68
ten goede komen aan hen, diè in den duren tijd toevallig
geen of weinig nieuwe kleeding noodig hebben. Deze zouden
dus geheel onnoodig hooger kleedinggeld ontvangen. Voor
zoover derhalve eene andere billijke regeling is te treffen,
moet niet tot verhooging van het kleedinggeld zonder meer
worden overgegaan.
Eene andere wijze van tegemoetkoming zou hierin kunnen
bestaan, dat de gemeente bijpast, hetgeen jaarlijks aan kleeding
en schoeisel wordt uitgegeven boven het daarvoor vastgestelde
bedrag.
Ook deze weg moet echter o. i. niet worden bewandeld,
aangezien eenzelfde agent het eene jaar veel meer kleeding
pleegt noodig te hebben, dan het volgende jaar, zulks in ver
band met den draagtijd der kleeding. Tot welke onbillijkheden
dit stelsel zou kunnen leiden, moge een voorbeeld duidelijk
maken. Stel een agent van politie moet in 1918 185.voor
kleeding uitgeven en in 1919 55.-, dus in beide jaren te
zaaien 240.Over het jaar 1918 zou de gemeente dan
100.moeten bijpassen, terwijl deze agent in 1919 een
bedrag van 30.zou overhouden. Een andere agent daaren
tegen moet in 1918 140.voor kleeding besteden en in
het volgende jaar 100.dus ook weder in heide jaren
tezamen 240.—. Ten opzichte van dezen tweeden agent zou
de „gemeente het eerste jaar 55.en het tweede jaar 15.
bijbetalen, dus in totaal 70.—, terwijl de agent zelf niets
op zijne rekening bijgeschreven zou krijgen.
Behalve de onbillijkheden, waartoe een dergelijk stelsel
aanleiding zou geven, zou daarbij ook de prikkel tot zuinig
heid op hunne kleeding bij de betrokken personen worden
weggenomen. Redenen te over dus, om ook dit stelsel niet
te kiezen.
Al deze bezwaren hebben er toe geleid een ander stelsel te
ontwerpen.
In verband met den in de rapporten van den Commissaris
van Politie en van den Directeur van den Markt- en Haven
dienst aangegeven gemiddelden draagtijd van de kleeding en
den prijs daarvan vóór de aanzienlijke stijging in het najaar
van 1917, is nagegaan, welk bedrag voor ieder kleedingstuk
jaarlijks moet worden uitgetrokken. Ten opzichte van het
schoeisel en bij de havenrechercheurs en brugwachters ook
ten opzichte van hun linnen fronts en dassen levert dit echter
bezwaar op, aangezien daarbij geen gemiddelde draagtijd kan
worden vastgesteld en het schoeisel grootendeels door het
personeel zelf wordt hersteld.
Aan de agenten zal daarom voor de aanschaffing en her
stelling van hun schoeisel jaarlijks een bedrag van 25.—
dienen te worden uitgekeerd, terwijl aan de havenrechercheurs
en brugwachters behalve dat bedrag van 25.nog ƒ5.-
zal moeten worden gegeven voor de aanschaffing van fronts
en dassen. Het resteerende bedrag dient dan voor de eigl.
kleeding en is bij de dezerzijds aangenomen norrrale prijzen
daarvoor voldoende.
Op het personeel, dat in den regel in burgerkleeding dienst
doet, kan het ontworpen stelsel bezwaarlijk worden toegepash
Hun kleedinggeld zal dus voorloopig met een vast percentage
moeten worden verhoogd.
Welk bedrag de gemeente bij aanneming van ons voorstel
zal moeten bijpassen, is uit den aard der zaak thans niet op
te geven. Te zijner tijd kunnen daarvoor echter de noodige
gelden worden aangevraagd.
Wij geven U mitsdien thans slechts in overweging goed
te keuren:
a. dat de gemeente vanaf 1 Januari 1917 tot nader te bepalen
tijdstip voor hare rekening neemt hetgeen de uniformkleeding
voor de hoofdagenten en agenten van politie en voor de
havenrechercheurs en brugwachters meer kost, dan de prijzen
in nevensgaande bijlage vermeld;
b. dat aan de inspecteurs van politie en aan de in burger
kleeding dienstdoende hoofdagenten en agenten eveneens vanaf
1 Januari 1917 tot nader te bepalen tijdstip jaarlijks van
gemeentewege een toeslag van 50% op hun kleedinggeld
wordt gegeven.
Aan den Gemeenteraad.
Burg. en Weth. van Leiden.
BIJLAGE.
Normale prijzen voor de uniform-kleedingstukken Van de
hoofdagenten en agenten van politie en van de havenrecher
cheurs en de brugwachters.
A Personeel der politie:
Zomerjas 30.
Regenjas28.
Winterjas36.—
Zomerpantalon15.—
Winterpantalon15.
Pelerine12.
Pet4
B. Havenrechercheurs.
Lakensche jas36.25
broek16.50
mouwvest8.25
WTaterproef regenjas29.75
Duffelsche jas39.50
Pet4.60
C. Brugwachters havendienst
Lakensche jekker28.50
broek16.50
mouwvest8.25
Waterproef regenjas 29.75
Duffelsche jekker29.25
Pet3
D. Brugwachters, belast niet de bediening van bruggen:
Lakensche jekker28.50
broek16.50
mouwvest8.25
Waterproef regenjas29.75
Duffelsche jekker29.25
Pet3.—
Werkpak11.50
N°. 94.
Leiden, 17 April 1918.
In de toelichting op het ontwerp van wet tot wijziging
der grenzen van de gemeenten Leiden, Leiderdorp, Oegstgeest,
Zoeterwoude en Voorschoten, (zie Ingek. Stukken no. 83)
deelen Gedeputeerde Staten mede, dat bij de becijfering van
het tekort op de begrooting van Zoeterwoude uitgegaan
is van de veronderstelling, dat Leiden die gemeente vrij zal
stellen van de verplichting tot garantie van een minimum-
.verbruik aan electrischen stroom, ter zake waarvan in de
begrooting van Zoeterwoude voor 1917 nog een bedrag van
ƒ1600.— voorkomt en zij verzoeken mitsdien in het schrijven,
waarbij het wetsontwerp werd toegezonden, om bij de
mededeeling van het gevoelen van Uwe Vergadering over
het ontwerp tevens Uw besluit te mogen ontvangen, waarbij
voor het geval de grensuitbreiding tot stand komt, deze
verplichting wordt geschrapt.
Bij Commissarissen der Stedelijke Lichtfabrieken bestaat
blijkens nevensgaande missive geen overwegend bezwaar
tegen het doen vervallen der gestelde garanties, aangezien
de totaal aan stroom ontvangen bedragen die garanties
overtreffen.
Wij geven U mitsdien overeenkomstig het advies van
Commissarissen in overweging goed te keuren, dat de krach
tens de bestaande stroomleveringsovereenkomsten met Zoeter
woude (raadsbesluiten van 23 Maart 1911 en 26 Juni 1913,
Ingek. Stukken no. 53 van 1911 en no. 176 van 1913) door
die gemeente gestelde garanties ten bedrage van 1800.—
per jaar voor de Noord- en Zuidbuurt, 2450.voor de
Weipoort en 1490.voor den Vlietweg komen te vervallen
op het tijdstip, dat de aanhangige grenswijziging tusschen
de gemeenten Leiden en Zoeterwoude tot stand komt.
Aan den Gemeenteraad. Burg. en Weth. van Leiden.
Leiden, 6 April 1918.
Naar aanleiding van Uw tot den Directeur der onder ons
beheer staande Fabrieken gericht schrijven van 2 dezer
No. 51 G. R., onderwerp: grensuitbreiding, hebben wij de
eer U het volgende mede te deelen.
Krachtens de bepalingen van de stroomleveringsovereen-
komst met de gemeente Zoeterwoude is door deze gemeente
jaarlijks aan Leiden een minimum-opbrengst aan electrici-
teitsverbruik gegarandeerd.
Bij de a.s. annexatie van de buurtschappen Hooge Rijndijk
en Haagweg levert het voortbestaan dezer stroomgaranties
bezwaren op en zoude tot ingewikkelde berekeningen leiden.
Deze garanties hadden voornamelijk hun nut in de eerste
jaren der strooinlevering. Thans overtreffen de totaal aan
stroom ontvangen bedragen de gestelde garanties aanmerke
lijk, zoodat er onzerzijds geen overwegend bezwaar is deze
alle te doen vervallen, indien dit voor de a.s. annexatie
faciliteiten met zich brengt.
Wij geven U dei halve in overweging den Raad voor te stellen,
te besluiten dat de krachtens de bestaande stroomleverings
overeenkomsten niet Zoeterwoude, goedgekeurd bij Raads
besluiten van respect. 23 Maart 1911 en 26 Juni 1913, door
Zoeterwoude gestelde garanties van:
1800.per jaar voor de Noord- en Zuidbuurt,
2450.d de Weipoort,
1490.den Vlietweg,
