dat wij nooit stemmen op
afgevaardigden, die ons onder het
juk van een koning of een keizer zou
den willen brengen En laten we wel
toezien, dat onze afgevaardigden zui
nig zijn met ons geld en vooral, dat
zij ons niet zopden wikkelen in on-
noodige oorlogen, die ons zouden
ruïneeren."
België.
De Belgische legerwet.
In de Kamer werd gistermiddag be
gonnen met de stemming over de le
gerwet. Het amendement der socialisten
waarbij geëischt werd algemeene dienst
plicht met een diensttijd van 6 maan
den, werd verworpen met 157 tegen 34
stemmen en 17 blanco's. Het amende
ment der liberalen, inhoudende het be
ginsel van algemeene dienstplicht werd
verworpen met 88 tegen 36 stemmen en
34 blanco's. Met zitten en opstaan werd
daarna gestemd over artikel 1 van het
ontwerp der regeering, bepalende, dat
1 zoon per gezin dienstplichtig is, welk
artikel wordt aangenomen. Heden heeft
plaats de stemming over de afschaffing
der plaatsvervanging.
Amerika.
De Mijnramp bij Chicago.
De ingang van de schacht, die Zondag
gesloten was om het in de mijn woedende
vuur te verstikken, werd Maandag weer
geopend. De reddingsbrigade steeg drie
malen af, vond echter levenden noch doo-
den. Daar het vuur weer met heftigheid
uitbrak, moest de ingang van de schacht
opnieuw gesloten worden.
De brand woedde dus nog steeds voort.
Zoo is dan het lot van de, in de mijn
opgesloten lieden beslist Er is nu geen
hoop meer op redding. Het aantal slacht
offers bedraagt 360. Het kleine stadje telt
thans 200 weduwen en 1000 weezen meer.
Tegen het lynchen.
Het Supreme Court van de Vereenigde
Staten heeft eenige vonnissen gewezen
die misschien er toe zullen bijdragen, om
de lust in lynchpartijen iets te doen afne
men. Tot dusver achtten de lynchers zich
niet ten onrechte vrij wel straffe
loos, maar de Amerikaansche justitie
schijnt nu krachtiger te willen optreden.
Zoo is een ex-sheriff uit Tennessee tot 3
maanden, een gevangenbewaarder tot 2
maanden gevangenisstraf veroordeeld,
omdat zij de lynching van een-ter dood
veroordeelden neger, wiens terechtstel
ling echter was opgeschort, niet hebben
belet. Vier mannen, die aan de hier be
doelde lynchpartij deelnamen, kregen
eveneens.straff en van drie en twee maan
den.
het zweet in groote droppels rolde en
dan opende hij een „Woordenboek voor
medische wetenschap", bij het woord
„Upas."
Dat is het! Upas wordt in den In-
dischen Archipel gevonden. Het boek van
José-Ortès en het „Woordenboek" komen
overeen. Het vergif is erg sterk.... In het
bloed doorgedrongen begint het te wer
ken: in het voedsel vermengt, doodt het
langzaam en zijne werking brengt eene
vermagering teweeg, die men aan iedere
andere oorzaak kan toeschrijven.
Maloeuvre lachte, sloot bet boek en ver
borg het onder een massa papieren. Hij
verliet zijn bureau, opende een ijzeren
kistje. Hij haalde een flacon van de groot
te, van een pink te voorschijn. Het
was met een bruinachtig poeder ge
vuld. Hij ontkurkte het fleschje en ademde
den inhoud in.
Wie zou gelooven dat dit poeder zoo
vergiftigend was, zeide hij.
Hij sloot het fleschje weer weg.
.Toen Maloeuvre een maand geleden
van Asnières teruggekeerd was en ver
klaarde dat de hond zoek geraakt was,
gaf Marie-Angelina zich aan een groote
droefheid over.
Maloeuvre vond het overdreven om zich
zoo een dier aan te trekken.
Gij neemt alles weg. Mijn vader is
.Cyrillus hebt gij naar het Col-
De straf lijkt niet zwaar voor een moord
want wat is het lynchen anders, maar er
is nu toch een begin gemaakt, om den
Amerikanen in het Zuiden af te leeren,
leeren, voor eigen rechter te spelen.
Canada.
Het Eucharistisch Congres.
Aan den Herderlijken brief van den
aartsbisschop van Montreal, waarvan wij
gister melding maakten, ontleenen wij 't
volgende
„Ook Keulen had reeds zijn groot
Eucharistisch feest en ofschoon het
door de depêches uit Europa stelselmatig
werd doodgezwegen weten wij toch, dat
het uitmuntte door uiterlijke pracht, zijn
machtige redenaars, de ontzaglijke deel
name, maar vooral door de overal be
toonde vroomheid. In alle kerken ver
zamelden zich groote scharen geloovigen
rond de altaren, om zich te sterken met
het Brood des Levens. In de vergade
ringen trachtte theologen en zieleherders
de devotie voor de Heilige Eucharistie
meer te verbeiden. En in de als bij groo
te nationale vierdagen, feestelijk versierde
straten brachten de Kerkvorsten en prela
ten in grooten getale, duizende priesters
en leeken hunne hulde aan den godde
lijke overwinnaar, in de H. Hostie verbor
gen.
Deze roemrijke tooneelen, die wij aan
de oevers Van den Rijn mochten aanschou
wen, zullen wij het volgende jaar aan de
boorden van onzen St. Laurens kunnen
zien.
In ons land heeft, Goddank, de ver
eering voor de H. Euchariste steeds in
hooge eer gestaan, en in de laatste jaren
vooral groote vorderingen gemaakt. De
eeuwigdurende aanbidding wordt in on
ze diocesen met groote plechtigheid ge
vierd, en het steeds aangroeiende getal
Communies bewijst dat Canada, het land
der vrijheid, ook een land van geloof is,
welvoorbereid voor het houden van een
plechtig congres".
Vervolgens wijst de aartsbisschop op
de zegeningen van het congres, op de
gevaren die het volk dreigen en hoopt
op een goeden uitslag.
Zuid-Amerika,
Castro.
Castro is volgens een bericht uit Madrid
in de „New-York Herald" van plan, tot
het eind van het jaar in Malaga te blijven,
dan naar de Vereenigde Staten te trekken
en zich daar te vestigen. Hij vertrouwt,
zegt hij, in den geest van rechtvaardigheid
van het Amerikaansche volk, dat z. i.
zeer verschilt van het gedrag door de
Amerikaansche regeering gevolgd ten op
zichte van de Venezuelaansche zaken. „Als
het Amerikaansche volk alle feiten kent,
zal het niet langer gelooven dat ik revo
lutionaire ambities heb", betuigt hij ver
der, en zal het zien welk een groote
schade de ware Amerikaansche belangen
in Venezuela is toegebracht door Roose-
velts incorrecte houding. De Amerikaan
sche regeering nam een ontzettende ver
antwoordelijkheid op zich door Gomez'
verraad te steunen." Castro gaat dan
voort te vertellen dat dit blijkt uit den te-
lege gestuurd, en Pampy hebt ge weg
gejaagd.
Ik heb toegevendheid jegens hem
gebruikt, kind.
Neen, zeide Marie-Angelina. Men
had den waren schuldige moeten zoeken.
Gij weet toch dat men in de kamer
van den neger het horloge van Coelio
gevonden heeft.
Dat geen bewijs.
Op den dag van zijn vertrek waart
gij toch van zijn schuld overtuigt.
Ik dacht toen juist als nu. Maar ik
heb gezwegen om erger te voorkomen.
Na den neger ontneemt gij mij nu nog den
hond; dat is te veel.... ja te veel.... Waar
om stuurt ge miss Emily ook nog niet
weg
Het zou wel kunnen gebeuren, ant
woordde Maloeuvre, dan zou ik u in een
pensionaat kunnen plaatsen.
Marie-Angelina huiverde en zweeg; de
blik van Maloeuvre verschrikte haar.
De woorden van Marie-Angelina deden
hem nadenkendat zwijgende, zachte kind
dacht meer na, dan hij meende. Zij had
begrepen, dat hij haar afzonderde: zij
scheen hem te wantrouwen. Een gevaar
kon van dezen kant komen. Hij achtte het
noodig haar tot kalmte te brengen.
Gedurende de laatste dagen van het
verblijf te Parijs trachtte hij haar \veer
genwoordigen verwarden toestand en op
dezen af te geven.
De voormalige president van Venezuela
schijnt te vinden, dat het tijd wordt, dat
weer over hem wordt gesproken en
schijnt zijn eerzuchtige neigingen, welke
hij ontleent, nog niet te hebben verloren.
De Argentijnsche regeering denkt met
kracht op te treden tegen de anarchis
ten. 300 anarchisten zullen over de grens
worden gezet, verscheidene dagbladen
welke de anarchistische beweging steun
den, zullen worden afgeschaft. Een ka
binetsraad werd gehouden om te be
raadslagen over de bijeenroeping van
het congres tot het stemmen voor buiten
gewone anti-anarchistische wetten.
Dr. Kuyper.
In een Amsterdamschen Brief aan het
(R.K.) Handelsblad van Antwerpen le
zen wij, dat men in de Tweede" Kamer
achter de schermen aan dr. Kuyper te
verstaan heeft gegeven, dat hij zich
openlijk heeft te zuiveren van de blaam
die op zijn eer is geworpen en dat hij
zich in geen geval zal onttrekken aan
de aanstaande gedac'ntenwisseling in de
Kamer over de decoratiekwestie.
Het gerucht dat dr. Kuyper wegens
zijn toenemende doofheid zich uit het
staatkundig leven zal terugtrekken, al
thans voor het Kamerlidmaatschap be
danken, had de briefschrijver ook uit den
boezem der Kamer vernomen, doch hem
werd het zoo uitgelegd, dat het besluit
van dr. Kuyper eerst in een ver verwij
derde toekomst ten uitvoer zal worden
gebracht.
Koninklijke besluiten.
Aan S. G. van Weideren baron Ren-
gers is met ingang van 1 Januari 1910
eervol ontslag verleend als griffier bij
het kantongerecht te Wageningen.
Gedetacheerd bij liet wapen der
infanterie van het leger in Nederlandsch-
Indië voor den tijd van vijf jaren, de
ie luit. V. F. J. Boumeester, van het 7e
regiment infanterie.
Landweerwet.
De Tweede Kamer heeft gisteren het
wetsontwerp tot aanvulling en wijziging
van eenige bepalingen der Landweerwet
aangenomen. De wijzigingen hadden
voornamelijk ten doel der verruiming
van de bestemming, waarmede de dienst
plichtigen overgaan tot de landweer
(handhaving van de openbare rust), het
medegeven van de geweren aan hen, die
met groot verlof zijn, het verplicht op
richten van depóts, het recht geven aan
de viermaanders tot vrijwillige oefening
en voorts eenige bloot formeele en tech
nische wijzigingen.
Bij de beraadslaging werd door den
minister van Oorlog aangekondigd, dat
binnenkort een wetsontwerp te verach
ten is tot wijziging van de Militiewet,
waarbij de diensttijd voor de landweer
van 7 op 5 jaar gebracht wordt, met
één herhalingsoefening.
wat op te wekken. Hij deed haar een be
zoek brengen bij Cyrillus, overlaadde
haar met geschenken en bood miss Emily
prachtige juweelen aan.
Toen Coelio hem herinnerde, dat mijn
heer van Esthen hem had uitgenoodigd
zijn museum te komen bezoeken, kwam
Maloeuvre lachend aan zijn verlangen te
gemoet.
Mijnheer van Esthen was een rijke Hol
lander. Zijn liefde tot de natuurlijke histo
rie had hem er toe gebracht het eiland
Java te bezoeken. Bij zijn terugkomst in
Europa was hij in het bezit van eene
merkwaardige verzameling. Door zaken
kwam hij in aanraking met Maloeuvre en
zoo had hij Coelio eens aangeboden zijn
collectie te komen bezichtigen.
Mijnheer van Esthen woonde in een
prachtig huis. Wanneer men er bin
nen kwam gevoelde men zich in een an
der werelddeel verplaatst.
Er was veel wat den kinderen belang
inboezemde.
Miss Emily stond verrukt over eenige
kleederen van goud en zijde geweven,
Ziehier het costuum der Javanen^
zeide mijnheer van Esthen.
(Wordt vervolgd).
