ANNEXATIE-
MISÈRE
Perzië blijff
op do agendp
in den Kaleidós
Enthousiaste ontvangst van.... Buitschen Generaal
Van Kleffens
«loot Prof. dr. J.A. Veraart
In een tweetal zeer waar
dige artikelen heeft Drs.
G. K. L. Zeegers „Het
goed recht van annexatie"
op mijn drie artikelen
over annexatie geantwoord.
Het spijt mij ten zeerste,
dat hij er zóó weinig in is
geslaagd, mijn betoog te
ontzenuwen.
NIET de heer Zeegers niet
in, dat hij en zijn vrienden
moeten bewijzen, dat an
nexatie van Duitsch grondge
bied door Nederland moreel
geoorloofd is? Ziet hij niet in,
dat annexatie een uiterste mid
del is, alleen geoorloofd, indien
er geen ander middel is om
de noodzakelijke schadeloos
stelling te verkrijgen? Erkent
h>' niet, dat hij dit dan heeft
aan te toonen? Dat hij dan
verder moet bewijzen, dat an
nexatie de economische voor-
deelen geeft, die met geen en
kel ander, kleiner middel zi.m
te bereiken? Ziet hij ten slotte
niet in, dat hij in dit alles niet
is geslaagd? A
Ik moet verder gaan met het
sttellen van vragen.
Kan de heer Zeegers zjich
afmaken van mijn „moreel
betoog met de bewering, dat
ik niets bewijs? Ontkent de
heer Zeegers, dat annexatie de
„geduchtste internationale
machtsdaad" is? Dat in 1940
Nederland „geen enkelen ge-
biedseisch aan Duitschland
(had) te stellen"? Dat dus
„het 'wegnemen van Duitsch
gebied met of zonder Duit-
sche bevolking" moreel altijd
ongeoorloofd is tenzij in
een geval van de uiterste
noodzaak? Wat is hier meer
te bewijzen nog afgezien
van de beperkte plaatsruimte
voor iedereen, die op de
hoogte is van de fundamen-
teele beginselen van Recht en
in dit geval Internationaal
Recht? Is het niet hoogst ern
stig, dat een katholiek zich on
vervaard op den „Lebensraum"
grondslag stelt en al deze mo-
reele overwegingen, die ge
meengoed moesten zijn van
zich afschudt, er over heen
loopt? De heer Zeegers ver-
gunne mij een nieuwe excla
matie: „Dit is onvergeeflijk!
Een gestudeerd en katholiek-
rechtelijk geschoold man had
dit aan de goedkoope demago
gen moeten overlaten, die, he
laas, ook ons katholieke volk
zoo slecht over hun hoogste
principes voorlichten. En dan
spreekt de heer Zeegers van
„appelleeren aan het senti
ment". als onze diepst-redelijke
moraalbeginselen aan de orde
zijn!
Liever springt mijn geachte
tegenstander maar ineens over
naar „den nuchteren kant" en
gaat hij „op een zakelijke ma
nier" (o. beginselen!) de an
nexatie beschouwen. En dan
decreteert hij, dat Duitschland
het (natuurlijk!) noodzakelijk
herstel niet zal kunnen doen
in „concreet aanwijsbare goe
deren". Hoe weet de Heer
Zeegers dat? Houden wij eens
vast aan de ongeveer twintig
milliard, die genoemd zijn.
(Vervolg pag. 5).
Spakenburg's vloot kwam voor dc eerste
inaal weer thuis niet een zeer bevre
digende vangst, naar schatting ongeveer
35000 pond paling. Na gerookt te zijn
«orden de palingen buiten gehangen.
Hij assisteerde bij 400 executies in België
BELQIë heeft dezer dagen
een generaal van de
voormalige Duitsche
Weermacht met open armen
ontvangen
Deze generaal was priester
en behoorde tot een Oosten-
rij ksche divisie van Hitler's
leger.
België heeft dezen Duit-
schen generaal hartelijk ver
welkomd.
Monseigneur Gramman. zoo
heet hii. was hoofdaalmoe
zenier met den rang van ge
neraal in het Duitsche leger
in Noord-Frankrijk en Bel
gië. Hii wijdde zich geheel
aan de verzorging van Belgi
sche verzetsmannen, die door
de Duitschers ter dood waren
veroordeeld, bezocht hen in
de gevangenissen en bereidde
hen voor op het einde.
Voorts belastte hii zich met
het uitvoeren der laatste
wilsbeschikkingen van geëxe
cuteerden. met brieven en
boodschappen voor hun nabe
staanden en vrienden.
De ex-generaal-aalmoeze-
nier is naar België gekomen
om als getuige op te treden
bij het proces tegen de beu
len van Breendonck en om
de familieleden der slacht
offers nader in te lichten over
het lot der patriotten, die tij
dens de bezetting vermoord
werden.
Een correspondent van de
..Catholic Herald" had een
onderhoud met Mgr. Gram-
man.
Deze vertelde hem hoe hii
steeds de laatste nacht met de
ter dood veroordeelden door
bracht. Hii gaf hen steeds
een officiëel* papier, waarop
zii hun laatsten groet en
boodschap konden neerschij
ven zonder gevaar dat deze
gecensureerd werd. want
Mgr Gramman kende de we
gen waarlangs deze brieven
in handen der familie kon
den komen, zonder dat de be
zetter van den inhoud kennis
nam.
Hii bezorgde hen voorts ci-
garetten. chocolade."bier en
dergelijke kleinigheden, en
verzorgde hen zoowel mate
rieel als geestelijk.
„Het gebeurde vaak", aldus
„deze Duitsche generaal-aal-
„moezenier. „dat de mannen
„zingend den dood ingingen,
„en nimmer heb ik er een
„ontmoet, die vóór ziin dood
„geblinddoekt wilde worden.
„Door den omgang met uw
„helden, is het mii alsof ik-
„zelf Bel r geworden ben. Ik
„zal hen ncoit vergeten. Zij
„beefden soms van koude en
„ellende, maar nimmer v n
„vrees. Zeer vele Duitsche of
„ficieren spraken openlijk
„tegenover mii hun bewonde
ring en eerbied uit ovar
„deze patriotten."
Mgr. Gramman woonde 400
executies van verzetsmannen
bii.
Vanzelfsprekend ondervond
hii bi'1 het uitoefenen van ziin
priesterlijke functie dikwijls
tegenwerking van Duitsche
officieren. Maar hii kende de
Duitsche legerwetten op ziin
duimpje en hii behoefde een
onwillig officier maar te
dreigen met aangifte bii de
Staf om elke moeilijkheid,
die hem in den weg werd ge
legd. op te ruimen.
Tijdens het getuigenverhoor
te Mechelen. waar het proces
tegen de beulen van Breen
donck werd gevoerd, zeide
Mgr. Gramman, dat het exe-
cutie-peleton buitengewoon
zenuwachtig was. waardoor
het slecht richtte, terwiil het
ophangen der slachtoffers
door de nervositeit der beu
len een vreeselijke marteling
werd
Het was Mgr. Gramman
niet mogelijk bii deze ter-
dood-veroordeeling yolledige
geestelijke bijstand te ver-
leenen. terwijl hem dit. na
een bevel van Gen. Falken
hausen zelfs geheel verboden
werd.
„Geen enkele veroordeelde,
of hii nu communist was. of
Jood of Protestant, weigerde
ooit mijn -hulp als vriend,
wanneer ik hem als priester
niet van dienst kon ziin."
Met assistentie van vier
priesters, die in Duitschland
gevangen gezetbn hadden,
droeg Mgr. Gramman op 7
April in de kerk van O. L.
Vrouw der Overwinning een
plechtige H. Mis op voor de
zielerust van al degenen, die
tijdens den oorlog in België
waren geëxecuteerd.
Een ontzaggelijke menigte,
met aan het hoofd den rector
der Leuvensche universiteit,
begroette den Oostenrijkschen
prelaat-ex-generaal-aalmoeze-
nier.
E: heersclit groote activiteit in de broed
bedrijven. Eeii kijkje in een broedma
chine van 9000 eierén.
Henneke P.
IN WASSENAAR na
men 37 leden van de
Kath. Volkspartij deel
aan de Groslijststem
ming, welke de te stel
len candidaten en der-
zelver volgorde voor
de verkiezingen der
leden van Provinciale
Staten moet aanwij
zen.
Van deze 37 heeft
een aantal ongetwij
feld gedacht, dat men
moest beginnen met
nummer één van de
lijst!
Voeg daarbij de in
vloed van het politiek
advies en U hebt we
derom gewezen naar
een van de onwaar
achtigheden der demo
cratie. Want die leert
ons, dat de afgevaar
digden worden geko
zen door het volk.
HET KATHOLIEK
Werkverband binnen
de Partij van den Ar
beid is in het het leven
geroepen om te waken
voor de Kath. begin
selen in de polfitiek,
nadat men eerst de be
ginselpartij heeft ver
loochend.
En ziet, op de eerste
landelijke bijeenkomst
treedt.KoosVor-
rink als spreker op.
Waarschijnlijk tot zijn
eigen verbazing, maar
niet tot zijn ongenoe
gen. Voor de Kath. be-
ginselën gaat men bij
Koos in de leer!
STEUNT de gealli
eerde zaak door uit
sluitend te schrijven
met Perry Kroon Pen.
Pen.
Dit is de tekst van
een advertentie in „De
Stem van Nederland"
van 20 April. Tóen wij
dit lazen zijn wij van
vreugde opgesprongen
en hebben wij ons aan
stonds gemeld voor
het lidmaatschap van
de Vereeniging van
oud-illegale werkers.
Al mijn oüde pennen,
door mijn zoontje
zorgvuldig opgespaard,
bewezen, dat ik gedu
rende al de jaren der
bezetting de geallieer
de zaak had gesteund.
Vele betrekkingen
staan nu voor mij open
De weg van den roem
begint dikwijls bij het
schijnbare toeval. He
laas vermeld de ad
vertentie niet of on
der de geallieerde zaak
ook de Russische zaak
is begrepen.
WAAROM een boe
renjongen uit een dorp
in den Amerikaan-
schen Staat Texas van
zijn tractor sprong om
in Venraai te komen
sneuvelen, was voor
ons jarenlang een pro
bleem. Stel je voor dat
een jongen uit Zoeter-
wöude hetgeweer-
schoudert om in Mexi
co of in Alaska zijn
leven te gaan offeren.
Er zijn ook thans mil-
lioenen Amerikanen
die het nog niet be
grijpen en die de na
gedachtenis van Roo
sevelt verguizen, wijl
door diens „schuld"
voor een dollar minder
is te genieten.
Maar nu begrijpen
wij volkomen, dat de
isolationisten het pleit
moeten verliezen en
waarom Truman na
een aanvankelijke aar
zeling de buitenland-
sche politiek van zijn
gróoten voorganger
heeft opgenomen.
Want in een volgend
conflict moet Amerika
den eersten stoot op
vangen of toebrengen.
Een volgende oorlog
immers is vanaf het
eerste oogenblik een
oorlog van de helft
van de wereld, waarin
Amerika het voor het
zeggen heeft, tegen de
rest.
NU IN DRENTE olie
wordt geboord, bestaat
het gevaar, dat Rus
land Ovérijsel onaf
hankelijk verklaart.
(De Stem van Neder
land).
DE REIS. van het
prinselijk paar naar
Scandinavië is een
succes geweest. Wij
hebben aan den plipht
van dankbaarheid voor
de ontvangen hulp
voldaan en de Scandi
navische volken gun
nen ons oprecht en
van harte het aller
beste. Ieder gaat nu
zijns weegs. Een ver
dere toenadering tot
West-Europa zou Rus
land niet aangenaam
zijn. Dat is blijkbaar
de reden waarom de
Scandinavische pers
zich in meterslange
kolommen overliep
van sympathie en zich
zoo aan de oppervlakte
hield over de toekom
stige verhouding met
ons land.
Hoeveel malen in
het leven neemt men
niet hartelijk afscheid
van iemand die men
nooit meer terugziet!
WIJ ZATEN voor
het eerst na zes jaar
in den schouwburg en
wel op de duurste
plaats, die wij hadden
kunnen veroveren
door eerst in de rff te
gaan staan voor een
volgnummer en dan
daarna met het volg
nummer in de rij te
gaah staan voor een
plaatsbewijs. Daarna
stonden wij in de rij
om onzen jas en hoed
af te geven, in de pau
ze stonden wij in de
rij voor een slechte
kóp koffie, na afloop
der voorstelling ston
den wij in de rij onzen
jas en hoed terug te
krijgen en daarna we
derom in de rij om
plaats in den tram te
bemachtigen.
Tijdens de voorstel
ling konden wij* het
tooneel heel goed zien
vanaf onze plaats van
6.; indien wij op den
rand van den stoel ba
lanceerden, waarbij
wij met eenigen wee
moed dachten aan d$
leege plaats bij den
haard in zeker huis..
Er zijn niet te veel
menschen op de we
reld, maar wij dachten
aan de majesteit van
de stilte op de Hooge
Veluwe, waar nog zoo
veel bouwgrond braak
ligt.
Loopt Gromyko weg
In de gisteren gehouden vla
gadering van den Veilighei^
raad verzocht de Russische a-
gevaardigde Gromyko wedt61
om de Perzische kwestie van ils
agenda af te voeren. ,C1
„Het schijnt, dat sommi-lei
ge leden van den Veilig
heidsraad de waarachtig-fl<
heid van de Russische en
Perzische verklaringen be
twijfelen.
Sommige leden van den I
raad trachten tevergeefs defei
Perzische kwestie op deer
agenda te houden. Deze po-io
gingen zijn tot mislukkingre'
gedoemd en zullen slechtsro
hen schaden, die dit trach-ér
ten te doen, want zij pro-eer
beeren het Handvest op tel®
offeren om de gelegenheidrij
te verschaffen voor verderefd
discussies over het Perzi-b"
sche vraagstuk. n
Dit soort pogingen zou-fs
den de meest betreurens-°s
waardige, gevolgen kunnen?®1
hebben", aldus Gromyko.01
>n
De Amerikaaneche gedelf?®
geerde, Stettinius, verklaard'6
dat hij zich tegen het voorst
van Gromyko verzette: <j a
Australische gedelegeerde sloid
zich hierbii aan. 'e;
Sir Elexander Cadogan, ch
Britsche afgevaardigde, zeidt;
dat hij niets in het Handvelri
kon vinden dat zeide, dat <)st
raad een aangelegenheid vatc
de agenda moest afvoeren niv
dat beide partijen bij het g(3V
ding die meening waren toegtcf
daan. „Het wil mij voorkomqio
dat dit een aangelegenheid is.
die op de agenda moet blijvffld
tot 6 Mei en wij hopen, dfr
de zaak dan gelukkig afgedair
kan worden", aldus Cadogan.0®
De Nederlandsche gedelPt
geerde verklaarde zich evet®1
eens tegen het voorstel tot hp
afvoeren van de kwestie va"!
de agenda. j*0
Met negen tegen drie steifó
men werd Gromyko's voorstre
afgewezen. 00
lei
Verklaring van GromyN1
Tn
Gromyko verklaarde hiercf"
dat de delegatie van de Sowjig-
Unie het handhaven van ia:
kwestie op de agenda van d?Y
Veiligheidsraad strijdig ach^'(
met het Handvest. „De Sowji
delegatie acht het daarom njg-,
mogelijk deel te nemen aan id
discussies over de Perzisci®
kwestie in den Veiligheid)}
raad'. Gromyko verliet echfd
de vergadering niet voor d~e|t<
werd verdaagd tot Donderdij)
20 uur Ned. tijd.
Het «succes» van
den Veiligheidsraad}"
„Peterborough" beschijfts
in de Daily Tlegraph deira
Nederlandschen afgevaar-to
digde bij de Ver. Natiesit
van Kleffens. Hij schrijfbii
dat van Kleffens zondend
twijfel het groote intelèp
leciueele succes van dflo
laatste zitting van den Veiiei
Jigheidsraad is geweest. I
„Zijn zuiver gevormde eét
beknopte zinnen geven vatfa
een merkwaardige beheerp
sching van de Engelschbc
taal blijk. Met zijn small".6?
vingers tegen elkaar gef
drukt en het hoofd eef1-
weinig opzij, luistert h?n
met een uitdrukking vai®1
verdraagzame geamuseerd;61'
heid naar de hakkelende-
pogingen van eenige vai
zijn collega's om hun stand?"
punten uiteen te zetten. |n
lil
