HITLER was geen korporaal!
geen brug of een fabriek
merikaansche
en europeesche
Bij het getuigenverhoor van gisteren gaf Keitel te kennen dat
fai.i een historische misvatting wenschte te weerleggen en wel
dat Hitier geen korporaal, maar luitenant was geweest Keitel
smag gelijk hebben, maar korporaal of luitenant, historisch is
Hitler de grootste schurk die Duitschland ooit gekend heeft.
KEITEL VERTELT SPROOKJES
Eergisteren poogde Keitel
met een sprookje over berich
ten, voortkomende uit relaties
tusschen het Belgische en Ita
liaansche Koningshuis, de we
reld wijs te maken, dat België
en Nederland eigenlijk klaar
werden gemaakt voor den aan
val op Duitschland.
Gisteren, toen hem de be
schuldiging werd voorgehou
den, dat hij de beide Fransche
generaals Giraud en Weygand
bad willen laten vermoorden,
vertelde hij „het klinkt als
een sprookje", waren zijn eigen
woorden dat Giraud in
Maart 1944 van Noord-Afrika
Uit, waar hij toen na zijn ont
vluchting uit Duitschland was
gearriveerd, een vliegtuig naai
de buurt van Lyon zond, met
een afgevaardigde, die kwam
informeeren, of Giraud in
Frankrijk terug kon komen.
Dat er spottend gelachen
werd, prikkelde den veldmaar
schalk.
Keitel ontkende^zeer heftig
de beschuldigingen van getui
ge Lahousen, als zou hij de
hand hebben gehad in moord
plannen op Giraud en Wey
gand. Er waren volgens hem
niet de geringste motieven om
Weygand te vermoorden. Van
Giraud had hij weliswaar ge
zegd, dat hij dood of levend
terug moest komen, maar dat
was niet letterlijk gemeend.
Over concentratiekampen zei-
de Keitel, dat men zich om
trent den gang van zaken daar
wel uit geruchten bepaalde ge
dachten kon vormen, doch dat
men er nooit de realiteit van
te hooren kwam. Hij beweer
de vergeefsche pogingen te
hebben gedaan Dominee Nie-
móeller uit het concentratie
kamp te bevrijden.
Schuilevinkje spelen.
Ook de moord op 50 Brit-
sche luchtofficieren kwam
weer ter sprake. Keitel wierp
ook in deze alle verantwoording
op Hitier en Himmler en
trachtte Goering te ontlasten.
Deze gebeurtenis was de aan
leiding tot een hevige botsing
tusschen Keitel en Hitier,
waarbij Hitler -in de grootste
opgewondenheid zei: „Ik be
veel, dat ze bij Himmler blij
ven". Ook Bormann werd op
hieuw door Keitel als een van
de slechte geesten aangewezen.
Hij zou in ontgj^are gevallen
de aanklager van de weer
macht geweest zijn en den
„Vereenigde Naties
op zoek naar
lebensraum"
Hunter College, het meis
jesgymnasium in een voor
stad van New York, waar
de bijeenkomsten van den
Veiligheidsraad worden ge
houden, is volgens verkla
ring van officieele perso
nen uit den kring der V.N.
zelfs voor den Veiligheids
raad te klein en ongerief^
lijk gebleken. De algemee-
ne vergadering heeft ruim
te noodig voor 5.000 per
sonen
De commissie voor het
vinden van een verblijf
plaats voor de V.N. is op
nieuw haar speurtocht in
New York begonnen oni
iets grooters en beters te
vinden.
Het voorstel, dat tijdens
de eerste vergadering te
Londen werd gedaan en
vervolgens weer op de lan
ge baan werd geschoven,
n.l. om het kantoor van de
V.N. in het reusachtige
„Empire State Building" te
vestigen en de bijeenkom
sten te houden in den wol
kenkrabber van het dicht
bij gelegen theater in het
Rockefeller-centrum, is op
nieuw onder studie geno
men.
Volkssturm hebben gesticht
zonder eenigen ruggespraak
met de militaire instanties óf
zonder dezen inlichtingen te
geven.
Keitel in de schoolbank.
In de namiddag, toen het
kruisverhoor door den Sovjet
aanklager, Gen. Rudenko, be
gon, legde Keitel een geloofs
belijdenis af in Hitier.
Hitler had, volgens Keitel,
ongelooflijk veel militaire lec
tuur gelezen, hij kende Moltke
en Clausewitz op zijn duimpje
en had alle details over alle
legers en vloten van de ge-
heele aarde in zijn hoofd.
Nooit kon men hem op een
fout betrappen en dat droeg
er toe bij, dat de generaals
hem als een genie beschouw
den. Toen Rudenko hem vroeg,
of hij toegaf Hitiers raadgever
te zijn geweest, antwoordde
Keitel: „Ik moet openlijk be
kennen, dat ik in militare za
ken eerder zijn leerling dan
zijn leeraar was".
Vervolg van Dag l.
Prinselijk Paar in
Deneraarken
Dat Prinses Juliana en Prins
Bernhard van deze gelegen
heid gebruik hebben gemaakt
om hun dankbaarheid te be
tuigen en hun lof uit te spre
ken. over het sociale en chari
tatieve werk van Denemarken
voor ons land, is bijna niet
noodig om nog te vermelden.
Werden de journalisten om
2 uur ontvangen, om. vier uur
was er in de Nederlandsche
legatie een receptie voor de
Nederlanders in Denemarken.
Een orkest komt mee.
Ons wereldberoemde Am-
sterdamsche concertgebouw
gaat concerteeren in de Scan
dinavische landen. In Dene
marken, in Noorwegen en in
Zweden.
Het is gemakkelijk gezegd
maar niet zoo gemakkelijk ge
daan. Een boot duurt veel te
lang en wat moet ge beginnen
met een orkest dat mogelijk
zeeziek zou worden?
Treinverbindingen zijn er
nog niet en dus blijft er maar
een weg, de weg door de lucht
Maar daarvoor moet toestem
ming zijn van de Deensche,
Zweedsche en Noorsche regee
ringen. De vliegtuigen, die het
orkest en zijn kostbare bagage
van instrumenten vervoeren
moeten zoo mogelijk niet ledig
uit Denemarken, Noorwegen
Zweden terugkomen. Ze moe
ten volgeboekt worden voor
de terugreis, hetgeen weer een
aparte campagne vordert in de
drie genoemde landen. En dit
alles moest gebeuren in een
ijltempo, in een beperkte ruim
te van enkele dagen.
Maar zoo zijn er 5 April drie
groote Dakota's van Schiphol
opgestegen, waarbij zij 60 le-
uen van het Amsterdamscne
Concertgebouworkest naar Ko
penhagen vervoerden, dezelfde
drie vliegtuigen vlogen weer
volgeboekt met passagiers van
Konenhagen naar Amsterdam
en nog dezelfde middag gin
gen ze wéér de lucht in en
brachten wederom 60 leden
van het orkest naar Denemar
ken.
De instrumenten. (4e ziel van
het orkest, maar deze ziel
weegt heel stoffelijk 3000 Kg.,
werden overgebracht per Sky-
master. Ze waren verpakt in
zware houten kisten om be
schadiging te voorkomen. En
de Skymaster ging wederom
terug, maar ook nu was hij
volbeladen en streek hij weer
neer op Schiphol, zwaar van
goede Deensche producten. En
dit alles gebeurt in een Neder
land, dat een jaar geleden
Schiphol zag als een groote
ruïne, waar de startbanen ge
barsten en uit elkaar gespron
gen lagen en waar iedereen be
halve een Nederlander, van
zou zeggen: „Dat wordt nooit
meer wat". Maar het werd wél
wat.
NIEUW BOEK VAN
PATER MUCKERMANN.
Uit Zwitserland is bericht ont
vangen, dat Pater Friedrich
Muckermann te Zurich een
nieuw boek heeft uitgegeven,
getiteld :„Der Deutsche Weg".
Eeii raensch spreekt... „Kiflderefl Zijïl
IN DE DORRE SFEER van technische besprekingen en in de
woestijn van officieele rapporten, heeft de oud-president
der V. S., Herbert Hoover, een diep-menschelijk woord la
ten hooren om aan iedereen duidelijk te maken hoe ernstig de
ramp is, die Europa door een tekort aan voedsel bedreigt.
De vrede is gewonnen als er voedsel genoeg is
De vrede is pas gewonnen,
wanneer het voedselprobleem
is opgelost dit was de zin
van zijn betoog. Men kan zich
nauwelijks realiseeren, wat
het zeggen wil, dat twintig
milioen kinderen niet alleen
ernstig ondervoed zijn, maar
bovendien onder hen in stij
gende mate tuberculose, rachi
tis, bloedarmoede en andere
ziekten, heerschen, die het ge
volg zijn van ondervoeding; in
sommige steden bedraagt de
kindersterfte meer dan 20
per jaar.
Dit is de z.g. langzame hon
gersnood, die door velen niet
opgemerkt wordt.
De kinderen moeten gehol
pen worden, indien Europa een
toekoms' wil hebben, zeide
Hoover. Er kan geen oogen-
fclik gewacht worden. Want
kind-eren zijn geen brug of fa
briek. Reeds is bijna een jaar
verloren gegaan. De wereld
kan kinderen niet haten, zelfs
niet de kinderen van den
vijand. Een extra-maaltijd per
dag heteekent een import van
n;et meer dan vier duizend
ton voedsel per maand voor
tik milioen kinderen.
Hoover betreurde het, dat,
zoodra de vijandelijkheden op
hielden, geen doelmatige we
reldorganisatie voor de voed
selvoorziening aanwezig was.
Ziekten, gevolgen dei-
ondervoed ing.
Het gebrek aan eiwit en vet
is vooral voor kinderen nood
lottig, Hoover schat, dat zeker
20 millioen kinderen tusschen
de Sovjet-Russische grens en
het Kanaal niet aleen zwaar
ondervoed zijn, maar lijdefl aan
tuberculose, Erigelsche ziekte,
bloedarmoede en andere kwa
len ten gevolge van onvol-
SINDS SEPTEMBER 1945 bestaat er eenig verschil van mee
ning tusschen de Nederlandsche Bioscoopbond en de ver
schillende groote Amerikaansche filmmaatschappijen. Het
practisch resultaat hiervan is, dat de toevloed van Amerikaan
sche films is stopgezet.
Welke zijn de gevolgen?
De toestand voor den oorlog
kwam hierop neer, dat men de
Amerikaansche productie, d.
w.z. een aantal films, in zijn
geheel moest accepteeren. Mén
kon feitelijk geen keuze ma
ken en was gedwongen tot al
les of niets".
In September 1945 traden de
Amerikaansche filmmaatschap
pijen terug en weigerden nog
films te leveren. De opzet van
deze maatregel is kort en goed
deze: de geheele exploitatie
van de film in Amerikaansche
handen te brengen.
De Ameri
kaansche pro
paganda voor
de film werd
vooral he
li eerscht door
de reclame
voor de z.,g.
„sterren".
Het ging niet
meer om den
de filmtech
nische kwa
liteiten en de artistieke waar
de van de film mhar het ging
om een of andere, tot schoon
heid verklaarde fuffrouw, die
aan het filmfirmament werd
geproclameerd tot een ster van
de zooveelste grootte.
Dat men daarmee het publiek
beïnvloedde en het naar de
film trok op heel andere mo
tieven dan artisticiteit en fil
mische kwaliteiten, behoeft
geen betoog.
Toen de S.H.E.A.F. die aan
vankelijk direct na de bevrij
ding de filmvoorziening ter
hand had genomen, ophield met
zijn werkzaamheden, ontstond
er een gaping, die men over
brugd heeft met nog in voor
raad zijnde films en eenige
exemplaren, die men onder de
„ouderen" kon rangschikken.
Thans is de situa
tie echter zóó, dat
men voldoende
voorraad heeft.
De Europeesche
filmindustrie krijgt thans een
kans, zooals zij nog nooit ge
had heeft. Door de geweldige
macht van het Amerikaansch
kapitaal, dat veelal een dwin
gende invloed uitoefende, kon
den de kleinere, maar ook
goede Europeesche filmmaat
schappijen practisch niet aap
bod komen.
De Nederlandsche bioscoop
bond heeft thans -onder me
dewerking der regeering in
Zweden en Zwitserland, in De
nemarken, België en Frank
rijk, zich van zeer goede films
kunnen voorzien, zoodat men
voor zeer en zeer geruimen
tijd aan alle aanvragen kan
voldoen.
Verandering' van inzicht
bij het publiek.
Er ligt thans
een unieke ge
legenheid om
het publiek dat
de bioscopen
bezoekt lang
zaamaan
wordt u niet
boos nu we dat
schrijven
een betere „filmsmaak" bij te
brengen.
In de bioscoopbezoekers zelf
ligt onbewust toch wel het on
derscheidingsvermogen tus
schen „Kitsch" en Kunst.
Een film als „De Roode
Aarde", afkomstig uit Dene
marken, draait nu reeds meer
dan 5 weken achtereen in #en
en hetzelfde theater; avond
aan avond is de zaal uitver
kocht. En deze film wijkt ge
heel en al af van het show-
genre waaraan zooveel Ame
rikanen mank gaan.
Wanneer men bij
de keuze van de
films en hij het
maken daarvan nu
óók nog eens reke
ning gaat houden met de mo-
reele invloedrten-goede die er
van de film kan uitgaan, dan
zal de Nederlandsche biosco.op-
bond niet alleen van waarde
blijken voor de Europeesche
film, maar dan kan zij zelfs
een factor worden in het mo
reel herstel van het Neder
landsche volk.
Er bestaan plannen om thans
ook te komen tot de oprichting
van een Nederlandsche film
studio, welke dan ter beschik
king zal worden gesteld van
serieuze reflectanten, waarbij
een degelijke commissie, goed
georiënteerd naar alle zijden,
zoowel de dingende personen
als de ingezonden scenario's
zal beoordeelen.
doende voeding De verschil
lende pogingen om aan dit ge
vaar tegemoet te komen, b.v.
liet prachtige werk van het
Amerikaansche, Brjtsche, Zwit-
sersche en Zweedsche Roode
Kruis en religieuse organisa
ties voor hulpverleening, be
reiken niet meer dan totaal
500.000 kinderen.
De 22 landen met 300 mil
lioen menschen tusschen Rus
land en het Kanaal verkeeren
allen in nood. Slechts vijf klei
ne landen met 40 millioen men
schen kunnen zeggen, dat hun
behoeften tot de volgende oogst
gedekt zijn.
De riem nauwer aanhalen.
Hoover deed een dringend
beroep op alle invoerende lan
den „den riem nauwer aan te
halen". Wanneer de invoeren
de landen in September van
het vorig jaar zich meer had
den toegelegd op het bewaren
van voedsel, zouden de voor
raden nu grooter en het huidi
ge lijden en het lichamelijk
verval minder zijn. Volgens
Hoover zullen er twee of drie
jaar mee heengaan, voordat de
levensstandaard weer hersteld
is Hij eindigde met de woor
den:
„De oorlogsperiode wordt
afgesloten met kanongebulder,
het vredestijdperk geopend
met den roep om voedsel. De
wereld heeft de handhaving
van den vrede weten te orga-
niseeren: dan kan het zeker de
handhaving van het leven ter
hand nemen".
SOEKARNO
OP RONDREIS
Van Indonesische zijde wordt
vernomen, dat Soekarno een
reis maakt door een gebied op
West-Java, dat buiten de door
de geallieerden gecontroleerde
zóne ligt Hij is te Garoet ge
arriveerd.
De positie der Chineezen.
De Chineesche kranten
schenken den laatsten tijd
meer en meer aandacht aan de
moeilijke omstandigheden waar
in de Chineezen op Java mo
menteel moeten leven en wer
ken.
Het meest invloedrijke Chi
neesche blad te Batavia, Sin
Po, geeft het volgende com
mentaar: „Het is hoog tijd, dat
de Chineesche regeering meer
belangstelling toont, en zich
het lot van de Chineezen in
Ned. Indië, wier belangen iede-
ren dag bedreigd worden, meer
aantrekt".
De Nederl. schepen in
Australië.
Verdere besprekingen om de
kwestie van de in de Australi
sche havens werkloos liggende
Nederlandsche schepen te re
gelen, zullen a.s. Maandag, den
dag, waarop Lord Mountbatten
naar Australië terugkeert, te
Brisbane worden gehouden.
Een vertegenwoordiger van
de federatie der havenarbei
ders heeft verklaard, dat het
voor hem een verrassing was,
dat de onderhandelingen geen
succes hadden gehad.
Verder deelde hii mede:
„Reeds in de vorige week was
men gekomen tot een overeen
komst, die zoowel Lord Mount
batten "hls aan de vakvereeni-
ging der havenarbeiders en
zeelieden voldeed".
MILITAIR WEGVERKEER.
Binnenkort is een legerorder
te verwachten, waarbij alle
militair verkeer per auto op
den weg verboden wordt des
Zaterdag na 2 uur en des Zon
dags.