No. 9.
BUITENLAND.
De Erfgenamen van Judas.
BINNENLAND.
Uit stad en omgeving,
Ie Jaargang.
Bureau OUDE SÏNGEL 54, LEIDEN.
Interc, Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAO, UITOEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN.
DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt voor Leiden 9 cent per week, 1.10 per
kwartaal; bij onze agenten 10 cent per week, 1.30 per kwartaal.
Franco per post 1.50 per kwartaal. Afzonderlijke nummers 21/, cent.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 15 cent;
ingezonden mededeelingen van 15 regels 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëngevraagde befrekkingen, huur en verhuur, koop en verkoop
(geen handels-advertentiën) 1—5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent; aangeboden
betrekkingen 15 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Marokko.
De correspondent van de j,Daily Mail"
'te Fez beschrijft,- hoe Boe JJamara# de
rogi, aan zijn eind is gekomen.
Ziehier het verhaal:
.Woedend over het protest van de con
suls tegen de wreedheden,- op des sul
tans krijgsgevangenen bedreven,- liet Moe-
lai Hafid aanstonds den rogi voor zich
komen# en vroeg hem, hoe hij met zijn
gevangenen deed. De rogi antwoordde
niet. Maar eenigen van zijn volgelingen,
ook krijgsgevangen gemaakt,- vertelden
het. Gewoonlijk liet hij zijn gevangenen
voor den mond van kanonnen binden en
wegschietenof hij liet ze met ketens gee-
selen, dat er repen vleesch van hun rug
werden gescheurdof hij ging zitten voor
een vastgebonden gevangene cn sneed
,bem stukken vieesch van de beenen, liet
ze roosteren en dwong het slachtoffer
zijn eigen vleesch op te etenof verminkte
ze op manieren, te vreeselijk om na te
vertellen.
Toen zei de sultan: Boe .Hamara, gij
zijt geen mensch, maar een beest, en ik
zal je als een beest behandelen. En hij
gaf bevel den rogi voor de leeuwen te
werpen. Ketenen "werden hem aan de voe
ten gelegd en men voerde hem weg. De
sultan en zijn gevolg begaven zich ver
vol., n. er een vertrek, waar men uit
zicht had op een ommuurd stuk tuin.
waarin ckie uitgehongeerde leeuwen los
liepen. De rogi werd door een poort in
dien tuin geduwd en de deur sloot zich
achter hem. Een groote leeuwin zag hem
't eerst en sprong op hem af. Gillend
liep de rogi naar een boom en was er
bijna ingeklommen, maar met een slag
Wierp het beest hem ter aarde en met een
ruk had zij hem den linkerarm van het lijf
gehaaid. De rogi scheen het bewustzijn
te verhezen.
Men wierp toen een levend schaap in
den min om de aandacht der brieschende
leeuwin af te leiden. Toen dat gelukte,
liep ecu lijftrawant van den sultan, door
een soldaat begeleid, naar den rogi en
plofte hem tot twaalfmaal toe een pon
jaard in de borst. Daarop verwijderden
de mannen zich snel, want de leeuwen
kwamen terug. Ze begonnen nu met het
ontzielde lichaam van Boe Hamara te
spelen, als de kat met een doode muis,
toen lokte men hen weer met ander voed
sel weg. Mannen kwamen toen in den
tuin, onthoofden het lijk en begroeven
het lijk# waar het lag. Het hoofd lieten
zij liggen.
Moelai Hafid ontvangt nog voortdurend
belangrijke wapenzendingen en doet tel
kens weer nieuwe bestellingen. Naar aan
leiding daarvan vraagt de „Diario Univer
sal" of de naties# welke met bestellingen
van den sultan vereerd worden, wel aan
de bepalingen van de acte van Algeciras
denken.
Een mysterie hangt over de juiste situ
atie der voorposten. Men kan niet te we
ten komen, wat er achter Gourougou voor
FEUILLETON.
9)
Op het schreeuwen van haar broeder
Verliet Marie-Angelina het atelier, liep
naar de bibliotheek en Cyrillus ziende in
een niet te beschrijven staat van wan
hoop, clrukte zij hem in hare armen en be
gon te weenen over deze smart, waar
van zij de oorzaak niet kende.
Cyrihiis zag zijn zuster met eene uit
drukking van smartelijk medelijden aan en
herhaafac langzaam en bijna machinaal:
Onze vader is dood! Onze vader
Is dood!
Marie-Angelina trok het hoofd terug
en vestigde hare groote blauwe oogen op
die van Cyrillus.
Wat zegt gij? vroeg zij; wat spreekt
gij van onzen vader?
Gij moet in den rouw gaan, zeide
Cyrillus zacht, mijnheer Maloeuvre heeft
't gezegd, wij zullen den rouw aannemen.
Ik ben bevreesd! zeide Marie-Ange
lina, zich tot Lavergne wendend. Spreek,
mijnheer en verzeker mij.
Op dit oogenblik ging de deur open
en Maloeuvre trad binnen.
Een aanval! nog een aanval! en gij
weet piets. te doen, voor niets te zorgen,
valt. In de verte hoort men wel geluiden
van geweervuur.
De #,Osservatore Romano" bevat een
besliste tegenspraak' der beweringen van
generaal d'Amade# als zou de Ji. Stoel
invloed uitoefende op Spanje tegen Frank
rijk in de Marokkaansche zaken.
Het blad brengt in herinnering dat de
kardinaal Staatssecretaris integendeel per
soonlijk tusschenbeide kwam om de Fran-
sche troepen Fransche aalmoezeniers te
verschaffen,- doordat hij de Spaansche
Franciscanen, aan wien het Apostolisch
Vicariaat in Marokko is toevertrouwd,
Fransche -Franciscanen liet ontbieden.
Duitschland.
Volgens het Berliner Jageblatt" wordt
door Z, H. den Paus en Kardinaal Merry
del Val aan den Duitschen rijkskanselier
von Bethmann-Holweg een hartelijke ont
vangst bereid bij zijn op handen zijnde
reis naar Rome.
Er bestaat, zegt het blad, reden te ge-
looven aan zijne toenadering tot het Ka
tholieke Centrum.
Frankrijk.
Regeeringsantwoord.
Acht dagen lang, na de verschijning
van het gezamenlijk schrijven der Fran
sche bisschoppen, heeft de anti-clericale
pers in Frankrijk haar krijgsklaroen door
het land laten schallen en haar trawan
ten van allerlei kleur en richting opge
roepen tot 'n nieuwen verdelgingsoorlog
tegen de Kerk, tot een vernietiging van
den laatsten godsdienstigen invloed op
'_t terrein van opvoeding en onderricht.
Men zou zich over deze algemeene uit
barsting van haat en vervolgingszucht
kunnen verwonderen, indien men niet
reeds lang had ondervonden, dat de sec-
tarische leiders en logemannen allen eer
bied voor de vrijheid en de rechten hun
ner Katholieke medeburgers hadden op
zij gezet en allé middelen en gelegen
heden gretig aanvaarden óm de Kerk van
Frankrijk te vernietigen.
In het geheele schrijven der bisschop
pen waren geen nieuwe eischen, geen
nieuwe voorschriften of maatregelen aan
gegeven, en werd slechts met hernieuw
den nadruk aan de Katholieke ouders op
het hart gedrukt, dat zij ten strengste
verplicht waren te waken voor het gees
telijk heil hunner kinderen, welke ge
noodzaakt waren de staatsscholen te be
zoeken.
Daar lag geen aanval tegen, geen be-
leediging van de regeering in. Daar sprak
slechts zorg uit voor het hoogste belang
der kinderen, voor het zieleheil der jeugd.
En elke regeering, waar nog eenig besef
en gevoel van oprechtheid en billijkheid
voorzat, zou zulk optreden geëerbiedigd
en de rechtmatigheid der bisschoppelijke
aansporingen erkend hebben.
Maar van de Fransche regeering stond
iets anders te wachten Willen de bis
schoppen de Katholieken aansporen om
van het laatste greintje vrijheid en recht
op althans geen anti-godsdienstig on-
voegde Jude er bij, zich tot Lavergne
richtend.
Deze was reeds bij den jongeling.
Cyrillus, mijn kind, zeide hij, den ar
men wees medenemend naar een hoek
van het vertrek, kniel neer voor dit kruis,
gij moet bidden voor de ziel, die heenge-
vlogen is.
Cyrillus deed het; hij viel op rijne
knieën en Marie-Angelina ondersteund
door Miss Emily, wierp zich neer naast
haar broeder.
Lavergne verhief zijn stem.
.Hij herhaalde een van te voren geleerd
gebed; hij vond in zijn geheugen geen
woorden, toepasselijk op de smart, die
juist twee kinderzielen getroffen had. Hij
sprak in naam van hun onschuld, hun
verdriet. Hij verbond de euwige hoop
aan de verschrikkelijke gedachte van het
menschelijk afscheid; hij weende, zich
richtende tot den Zaligmaker der men-
schen en de kinderen weenden met hem.
Gedurende cenige oogenblikken hoor
de men in deze kamer niets dan een ver
ward leven van het snikken, van tijd tot
tijd beheerscht door een verhevene uitla
ting van Christelijke onderwerping: #,Dat
uwe wil geschiedde, en niet de mijnel"
Maloeuvre bleef achteraf staan, onbe-
beweeglijk, recht overeind, met dc eene
hand steunend op de tafel, en de andere
geborgen ïn zijn borst.
JU ij gcheen /neer geprikkeld dan ge-
derwijs, gebruik te maken, welnu dan zal
de regeering hun ook dat laatste greintje
ontnemen.
In dien geest hebben de sé'ctarische
persorganen acht dagen lang in huicheltaal
geschreven. Het veld van 'tanti-clericalis-
me is daardoor genoegzaam bewerkt, zoo
dat thans duidelijk diende gezegd te wor
den, waarop al deze quasi-vc ontwaardi-
ging en schijn-woede eigenlijk wilde aan
sturen.
Daarmede heeft de heer Dubief de vice-
voorzitter der Kamer van afgevaardigden
zich belast. In een artikel in de „Action"
noemt hij het ware doel der anti-clericalen
met man en paard en verklaart onom
wonden wat thans der regeering te doen
staat.
De wet Falloux moet in haar geheel
worden afgeschaft. Die wet, welke den
Katholieken nog eenige rechten en vrij
heden toelaat, aan welke nog in sommige
onderdeelen door de regeering eenigs-
zins wordt vastgehouden, moet radicaal
worden afgeschaft. #,Laat de Katholieken
dan maar roepen dat wij hare grondwette
lijke rechten aantasten, de radicale en so
cialistische partijen storen zich niet aan
zulke beuzelarijen. Wij vorderen beslist
't monopolie voor het onderwijs, zoowel
voor het lager als vopr het middelbaar
onderwijs, omdat wij niet langer de hoof
den der kinderen door onkruid willen la
ten vergiftigen".
Dat is brutaal, uitdagend, sectarisch ge
sproken. Maar het is ten minste klaar
en open gezegd wat de logemannen wil
len. Alle godsdienstonderwijs is vergif, in
Godloochening alleen ligt het heil. En dat
heil moet bereikt, zij het dan door leu
gens, door verdraaiingen, door ophitsing
van het minst edele deel van 't Fransche
volk,- door ontketening der onedele harts
tochten. (Msb.)
Generaal d'Amade.
De Fransche regeering heeft generaal
d'Amade, wegens zijn uitlatingen nopens
den Spaanschen veldtocht in Marokko
welke als nadeelig voor de diplomatieke
betrekkingen worden beschouwd, op non
activiteit gesteld.
Generaal d'Amade is Zaterdagvoor
middag te Parijs aangekomen en werd
vast gehoord door den minister van Oor
log en daarna door den minister-president
Briand. Nadat de generaal de juistheid van
zijn door de Matin" gepubliceerde ver
klaringen had erkend, (in zake den Ma-
rokko-oorlog)# werd hij op non-activiteit
gesteld. De minister-president uitte zijn
leedwezen, dat hij, zijn verdiensten jegens
het vaderland, met name gedurende de ex
peditie in Marokko# in aanmerking geno
men, zoo streng tegen hem moest optre
den# maar dat zijn op non-activiteitsstel
ling door de discipline noodzakelijk was
geworden.
It&LÏië.
Een Duitsche bedevaart van ongeveer
200 personen onder leiding van Marnhau
is uit Keulen te Rome aangekomen. Ook
een Hongaarsche bedevaart is gekomen
troffen door de uitingen van deze recht
matige smart# en niets durvende zeggen
tot de kinderen, meende hij zich nog eens
te kunnen wreken op Lavergne met een
zware stem# vol verwijten:
De biechtvader van deze kinde
ren zal zijn taak bij hen vervullen, mijn
heer, gij zijt hun leeraar; hef hun ener
gie op in plaats van hun moed te ver-
weekelijken. Hij voegde er zachter bij:
Ik heb u niet verborgen dat de
staat van Cyrillus bijzondere voorzich
tigheid vereischt.
Lavergne stond bruusk op, ging naar
Maloeuvre toe en hem goed in het ge
laat ziende, zeide hij hem:
Het schijnt mij mijnheer, dat gij tel
kens vergeet de voorzichtigheid in acht
te nemen, waarvan gij spreektvoorzich
tigheid, die genegenheid en menschel ijk-
heid niet het minst zouden bevelen.
Dat beteekent? vroeg Maloeuvre,?.
Dat ik mij wel zou gewacht hebben
Cyrillus brutaal het ongeluk toe te roe
pen, dat hij juist gehoord heeft.
Vervolgens tot zijn leerling terugkee-
rend, die het bewustzijn geheel verloren
scheen te hebben van hetgeen rondom
hem gebeurde, hielp Lavergne hem op
staan, legde hem op zijn bed, als een kind,
vervolgens bij zijn bed knielend, ging
hij door met luide stem te bidden, om
wxa,njioo£ te doeii bëdare/i ya,n fej&t
ter gelegenheid van de onthulling van een
monument ter eere van PausSylvester
in St. Jan de Latheranen.
Rusland.
De heer Boulais# de nieuwe Russische
gezant bij den H. Stoel is te Rome aan
gekomen. Hij is in 't bijzonder belast
om den toestand te regelen der Katholieke
Kerk in Rusland onder het nieuwe consti-
tutioneele stelsel.
Turkije.
Over 3elgrado komt het volgende ver
haal uit Saloniki over een poging tot ont
vluchting van den oud-sultan Abdoel Ha-
mid. Hij liet een werkman komen om iets
aan zijn bed te repereeren. Voorgevende,
dat de man vuil was, liet hij hem een bad
nemen. Terwijl de man in 't bad was,
trok Abdoel Hamid diens kleeren aan en
verliet het huis en kwam door den tuin
veilig buiten den poort. Daar werd hij
door een schildwacht herkend en in hech
tenis genomen. De werkman werd als
medeplichtige opgesloten.
Verdraagzaamheid.
Als de Katholieke Kerk hare stem ver
heft tegen slechte lectuur en aanspoort de
Katholieke pers te steunen, dan gaan daar
over kreten op van verontwaardiging om
zooveel domperigheid en beduchtheid
voor wat de tegenstanders zeggen. Dus
gaan we bij de socialisten, die zoover
mogelijk van ons afstaan, een ideale ver
draagzaamheid zoeken# zeker ze daar te
vinden. In dit verband is wel ontnuchte
rend voor de roode pers-vrienden, wat het
socialistische vakblad „Der Zimmerer"
schreef
,,'t Is toch- reine onzin# een arbeider
te laten in de gemeenschap (der Kerk),
die alles in 't werk stelt, om zijn stre
ven naar recht .tegen te houden. Wij
eischen van onze arbeiders, dat zij de
burgerlijke pers-producten uit hunne
woning smijten".
Dus is onverdraagzaamheid niet meer
het monopolie der Katholieken 1 (Nbr.)
Schending van het Afdeelingsgeheim
Men meldt uit Den Haag aan „de
Tijd"
Wij vernemen uit betrouwbare bron,
dat bij de bespreking omtrent de rid
derordekwestie in de vierde af deeling
der Kamer, waarvan Dr. Kuyper lid is,
deze aan alle besprekingen, die zaak
betreffende, niet heeft deelgenomen.
Wij deelen dit bericht mede, zooals
wij het ontvingen, overtuigd, dat het
bestemd is, of wij het opnemen of niet,
om door de geheele pers de ronde te
doen. Echter behoort er o.i. een teeken
in gezien te worden van verbastering
van goede parlementaire zeden, dat te
genwoordig, hetgeen in de Afdeelingen
der Kamers voorvalt of besproken
wordt, bijna onmiddellijk daarop wordt
arme kind door de woorden van godde
lijke vertroosting.
Lavergne bleef bij hem tot den avond
sprekend vin God en den hemel met het
arme kind, totdat het zijne betraande
oogen sloot# het gevoel en de gedachte
verloor en insliep om in zijne droomen
te hooren de stem van engelen.
Gedurende dezen tijd vervulde miss
Emily bij Marie-Angelina dezelfde zending
van christelijke liefde.
Wat Maloeuvre betreft, in plaats van
naar Ccelio te gaan, zooals het natuur
lijk scheen, sloot hij zich op in de kamer
van Pont-Joubert en nam uit het kastje
het portret, Ina voorstellend, zooals zij
was toen Pont-Joubert haar tot vrouw
nam.
Cyrillus heeft wel dezelfde oogen
mompelde hij, Cyrillus zal dezelfde be
stemming hebben.
Na het kastje gesloten te hebben, ging
hij voor zijn bureau zitten om te cijferen
In een huis verspreidt het nieuws zich
spoedig; dat van den dood van Pont-Jou
bert was in een oogenblik bekend. Pam-
py was uitgegaan, op het oogenblik van
den terugkomst van Jude Maloeuvre; toen
hij terug kwam, trof hem de ontstelling,
die op aller gezichten geteekend was.
Niettegenstaande zijr. kleur, en de vrij
heid en voorrang die hij genoot in het
hotel, was hij zeer bemind bij zijne
meraden. Gedienstig en g&cht, zocht hij
overgeleverd aan de publiciteit. Krach
tens de geheele inrichting van onze par
lementaire werkzaamheden valt alleen,
dan van eene behandeling in de Afdee-<
lingen waarlijk vrucht te verwachten^
indien de afgevaardigden zich d&ar vrij
kunnen uitspreken en weten, dat zij
zich da£r, tegen indiscretie gevrijwaard,
in veiligen kring bevinden. Wij meenen
den ook te weten, dat vroeger geheim
houding omtrent het behandelde in de;
Afdeelingen, al werd die niet met zóó
veel woorden opgelegd, algemeen werd
beschouwd als een zaak, die van zelf
sprak. Sedert heeft eens een woordvoer
der der Socialisten in de Tweede Ka
mer verklaard, zich zelfs aan geen opge
legde geheimhouding te zullen storen,
indien zijne partijbelangen gediend wa
ren door spreken. Maar zijn het de So
cialisten alleen die tegenwoordig het
Afdeelingsgeheim niet meer eerbiedi
gen
Niet gemakkelijk.
In het weekblad van het (Volk) wordt
er de aandacht op gevestigd, dat er
meer werk moet worden gemaakt van de
verspreiding der socialistische denkbeel
den op het platteland, en daarvoor wordt
aanbevolen 't huisbezoek. Met lectuur en
met vergaderingen bereikt men "den boer
niet, maar men moet hem in zijn huis
opzoeken en hem daar bepreeken.
Nu verklaart intusschen Henriette Ro
land Holst, dat zulk huisbezoek goed is
maar dat men dan huisbezoekers moet
hebben, die heel wat in de mars voeren,
immers: „de socialistische beginselenen
hun toepassing op het landbouwbedrijf
verdedigen."
Dit laatste gelooven wij ook wel, zegt
„De Tijd". Om van een goeden princi-
pieelen boer een socialist te maken is
een kunst. Hem moeten dan eerst heele-
maal de practische kijk op de dingen en
zijn nuchtere zin worden ontnomen. En
dat is juist niet zoo héél gemakkei ijk 1
Dat gaat beter bij zekere soort werklieden
en ambtenaren, die van deze natuurgave
niet veel beschikbaar hebben of bij wie
ze door allerlei oorzaken zijn verdoofd.
Beperking Zondagsarbeid.
Het hoofdbestuur van den Alg. Ned.
Diensfbodenbond heeft zich met een
adres gewend tot den minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel, waar
in het den Minister met den meesten
aandrang verzoekt, ook personen die
huiselijke diensten verrichten op te ne
men in de voorgenomen wettelijke rege
ling inzake den Zondagsarbeid.
De gewone audiënties van de mini
sters van Justitie en van landbouw zul
len deze week niet plaats hebben.
LEIDEN, 11 October.
De Leidsche gymnastiek- en scherm-
vereeniging „Hercules" zal, ter viering
van haar 25-jarig bestaan, op Zondag 12
niet zich te bedienen van de familiariteit
van den meester en de teederheid van
de kinderen.
Hij genoot het geluk zonder den
hoogmoed te vinden. Pampy toonde zich
altijd bereid om een kameraad, die ver
hinderd was en verlangde vrij af te
nemen, te remplaceeren. Pampy, die
geen salaris ontving, was toch vrijge
vig. Al de dienaren van Mijnheer Pont-
Joubert waren gehecht aan hun meester
en het nieuws van zijn dood trof hen
onverwacht, maar zij gevoelden, dat het
voor. Pampy iets anders zou zijn, dat het
verlies hem zeer zou treffen en de ar
me neger wreed zou lijden. De kamer
juffrouw vroeg zich af, hoe zij de waar
heid aan Pampy zou openbaren, toen
Juliana verscheen. Haar grootvader had
niet kunnen komen en de oude huis
houdster, Veronica vergezelde haar al
leen.
Juliana strekte haar schoone hand uit
naar Pampy.
Anne man, zeide zij, men weent
daarboven.
Wie weent daar? vroeg de neger.
Cyrillus, Maria-Angelina.
Ik zal binnentreden, ik zal het
vernemen, ik zal u begeleiden.
En de trap oploopend, leidde Pampy
Juliana naar de tweede verdieping, die
het jonge meisje met de leerares be-i
woonde» i(Wprdt vervolgdj» j