K.L.M. uüegt ZutUó&dand
Reus
OUD-SPANJESTRIJDERS
KRIJGEN NEDERL.
NATIONALITEIT TERUG.
De oud-Spanjestrijders, die
[hun Nedeirlandsche nationali
teit hadden verloren, zulilen
deze binnen afzienbaren tijd
terugkrijgen. Daarbij zit het
streven voor, dat zij dan ook
zullen mogen deelnemen aan
de a.s. verkiezingen. Binnen
enkele dagen zullen technisch
aanwijzingen worden gepubli
ceerd
WOLLEN DEKENS.
Maar geen vergunningen.
Een zakenman toonde ons
een groot e partij wollen de
kens van prachtige kwaliteit.
Die partij had hij nu zeven
weken in huis. In dien tijd
had hij op zegge en schrijve
twee vergunningen enkele de
kens kunnen afleveren. Straks
als de winter voorbij is komen
de vergunningen misschien
los.
Maar intusschen kennen wij
het gezin van een oorlogs
slachtoffer waar 's avonds voor
het naar bed gaan de overgor
dijnen. voor zoover aanwezig,
worden afgenomen om gedu
rende den nacht als dekens
dienst te doen.
HET LEVEN AAN BOORD VAN
DE «NIEUW AMSTERDAM»
Nu la de laatste dage» de
aandacht van geheel Neder
land gericht Is op de repa-
trieerenden uit Indië en leder
vol deernis de groote ontbe
ringen, die deze menschen ge
leden hebben, aan zijn geest
laat voorbijgaan en aller har
ten meevoelen met bet groote
leed, dat ze hebben doorstaan,
gaan de gedachten uit naar
de reis, die ze zoojuist ach
ter den rug hebben en het le
ven aan boord van het schip,
dat hen naar het geliefde va
derland bracht.
Op weg naar hius
Colombo, 12 Dec. 1945.
We hebben het hier aan
boord ook niet zooals vroe
ger. Klassen bestaan er niet.
Er zijn 8000 menschen aan
boord. Engelschen en Hollan
ders. De Engelschen zijn meest
soldaten van het beroemde
14de, de vechtjassen van Ma-
3akka. Die bedienen ons aan
tafel. We hebben twee mess-
rooms en die hebben elk drie
zittingen. Elke zitting wordt
door den omroeper afgeroe
pen. Wij zijn bij de derde zit
ting, dat is erg getroffen, want
dat zijn de prettigste tijden.
Als je nu naar de eetzaal gaat
neem je je eigen eetgerei mee
(geen borden). Bij de ingang
staan twee hofmeesters hun
longen heesch te schreeuwen
van „Doorloopen menschen
a.u.b." Er staan lange tafels
met houten banken. Allemaal
tafels voor 10 of 12 man. Daar
liggen voor elk twee
„kuchies", klontjes boter en
soms een appel of peer. Wij
zijn meest met een „longsie"
van 10 of 11 en de hofmees
ter ziet ons meestal aanko
men omdat wij Zuster Paula
bij ons hebben en dan geeft
hij ons altijd een heele tafel.
Als je dan zit kwakken twee
Britten een groote schep eten
op een bord en gooien 't op
Deze brief Is geschreven
door de vrouw van een In
specteur van het ouder
wijs Ia Indië, die zelf de
hardheid van het kample»
ven heeft meegemaakt. Ze
beschrijft op „realistische"
wijze het leven aan boord
op weg naar huis.
tafel. 't Zijn aardige kerels
maar ze hebben er de dood in,
dat ze niet voor Kerstmis thuis
zijn.
Wat je niet opeet, dat smij
ten ze terug ln de bak en de
borden duvelen ze er bovenop
en dan rennen ze er mee naar
een deur waar een stel andere
schreeuwers ze weer overne
men. 't Is een herrie in die
eetzaal, ik geloof, dat de he.
er heilig bij is. Maar ze zijn
echt aardig. Ze geven je, als
je je bord nog niet eens leeg
hebt. al weer ladingen worst
of vleesch, en als je dan zegt,
dat je heusch genoeg hebt
zeggen ze: „This is good for
you, my dear". Je bent nog
niet opgestaan of ze dweilen
de tafel met een smerige nat
te lap af en gooien de banken
met een klap op tafel, waar
je je telkens een hoedje van
schrikt. Als je nog niet heele-
maal verwilderd bent, zal je
't hier wel worden. Dan bij
ae uitgang staan de bakken
heet water, daar wasch je je
eetgerei af en dat neem je
dan weer mee naar je hut.
^en00t-dkslha«niWS£ I
geroofd waren, en twee we
ken voor den aankomst der ge
allieerde troepen daar waren
opgeslagen. De goederen wa
ren nog voorzien van de prijs
kaartjes, die aantoonden, dat
de voorwerpen te Amsterdam
en Rotterdam gemaakt waren.
De goederen zuilen binnenkort
aan Nederland teruggegeven
worden.
De partij bestaat uit 5000
worden gezocht in het groot
lantal instanties, dat de zorg
/oor de oorlogsslachtoffers op
dch heeft genomen en de vrees
lat men eens een vergunning
sou geven aan iemand die nog
liet onder overgordijnen slaapt
De winkelier krijgt daaren-
Doven een strop. Want er is
;en nieuw prijsvoorschrift in
ie maak volgens hetwelk de
lekens aanzienlijk goedkooper
noeten worden verkocht, zoo-
iat zijn winstmarge denkbeel-
lig wordt. In elk geval op het
logenblik varen alleen de mot
ten er wel bij.
Het geval blijft niet beperkt
;ot de wollen dekens. Overal
slders hoort men de klacht dat
ie distributie achter is bil de
/oorraden.
3EROOFD TEXTIEL KOMT
TERUG.
Naar de geallieerde bestuurs-
:ommissie in Duitschland mee-
ieelt, zijn door onderzoekers
n de omgeving van Hannover
n het plaatsje Ossenbeck, tex-
;ielgoederen ontdekt, die door
Duitsche troepen uit Nederland
schoenen. 300 paar bonthand
schoenen, 150 paar gewone
handschoenen, 500 tuben tand
pasta en 400 houten kammen.
Dwerg en
In een circus in Zwit
serland liet men een muis
in de kooi van een leeuw.
De kleine muis trippelde
naar den leeuw. die....
verschrikt opsprong, zich
tegen de tralies drukte en
brullend en huilend pro
beerde weg te komen.
Dezelfde paniek ont
stond toen het muisje op
bezoek kwam bij de oli
fanten, de giraffen, tot
zelfs bii de apen.
Alleen de tapier een
kleine miereneter met
een lange snuit trok
zich van het muisje niets
aan.
Hii was het gewriemel
gewend.
ENCYCLIEK
„QUEMADMOD UM".
De Paus heeft een encycliek
„Quemadmodum" uitgegeven
waarin de aandacht wordt ge
vraagd voor het lijden van dui
zenden kinderen, die door den
oorlog van alles beroofd zijn.
De Paus herinnert aan de be
langstelling, die de Katholieke
Kerk in den loop der eeuwen
zoowel geestelijk als materieel
voor de kinderen gehad heeft.
Hij looft het werk, dat reeds
gedaan is, maar de nooden der
kinderen zijn zoo groot, dat een
intense activiteit ten bate van
het kind nu geboden is.
STADSNIEUWS
EEN HOOGTIJDAG VOOR
HET ST. FRANCISCUS
LIEFDEWERK
Het was Zondag jl. een bij
zondere dag voor het bekende
St. Franciscus Liefdewerk,
want de viering van het vijf
en twintig jarig bestaan is tot
een gloriedag geworden. De
belangstelling, welke bestuur-
deren ter gelegenheid van dit
zilveren feestgetij mochten on
dervinden, bewijst voldoende,
dat het werk door zeer velen
wordt gewaardeerd en op prijs
gesteld. Van kerkelijke zoowel
als van burgerlijke zijde is op
nieuw openlijk getuigd van
waardeering voor het vele
goede, dat op dit terrein werd
verricht.
Overduidelijk toch is gezegd,
dat iedere leek tot taak heeft
mede te werken aan de ziel
zorg voor de jeugd; dat is ka
tholieke actie op haar best.
Een kerkelijke viering van
een dergelijke belangrijk ge
beuren kon natuurlijk aller
minst achterwege blijven en
vanzelfsprekend namen de
S.F.L.-ers een belangrijk deel
daarvan in. Zoo trokken gis
termorgen met vliegende va
nen en slaande trommels de
keurig geüniformeerde Gilden,
Ridders, Welpen, de Burcht,
Zee-, Lucht- en Landverken-
ners, Kajotters en Voortrek
kers van het S.F.L. naar de De
kenale kerk voor de plechtige
Hoogmis, welke in de tot de
uiterste hoeken gevulde kerk
werd opgedragen door den
Hoogeerw. Heer Deken A. H. J.
M. Homulle, met assistentie
van de Zeereerw. heeren rec
tor F. Bernefeld en Aalmoeze
nier S. Duynstee O.F.M. Drie
eerepatrouilles hadden de
wacht op het altaar betrokken.
De feestpredicatie werd ge
houden door den Hoogeerw.
Zeergel. Heer Dr. A. C. Ram-
selaar, president van het Klein
Seminarie van het Aartsbis
dom. De gewijde spreker liet
in zijn toespraak uitkomen, dat
de jeugd van tegenwoordig,
die uiterlijk zoo tuchteloos is,
geleerd heeft van de oorlog.
De jeugd zoekt naar een nieu
wen tijd. God heeft Zijn licht
doen schijnen en de jeugd wil
Hem volgen. Velen zijn pessi
mistisch gestemd, ook voor de
toekomst van ons vaderland,
maar Gods gave en licht zullen
door het geloof en de liefde
Van onzen bijzonderen correspondent)
't Is niet veel wat
over houdt!
Op Schiphol interna- niet op gerust,
tioraal verkeer, alle ta- „Kunt u goed tegen
len behalve Duitsch. De hoog schommelen",
douane vriendelijk en vraagt een gedienstig
vlug; we zijn gauw in de heer.
wachtkamer". „Neen", luidt het ant-
Sehiphol is een ruïne, woord, en als de gedien-
maar op de ruïnes werkt stige zeggen wil: „dan
het leven koortsachtig wordt u zeker luchtziek"
aan het herstel. Het is er een handige em—
gaai gemoedelijk, maar ployé van de K. L. M.
vlot en degelijk. hem Vóór en zegt:
Vlugge vogels strijken „Dan bent U in pracht-
af en aan. „Parijs heeft conditie oon te vliegen,
één uur vertraging" sir!"
wordt er afgeroepen, Moeder en kinderen,
maar als de machine die Vader bij zijn eer
van de Swiss Air gaat ste vliegtocht uitgelei
starten, komt Parijs op- de doen, zijn gerust,
zetten en moet nu „even
an de lucht blijven wach
ten."
We starten, taxieën
Kerstvlucht.
en zijn na twee, drie
sprongen „los". Wij
Er gaat vandaag voor vliegen en zitten met-
het eerst een K. L. M.- een volop „in de wol
vliegtuig naar Zwitser
land. Het draagt nog
zijn camouflage-pak,
van binnen zijn er de
sporen van troepen
transport. maar de
K. L. M. vliegt. En daar
gaat het om.
Er zijn voor deze
ken".
In de wolken.
Hoe ze er in 's hemels
naam toe komen om
daar een spreekwoord
van te maken dat een
spontane zedigheid en
opgetogen vreugde uit
vlucht allerhande pas- drukt, 106 e€I! raad-
sagiers. Offkiëeie en tó. Dat w zeker iemand
geweest die het nooit
n iet-of ficiëele. kinderen
die door Zwitserland
zijn uitgenoodigd; za-
kenmen&chen en beamb
ten.
„Geen nood, sir!"
Voor het hek staat
een pa. hii heeft nog
heeft ondervonden in de
werkelijkheid.
„In de wolken". Een
grijs-witte wolkenmas
sa. vuil-grijze plekken,
natte slierten sleuren
langs de cabine-ven
sters.... geen uitzicht:
nooit gevlogen en is er triest, nat. naar, koud.
Laat niemand mij zijn
vreugde meer komen
vertellen met: „Ik ben
in de wolken!"
Wolken, zegent
den Heer!
De piloten hebben het
er ook niet op.... wij
stijgen, stijgen, stijgen.
en dan is het stralend
blauw van den hemel
boven ons en juist de
zon met gouden vlag
gen. Wij vliegen nu bo
ven de wolken!
Dat is wat anders!
Een berglandschap,
maar met brooze. glin
sterende bergen als een
wilde, witte fantasie uit
het lange roer van een
almachtige glasblazer,
zon vormt meren van
glas en kolken van
licht.... De machine
ligt zóó vast dat we
roerloos onder den he
mel lijken stil te staan
en dan worden de wol
ken tot een witte kud
de, de koppen dringend
op elkanders lijven,
voortjagend onder de
zweep van den wind
De wolken.een be
vroren zee van glinste
rend schuim en in hun
val en opslag gestolde
golven. Hier en daar een
groot, groen wak, en
diep, diep beneden een
verzonken stad, een
dorp op de diepte van
den bodem.
Je hebt geen tijd om
je sneetjes brood, je' ap-
De trein bonst door
het donker. Het is warm
pel. je koffie te verwer- en Koe<i verlicht. Je
ken. Je kijkt, je fantas- jnuit lezen en rooken.
seert. je bidt: „Wolken
en lichten, zegent den
Heer!"
„Basel, mijnheer",
zegt de steward en als
je wilt afrekenen voor
je lunch zegt hij; „Par
don, service van de K.
L. M.!"
Binnen een paar mi
nuten landen we in Zü-
rioh. Douane ook vlot
ln Chur regent het!
Beloond optimisme.
„Waar halen al die
menschen in sportpak
en met ski's hun opti
misme vandaan?'
„Wacht u maar", zegt
de conducteur van het
berg-speelgoedtreintje,
en waarempel, als we
in Arosa aankomen, ligt
en vlug. Zij zien natuur- sr"reu,w vast en ste-
ljjk hun menschen aan! vig, flonkeren de ster-
J ren en is het prikkelend
Als bij ons. koud.
Kerstnach.t
Zurich. Druk verkeer. Een slede staat klaar.
Veel auto's, weinig Je wordt ingepakt in de-
benzine. Veel houtgas, kens en een berenvacht
Winkels volop verlicht, en het paard trekt aan.
prachtige Kerstétalages,
maar duur.... duur!
Alleen de gewone le
vensmiddelen hebben
normale prijzen, maar
schoenen, kleeren, meu
belen „comme chez
nous"
Bellen klinken het
stadje door., hooger..
weer een bocht.hoo
ger.
De dennen staan roer
loos.
De bellen, klinken,
sneeuw ritselt zachtjes
Aan het station de van de takken, klokken
eerste beklemming. beginnen te luiden, ver
We hebben een vi- en dichtbij
sum. We hebben prach- Dit is de heilige, stille
tige papieren en we nacht,
hebben óók 50 Zwitser- Over een half uur be-
sche francs. Guldens gint de Nachtmis en in
mag je niet meenemen, de kapel van het Floren-
en.... Nederlanders, tinum smeedt de litur-
denkt U dat in ze wil- gie één van de gouden
len ze hier ook niet heb- schakels waarmee het
ben! 50 Zwitschersche sner der genade deze
francs en voor je spoor- nacht heel de wereld
kaartje, dat je noodig ontspant: Want alle
hebt betaal je fres. grenzen der aarde zul-
27.50. len het heil Gods aan-
Je sehudit een beetje schouwen!
mismoedig je hoofd. Arosa, 25 December '45.
redding brengen in de wereld.
Spr. eindigde met de woorden:
„Moge het christendom in ons
vaderland blijven, maar dan
moet ook iedereen zich verant
woordelijk voelen voor de
jeugd."
Na de H. Mis zong het zang
koor, dat de Gregoriaansche
gezangen afwisselend had ge
zongen met de leden van het
S.F.L., het zes-stemmig „Lau-
date Dominum" van Jan Nie-
land.
De van 12 uur in het ge
bouw Nieuwe Rijn 52 gehou
den receptie was zeer druk be
zocht. Vele Eerw. heeren gees
telijken, oud-bestuurders en
leeken kwamen het bestuur
hun gelukwenschen aanbieden.
Weth. Steph. Menken bracht
namens het gemeentebestuur
de beste wenschen over en het
niet na zijn waardeering uit
te drukken voor het ontzag
lijk vele goede werk hier ver
richt.
De heer J. Abelman, vice-
voorzltter en penningmeester
werd op deze receptie mede
gehuldigd om zijn vijf en twin
tigjarige werkzaamheid. Hij
mocht van de ouders eenige
geschenken als stoffelijke blij
ken van waardeering in ont
vangst nemen.
Om 3 uur waren alle S.F.L. -
leden weer bijeen, ditmaal in
„De Vergulden Turk", waar
door de directie van dit café
restaurant aan alle 250 leden
een keurig verzorgde Drieko
ningen-maaltijd werd aange
boden. Dat dit door de jongens
niet werd versmaad, laat zich
licht begrijpen en zij voelden
zich in dezen hoogen huize al
spoedig op hun gemak. Het
werd een buitengewoon suc
cesnummer. Alleen hopen we
voor de directie van „De Turk",
dat de in den levensmiddelen-
voorraad geslagen bres spoe
dig weer zal mogen zijn aan
gevuld
Te 6 uur vond in de Harte-
brugskerk een plechtig slui
tingslof plaats, waarbij agens
was de Zeereerw. heer pastoor
R. Smitz. Tijdens dit Lof sprak
de Weleerw. Aalmoezenier S.
Duynstee een woord van dank
tot allen, die dezen dag zoo bij
zonder hadden doen slagen,
maar bovendien tot allen, die
gedurende de afgeloopen
kwarteeuw hun steun aan het
Liefdewerk niet hadden ont
houden en deze personen zijn
zeer talrijk. Hij uitte daarbij
den wensch, dat de jongens
van het S.F.L. dien dank zou
den vertolken door de gaven
Gods in zich te bewaren.
Na de predicatie werd een
plechtig Te Deum gezongen,
om God te danken voor de in
de afgeloopen jaren ondervon
den zegen.
De dag werd besloten met
een bijeenkomst in het St. An-
toniusclubhuis voor de leden
van het S.F.L., waarbij o.m een
film werd vertoond, welke
door de directie van „Gofilex"
welwillend ter beschikking was
gesteld.
Zoo is hiermede de jubileum
viering van het S.F.L. geëin
digd. Moge het bestuur, leid
sters en leiders onder leiding
van Aalmoezenier Duynstee
nog vele jaren werken voor
de Leidsche jeugd en door hul-
pe van nieuwe leidsters en lei
ders en door financieëlen steun
van de katholieken van Leid
en omgeving nog groo'
plannen ten uitvoer me
brengen.
