34 DONDERDAG 2 MAART 1916. De heer Huurman. Het valt niet tegen te spreken, dat de Raad hier voor een voldongen leit wordt gesteld, want het gemeentebestuur heeft den grond reeds aangekocht. Gij schudt van neen, mijnheer de Voorzitter, en wellicht zult gij zeggen, dat de Raad dat voorstel dan maar moet afstemmen en dat de grond dan niet gekocht wordt, maar dat is een dooddoener, want het is den laatsten tijd de gewoonte, dat al dergelijke onderwerpen door Burgemeester en Wethouders worden afgehandeld, terwijl dan, als eenmaal de koop is gesloten, de zaak in den Raad komt. Ik heb tegen dit voorstel geen bezwaar, maar ik zou toch willen vragen, of het niet mogelijk is dergelijke zaken ineen geheime zitting te behandelen, omdat uit den aard der zaak een college van 31 mensehen beter den aankoop van huizen of van grond kan beoordeelen dan een klein college als dat van Burgemeester en Wethouders. Ik acht het niet wenschelijk dat zulk een zaak door een kleinen kring van personen wordt voorbereid en de Raad tenslotte voor de vraag wordt gesteld, of hij zijn goedkeuring er aan wil hechten of niet. Ik voor mij vind wil men vertrouwen in den Raad stellen dat dergelijke plannen te voren in den Raad moeten worden behandeld en overwogen. De Voorzitter. U zijt misschien goed op de hoogte van de veilingen, ik niet. Ik heb daarvan eerst vernomen 8 of 9 dagen van te voren. Had ik toen den Raad bijeengeroepen in geheime vergadering, dan had ik precies evengoed in het openbaar kunnen verklaren, dat de gemeente dat stuk wilde koopen. Als er een spoedeischende of geheime vergadering in zulk een geval wordt belegd, dan weet iedereen wel waar voor dat is. De heer Huurman. Ik geloot, dat één van de Wethouders curator was in de zaakdie had het U kunnen zeggen. De Voorzitter. Met particuliere zaken hebben wjj niets te maken. Ik heb deze zaak werkelijk eerst 8 of 9 dagen van te voren geweten. Ik meende, dat ik juist dank had verdiend. De Raad kan bovendien geheel vrij beslissen. Wij doen het geheel op eigen verantwoordelijkheid en risico; de Raad mag precies doen wat hij wil, afstemmen of aan nemen. Het is een voorstel tot aankoop van een perceel, dat ik op de agenda heb geplaatst, maar de Raad is tot niets verplicht. Ik zou ook niet willen hebben, dat de Raad tot iets verplicht was, anders zou ik iets dergelijks niet meer kunnen doen. Volgens mij is de nu gekozen weg de eenig mogelijke, tenzij men het lang van te voren weet. Wanneer men echter van te voren weet, dat de gemeente iets wil koopen, dan kan men er op rekenen, dat men het vreeselijk duur moet betalen. De heer Sijtsma. Ik geloof dat Burgemeester en Wethou ders in dezen meer dank dan verwijt verdienen. Ik spaar in den regel aan Burgemeester en Wethouders mijn critiek niet. Doch hier hebben zij een zeker risico geloopen in het belang van de gemeente en ondanks dat risico hebben zij het toch aangedurfd. Ik ben het geheel eens met den Voorzitter, wan neer men hier eerst een geheime vergadering had belegd, dan zouden de menschen al heel gauw gezegd hebbendaaraan is wel iets te verdienen. En dan zou het duur geworden zijn. De heer Huurman. Ik vind het voortreffelijk om uit den mond van den heer Sijtsma lof te hooren toezwaaien aan Burgemeester en Wethouders. Dat zijn wij niet van hem gewend en daarom kan ik mij wel het applaus begrijpen dat op die woorden volgde. Ik zou nu alleen nog willen vragen ik ben niet tegen dit voorstel of het langzamerhand usance wordt om op deze wijze de zaken te behandelen. De Voorzitter. Dat weet ik niet. Dan moeten wij maar tijdig gewaarschuwd worden. Wij hebben geen veilingboekje. De heer Huurman. Ik bedoel dit. U zegt: de Raad is vol komen vrij om te beslissen, aannemen of verwerpen. Maar nu meen ik, dat dergelijke zaken eerst in den Raad zelf be- hooren te worden besproken. Het behoort geen usance te worden, dat men aankoopen doet zonder eerst den Raad daarin te kennen. De Voorzitter. In dit geval kon het niet anders, omdat Burgemeester en Wethouders het zoo kort van te voren eerst wisten. De beraadslaging wordt gesloten. Zonder hoofdelijke stemming wordt overeenkomstig het praeadvies besloten. XX. Voorstel tot aanvaarding in beginsel van de door den Minister van Financiën ontworpen nieuwe, blijvende subsidie regeling inzake werkloosheidsverzekering. (Zie Ing. St. No. 45.) De Voorzitter. Omdat de Minister vóór 1 Maart antwoord wilde hebben, is door ons tijdig bericht, dat, waar de Gemeente- ïaad eerst den 2en Maart vergaderde, ons antwoord eerst 3 Maart zou kunnen worden verwacht. Bij dit punt komen tevens in behandeling de zooeven medegedeelde rekesten, die niets anders doen dan een open deur intrappen. Men had zich die moeite en kosten kunnen besparen door eerst het praeadvies af te wachten, waartoe een der adressanten op een desbetreffende vraag van bevoegde zijde de raad was gegeven. Tot mijn verbazing heb ik uit een der requesten tevens ge zien, dat de Leidsche Bestuurdersbond nog altijd domicilie houdt in de 3 üctoberstraat, en er mag hier nog wel eens de aandacht op gevestigd worden dat dus, in plaats van de volks huisvesting te bevorderen, die Bond een goede woning aan de beschikbare onttrekt. Wordt zonder beraadslaging of hoofdelijke stemming over eenkomstig het praeadvies besloten. XXII. Voorstel tot wijziging van het raadsbesluit inzake de beschikbaarstelling van geklopte cokes en parelcokes aan de Commissie voor Brandstofvoorziening uit het Steuncomité Leiden, Oorlogstoestand 1914. (Zie Ing. St. No. 51.) De heer Reimeringer. M. d. V. De Commissie van Finan ciën heeft tegen dit voorstel geen bezwaar. Zonder beraadslaging of hoofdelijke stemming wordt over eenkomstig het praeadvies besloten. De Voorzitter schorst thans de openbare vergadering en doet de deuren sluiten. De openbare vergadering wordt na eenigen tijd heropend en niemand verder meer het woord verlangende door den Voorzitter gesloten. Leiden, ter Boekdrukkerij van J. J. GROEN ZOON.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Handelingen van de Raad | 1916 | | pagina 14