No. 9. BUITENLAND. De Erfgenamen van Judas. BINNENLAND. Uit stad en omgeving, Ie Jaargang. Bureau OUDE SÏNGEL 54, LEIDEN. Interc, Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITOEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN. DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal. Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent; ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiëngevraagde befrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop (geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent. Marokko. De correspondent van de j,Daily Mail" 'te Fez beschrijft,- hoe Boe JJamara# de rogi, aan zijn eind is gekomen. Ziehier het verhaal: .Woedend over het protest van de con suls tegen de wreedheden,- op des sul tans krijgsgevangenen bedreven,- liet Moe- lai Hafid aanstonds den rogi voor zich komen# en vroeg hem, hoe hij met zijn gevangenen deed. De rogi antwoordde niet. Maar eenigen van zijn volgelingen, ook krijgsgevangen gemaakt,- vertelden het. Gewoonlijk liet hij zijn gevangenen voor den mond van kanonnen binden en wegschietenof hij liet ze met ketens gee- selen, dat er repen vleesch van hun rug werden gescheurdof hij ging zitten voor een vastgebonden gevangene cn sneed ,bem stukken vieesch van de beenen, liet ze roosteren en dwong het slachtoffer zijn eigen vleesch op te etenof verminkte ze op manieren, te vreeselijk om na te vertellen. Toen zei de sultan: Boe .Hamara, gij zijt geen mensch, maar een beest, en ik zal je als een beest behandelen. En hij gaf bevel den rogi voor de leeuwen te werpen. Ketenen "werden hem aan de voe ten gelegd en men voerde hem weg. De sultan en zijn gevolg begaven zich ver vol., n. er een vertrek, waar men uit zicht had op een ommuurd stuk tuin. waarin ckie uitgehongeerde leeuwen los liepen. De rogi werd door een poort in dien tuin geduwd en de deur sloot zich achter hem. Een groote leeuwin zag hem 't eerst en sprong op hem af. Gillend liep de rogi naar een boom en was er bijna ingeklommen, maar met een slag Wierp het beest hem ter aarde en met een ruk had zij hem den linkerarm van het lijf gehaaid. De rogi scheen het bewustzijn te verhezen. Men wierp toen een levend schaap in den min om de aandacht der brieschende leeuwin af te leiden. Toen dat gelukte, liep ecu lijftrawant van den sultan, door een soldaat begeleid, naar den rogi en plofte hem tot twaalfmaal toe een pon jaard in de borst. Daarop verwijderden de mannen zich snel, want de leeuwen kwamen terug. Ze begonnen nu met het ontzielde lichaam van Boe Hamara te spelen, als de kat met een doode muis, toen lokte men hen weer met ander voed sel weg. Mannen kwamen toen in den tuin, onthoofden het lijk en begroeven het lijk# waar het lag. Het hoofd lieten zij liggen. Moelai Hafid ontvangt nog voortdurend belangrijke wapenzendingen en doet tel kens weer nieuwe bestellingen. Naar aan leiding daarvan vraagt de „Diario Univer sal" of de naties# welke met bestellingen van den sultan vereerd worden, wel aan de bepalingen van de acte van Algeciras denken. Een mysterie hangt over de juiste situ atie der voorposten. Men kan niet te we ten komen, wat er achter Gourougou voor FEUILLETON. 9) Op het schreeuwen van haar broeder Verliet Marie-Angelina het atelier, liep naar de bibliotheek en Cyrillus ziende in een niet te beschrijven staat van wan hoop, clrukte zij hem in hare armen en be gon te weenen over deze smart, waar van zij de oorzaak niet kende. Cyrihiis zag zijn zuster met eene uit drukking van smartelijk medelijden aan en herhaafac langzaam en bijna machinaal: Onze vader is dood! Onze vader Is dood! Marie-Angelina trok het hoofd terug en vestigde hare groote blauwe oogen op die van Cyrillus. Wat zegt gij? vroeg zij; wat spreekt gij van onzen vader? Gij moet in den rouw gaan, zeide Cyrillus zacht, mijnheer Maloeuvre heeft 't gezegd, wij zullen den rouw aannemen. Ik ben bevreesd! zeide Marie-Ange lina, zich tot Lavergne wendend. Spreek, mijnheer en verzeker mij. Op dit oogenblik ging de deur open en Maloeuvre trad binnen. Een aanval! nog een aanval! en gij weet piets. te doen, voor niets te zorgen, valt. In de verte hoort men wel geluiden van geweervuur. De #,Osservatore Romano" bevat een besliste tegenspraak' der beweringen van generaal d'Amade# als zou de Ji. Stoel invloed uitoefende op Spanje tegen Frank rijk in de Marokkaansche zaken. Het blad brengt in herinnering dat de kardinaal Staatssecretaris integendeel per soonlijk tusschenbeide kwam om de Fran- sche troepen Fransche aalmoezeniers te verschaffen,- doordat hij de Spaansche Franciscanen, aan wien het Apostolisch Vicariaat in Marokko is toevertrouwd, Fransche -Franciscanen liet ontbieden. Duitschland. Volgens het Berliner Jageblatt" wordt door Z, H. den Paus en Kardinaal Merry del Val aan den Duitschen rijkskanselier von Bethmann-Holweg een hartelijke ont vangst bereid bij zijn op handen zijnde reis naar Rome. Er bestaat, zegt het blad, reden te ge- looven aan zijne toenadering tot het Ka tholieke Centrum. Frankrijk. Regeeringsantwoord. Acht dagen lang, na de verschijning van het gezamenlijk schrijven der Fran sche bisschoppen, heeft de anti-clericale pers in Frankrijk haar krijgsklaroen door het land laten schallen en haar trawan ten van allerlei kleur en richting opge roepen tot 'n nieuwen verdelgingsoorlog tegen de Kerk, tot een vernietiging van den laatsten godsdienstigen invloed op '_t terrein van opvoeding en onderricht. Men zou zich over deze algemeene uit barsting van haat en vervolgingszucht kunnen verwonderen, indien men niet reeds lang had ondervonden, dat de sec- tarische leiders en logemannen allen eer bied voor de vrijheid en de rechten hun ner Katholieke medeburgers hadden op zij gezet en allé middelen en gelegen heden gretig aanvaarden óm de Kerk van Frankrijk te vernietigen. In het geheele schrijven der bisschop pen waren geen nieuwe eischen, geen nieuwe voorschriften of maatregelen aan gegeven, en werd slechts met hernieuw den nadruk aan de Katholieke ouders op het hart gedrukt, dat zij ten strengste verplicht waren te waken voor het gees telijk heil hunner kinderen, welke ge noodzaakt waren de staatsscholen te be zoeken. Daar lag geen aanval tegen, geen be- leediging van de regeering in. Daar sprak slechts zorg uit voor het hoogste belang der kinderen, voor het zieleheil der jeugd. En elke regeering, waar nog eenig besef en gevoel van oprechtheid en billijkheid voorzat, zou zulk optreden geëerbiedigd en de rechtmatigheid der bisschoppelijke aansporingen erkend hebben. Maar van de Fransche regeering stond iets anders te wachten Willen de bis schoppen de Katholieken aansporen om van het laatste greintje vrijheid en recht op althans geen anti-godsdienstig on- voegde Jude er bij, zich tot Lavergne richtend. Deze was reeds bij den jongeling. Cyrillus, mijn kind, zeide hij, den ar men wees medenemend naar een hoek van het vertrek, kniel neer voor dit kruis, gij moet bidden voor de ziel, die heenge- vlogen is. Cyrillus deed het; hij viel op rijne knieën en Marie-Angelina ondersteund door Miss Emily, wierp zich neer naast haar broeder. Lavergne verhief zijn stem. .Hij herhaalde een van te voren geleerd gebed; hij vond in zijn geheugen geen woorden, toepasselijk op de smart, die juist twee kinderzielen getroffen had. Hij sprak in naam van hun onschuld, hun verdriet. Hij verbond de euwige hoop aan de verschrikkelijke gedachte van het menschelijk afscheid; hij weende, zich richtende tot den Zaligmaker der men- schen en de kinderen weenden met hem. Gedurende cenige oogenblikken hoor de men in deze kamer niets dan een ver ward leven van het snikken, van tijd tot tijd beheerscht door een verhevene uitla ting van Christelijke onderwerping: #,Dat uwe wil geschiedde, en niet de mijnel" Maloeuvre bleef achteraf staan, onbe- beweeglijk, recht overeind, met dc eene hand steunend op de tafel, en de andere geborgen ïn zijn borst. JU ij gcheen /neer geprikkeld dan ge- derwijs, gebruik te maken, welnu dan zal de regeering hun ook dat laatste greintje ontnemen. In dien geest hebben de sé'ctarische persorganen acht dagen lang in huicheltaal geschreven. Het veld van 'tanti-clericalis- me is daardoor genoegzaam bewerkt, zoo dat thans duidelijk diende gezegd te wor den, waarop al deze quasi-vc ontwaardi- ging en schijn-woede eigenlijk wilde aan sturen. Daarmede heeft de heer Dubief de vice- voorzitter der Kamer van afgevaardigden zich belast. In een artikel in de „Action" noemt hij het ware doel der anti-clericalen met man en paard en verklaart onom wonden wat thans der regeering te doen staat. De wet Falloux moet in haar geheel worden afgeschaft. Die wet, welke den Katholieken nog eenige rechten en vrij heden toelaat, aan welke nog in sommige onderdeelen door de regeering eenigs- zins wordt vastgehouden, moet radicaal worden afgeschaft. #,Laat de Katholieken dan maar roepen dat wij hare grondwette lijke rechten aantasten, de radicale en so cialistische partijen storen zich niet aan zulke beuzelarijen. Wij vorderen beslist 't monopolie voor het onderwijs, zoowel voor het lager als vopr het middelbaar onderwijs, omdat wij niet langer de hoof den der kinderen door onkruid willen la ten vergiftigen". Dat is brutaal, uitdagend, sectarisch ge sproken. Maar het is ten minste klaar en open gezegd wat de logemannen wil len. Alle godsdienstonderwijs is vergif, in Godloochening alleen ligt het heil. En dat heil moet bereikt, zij het dan door leu gens, door verdraaiingen, door ophitsing van het minst edele deel van 't Fransche volk,- door ontketening der onedele harts tochten. (Msb.) Generaal d'Amade. De Fransche regeering heeft generaal d'Amade, wegens zijn uitlatingen nopens den Spaanschen veldtocht in Marokko welke als nadeelig voor de diplomatieke betrekkingen worden beschouwd, op non activiteit gesteld. Generaal d'Amade is Zaterdagvoor middag te Parijs aangekomen en werd vast gehoord door den minister van Oor log en daarna door den minister-president Briand. Nadat de generaal de juistheid van zijn door de Matin" gepubliceerde ver klaringen had erkend, (in zake den Ma- rokko-oorlog)# werd hij op non-activiteit gesteld. De minister-president uitte zijn leedwezen, dat hij, zijn verdiensten jegens het vaderland, met name gedurende de ex peditie in Marokko# in aanmerking geno men, zoo streng tegen hem moest optre den# maar dat zijn op non-activiteitsstel ling door de discipline noodzakelijk was geworden. It&LÏië. Een Duitsche bedevaart van ongeveer 200 personen onder leiding van Marnhau is uit Keulen te Rome aangekomen. Ook een Hongaarsche bedevaart is gekomen troffen door de uitingen van deze recht matige smart# en niets durvende zeggen tot de kinderen, meende hij zich nog eens te kunnen wreken op Lavergne met een zware stem# vol verwijten: De biechtvader van deze kinde ren zal zijn taak bij hen vervullen, mijn heer, gij zijt hun leeraar; hef hun ener gie op in plaats van hun moed te ver- weekelijken. Hij voegde er zachter bij: Ik heb u niet verborgen dat de staat van Cyrillus bijzondere voorzich tigheid vereischt. Lavergne stond bruusk op, ging naar Maloeuvre toe en hem goed in het ge laat ziende, zeide hij hem: Het schijnt mij mijnheer, dat gij tel kens vergeet de voorzichtigheid in acht te nemen, waarvan gij spreektvoorzich tigheid, die genegenheid en menschel ijk- heid niet het minst zouden bevelen. Dat beteekent? vroeg Maloeuvre,?. Dat ik mij wel zou gewacht hebben Cyrillus brutaal het ongeluk toe te roe pen, dat hij juist gehoord heeft. Vervolgens tot zijn leerling terugkee- rend, die het bewustzijn geheel verloren scheen te hebben van hetgeen rondom hem gebeurde, hielp Lavergne hem op staan, legde hem op zijn bed, als een kind, vervolgens bij zijn bed knielend, ging hij door met luide stem te bidden, om wxa,njioo£ te doeii bëdare/i ya,n fej&t ter gelegenheid van de onthulling van een monument ter eere van PausSylvester in St. Jan de Latheranen. Rusland. De heer Boulais# de nieuwe Russische gezant bij den H. Stoel is te Rome aan gekomen. Hij is in 't bijzonder belast om den toestand te regelen der Katholieke Kerk in Rusland onder het nieuwe consti- tutioneele stelsel. Turkije. Over 3elgrado komt het volgende ver haal uit Saloniki over een poging tot ont vluchting van den oud-sultan Abdoel Ha- mid. Hij liet een werkman komen om iets aan zijn bed te repereeren. Voorgevende, dat de man vuil was, liet hij hem een bad nemen. Terwijl de man in 't bad was, trok Abdoel Hamid diens kleeren aan en verliet het huis en kwam door den tuin veilig buiten den poort. Daar werd hij door een schildwacht herkend en in hech tenis genomen. De werkman werd als medeplichtige opgesloten. Verdraagzaamheid. Als de Katholieke Kerk hare stem ver heft tegen slechte lectuur en aanspoort de Katholieke pers te steunen, dan gaan daar over kreten op van verontwaardiging om zooveel domperigheid en beduchtheid voor wat de tegenstanders zeggen. Dus gaan we bij de socialisten, die zoover mogelijk van ons afstaan, een ideale ver draagzaamheid zoeken# zeker ze daar te vinden. In dit verband is wel ontnuchte rend voor de roode pers-vrienden, wat het socialistische vakblad „Der Zimmerer" schreef ,,'t Is toch- reine onzin# een arbeider te laten in de gemeenschap (der Kerk), die alles in 't werk stelt, om zijn stre ven naar recht .tegen te houden. Wij eischen van onze arbeiders, dat zij de burgerlijke pers-producten uit hunne woning smijten". Dus is onverdraagzaamheid niet meer het monopolie der Katholieken 1 (Nbr.) Schending van het Afdeelingsgeheim Men meldt uit Den Haag aan „de Tijd" Wij vernemen uit betrouwbare bron, dat bij de bespreking omtrent de rid derordekwestie in de vierde af deeling der Kamer, waarvan Dr. Kuyper lid is, deze aan alle besprekingen, die zaak betreffende, niet heeft deelgenomen. Wij deelen dit bericht mede, zooals wij het ontvingen, overtuigd, dat het bestemd is, of wij het opnemen of niet, om door de geheele pers de ronde te doen. Echter behoort er o.i. een teeken in gezien te worden van verbastering van goede parlementaire zeden, dat te genwoordig, hetgeen in de Afdeelingen der Kamers voorvalt of besproken wordt, bijna onmiddellijk daarop wordt arme kind door de woorden van godde lijke vertroosting. Lavergne bleef bij hem tot den avond sprekend vin God en den hemel met het arme kind, totdat het zijne betraande oogen sloot# het gevoel en de gedachte verloor en insliep om in zijne droomen te hooren de stem van engelen. Gedurende dezen tijd vervulde miss Emily bij Marie-Angelina dezelfde zending van christelijke liefde. Wat Maloeuvre betreft, in plaats van naar Ccelio te gaan, zooals het natuur lijk scheen, sloot hij zich op in de kamer van Pont-Joubert en nam uit het kastje het portret, Ina voorstellend, zooals zij was toen Pont-Joubert haar tot vrouw nam. Cyrillus heeft wel dezelfde oogen mompelde hij, Cyrillus zal dezelfde be stemming hebben. Na het kastje gesloten te hebben, ging hij voor zijn bureau zitten om te cijferen In een huis verspreidt het nieuws zich spoedig; dat van den dood van Pont-Jou bert was in een oogenblik bekend. Pam- py was uitgegaan, op het oogenblik van den terugkomst van Jude Maloeuvre; toen hij terug kwam, trof hem de ontstelling, die op aller gezichten geteekend was. Niettegenstaande zijr. kleur, en de vrij heid en voorrang die hij genoot in het hotel, was hij zeer bemind bij zijne meraden. Gedienstig en g&cht, zocht hij overgeleverd aan de publiciteit. Krach tens de geheele inrichting van onze par lementaire werkzaamheden valt alleen, dan van eene behandeling in de Afdee-< lingen waarlijk vrucht te verwachten^ indien de afgevaardigden zich d&ar vrij kunnen uitspreken en weten, dat zij zich da£r, tegen indiscretie gevrijwaard, in veiligen kring bevinden. Wij meenen den ook te weten, dat vroeger geheim houding omtrent het behandelde in de; Afdeelingen, al werd die niet met zóó veel woorden opgelegd, algemeen werd beschouwd als een zaak, die van zelf sprak. Sedert heeft eens een woordvoer der der Socialisten in de Tweede Ka mer verklaard, zich zelfs aan geen opge legde geheimhouding te zullen storen, indien zijne partijbelangen gediend wa ren door spreken. Maar zijn het de So cialisten alleen die tegenwoordig het Afdeelingsgeheim niet meer eerbiedi gen Niet gemakkelijk. In het weekblad van het (Volk) wordt er de aandacht op gevestigd, dat er meer werk moet worden gemaakt van de verspreiding der socialistische denkbeel den op het platteland, en daarvoor wordt aanbevolen 't huisbezoek. Met lectuur en met vergaderingen bereikt men "den boer niet, maar men moet hem in zijn huis opzoeken en hem daar bepreeken. Nu verklaart intusschen Henriette Ro land Holst, dat zulk huisbezoek goed is maar dat men dan huisbezoekers moet hebben, die heel wat in de mars voeren, immers: „de socialistische beginselenen hun toepassing op het landbouwbedrijf verdedigen." Dit laatste gelooven wij ook wel, zegt „De Tijd". Om van een goeden princi- pieelen boer een socialist te maken is een kunst. Hem moeten dan eerst heele- maal de practische kijk op de dingen en zijn nuchtere zin worden ontnomen. En dat is juist niet zoo héél gemakkei ijk 1 Dat gaat beter bij zekere soort werklieden en ambtenaren, die van deze natuurgave niet veel beschikbaar hebben of bij wie ze door allerlei oorzaken zijn verdoofd. Beperking Zondagsarbeid. Het hoofdbestuur van den Alg. Ned. Diensfbodenbond heeft zich met een adres gewend tot den minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, waar in het den Minister met den meesten aandrang verzoekt, ook personen die huiselijke diensten verrichten op te ne men in de voorgenomen wettelijke rege ling inzake den Zondagsarbeid. De gewone audiënties van de mini sters van Justitie en van landbouw zul len deze week niet plaats hebben. LEIDEN, 11 October. De Leidsche gymnastiek- en scherm- vereeniging „Hercules" zal, ter viering van haar 25-jarig bestaan, op Zondag 12 niet zich te bedienen van de familiariteit van den meester en de teederheid van de kinderen. Hij genoot het geluk zonder den hoogmoed te vinden. Pampy toonde zich altijd bereid om een kameraad, die ver hinderd was en verlangde vrij af te nemen, te remplaceeren. Pampy, die geen salaris ontving, was toch vrijge vig. Al de dienaren van Mijnheer Pont- Joubert waren gehecht aan hun meester en het nieuws van zijn dood trof hen onverwacht, maar zij gevoelden, dat het voor. Pampy iets anders zou zijn, dat het verlies hem zeer zou treffen en de ar me neger wreed zou lijden. De kamer juffrouw vroeg zich af, hoe zij de waar heid aan Pampy zou openbaren, toen Juliana verscheen. Haar grootvader had niet kunnen komen en de oude huis houdster, Veronica vergezelde haar al leen. Juliana strekte haar schoone hand uit naar Pampy. Anne man, zeide zij, men weent daarboven. Wie weent daar? vroeg de neger. Cyrillus, Maria-Angelina. Ik zal binnentreden, ik zal het vernemen, ik zal u begeleiden. En de trap oploopend, leidde Pampy Juliana naar de tweede verdieping, die het jonge meisje met de leerares be-i woonde» i(Wprdt vervolgdj» j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1909 | | pagina 1