-a MELBA LOANS PRODE Zorg der overheid voor Nederlands muziekleven Eigen muziek vinde hier haar tolk „De getemde feeks" bel Sneeuwvlok - de Eskimo" „Had ik maar wat te lezen! Twee muzikale biografieën Roman over Handel Roman over Mozart tandpasta met dispergon tegen tandsteen 2L De zorg voor het muziekleven be perkt zich met tot het concert- wezen. maar strekt zich uit oven de gehele muzikale cultuur van een volk. Op deze brede basis blijkt ook onze overheid haar taak te zien en zij ver leent daarom ruime aandacht aan volksmuziekbeoefening en -onderwijs. Want ons volk ls éen aangeboren muziekgevoeligheid deelachtig, die slechts haar ontwikkeling kan vinden door een bewustmaking van zijn muzikaliteit ,De jeugd voorop In een inlichtende zowel als ver antwoordende persconferentie heeft het hoofd der afdeling Muziek van het departement van V. en K.. de heer Jan GOverts, doen blijken, dat onze overheid zich naar dit brede standpunt richt en dat de muzikale opvoeding van ons volk de eerste plaats in haar aandacht inneemt. Want al heeft het genoemde depar tement niet rechtstreeks toegang tot de school die onder het departe ment van O., W. en K. ressorteert in samenwerking tussen beide instan ties wordt de schoolzang. die tot dus ver weinig uit de geest van het kind was geboren, gestimuleerd; o.a. door de invoering van een schoolzangbun- del met een 30- ft 40-tal echte kinder volksliederen. door onderricht in het notenschrift op alle scholen en door deskundige leerkrachten in muziek cn zang oi> lagere en middelbare scholen. Het Instituut jeugdconccrten wordt niet vergeten, al zal daarbij het snobisme geweerd worden. Naast de school zullen ook de Jeugdgroepen in de aandacht van de overheid delen, al zal dit voor de laatsten geen officieel karakter dragen, omdat een van bovenaf opgelegde muziek beoefening haar doel niet bereiken kan Verder komen de privé-muziek- scholen onder strenge controle en zal daar binnen afzienbare tijd nog slechts door officieel bevoegde leer krachten worden les gegeven. De volksmuzlekbeoefeniru? in'koren, fanfarekorpsen e.d. wordt door con trole en adviezen gestimuleerd. Zij wordt betrokken in het opdrachten- stelsel. dat het departement al enige Jaren tn toenemende mate toepast. Hierbij houdt men rekening met het decimeren van vele fanfaregezel schappen door de arbeidsinzet en men verstrekt daarom bijzondere op drachten voor het componeren van z.g Fanfare-kamermuziek. Aandacht ondergaat ook de amu- scmentsmuzlekbeoefening. die nog steeds een steen des aanstoots is door funest voortwoekerende verwilderen de Invloeden. De stijlloze „lawaai- muziek" zal de muilkorf worden aan gelegd: de hulsmuziekbeoefenlng wor den aangemoedigd, mede door spe ciale opdrachten aan jonge toondich ters Tenslotte zullen op ruime schaal etudlebeurzeu worden ver strekt. ook voor ..abnormale" studie met speciale oogmerken. Verjongd repertoire Wat het concertwezen betreft, wordt de controle op de programma's verscherpt Vernieuwing van het repertoire ls hoognodig, evenals gro tere aandacht voor tijd- en landge noten. Aankomende solisten zal de praktische oefening worden verge makkelijkt door orkestbegeleiding bij hun repetities beschikbaar te stollen, hetgeen mede^ een treden buiten het standaardrepertoire zal verlichten. Verder zal ernaar worden gestreefd, dat leder orkest over een eieen koor beschikt, ter stimulering van de .ult^ voering van werken voor orkest en koor. Het dalen der uitgevoerde Duitse muziek ten bate van de Franse wordt tegengegaan door het aan voorschriften binden van de kwan titeit der laatste. Ons concertleven beleeft thans een ongekende bloei, die na de oorlog wel zal verminderen. We moeten ons er op richten, hieruit zoveel mogelijk over te houden van hetgeen daardoor, aan het volk ton goede is gekomen: de Jeugd en de eigentijdse muziek zullen dus de voornaamste richtsnoe ren zijn. Verder moet.en de arbeiders worden vastgehouden, die gevoeliger zijn geworden voor de ernstige mu ziek. Dit zal een wijziging in het concertleven meebrengen: er komen voortaan abonnementsconcerten tegen behoorlijke prijzën voor de meer ge goeden, concerten tegen matige prij zen voor de minder bedeelden en ..werkersconcerten" tegen lage prijzen voor de arbeiders. Het institüut ..volksconcerten" gaat bij gebrek (jan historie op non actief De werkers- concerten zullen paedagogische con certen 'worden met mondelinge toe lichting der werken, die desgewenst ook op de andere concerten zal wor den ingevoerd. Verwaarloósde Nederlanders, De kamermuziek blijft een zorgen kind: hier worden meer commerciële dan culturele doeleinden nagestreeld. De Rolzaalconcerten zullen zich hier naar richten en trachten het beste te geven, wat de Nederlandse toon kunst heeft voortgebracht. Het laat ste concert in dit seizoen, dat uit sluitend zal zijn gewijd aan verwaar loosde werken van Nederlandse com ponisten der 17de en 18de eeuw. zal hiervan getuigen. De muzikale Ne derlander moet zijn zelfvertrouwen terugkrijgen. De verwaarlozing der oude Nederlandse muziek had ver schillende oorzaken: het verloren Ta ken van vermoedelijk wel de helft, het overgaan van historisch mate riaal naar buitenlandse archieven, geringe belangstelling van de mu- ziek-wetenschapsmannen de „ama teurs" gaven hier vaak een voor beeld en gebrek aan interesse voor deze muziek bij de vroegere overheid. Daarom grijpt het departement naar de daadwerkelijke propaganda, waar- b;j onze Gouden Eeuw als voorbeeld wordt genomen Ook de huismuziek- beoefening moet naar dit voorbeeld worden gestimuleex-d. Tenslotte moet nog melding ge maakt van een ander daadwerkelijk propagandamiddel: het departement zal op een veertigtal grammofoonpla ten de "Nederlandse muziek uit vorige eeuwen doen vastleggen. Hierlpij zal de Nederlandse Omroep worden inge schakeld. Uit een opsomming, die de als musicoloog aan het departenfient verbonden heer W. H. Thjjsse van ïïet hiervoor ontworpen 'schema .gaf, blijkt, dat voor deze opnamen een exclusieve keus is gedaan. Langs al deze wegen hoopt de over heid na te streven, hetgeen vroeger zozeer verwaarloosd werd: de muzi kale opvoeding en verzorging van ons volk, dat al zo dikwijls het ..Frisla non cantat" heeft gelogenstraft. Aan ons volk. dit op de juiste wijze te waarderen. Met een Duitse komische opera als b.v. Peter Cornelius' „Bar bier van Bagdad" heeft Hermann Goetz' gelijksoortig werk „Der Wl- derspenstigen Z&nmung" gemeen, dat het meer wordt geprezen' dan opgevoerd. Ziet men .in de tekst van J. V. Widmann een profanatie van Shakespeares hoger gestemd blijspel? Inderdaad kan behandeling in operavorm minder aanvaardbaar geacht woraen dan Shakespeares luchtig schertsende 'levenswijshoid. Maar met verwaarlozing om die reden doet men Goetz' muziek, ro mantisch en toch streng van vorm, bloeiend van geest en toch ook dra matisch van werking, onrecht. Heeft alzo de Kameropera ons met „Der Widerspenstigen Zahmung" niet doen kennismaken met een grootse muzikale schepping, zij heeft ons een boelend en amusant werk voorgezet, dat buiten het platgetre den repertoire valt en de kennisma king zeker loont. En zij heeft dit ge daan op alleszins loffèlUkè wijze. De waardering hiervoor komt in hoofdzaak toe aan den regisseur Hans Strohbach van de Weense ste delijke opQra en aan den dirigent Walter Stosohek van de Staatsopera te Dresden, de eerste als reeds ver trouwde kraolit In deze omgeving, de tweede als gast aan de lessenaar. Het was wederom StrohbRCh, die niet al leen de spëlleiding met zijn adem be zielde. maar ook ditmaal weer een even sober als suggestief toneelbeeld schiep, geïnspireerd op het „com media dell'arte"-begfnsel. Twee de coratieve ramen en een dito deur be nevens een lichtkroon vormden de toneelbouw voor alle vier bedrijven zonder dat men het gemis aan een overdadig décor voor een pronklie- vende Italiaanse omgeving voelde, al deed het den nucht-crling neg wel eens vreemd aan. de personen als dwars door een muur heen te zien „afgaan". En met eenzelfde -bezie- lende adem blies Stoschek het or kest leven in en hield hij tegelijk, de touwtjes naar het podium stevig in handen, zodat de ensembles uitne mend slaagden. De beste rollen, vocaal zowel als dramatisch, zag en hoorde men van Corrie Bfjster als de grillige Cat/ha- rina, meer uit levensonervarenheid dan van karakter grillig en lastig, en van Henk Dorel als den levenswijzen vrouwentefnmer Petrucchio, in zijn actie misschien nog wel eens al te „draufgangerisch", maar uitgerust- met een uitnemende bariton. Daar naast wekten Anton Eldering als papa Baptista. Lily van der Veen als de zachtzinnige Bianca. Jos. Burcksen en Robert Schlegel als haar aanbidders Hortensio en Lucentio vocaal^en theatraal waardering. Nelly v. d. Schulp, Zus van Os en Wim v. d. Leye hadden eer van hun werk aan de costumes uit papierve zelstof, die inderdaad een indruk net de nondltarnenlei Roman door Manfred Rausmann 80) „Ja, niet waar?" zeide Corina. „En weet u Wel, dat het vandaag Zon dag is?" „Wat?" Peter boog zich naar haar toe. „Het is-vandaag Zondag." „Ook dat nog!" Zeg. Jumbo, we moeten nu eens ernstig met elkaar spreken. Je meent het toch niet. dat jullie strakjes koelbloedig op elkaar los zult timmeren? Daar denken jullie toch zeker niet meer aan? En zeker niet, nu het vandaag Zondag is?" „Dat hfeeft daar niks mee te maken", zeide Jumbo met- een half dichte mond hij was Juist bezig met zijn tanden een touw uit de knoop te halen. „Goed! Dan wat anders: Jij bent negentien en hij is vijftien." „Dat heeft er allemaal niks mee te maken 1" Wanneer Corinna een woordje zeg gen mocht, meneer Addicksen zou hem toch niets doen? „Zeker wel", zeide Jumbo. „Ik zitl hem in tweeën breken „U kunt- niet geloven, juffrouw 'Storm wat voor een stijfkop hij is." „Dat heeft ook wat voor!" „U bent een verschrikkelijk mens, meneer Addicksen!" „Wat bolieft u?" Hij zeide waar achtig: „Wat belieft u!" „Een vreselijk mens is.u!l" „Jawel, dat ben ik! Zo iemand ben ik!" „Je moet heus bang voor u wor den!" „Dat moeten ze ook! Maar u niet. u behoeft niet bang te zijn, voor mij niet. Neen, hoor, precies het tegen overgestelde!" „Luister nu eens hoe mooi hij daar voor op de harmonica speelt. En hij heeft toch zo'n knap gezicht, het is toch zo'n aardige Jongen. U moest vrede met'hem sluiten, meneer Ad dicksen." „Wat is er van uw dienst?" Ditmaal zeide hij: „Wat- is er van uw diebst?" Dat- was zijn manier om zich uit.te drukken. Heus. niemand behoefde hem te komen leren, hoe hij zich tegenover jonge dames ge dragen moestl Hij was een wrede en Tekeningèfl en vèn MEULD1JK 946. Kijk, Piet", zegt Sneeuwvlok: „F.r is een kleine kans dat we met die pet de boeven weer op kunnen sporen. Ik laat Kwef er aan ruiken en dan vindt hij met z'n neus de hele weg terug waarlangs die boeven ge vlucht zijn." „Hm", zegt Piet, „ik ben 'blij dat ik niet aan die vieze pet hoef te ruiken!" Maar Kwef doet net wel en een ogenblikje later volgen ze dwars'door net drukke verkeer de weg die Knots en Knars gegaan zijn... 947. Die twee zitten ondertussen ook niet stil. Een paar straten verder zijn ze van de auto afgesprongen en vlug weer naar hun huis gehold waai Pen Kwen nog steeds gevangen zit Ze pakken hem beet en rennen met hem de trappen af. „We moeten zo gauw mogelijk uit de stad verdwij- ne", hijgt Knars. „Die twee eskimo's worde te lastig." „Hihi" schatert Pen Kwen: „Schei uit, Je kietelt me!" onverbiddelijke kerel, maar hij was ook een fijne mijnheer. Tussenbeide liet hij zijn fijne manieren door schemeren. „Wat is er van uw dienst?" „U moet. weer vrede met hem slui ten, meneer Addicksen!" „Neen, zo eenvoudig gaat datniet!" „Tegen zo'n stijfkop kunt" u toch niet op, juffrouw Storm!" „En u bent ook een aardig Iemand, meneer Addicksen. Laat eens kijken, wat een mooie blauwe das heeft u df\er dm!" v „Zo", zei Jumbo en hij ging recht op zitten, „valt die in uw smaak?" Peter stelde voor, dat Corinna hem wat over de ballontocht- zou vertel len; misschien werd hij dan wat zachtmoediger gestemd.. „Ja? Zal ik dat doen?" Jumbo liet de pikhaak zakken; ja. dat was waar ook! „En u belooft mij, dat u hem niets zult doen. Belooft u mij dat?" „Neen." „Odan vertel ik ook niets!" „Wacht eens even!" riep Peter, „Was dat al geen grond?" Allen luisterden, zelfs Abel merkte, dat er iets niet in orde was. Hij nam zijn harmonica van zijn mond en keek vragend naar achteren. „Neen, jou bedoelen we niet!" „Wat?" „Speel maar verder!" Jumbo zeide dat hij ook zo iets ge voeld had. Hij stond op, nam een riem, .knielde neer en stak die aan bakboordzijde in het water. „Neen, hier ls nog niets." Dan ging hij naar stuurboord, duwde daar de riem in de diepte. „Huiooh! Maar anderhalve meter!" Peter hield de Scha«hörn een beetje verder van de piketten af. „Nog eens peilen!" Jumboo voelde weer naar beneden: „Wordt steeds ondieper!" „En aan de andere kant? Vlug Neen, blijf jij daar maar en laat hij hier komen! Ieder aan een kantl" Abel was. toen hij begreep waar het om ging dichterbij gekomen, had de tweede riem genomen en was bij de reling aan stuurboordzijde gaan staan. (Wordt vervolgd) van weelderigheid maakten en een 'ruim verschiet openden voor onze steeds meer in verdrukking rakende toneelcostumering. De niet geheel bezette Haagse Stadsschouwburg lieeffcvhet gebodene ten zeerste gewaardeerd en hieraan vooral uiting gegeven aan het slot, toen alle medewerkenden in een har telijke bijval en bloemenhulde moch ten komen delen. G. K. KROP Schippers-naast-God Waaraan moet men het schep pende letterkundige vermogen van een volk meten? Aan de allergrootste dichters die het ooit heeft voortgebracht? Of moet men die beschouwen als een Godsgeschenk die -er nu eenmaal zijn precies zoals het volk. maar die niet door het volk of de gemeen schap kunnen worden „voortge bracht" zelfs niet als het volk of de gemeenschap zich er met de borst op zouden toeleggen? Wij geloven dat het verstandig Is, de allergrootste dichters „hors- con cours". buiten mededinging te laten Zij behoren tot de afdeling „wonde ren" en vallen direct onder God. en in genen dele onder de afdeling „voortbrenging" Onder de afdeling „voortbren ging" vallen echter de meeste dich ters en schrijvers ZIJ zijn ook voor den gewonen blik direct kenmerkend vooi het volk waardoor zij. inder daad zijn „voortgebracht" en soms. min of meer tot hun verwondering tot roem gebracht en zij brengen ook dagelijks zelve voort. Zo brengt Nederland elk Jaar heel wat romans en verhalen voort- en een schrijver, die zich op dat stuk zeer ijverig heeft getoond is J Ger hard Toonder Er was in het begin voorhl wel iets opzettelijks in zijn schrijverij, precies als bijv in het werk' van Dick Ouwendijk. Men ge voelde bij beiden zo duidelijk de op zet „ik wil schrijver zijn". En aan gezien hun stof niet buitengewoon belangwekkend was. soms wel erg- bekrompen. kleln-Nedcrlands. ont stond er een zgker pijnlijk verschil tussen die opzet en het werk. Maar beiden hielden vol Toonder koos daarbij het ruime sop. de zee vaart. En hij ls gegroeid in zijn on derwerp. gegroeid in zijn techniek. Leest, men ny zijn laatste boek. „Schippers naast God", zeven ver halen. alle spelend op hetzelfde schip en samen vormend ,de boeien de en bijna tragische levensgeschie denis" van dat schip, dan merkt men een sterke vooruitgang en men vindt den ijverigen schrijver J. Ger hard Toonder toch wel zèèr typerend voor het volk. dat hem Heeft voort gebracht en waarvoor hij thans voortbrengt. Dit is dus de waardering, voor een echt-Nederlands boek. datlaovendien het pleit voert voor onze grootste en machtigste provincie: de Zeven Zeeën Het richt in oorlogstijd de aan dacht op dit aloude Nederlandse domein en doet dat op degelijke en boeiende manier. Het werk van de roman-studio-Gerhard-Toonder werd geïllustreerd door de tekenstudio Mart en-Toonder, ep deze neef van Tom Poes werd gebakerd door de Nederlandse Uitgeverij. Baarn. M WOLTERS Glorieus glas Onder de' aardige titel Glorieus Glas gal het Fonds Goudse Glazen een Tweede druk uit van haar map kleurenreproducties van zes fragmen ten uit de zesliende-ceuwse gebrand schilderde glazen van de Sint Jans- kèrk te Gouda, die wij" in oorlogstijd helaas niet kunnen zien... Waarvan wij niet kunnen zien hoe schoon zij het licht zeven lif de heilige ruimte, waarvan wij de fonkelende schitte ring voor het zonlicht .niet kunnen zien Laten wij hopen, dat zij op hun verborgen plaats de oorlog veilig overleven en dat er later nog'een Sinfc Jan zal zijn om ze weer ln te zetten... Behalve om de glasbrandkunst der Crabeths zijn de Goudse glazen merk waardig om het bewaren van een por tret van Willem van Oranje Het „voorzichtig peilende oog", de „plooi van het leed", die van dc oog holte over de wang en van de neus vleugel langs de mond loopt, de vast besloten lippen, zoals zii hier om streeks 1601. dus zeventien Jaren na 's Prinsen dood zijn vastgelegd door Vcrheyen. inspireren nog altijd de geschiedkundigen, dat wij hier toch een welgelijkend portret- hebben, ook al ls het dan niet direct „naar het_ leven" geschilderd. Mr. A A J. Rvk' sen, die een inleiding bij de fraaie reproducties schreef, meent echter toch dat het niet mogelijk is dat Ver- heyen de beeltenis alleen naar zijn herinnering heeft ontworpen, maar naar het schilderij van Adriaen Key uit 157D (Mauritshuis). De reproducties zijn een herinne ring, zij wekken de hoop op een be lofte. Brokstukjcs uit de ramen van 40 tot 80 vierkante meters, een schone herinnering aan Hollands historie. M. W. Sprookjes uit de vóór- vorige oorlog Het klinkt op zichzelf als .een sprookje, dat iemand, die meedDet aan één van de meeslvermaarde „oorlogshandelingen" om nu maar eens de technische term te gebrui ken. onder het gedonder van de kanonnen sprookjes gaat zitten schrijven Toch deed dat Richard Volkmann. die als dokter voor Parijs lag. bij de belegering van 1871. „Daar zaten wij. zegt hij als het dagwerk gedaan was en van de liefe lijke hoogten, die de Seinestad om kransen. de avond neerdaalde, een zaam aan de haardvuren fan de ver laten Franse villa's en kastelen En wanneer het vuur knapte en de von ken spatten, overvielen menigeen oude. wonderlijke gedachten Die gedachten, die droomgestalten, oude bekenden vaak uit de kinder tijd trachtte de verteller, „nu en dan, wanneer buiten de vlokken stoven" met vluchtige streken op het papicr vast te leggen. Met. de veldpost .rin gen ze als brieven naar huis en wer den later een boekje: ..Trttumerelen an französischen Kamlnen", dat de schrijver liet verschijnen onder de schuilnaam Richard Leanöer. Deze „Sprookjes van Leander" zijn in het Nederlands vertaald door J. Tersteeg en thans opnieuw door dezen uitgegeven bij zijn eigen Loid- se uitgeversmaatschappij. geïllu streerd door Karei Tholp. Lieflijk en wijs. kinderlijk en tege lijk toch geheel voor grote mensen, cén boekje, waarmee velen in dit oorlogsrumoer groet uit een ande re oorlogstijd blij billen zijn. M W. Zesde Busch-boekje „D« heilig*. Antomus van Padua" is nu het zesde Bu3ch-boekje, grappige tekeningen en grappige rijmen, dat Ir, korte tlld ln de vertaling van Wilhel- mlna van 't Woud door Westland wordt uitgegeven Aardig. Maar toch 16 de onvertaalde humor van de teke ningen en van de ritmen voor Neder landers. die een half woord Duits ver staan. wel zo gauw en gemakkelijk tc verstaan, dat het nitt beslist nodig Is Alles van Busch te*vertalen, ook zijn zwakkere scheppingen zoals deze. waar- In hU zich herhaalt tn zijn motieven. M. W. Waar ligt de grens tussen een biografie en een roman? In derdaad moet de eerste eigenlijk niet meer zijn dan een strenge opsom ming van vaststaande feiten en mag de tweede zich vrij ln de verdichting vermelen. Maar ae biografie wordt zuiver lexlconmatcriaal, wanneer tus sen deze historisch vaststaande fei ten geen verband wordt gelegd en zo komt men alras aan een tussenvorm- de geromantiseerde biografie. Het vereist dan een gedegen kennis van de materie om de zuivere historie van de verdichting te onderscheiden Van de beide hiér besproken ro- man-biografiecn*) benadert die over Handel meer de blografie, die over Mozart meer de roman. Zoveel be langwekkend feitenmateriaal bevat het werk van Ortner. dat men de af wezigheid vkn een naslagregister eigenlijk betreurt, al behoort dit dan ook §trikt genomen piet bij een ro man, maar anderzijds maakt dit ge mis Ortner's boek interessanter voor vakmusici dan voor leken. Andersom is het met de roman van Marianne Westerlind. Handel's levensloop Eugen Ortner's romanbiografie be schrijft uitvoerig Handel's levensloop van zijn Jongelingschap af, zijn leer tijd bij den organist Friedrich Wil helm Zachow van de Lieve Vrouwe- kerk in zijn geboortestad Halle; zijn werkzaamheid aan dc opera van de Ganzenmarkt te Hamburg; zijn grote Italiaanse reis, die van zo belangrijke invloed werd op zijn latere werk zaamheid; zijn leiderschap aan de keurvorstelljke hofkapel te Hannover, waar hij o.m. met den groten denker Leibniz in aanraking kwam; zijn ver trek nog steeds in dienst van het Hannoverse hol. dat later'de Engelse troon zou ten deel valle'n naar Londen, waar hij aanvankelijk de opera trouw blljlt en zijn grootste werken op dit gebied schrijft om dan de leiding «der koninklijke opera van Haymarket op zich te nemen, doch later onder de Indruk van zijn opera-tegenspoeden tot de oratorium- stijl te „bekeren", waarin hij vooral zijn onsterfelijkheid zal verwerven. „En h ij zoó een operacomponist zijn?" riep zijn vroegere leermeester Zachow vol geestdrift uit. toen Hën- del tijdens een korte vacantle uit Londen naar Halle gekomen was en op het orgel van de Mariakerk delen uit Zacnow's „Johannes-Passlon" speelde. „Hij ls en blijft een evange lisch ,muziekverkondlger zoals wij al len!" Zonder Handel in zijn onaan tastbare grootheid als operacompo nist te kort te doen moet men Za chow nageven dat de geschiedenis hem later wei treilend gelijk heelt gegeven. Het ls verleidelijk af te dalen ln bijzonderheden van Ortner's buiten gewoon interessante romanbiografie van den Haller meester, maar de be perkte plaatsruimte kan dit binnen het kader van een boekbespreking niet gedogen Overigens lichtten wij* ln een vorige editie al een merkwaar dige episode uit deze roman. n.l. het ontstaan van het ter gelegenheid van de Vrede van Utrecht in opdracht van de Engelse konihgin gecompo neerde „Te Deum" Doen wij verder slechts een enkele greep: Enige citaten De opera van de Londense Hooi- markt is dank zij het Intrigeren van de adellijke kliek der „Whigs" over de kop gegaan. Handel grijpt in en reorganiseert de onderneming. „De nieuwe opera zal geen arlstocraten- lheater meef zijn! HSndel's geduch- *ten zweven ver weg Hij droomt van een opera voor het, gehele volk, voor de natlé. niet haar de mode met Ro maanse zangers bezet, maar met Engelse. Is er geen uitweg uit het Italiaanse virtuozenspel? Wellicht waS het voor Handel een speling van het lot, #dat hij naast de Romaanse virtuozen ln die negen jaar ook steeds Engelse zangers tot zijn be schikking, had. Een jaar of twintig later Ls ^ay- market opnieuw in nood. Handel componeert thans bijbelse spelen, die Kroniek van de Volkstuin Mals planten Georg Friedrich. Handel (Cliché Archief A.P.) grote opgang maken. „Handel heeft thans een kring van goede en trouwe vrienden. Hijzelf hield steeds nog van een vrolijke tafel, maar zijn innerlijk wezen deed hem zich telkens weer uit die kring terugtrekken en maak te hem eenzaam. Vol mededogen voor de armen en de zwakken, spe ciaal beschermer van de vondeling- kinderen. bleef hij altijd vol ironie en weerstand tegen de rijken en machti gen. die zich altijd vermaren het ge hele leven en ook de kunst, naar dc mode hunner luimen te kneden, doch bjj Handel lukte hun dat niet. Liever h&d hij voor de derde maal zijn ver mogen verlorèn en zich op zijn ri.ric- enzestigste jaar met niets tevreden gesteld" dan zich naar een wereldse kliek te voegen."" In 1750 reisde Handel nog eenmaal naar- zijn geboorteplaats Halle. „Op 10 Augustus landde hij met den jon gen Schmidt in Rotterdam, maar on danks het aandringen van zijn privé- secretaris haastte Handel zich niet. Hij wilde éérst, in Nederland nog een paar mooie schilderijen kopen; in een kleine winkel ontdekte hij een paar' kopergravures van Rembrandt en kocht ze. Op 21 Augustus hadden de reizigers een ernstig ongeval. Tus sen Den Haag en Haarlem sloeg de reiskoets om en het zware lichaam van Handc) liep nogal wat letsel op; ook zijn gezicht was geschonden. .,Nu zullen ze mij in Halle wel niet n^ecr herkennen", spotte hij ondanks zijn pijnen. Alles bijeengenomen een zeer inte ressant boek-, dat ook Handel's ver houding tot de politiek van zijn da gen duidelijk belicht, al bemoeide de politiek zich meer met Handel dan hij belangstelling voor haar had. Enigszins anders ls het met de ro man van Marianne Westerlind. Ook hier een grote figuur uit de muziek geschiedenis maar met hoeveel min der feitenmateriaal, minder objecti viteit en een overvloed van sentimen tele romanverdichting getekend. Was Mozart de .Halve zachte' zoals hij hier wordt voorgesteld? Men weet beter. Lqgs alleen, maar eens zo'n no- velletie van Möricke „Eine Mozart- relsc nach Prag" na om een ander beeld van den Salzburger meester te krijgen Afgezien van deze bezwaren een aangenaam leesbaar boekje in een leesbare, zij het niet steeds vlekke loze. vertaling van Johan Percy. De muziektechnische stof speelt in dit boek een veel geringer deel clan in het werk over HSndel' Ook is het compilatiemateriaal niet steeds even nauwkeurig geraadDleegd. Op blz. 167 wordt b.v met het tweede deel van Mozart's Strijkkwintet in g (K.V 516) kennelijk het derde deel. het Adagio, bedoeld. Dit is zoals reeds boven vastgesteld, meer een roman voor leken dan voor op mu ziekgebied 'goed georiënteerden. G. K. KROP. •J Eugen Ortner „Georg Frie drich Handel", ein Roman des Ba- rock. Uitgave: Verlag R Piper Co.. München. Marianne Westerlind Mozart de onsterfelijke". Uitgave: N.V. Ned. Uitgeverij „Ophouw", Amsterdam. De laatste Jaren ls het planten van maïs hoo langer hoe meer ln trek ge komen, en ook dit jaar zal menigeen ln ziin tuin een plaats voor dit gewas willen rcsbrvereD. De geschikte tijd daartoe ls thans aangebroken. Later dan half Mei is voor het zetten van maïs met aan te bevelen. Zoals bckerid mag worden veronder steld, zijn het twee soorten, die voor on/.e tuin ln aanmerking' komen, namelijk pofmals en sulkermaïs. Wat pofjnais betreft, doze neemtmet Iedere grondsoort genoogen, waarbij de zwaardere gronden als regel niet de grootste oogst opleveren. Waar de mogelijkheid daartoe bestaat, verdient bet wel aanbeveling, stikstofbemes ting toe te passen, maar voor hot overige ls geen speciale bodembewer king nodig. De zaden* komen, evenals dat alge meen bij de granen het geval is, dicht aan de oppervlakte te liggen. Op een onderlinge afstand vam een halve tot driekwart meter worden op een diepte van 1 A 2 cm telkens drio zaden ge legd. De zwaarste variëteiten komen uiteraard het verste uiteen te staan. Het gebruik van pofmaïs geschiedt, zoals men weet, in het voorjaar, vol gende op de oogst, tenzli kunstmatige droging bij de kachel wordt toegepast. In dat geval kan ook 's winters ge bruik van de maïs gemaakt worden. Geoogst wordt, wanneer de kolven op volle rijpheid zijn gekomen Sulkermaïs, welke evonals pofmaïs ln trek ls. wordt thans tot uiterlijk de laatste week van Mei gezaaid. De onderlinge afstand bedraagt bij deze soort 50 tot 60 cm.. waarbU 3 a 4 korrels op een diepte van 2 tot 3 cm. bijeengelegd worden Voorzover sommige korrels niet ont kiemen, ls opnlouw zaaien meer aan te bevelen, dan het gebruikmaken van z.g pootgoed. Voor het óverige kan door wie niet. zelf gezaaid heeft, het pootgoed wel gebruikt worden, mlta dit niet te veel geleden heeft en snel van standplaats kan verwisselen. Het la niet gewenst zoals som- migon doen ter besparing van ruimte maïs ln oen lance rU te zetten Een vierkant blokje grond ls. met het oog op de bestuiving. zeker meer aan te bevelen De bereiding van sulkermaïs kan op verschillende manleren geschieden. Er moet echter op worden gelet, dat op het Juiste ogenblik wordt geoogst. De meeldraden geven hiervoor een goede aanwijzing ZHn deze n.l. ge heel donker geworden en verdroogd, terwijl de kolf flink vol aanvoelt cn bovendien glanzend groen ls. dan kan het oogsten een aanvang nemen, Geldige bonnen BROOD, BESCHUIT. MELK, VLEES. AARDAPPELEN: 21 en 22 TABAK: 21 en 22, uitsluitend rook-, pruim- of shagtabak. BLOEM: 121 on 122. PEULVRUCHTEN: 123 (250 gr.) VERMICELLI: 124. KAAS: 1-25. SUIKER: 126 en 127. JAM: 128. KINDERVOEDING: Gort D41. kinderm. of voedingssuiker E 41. SNOEP: 21 (150 gram). BOTER: 21A en 21B roomboter, B 44, C 44, D 44. E 44 roomboter. EENHEIDS ZEEP: 129. WASPOEDER: 130 en C, D. E42. TOILETZEEP: E 43. Einde geldigheidsduur 27 Mei, uitgezonderd 21 Aardapp. 120 Mei) en 129, 130. C, D. E 42, E43 voor zeep en wasp. (10 Juni). Nog geldig: 20B boter (27 Mei), R 05 tabak v, scheerzeep (2 Sept.) Voor de kinderen Een mooi letterraadsel Beste nichtjes en neefjes, Catrlen BuUs uit Rotterdam heert mij een heel mooi letterraadsel gezon den, dat wij samen deze week eens zullen oplossen De spreuk, die wii moeten invullen, bestaat uit 41 letters en ls heel vaak op een bord bij de verschillende scholen to lezen i 4. 29. 29, 39. 16 is de hoofdstad van een provincie 3, 10, 13. 19 ls niet koud 7. 12 wordt later een vogel 22, 26. 5, 19 ls een geldstuk van weinig waarde 1, 2. 14. 18. 16 zijn verscheurende dieren 8. 31. 9. 11. 26. 33 gebruikt de glazen wasser 23. 21. 25. 32 zegt iemand, die lacht 34. 27. 16. 20 35 is een rivier bij Den Bosch 36. 37. 7. 38 bevindt zich tus sen twee stenen 28. 37, 17 ls niet slim 30. 10. 24 ls een hoofddeksel 40. 37. 41 ls niet vast ls de vierde letter van het A. B. C En nu maar aan de arbeid en als Jullie de spreuk gevonden hebt, er ook allemaal naar gehandeld Er ziin weer twaalf prijzen beschikbaar, die onder de goede oplossers worden verloot. Jullie kent mijn adres nu natuurlijk wel: Oom Jan. p/a Redactie ..HET VOLK", HekelveJrt 15 Amsterdam, Ver geet vooral njet je adres-blnnen ln Je brief te zettenJ Uit de raadsels van de vorige week. waarvan lk weer honderden oplossin gen binnen kreeg, komt: Het sprookje ls DOORNROOSJE (Apeldoorn, roos. Je); de kindervriend ls natuur lijk Jullie ONDERWIJZER De geluk kige prijswinnaars ziin deze .keer: Meta van Eljk. AmSterdamsestraa'weg 433. Utrecht-Zullen: Gonnle Schafer. Willem de Zwijgerlaan 47-1, Amster dam; D. Brulnlngs. Mackaypleln 14. Maassluis; Pietje Helj, Hencgouwer- •Weg 54A, Waddlnxvecn; Mary Land- kroon, Kattegat 1, Amsterdam; Saar- tje de Johg, Pompstraat 42A, Rotter- Óam-Charlois: Cobl van Pernis,' Beek laan 181, Den Haag; Bep Brouwer. Meidoornstraat 27 Leiclen; Grietje Schiphouwer. 0.37, AnnervKanaal. Tonle Kemperman, Pol 241-L Ulft. Tonny Bronkhorst, Geitenkamp 16, Arnhem; Wolter Meester. .Louise Hen- riettestraat 9, Groningen. Ik zond van de week heel wat brie ven aah verschillende neefjes en nichtjes, maar kan natuurlijk lang niet alle beantwoorden Wie geen brjef kreeg, moet het dus doen met mijn hartelijke groeten. OOM JAN, Gemengd meel Gemengd meel kan bloem 'in bijna alle gerechten vervangen, ln pap, vla en saus. Wie niet houdt van de sterk uitkomende smaak van het gemengd meel, kan er het beste gobakken ge rechten van maken, zoals pannekoe ken. drie ln de pan Een hartige va riatie op dit laatste gerecht ls het koekje met tomatensaus. Ook laat ge mengd meel zich goed verwerken ln het deeg voor koekjes, die bij de thee gepresenteerd worden. Hier volgen de recepten. Hartige drie in de pan. 1 kopje (75 gr.) gemengd meel. 3 lepels toma tenketchup of tomatenslasaus. I kopje water, een mespuntje bakpoeder, aro ma, zout en een gesnipperd uitje of fijngehakte selderij. Van het gemengd meel, de tomatenketchup of slasaus, de bakpoeder en het water een stevig beslag maken. Naar smaak aroma, zout. ul of fijngehakte selderij aan het beslag toevoegen In de koekenpan een klontje margarlno of vet smelten. Van het deeg kleine koekjes vormen en deze langzaam bruin en gaar bakken. Deze koekjes als voorgerecht of bij groenten en aardappelen of bij de bo terham geven. Koekjes. 1 kopje (75 gr.) gemengd meel, 1 lepel margarine. 3 lepels sui ker, 3 lepels water, zout. l mespuntje bakpoeder, kaneelsurrogaat. Allo be standdelen door elkaar mengen cn tot een stevig soepel deeg kneden. Hiervan' een rol maken en deze in dunne plak jes snijden. Een bakblik dun met mar garine of vet Insmeren, de plakjes deeg er op leggen en ln een warme oven pl.m. vijftien min. bruin en gaar bak ken. Of de plakjes ln een vetgemaakte koekenpan leggen en pl.m. vijticn min. op een zacht vuurtje zachtjes bakken met een deksel op de pan. De koekjes omdraaien en aan de andere zijde nog tien*min. zachtjes hakken Een basis voor zijn toekomst. Htf wiat met zich zelf geen raad. Wat moest h\j worden? Wat zou het beste voor zjjn toekomst zjjn Wel. hrj meldde zich»als vrij williger voor de Waffen Ih Nu was zijn toekomst verzekerd. Doe als hg en meldt U voor één der keuringen, die Iedere maand plaatsvinden en in de dagbladen bekend worden ge maakt. U krijgt daar alle in lichtingen. ifnoezond.cn Mededelingen) Elke CcAii Adéko-wofel draagt zijn \y naam en... WAFEIBAKKERU .VAM PE Wee 44II O DIT MERK EN DE NAAM GA fZANDECRSN D6 KWALITEIT VAN H6T PRODUCT LOANS PRODUCTEN Klaar in een wip! WOONPLAATS - veraoeki toezending eener brochure over de Wel'fen ff. Uitknippeo en inzenden «m Ersatz-komma ado Niederlande. Korte .Vijverberg 5, Deo Haag. Directeur. li J Kerkmeester, 3us- ■uun; hoofdredacteur: Hendrik Llndt, Amsterdam; plv. hoofdredacteur; Ir A H. de Hafts van Doreser, Haarlem, binnenland: J. v Grieken; illustratie en opmaak: R Kamp^fra; volkscu!' i uur en kunst: M Wolters, muziek. G. K Krop. sport: J. J Llber; adver tenties: A. H. Lammere, allen te Am sterdam. k 113 NEDERLANDSCH- FABR1KAAT P 171 i Voéd i {leswaarde alleen al moet ge de kinderer Molbe geven. Ze drlnkon het greag, want Melba is lekkerl De Versterkendf Kinderdrank. Voor iedor kinc tot 13 jaar eèn pak. 'ZATERDAG Ib E£N BVZONDEBE. DA<; bMlBUKZ,TT5vADEP THUIS EN DAN, SCHAFT DE POT ERWTEN A V' OF ERWTENSOEP DAAR x MOESTENJUIUE W/EP EN WINC,EENS VANEEN. G - ETEN VADEREN moeder kunner er HAAST NIET TEC.ENOPV0 l -y LAAT haar! PE .W. VRUCHTEN, DA'SREZONDÈ EN ■Q) STEVIGE KOST SIMON Dc WIT HEEFT 2EALTUP PRIMA!" -

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Dagblad voor Leiden en Omstreken | 1944 | | pagina 2