i Gouden feest van het it. Ignatiuscollege te A'dam Dr. G. v. Noort spreekt de lijkrede uit Nederland in Zuid-Afrika ("n ISTEREN, op den derden Paaschdag werd het feest ingezet l,J[ dat het vijftigjarig bestaan van het Ignatiuscollege te Ara- 1 sterdam, herdenkt Het is een feest dat gevierd wordt aan i Hobbemastraat, gevierd in Amsterdam, maar ook gevierd lor heel het land, omdat overal in Nederland, in Europa en ter heel de wereld, zich oud-Ignatianen bevinden, die nog altijd ït het wel en wee van hun college meeleven. flet begon in twee oude jichtige patriciërshuizen aan i Heerengracht te Amster- im. Daar werd op 17 Sep- nber 1895 het college ge- lilt. «in in 1912 werd het ver matst naar het statige ge- uw, dat Jos. Cuypers ont- erp en dat onder zijn leiding ]rd voltooid. 'Het wordt een heele feest- 'fek, welke gistermorgen ge- ena werd met een Pontifi- 1e Hoogmis, opgedragen door n Bisschop van Haarlem, jr. J. P. Huibers in de kerk h O. L. Vrouw Rozenkrans n de Jac. Obrechtstraat. [n een stampvolle kerk van Jrlingen en leeraren, van testers en leeken, met de lden omlijsting der liturgie, |j de prachtige muziek van a „Messe de minuit" (Mare. fitoine Charpentier, 1634- 4)4), werd deze H. Mis tot ti waarachtig jubel- en dank- -ier, dat de zegevierende sfeer 'tT Paschen op dit feest vol- ]men vertolkt. ipe Bisschop, die geassisteerd frd door den pastoor der pa- ehie en verschillende paters Quieten, hield na het Evan- lie een toespraak. ,Wie op de wijsheid steunt, 1 niet wankelen". -Het gouden feest van het latiuscollege. aldus de Bis- flop, is een vreugde, niet al- in voor de stad Amsterdam, pr mijn Bisdom, maar het \een vreugde voor het geheele rjd en het is voor heel het id ook een feit van beteeke- ét bestaan van zulk een ,ege is niet alleen van be- }g voor het godsdienstig le- Si en voor de wetenschap, lar ook voor de vorming van "h jongen mensch, voor de rbei en de uitbloei van zijn rakter, waar zij immers ook ^ren de nooden te zien van lfiere menschen en de sfeer P anderen te begrijpen. Waar ook leeren open te staan Dr nieuwe dingen, geleid 'Pr de wijsheid der ervaring, anderen daarin hebben op- ijaan. ,Wie op de wijsheid steunt, niet wankelen." Zoo leerde •t Oude Testament en in het feuwe Testament is het St. Jjulus die ons zegt, dat in riristus alle volheid der wijs- >ttd besloten ligt. En daarmee Hirdt aan de opvoeding van •ji jongen mensch, de vor- vng van de jeugd, een kort, d)ar alles omvattend orde- .lOrd gegeven: steun en bouw de christelijke wijsheid. s Plechtige zitting. [in de aula van het college ;li de Hobbemakade was om c uur een uitgelezen gezel- iiap genoodigden, te midden "P leeraren en leerlingen aan- jzig. Daar was de Bisschop 'n Haarlem, daar was Mgr. ri v. Noort en deken v .d. drgh; de vertegenwoordiger n. den Minister, vertegen- lordigers van de stad Am- rdam en nog vele anderen. Iferwijl de zaal recht stond, rate het orkest het volkslied 'ilhelmus van Nassouwe" in. Zn is het de rector, Pater van fickevorssel, die het eerst het Hord neemt om een telegram or te lezen van Z.H. den uUs, waarin deze Zijn zegen eBft en Zijn wenschen uit- reekt voor de toekomst. 'Uitgaande van een gedicht Ifi Roland Holst heeft de ii'ctor na een kort welkomst- liiord tot de aanwezigen, hèn ardacht, die in de 50 jaren jh beste krachten aan het on- fwijs vóór en de karakter- fming van de jeugd hebben leven, die het zaad hebben uitgestrooid, maar de oogst niet hebben zien kiemen, die hebben gewerkt, waar ande ren de vruchten zouden oogs ten. Toen was het woord aan Prof. Mr. C. P. Romme. Hij had, als oud-leerling van het 'college, die de overgang had meegemaakt van de Hee rengracht naar de Hobbema kade, dankbaar de uitnoodiging om" hier te spreken, geaccep teerd, omdat dit hem de gele genheid bood uit te zeggen wat er aan waardeering leeft in het hart van alle oud-Ignatianen. Hij riep in herinnering op, het statige patriciërshuis met zijn stijlvolle vertrekken en zijn monumenttale deuren. En in het geheel van dit eerste col lege pastte volmaakt de stijl volle, in alle opzichten vol maakte figuur van den be roemden Pater van Everdin- gen. „De vorming, die ik daar gekregen heb, heeft zijn stem pel zoó op mijn leven gedrukt, dat, toen ik, hetgeen ik U nu zeg, op schrift stelde, ik in ge dachte vanzelf boven aan de hoek van het papier krabbelde A.M.D.G. (Ad morem Dei glo- riam,) tot meerdere eere Gods; het Jezuitendevies. Prof. Romme meende, dat heel de vorming en het onder wijs kon worden samengevat in dit korte woord: „Niets ten halve, alles ten volle." Na deze mooie, door zijn herinneringen ook zeer inte ressante rede, heeft het koor van het college door verschil lende Fransche chansons en verder door het collegelied van Hubert Cuypers de verschillen de sprekers, dr. Koek, namens den Minister, dr. de Roos, na mens het stadsbestuur van Amsterdam, opgeluisterd. Bei de sprekers wezen dankbaar op al datgene wat in deze 50 jaren was gepresteerd en zij spraken beiden de vaste over tuiging uit, dat het werk zou worden voortgezet tot geluk van het katholieke deel van het volk niet alleen, maar voor het welzijn van heel het Ne derlandsche volk. Een stormachtig gejuich van de jeugd deed na het einde van deze plechtige bijeenkomst de genoodigden en alle leeraren en professoren uitgeleide. Receptie. Deze was zeer druk bezocht. Talrijke personen uit het ge heele land en uit alle kringen der bevolking kwamen hun felicitaties aanbieden. Op de receptie waren ook de geschen ken tentoongesteld: o.a. een af beelding van de paramenten, geschonken door de oud-leer lingen en een velum van de leeraren, terwijl de leerlingen een gedenkteeken zullen geven met de namen van de in den oorlog omgekomen leerlingen en oud-leerlingen. Bij deze ge schenken bevonden zich o.a. een prachtige monstrans, het geschenk op het zilveren be- staansfeest, dat echter eerst onlangs is gereed gekomen. Hii was de man van orde en tucht, maar hij gaf ook de zoo noodige ascetische vorming en hii peilde scherp en iuist om zoo in het volle besef van zijn verantwoordelijkheid onder scheid te kunner^ maken tus- schen hen die wel en niet ge schikt waren voor het hooge en heiligeambt. dat zij later zouden moeten bekleeden. Dit kostte hem veel zorg en veel arbeid, want ziin taak was moeilijk en zwaar. In die jaren immers verspreidde zich de smetstof van het modernis me en bet integral isme. Hij had een afkeer van het modernisme, maar ook het integralisme mishaagde hem zeer. Spoedig en feilloos er kende hii de infectie van deze dwaling en afwijking. Een in fectie, die echter slechts bij zeer, zeer weinigen een voe dingsbodem vond. Hij was forsch en krachtig, maar nooit onbarmhartig. Maar ieder van u heeft het hem eens of meermalen hooren zeggen: zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Deze eerste jaren waren voor hem de moeilijkste. Maar hij heeft daarin gehandeld éven waakzaam als voorzichtig, zoo dat bij zijn gouden priester feest zijn Bisschop hem open lijk voor die groote waakzaam heid en beleidvolle voorzich tigheid dankte, als de trouwe en verstandige knecht. Praeses Taskin was een krachtmensch, maar hij was toch ook een man van de prak tijk. Hij was een voortreffelijk man, maar hij kon moeilijk iemand boven zich hebben. Daarom trof het juist dat hij zoo volledig en volmaakt ge hoorzaam was. Dat gehoorza men is voor ons heel gewoon, maar hij was het op een bij zondere wijze, zonder eenige bitterheid, zonder ook maar een spoor van gekrenkt te zijn. En zijn omgeving heeft ter nauwernood. ook maar iets kunnen merken dat het ge hoorzamen hem soms moeite kostte. Hij was taai en volhardend, wat plicht was vervulde hij geheel en al en hij ontzag zich niet. Toen er vijf en twintig jaar geleden aanwijzingen wa ren van een hartkwaal en een der professoren hem aanbood een deel van zijn arbeid over te nemen, antwoordde hij kort en bondig: „Niks hoor. Als ik niet meer op de bok kan zit ten, ga ik heen". Omdat hijzelf zijn plicht tot de laatste tittel en jota ver vulde, kwam hij ertoe om ook van alle anderen de volle maat te vorderen en als. ze tekort schoten dan kon hij stevig aanpakken en even stevig overdrijven. Zoo kwam het dat hij soms meer geeerbiedigd werd, dan bemind. Toch was het een man met een goed hart en in den tijd van zijn volle mannelijke kracht is hij nooit onrechtvaardig geweest, was er bij hem geen plaats voor afkeer of rancune. Zijn groot en mannelijk geloof, zijn degelijke godsvrucht ging uit naar het Allerheiligste Sacra ment des Altaars en naar Ma ria. En allerlei nieuwigheden in devoties hadden zijn voor keur niet. Tot het einde bleef hij krach tig en zelfbewust al moet de vernederende afhankelijkheid, die het verval van zijn krach ten meebracht hem diep heb ben geraakt, maar zoo wilde hij deel hebben aan het lijden van Christus. Rustig is hij uit dit leven heengegaan. Voorwaar, hier was het voor beeld van een rechtvaardige die stierf. Op Witte Donderdag, de dag van de herdenking van priesterwijding, heeft de he- melsche Hoogepriesfer en Op perrechter hem opgeroepen en, naar wij hopen, hem gezegd: „Goede en getrouwe knecht, kom binnen in de vreugde Uwe Heeren". Dat mogen wij, die hem al len gekend hebben, verwach ten, maar Gods oordeelen zijn onnaspeurlijk en de Praeses zelf sprak dikwijls over de tal- looze nalatigheden die een mensch toch nog begaat. Laten wij, priesters, bidden yoor hem, hartelijk, vurig en lang, het zal de allerbeste dank zijn die wij hem kunnen bren gen voor zijn heerlijk voorbeeld. Rust in Vrede". De Absoute éh de gang naar het kerkhof. Na de lijkrede volgde de ab soute door den Bisschop en als daarna het koor aannheft: „In Paradisum deducant te Angeli", Ten paradijze geleiden U God's Engelen, wordt dit door alle aanwezige priesters overgeno men en wordt de kist langzaam de kapel uitgedragen. In de stoet gaat de Pauselijke Gezant, de Bisschop, de vicaris- generaal, het Kapittel, het ge meentebestuur, waarbij zich dan de overige priesters en aan wezigen aansluiten. Langzaam daalt de stoet, waarin zwart en wit en paars een stemmige variatie brengen, de trappen af van het bordes, gaat over het voorplein, om het kerkhof binnen te trekken. Rondom het graf stellen al len zich in een wijden boog op en terwijl de Latijnsche gezan gen door de Schola Cantorum aangeheven en door alle aan wezigen worden meegezongen, voltrekken zich dè laatste cere moniën, waarmede de Kerk haar kinderen uitgeleide doet van deze wereld. Dof bonzen de schoppen zand op de kist. Het wijwater glin stert in het licht van den kou den dag en onder de kruinen van de oude boomen op War- mond's kerkhof klinkt nog een maal de bede ever het priester graf: „Heer geef hem de eeuwi ge rust, en het eeuwige Licht verlichte hem". De Lauden werden gecele breerd door den H.E. Heer J. de Jongh, pastoor te Ouder kerk, met assistentie van^ de professoren A. Cleophas en K. Steur. Bij de Pontificale H. Mis was de Hoogwaardige en Doorluch tige Heer Mgr. N. Ammerlaan presbyter assistens. Als troon- diakens fungeerden den Hoog- Eerw. Heer J. Niekel, Deken van Rotterdam en den Hoog- Eerw. Heer J. de Jongh. Dia kens der Mis waren de profes soren A. Cleophas en K. Steur. Ceremoniarii: Secr. J. Solle veld en Prof. G. Groenendijk. ONS CONCERTGEBOUW ORKEST OP REIS. Het Concertgebouworkest zal op Zondagmiddag 28 April mee werken aan een herdenking van de mijnwerkersstaking. Deze herdenking vindt plaats in Maastricht. In aan sluiting aan deze tournee ver trekt het orkest naar België voor een tweede serie concer ten in het kader van de cultu- reele uitwisseling Nederland België, zulks in opdracht van de Nederlandsche regeering. Het eerste concert zal plaats vinden op Maandag 29 April in de Salie du Conservatoire tè Luik. Den volgenden dag speelt het orkest te Gent, terwijl de tournée besloten wordt met een concert in Antwerpen op 2 Mei. Den daarop volgenden dag ver trekt het orkest zoo vroeg mo gelijk naar huis, waar op den avond van denzelfden dag nog een generale repetitie gehouden moet worden voor het bevrij dingsconcert op Zaterdagavond 4 Mei a.s. onder auspiciën van het Nationaal Instituut. Dit concert, hetwelk onder leiding zal staan van Eduard van Bei- num en Anthon van der Horst en waarop uitgevoerd zal wor den Beethoven's vijfde sympho nic en van der Horst's „Te Deum" zal over de geheele we reld worden uitgezonden. BINNENKORT GEROOKTE TONG. Werden er normalen tiid al leen goedkoopere soorten visch gerookt, thans is dit zelfs het geval met de duurste vischsoort. die de Noordzee oplevert, nl. de tong. Honderden kilo's gaan „aan het spit" en spoedig zal men dan ook in den winkel niet alleen gerookte scharretes, maar ook gerookte tong zien prij ken. In Scheveningen en Den Hel der. waar de meeste visch vrij verkocht wordt, brengt de tong tengevolge van den groo- ten aanvoer vaak onder de gulden per kilo op. Nederlandsche voortvarendheid Oo de met Paschen te Wit- watersrand in Zuid-Afrika ge houden landbouwtentoonstel ling. de eerste sinds 1940, die door een record aantal men schen werd bezocht, was van het buitenland alleen Neder land vertegenwoordigd. De bezoekers toonden groote belangstelling voor de kaarten en statistieken van de schade en het herstel van de industrie in Nederland en voor de Dho- to's van de herstelpogingen met betrekking tot het IJssel- meer en Walcheren. Veel vragen werden gesteld over den handel met Neder land. o.a. welke artikelen het in 1946 kan exoorteeren. 7.000 vlugschriften werden door den Nederlandschen stand verspreid HOLLANDSCHE TULPEN IN LONDEN. De Londenaars kunnen bin nen enkele weken genieten van de kleurenpracht der Hol- landsche tulpen, waarvan er meer dan twee honderd dui zend naar Engeland zijn ge zonden als geschenk van het nationale comité, dat kort na' de bevrijding in ons land was gevormd om den Vereenigden Volken een bloemenhulde te brengen als dank voor hun oorlogsinspanning. De tulpen ziin verdeeld over de mooiste Londensche par ken. nl. Hydepark. Regents park. Greenwichpark, Hamp ton Court Gardens, waar de tulpen ziin geplant in den vorm van een wijzerplaat, en. Kaw Gardens. Ook werden zij' geplant in den tuin van Bu ckingham-palace. Alle variëtei ten ziin vertegenwoordigd, zoodat een wonderlijk kleu renspel zal ontstaan, waarvoor de bewoners van deze stad bij zonder gevoelig zijn. Dank zii het zonnige weer van de laat ste weken beginnen de tuinen thans uit te komen, doch ver wacht wordt, dat zii in het be gin van Mei op hun mooist ziin. Bii de bloembedden ziin bordies geplaatst, vermeldende dat de tulpen een geschenk zijn van het Nederlandsch co mité aan het Engelsche volk. Waar is het lijk van Mussolini Men is te Milaan van oor deel. dat Italiaansche fascisten zoowel achter den geheimen roof van het stoffelijk over schot van Mussolini als achter de nog niet bedwongen opstand in de gevangenis van San Vit- tore staan. Men vermoedt, dat deze incidenten een onderdeel vormen van een Dlan der fas cisten. dat in verband met de herdenking van Mussolini's dood en de bevrijding van Noord-ltalië. deze week een iaar geleden. ten uitvoer wordt gebracht. Gistermorgen vroeg, toen doodgravers hun werk in een stuk grond dicht bii de t>lek. waar Mussolini en ziin geliefde Clara Petacci liggen begraven, wilden hervatten, vonden zij het graf geopend en de kist ledig. De kist van Clara Pe tacci was onaangeroerd. De autoriteiten te Milaan leggen er den nadruk od. dat geen biizonder kenteeken oi> het graf was geplaatst om het tegen ontdekking te bescher men. Het graf bevindt zich op een eenzame plek. waar ook Duitsche soldaten begraven liggen. Men is daarom van meening. dat degenen, die voor deze liikroof verantwoor delijk zijn. waarschijnlijk heel goed wisten, waar het graf was gelegen, en de begraaf plaats kenden, daar zii de wa kers en bonden om den tuin wisten te leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

De Burcht | 1946 | | pagina 3