Gouden feest van het
St. Ignatiuscollege te A'dam
Dr. G. v» Noort spreekt de
lijkrede uit
Nederland in
Zuid-Afrika
GISTEREN, op den derden Paaschdag werd het feest ingezet
dat het vijftigjarig bestaan van het Ignatiuscollege te Am
sterdam herdenkt. Het is een feest dat gevierd wordt aan
de Hobbemastraat, gevierd in Amsterdam, maar ook gevierd
door heel het land, omdat overal in Nederland, in Europa en
over heel de wereld, zich oud-Ignatianen bevinden, die nog altijd
met het wel en wee van hun college meeleven.
Het begon in twee oude
prachtige patriciërshuizen aan
de Heerengracht te Amster
dam. Daar werd op 17 Sep
tember 1895 het college ge
sticht.
En in 1912 werd het ver
plaatst naar het statige ge
bouw, dat Jos. Cuypers ont
wierp en dat onder zijn leiding
werd voltooid.
Het wordt een heele feest-
week. welke gistermorgen ge
opend werd met een Pontifi
cale Hoogmis, opgedragen door
den Bisschop van Haarlem,
Mgr. J. P. Huibers in de kerk
van O. L. Vrouw Rozenkrans
aan de Jac. Obrechtstraat.
In een stampvolle kerk van
leerlingen en leeraren, van
priesters en leeken, met de
gulden omlijsting der liturgie,
bij de prachtige muziek van
de „Messe de minuit" (Mare.
Antoine Charpentier, 1634-
1704), werd deze H. Mis tot
een waarachtig jubel- en dank
offer. dat de zegevierende sfeer
Van Paschen op dit feest vol
komen vertolkt.
De Bisschop, die geassisteerd
werd door den pastoor der pa
rochie en verschillende paters
Jezuieten, hield na het Evan
gelie een toespraak.
„Wie op de wijsheid steunt,
zal niet wankelen".
„Het gouden feest van het
Ignatiuscollege. aldus de Bis
schop. is een vreugde, niet al
leen voor de stad Amsterdam,
voor mijn Bisdom, maar het
is een vreugde voor.het geheele
land en het is voor heel het
land ook een feit van betpeke-
tnis
Het bestaan van zulk een
:ollege is niet alleen van be
lang voo?" het godsdienstig le
ven en voor de wetenschap,
maar ook voor de vorming van
den jongen mensch, voor de
groei en de uitbloei van zijn
karakter, waar zij immers ook
leeren de nooden te zien van
andere menschen en de sfeer
van anderen te begrijpen. Waar
zij ook leeren open te staan
voor nieuwe dingen, geleid
door de wijsheid der ervaring,
die anderen daarin hebben op
gedaan.
„Wie op de wijsheid steunt,
zal niet wankelen." Zoo leerde
het Oude Testament en in het
Nieuwe Testament is het St.
Paulus die ons zegt, dat in
Christus alle volheid der wijs
heid besloten ligt. En daarmee
wordt aan de opvoeding van
den jongen mensch, de vor
ming van de jeugd, een kort,
maar alles omvattend orde
woord gegeven: steun en bouw
op de christelijke wijsheid.
Plechtige zitting.
In de aula van het college
aan de Hobbemakade was om
elf uur een uitgelezen gezel
schap genoodigden, te midden
van leeraren en leerlingen aan
wezig. Daar was de Bisschop
van Haarlem, daar was Mgr.
Dr. v. Noort en deken v .d.
Burgh; de vertegenwowdiger
van den Minister, vertegen
woordigers van de stad Am
sterdam en nog vele anderen.
Terwijl de zaal recht stond,
zette het orkest het volkslied
„Wilhelmus van Nassouwe" in.
Dan is het de rector, Pater van
Rijckevorssel, die het eerst het
woord neemt om een telegram
voor te lezen van Z.H. den
Paus. waarin deze Zijn zegen
geeft en Zijn wenschen uit
spreekt voor de toekomst.
Uitgaande van een gedicht
van Roland Holst heeft de
Rector na een kort welkomst
woord tot de aanwezigen, hèn
herdacht, die in de 50 jaren
'hun beste krachten aan het on
derwijs vóór en de karakter
vorming van de jeugd hebben
gegeven, die het zaad hebben
uitgestrooid, maar de oogst
niet hebben zien kiemen, die
hebben gewerkt, waar ande
ren de vruchten zouden oogs
ten.
Toen was het woord aan
Prof. Mr. C. P. Romme.
Hij, had, als oud-leerling van
het college, die de overgang
had meegemaakt van de Hee
rengracht naar de Hobbema
kade, dankbaar de uitnoodiging
om hier te spreken, geaccep
teerd, omdat dit hem de gele
genheid bood uit te zeggen wat
er aan waardeering leeft in het
hart van alle oud-Ignatianen.
Hij riep in herinnering op, het
statige patriciërshuis met zijn
stijlvolle vertrekken en zijn
monumenttale deuren. En in
het geheel van dit eerste col
lege pastte volmaakt de stijl
volle, in alle opzichten vol
maakte figuur van den be
roemden Pater van Everdm-
gen. „De vorming, die ik daar
gekregen heb, heeft zijn stem
pel zoó op mijn leven gedrukt,
dat, toen ik, hetgeen ik U nu
zeg, op schrift stelde, ik in ge
dachte vanzelf boven aan de
hoek van het papier krabbelde.
A.M.D.G. (Ad morem Dei glo-
riam.) tot meerdere eere Gods;
het Jezuitendevies.
Prof. Romme meende, dat
heel de vorming en het onder
wijs kon worden samengevat
in dit korte woord: „Niets ten
halve, alles ten volle."
Na deze mooie, door zijn
herinneringen ook zeer. inte
ressante rede, heeft het koor
van het college door verschil
lende Fransche chansons en
verder door het collegelied van
Hubert Cuypers de verschillen
de sprekers, dr. Koek, namens
den Minister, dr. de Roos, na
mens het stadsbestuur van
Amsterdam, opgeluisterd. Bei
de sprekers wezen dankbaar
op al datgene wat in deze 50
jaren was gepresteerd en zij
spraken beiden de vaste over
tuiging uit. dat het werk zou
worden voortgezet tot geluk
van het katholieke deel van
het volk niet alleen, maar voor
het welzijn van heel het Ne-
derlandsche volk.
Een stormachtig gejuich van
de jeugd deed na het einde van
deze plechtige bijeenkomst de
genoodigden en alle leeraren
en professoren uitgeleide.
Receptie.
Deze was zeer druk bezocht.
Talrijke personen uit het ge
heele land en uit alle kringen
der bevolking kwamen hun
felicitaties aanbieden. Op de
receptie waren ook de geschen
ken tentoongesteld: o.a. een af
beelding van de paramenten,
geschonken door de oud-leer
lingen en een velum van de
leeraren, terwijl de leerlingen
een gedenkteeken zullen geven
met de namen van de in den
oorlog omgekomen leerlingen
en oud-leerlingen. Bij deze ge
schenken bevonden zich o.a.
een prachtige monstrans, het
geschenk op het zilveren be-
staansfeest, dat echter eerst
onlangs is gereed gekomen.
Hii was de man van orde en
tucht, maar hii eaf ook de zoo
noodige ascetische vorming en
hii peilde scherp en juist om
zoo in het volle besef van ziin
verantwoordelijkheid onder
scheid te kunnen maken tus-
schen hen die wél en niet ge
schikt waren voor het hooge
en heilige ambt. dat zii later
zouden moeten bekleeden.
Dit kostte hem veel zorg en
veel arbeid, want ziin taak
was moeilijk en zwaar. In die
jaren immers verspreidde zich
de smetstof van het modernis
me en het integral isme.
Hij had een afkeer van het
modernisme, maar ook het
integralisme mishaagde hem
zeer. Spoedig en feilloos er
kende hij de infectie van deze
dwaling en afwijking. Een in
fectie, die echter slechts bi.i
zeer, zeer weinigen een voe
dingsbodem vond.
Hij Was forsch en krachtig,
maar nooit onbarmhartig. Maar
ieder van u heeft het hem eens
of meermalen hooren zeggen:
zachte heelmeesters maken
stinkende wonden.
Deze eerste jaren waren voor
hem de moeilijkste. Maar hij
heeft daarin gehandeld éven
waakzaam als voorzichtig, zoo
dat bij zijn gouden priester
feest zijn Bisschop hem open
lijk voor die groote waakzaam
heid en beleidvolle voorzich
tigheid dankte, als de trouwe
en verstandige knecht.
Praeses Taskin was een
krachtmensch, maar hij was
toch ook een man van de prak
tijk. Hij was een voortreffelijk
man, maar hij kon moeilijk
iemand boven zich hebben.
Daarom trof het juist dat hij
zoo volledig en volmaakt ge
hoorzaam was. Dat gehoorza
men is voor ons heel gewoon,
maar hij was het op een bij
zondere wijze, zonder eenige
bitterheid, zonder ook maar
een spoor van gekrenkt te zijn.
En .zijn omgeving heeft ter
nauwernood ook maar iets
kunnen merken dat het ge
hoorzamen hem soms moeite
kostte.
Hij was taai en volhardend,
wat plicht was vervulde hij
geheel en al en hij ontzag zich
niet. Toen er vijf en twintig
jaar geleden aanwijzingen wa
ren van een hartkwaal en een
der professoren hem aanDood
een deel van zijn arbeid over
te nemen, antwoordde hij kort
en bondig: „Niks hoor. Als ik
niet meer op de bok kan zit
ten, ga ik heen".
Omdat hijzelf zijn plicht tot
de laatste tittel en jota ver
vulde, kwam hij ertoe om ook
van alle anderen de volle maat
te vorderen en als ze tekort
schoten dan kon hü stevig
aanpakken en even stevig
overdrijven. Zoo kwam het dat
hij soms meer geeerbiedigd
werd. - dan bemind. Toch was
het een man met een goed
hart en in den tijd van zijn
volle mannelijke kracht is hij
nooit onrechtvaardig geweest,
was er bij hem geen plaats
voor afkeer of rancune. Zijn
groot en mannelijk geloof, zijn
degelijke godsvrucht ging uit
naar het Allerheiligste Sacra
ment des Altaars en naar Ma
ria. En allerlei nieuwigheden
in devoties hadden zijn voor
keur niet.
Tot het einde bleef hij krach
tig en zelfbewust al moet de
vernederende afhankelijkheid,
die het verval van zijn krach
ten meebracht hem diep heb
ben geraakt, maar zoo wilde hij
deel hebben aan het lijden van
Christus.
Rustig is hij uit dit leven
heengegaan.
Voorwaar, hier was het voor
beeld van een rechtvaardige die
stierf. Op Witte Donderdag, de
dag van de herdenking van
priesterwijding, heeft de he-
melsche Hoogepriester en Op
perrechter hem opgeroepen en,
naar wij hopen, hem gezegd
„Goede en getrouwe knecht,
kom binnen in de vreugde Uwe
Heeren".
Dat mogen wij, die -hem al
len gekend hebben, verwach
ten, maar Gods oordeelen zijn
onnaspeurlijk en de Praeses
zelf sprak dikwijls over de tal
looze nalatigheden die een
mensch toch nog begaat.
Laten wij, priesters, bidden
voor hem, hartelijk, vurig en
lang, het zal de allerbeste dank
zijn die wij hem kunnen bren
gen voor zijn heerlijk voorbeeld.
Rust in Vrede'",
De Absoute en de gang naar
het kerkhof.
Na de lijkrede volgde de ab
soute door den Bisschop en als
daarna het koor aannheft: „In
Paradisum deducant te Angeli",
Ten paradijze geleiden U God's
Engelen, wordt dit door alle
aanwezige priesters overgeno
men en wordt de kist langzaam
de kapel uitgedragen.
In de stoet gaat de Pauselijke
Gezant, de Bisschop, de vicaris-
generaal, het Kapittel, het ge
meentebestuur, waarbij zich
dan de overige priesters en aan
wezigen aansluiten.
Langzaam daalt de stoet,
waarin zwart en wit en paars
een stemmige variatie brengen,
de trappen af van het bordes,
gaat over het voorplein, om het
kerkhof binnen te trekken.
Rondom het graf stellen al
len zich in een wijden boog op
en terwijl de Latijnsche gezan
gen door de Schola Cantorum
aangeheven en door alle aan
wezigen worden meegezongen,
voltrekken zich de laatste cere
moniën, waarmede de Kerk
haar kinderen uitgeleide doet
van deze wereld.
Dof bonzen de schoppen zand
op de kist. Het wijwater glin
stert in het licht van den kou
den dag en onder de kruinen
van de oude boomen op War-
mond's kerkhof klinkt nog een
maal de bede over het priester
graf: „Heer geef hem de eeuwi
ge rust, en het eeuwige Licht
verlichte hem".
De Lauden werden gecele
breerd door den H.E. Heer J.
de Jongh, pastoor te Ouder
kerk, met assistentie van de
professoren A. Cleophas en K.
Steur.
Bij de Pontificale H. Mis was
de Hoogwaardige en Doorluch
tige Heer Mgr. N. Ammerlaan
presbyter assistens. Als troon-
diakens fungeerden den Hoog-
Rerw. Heer J. Niekel, Deken
van Rotterdam en den Hoog-
Eerw. Heer J. de Jongh. Dia
kens der Mis waren de profes
soren A. Cleophas en K. Steur.
Ceremoniarii: Secr. J. fiollo
IV.A .G. G2 :j 1-
ONS CONCERTGEBOUW
ORKEST OP REIS.
Het Concertgebouworkest zal
op Zondagmiddag 28 April mee
werken aan een herdenking van
de mijnwerkersstaking.
Deze herdenking vindt
plaats in Maastricht. In aan
sluiting aan deze tournee ver
trekt het orkest naar België
voor een tweede serie concer
ten in het kader van de cultu-
reele uitwisseling Nederland
België, zulks in opdracht van
de Nederlandsche regeering.
Het eerste concert zal plaats
vinden op Maandag 29 April in
de Salie du Conservatoire te
Luik. Den volgenden dag speelt
het orkest te Gent, terwijl de
tournée besloten wordt met een
concert in Antwerpen op 2 Mei.
Den daarop volgenden dag ver
trekt het orkest zoo vroeg mo
gelijk naar huis, waar op den
avond van denzelfden dag nog
een generale repetitie gehouden
moet worden voor het bevrij
dingsconcert op Zaterdagavond
4 Mei a.s. onder auspiciën van
het Nationaal Instituut. Dit
concert, hetwelk onder leiding
zal staan van Eduard van Bei-
num en Anthon van der Horst
en waarop uitgevoerd zal wor-
'den Beethoven's vijfde sympho
nic en van der Horst's „Te
Deum" zal over de geheele we
reld worden uitgezonden.
BINNENKORT GEROOKTE
TONG.
Werden er normalen tiid al
leen goedkoopere soorten
visch gerookt, thans is dit
zelfs het geval met de duurste
vischsoort. die de Noordzee
oplevert, nl. de tong.
Honderden kilo's gaan „aan
het spit" en spoedig zal men
dan ook in den winkel niet
alleen gerookte scharretes,
maar ook gerookte tong zien
prijken.
In Scheveningen en Den Hel
der. waar de meeste visch
vrij verkocht wordt, brengt de
tong tengevolge van den groo-
ten aanvoer vaak onder de
gulden per kilo op.
Nederlandsche
voortvarendheid
Od de met Paschen te Wit-
watersrand in Zuid-Afrika ge
houden landbouwtentoonstel
ling. de eerste sinds 1940, die
door een record aantal men
schen werd bezocht, was van
het buitenland alleen Neder
land vertegenwoordigd.
De bezoekers toonden groote
belangstelling voor de kaarten
en statistieken van de schade
en het herstel van de industrie
in Nederland en voor de pho
to's van de herstelpogingen
met betrekking tot het IJssel-
meer en Walcheren.
Veel vragen werden gesteld
over den handel met Neder
land. o.a. welke artikelen het
in 1946 kan exporteeren.
7.000 vlugschriften werden
door den Nederlandschen stand
verspreid
HOLLANDSCHE TULPEN
IN LONDEN.
De Londenaars kunnen bin
nen enkele weken genieten
van de kleurenpracht der Hol-
landsche tulpen, waarvan er
meer dan twee honderd dui
zend naar Engeland ziin ge
zonden als geschenk van het
nationale comité, dat kort na
de bevrijding in ons land was
gevormd om den Vereenigden
Volken een bloemenhulde te
brengen als dank voor hun
oorlogsinspanning.
De tulpen ziin verdeeld over
de mooiste Londensche par
ken. nl. Hydepark. Regents
park. Greenwichpark. Hamp
ton Court Gardens, waar de
tulpen zijn geplant in den
vorm van een wijzerplaat, en
Kaw Gardens. Ook werden zii
geplant in den tuin van Bu-
ckineham-nalsu-p AU*» varietei-
zoodat ""een w^onSerft^501^^-
renspel zal ontstaan, waarvoor
de bewoners van deze stad bil
zonder gevoelig zijn. Dank zii
het zonnige weer van cth laat
ste weken beginnen de tulpen
thans uit te komen, doch ver
wacht wordt, dat zii in het be
gin van Mei op hun mooist
ziin.
Bii de bloembedden ziin
bordjes geplaatst, vermeldende
dat de tulpen een geschenk
zijn van het Nederlandsch co
mité aan het Engelsche volk.
Waar is het lijk van
Mussolini
Men is te Milaan van oor
deel. dat Italiaansche fascisten
zoowel achter den geheimen
roof van het stoffeliik over
schot van Mussolini als achter
de nog niet bedwongen opstand
in de gevangenis van San Vit-
tore staan. Men vermoedt, dat
deze incidenten een onderdeel
vormen van een plan der fas
cisten. dat in verband met de
herdenking van Mussolini's
dood en de bevrijding van
Noord-Italië. deze week een
jaar geleden. ten uitvoer
wordt gebracht.
Gistermorgen vroeg, toen
doodgravers hun werk in een
stuk grond dicht bii de plek,
waar Mussolini en ziin geliefde
Clara Petacci liggen begraven,
wilden hervatten, vonden zii
het graf geopend en de kist
ledig. De kist van Clara Pe
tacci was onaangeroerd.
De autoriteiten te Milaan
leggen er den nadruk op. dat
geen bijzonder kenteeken oo
het graf was geplaatst om het
tegen ontdekking te bescher
men. Het graf bevindt zich od
eeneenzame plek. waar ook
Duitsche soldaten begraven
liggen. Men is daarom van
meening. dat degenen, die
voor deze liikroof verantwoor
delijk ziin. waarschijnlijk heel
goed wisten, waar het graf
was gelegen, en de beeraaf-
1 plaats kenden, daar zii de wa
kers en honden om den tuin
l wisten te leiden.
