Besprekingen eerst na v. Mook's terugkeer? Martelgang der menscheid Jttafcende icAaiie^eti INDONESIË Sjarifoedin, de republikeinsche Minister van Voorlichting, heeft ver klaard, dat hij niet verwacht, dat er besprekingen zouden plaats vinden tusschen den heer Van Mook en de Indonesiërs voor het vertrek van Van Mook naar Nederland. Sjarifoedin zeide voorts, dat er V£in buiten Batavia druk werd uitgeoefend od de repu- blikeinsche regeering om ten minste enkele republikeinsche ministeries naar Jogjakarta te verplaatsen. Hii voegde er aan toe, dat het republikeinsche ka binet de zaak thans bespreekt, en dat in de nabije toekomst een beslissing genomen zal worden. Naar de meening van de republikeinsche regeering kan het kabinet Batavia niet verlaten, omdat anders de ver binding met de geallieerden verbroken is. maar men ge looft wel dat wellicht eenige minder belangrijke republi keinsche ministeries naar Jog jakarta zullen worden overge bracht. Van der Plas neemt ontslag. De heer C. C. van der Plas, lid van den Raad van Indië, heeft officieel ontslag gevraagd nit zijn functie. Strafexpeditie tegen Bekassi. De strafexpeditie tegen Be kassi en haar inwoners, die ge zamenlijk verantwoordelijk zijn gesteld voor de recente moor den op overlevenden van de verongelukte Dakota, en voor welke expeditié de geallieer de opperbevelhebber de ge- heele verantwoordelijkheid op zich genomen heeft, heeft haar orders gistermorgen ten uit voer gelegd. Er heeft ten aan zien van de expeditie geen overleg plaats gehad tusschen de Britten en de Nederlanders. Een zuil van zwarte rook stijgt nog steeds op en verpreidt zich over Bekassi. zoodat deze van uit Batavia, bijna 20 k.m. daar vandaan, duidelijk is waar te nemen. „Toen. aldus de verslaggever van ANP-Aneta. ik vanmor gen boven het dorp vloog ston den er nog slechts eenige hui zen in brand. Wii konden ook verscheidene honderden dor pelingen bij de brug over de Kali Bekassi samengehoopt zien. bewaakt door Britsch-In- dische soldaten. Tanks stonden op de sleutelposities van het dorp. terwijl verder weg in het veld. artillerie kon worden waargenomen. De sterkte der Britten werd geschat op een bataljon. Naast ons. in de lucht, gaven twee vliegtuigen dekking aan de Britsche troe pen. Hun bemanningen hadden het bevel gekregen op actieve verkenning te gaan en met machinegeweren te vuren op iedere groep van dorpelingen, die probeerde te ontsnappen. Bii onze terugkomst te Kema- joran, vernamen wij van de pi'oten der vliegtuigen, dat zij Indonesiërs hadden beschoten, ROEMLOOS EINDE De R.A.F. is begonnen met de uitvoering van een vernietigingsprogramma van Duitsche duikbooten. Engeland is thans in het be zit van 110 Duitsche duik booten waarvan er 36 be stemd zijn om gebruikt te worden als doelen voor luchtaanvallen, waarbij verschillende nieuwe wa pens zullen worden be proefd. De vernietiging van deze duikbooten vindt plaats op 120 mijl Noord Noordwest van de Iersche kust. die hetzij in vrachtauto's, het zij te voet probeerden uit het dorp weg te komen. In het dorp zelf werden Britsche legervrachtauto's met soldaten in de zijstraten gere den. De soldaten liepen de gebouwen binnen, die spoedig daarna in vlammen opgingen. Toen wij heel laag over het brandende gebied van Bekassi en zijn omgeving gingen, za gen wii kleine groepen Indo nesiërs, die naar de rijstvelden of langs de spoorbaan weg vluchtten. Toen wii boven de branden de stad wegvlogen stond de gevangenis de plaats van de misdaad nog steeds intakt. Het aantal dorpelingen bij de brug scheen voortdurend groo- ter te worden, naarmate de vlammen zich uitbreidden". Een officieele Britsche woordvoerder te Batavia ver klaarde nog, dat de huizen van Chineëzen te Bekassi niet in brand ziin gestoken. Men meent echter, dat het vuur ook naar deze huizen overgesla gen is. De gevechtsacties gaan voort. Een convooi voertuigen met begeleiding op weg naar het kamp Kotaparis te Buitenzorg, stuitte bii een spoorwegkrui sing op tegenstand, maar de menigte werd uiteengejaagd. Het schieten uit boomen en gebouwen gaat voort. Het kamp werd van dichtbii aan gevallen. maar deze aanval werd door machinegeweervuur afgeslagen. Een Britsch-In- disch soldaat werd licht ge wond. Wegversperringen en een dorp ten Zuiden van Oen- garan werden gezuiverd. Men vond vrouwen en kinderen, die geëvacueerd waren door de Indonesiërs. Het evacueeren van Rapwi- voorraden uit Ambarawa gaat voort Een aantal Indonesiërs dringen de stad binnen uit het Noofden en Oosten en er had den botsingen plaats. De geal lieerde verliezen bedroegen een doode en vijf eewonden. Sidoardio is door Britsch-Indi- sche troepen gezuiverd on danks tegenstand van scherp schutters. In dit gebied werden een radiozender en een groot munitiedepot vernield. Bii zuiveringsacties in Zuid- West Soerabaja. ontmoette een patrouille tegenstand van zwaar machinegeweervuur. Een peloton werd uitgezonden om hulp te verleenen doch verder nieuws ontbreekt. Alle anti-Britsche en anti- Nederlandsche aanplakbiljet ten. die te Padank waren aan gebracht. zijn door patrouilles verwijderd. Een Nederlander werd aan den rand van het Rapwi-kamp te Medan doodgeschoten. Le den van de R.A.F. beantwoord den het vuren, maar de resul taten waren onzeker. Zelfge maakte bommen werden naar een vrachtwagen gegooid, ten gevolge waarvan drie Britsch- Indiërs licht werden gewond. De „Oranje" via Semarang naar Nederland. Het hospitaalschip „Oranje" dat Batavia verlaten heeft met bestemming Nederland, zal Se marang aandoen, waar onge veer 1200 personen wachten op repatrieering. Repatrieerenden in ons land aangekomen. Er heerschte gister een drukte van belang op de ter reinen van de Firma Mueller en Co. aan de Jachthaven, want drie groote passagiers schepen waren tegelijk uit Londen aangekomen. In de eerste plaats de Bata vier II, die de eerste groote groep van repatrieerenden uit Indië. n.l. 81 personen, op va- derlandschen bodem terug bracht. Zij hadden deel uitge maakt van een groep van eeni ge honderden personen, die met de „Orantes" uit de Oost waren teruggekeerd. Het Mi nisterie van Verkeer en Ener gie. de Rijksverkeersinspectie, het Nederlandsche Roode Kruis en de Repatrieeringsdienst te Rotterdam hadden uitgebreide maatregelen getroffen. Er stonden vier autobussen en een tiental taxi's gereed om de menschen naar hun resp. fa milies in het land te vervoe ren. Voor hen. die nog geen onderkomen hadden, wordt hotelruimte gereserveerd. Voorts was nog binnengeko men de „Mecklenburg" met 250 Nederlandsche kinderen aan boord, benevens een groot aantai Nederlandsche militai ren. en de „Oranje Nassau" met Nederlandsche marine mannen. die allen hun Kerst verlof in Nederland zullen doorbrengen. 500 leerlingen van de Christel. H.B.S. te Haarlem zijn in staking gegaan om dat hun rector, dr. v. d. Eist, gestaakt is. Zij zijn van meening dat de houding van dr. v. d. Eist de eenige goede is ge weest welke in oorlogstijd kon worden aangenomen. Den ministerpresident en den minister van Onder wijs, zijn door de leerlingen telegrafisch van de staking in kennis gesteld. De cel of de dood? Vervolg van pag. 1. moet ook tot in het nageslacht de waarschuwing klinken: wie zich in die mate vergrijpt aan zijn mede-menschen, aan zijn landgenooten, aan zijn vorst, aan de gemeenschap, hij worde ter dood veroordeeld! Negen en veertig advocaten denken er anders over. Na ruim drie jaren van pijnlijke on zekerheid, heeft de bekende toonkunste naar en concertzanger, Louis van Tul der, dezer dagen bericht ontvangen, dat zijn zoon Peter, die ons land als lui tenant ter zee diende, op 27 November 1942 in de Javazee om het leven is ge komen. DE DOODENDE CEL. Ons strafstelsel kent de eenzame op sluiting voor een tijd van vijf jaar. Wie tot een gevangenisstraf van vijf jaar of minder wordt veroordeeld brengt dien tijd in de cel door waar hem een voudig (en geestdoodend) werk wordt gegeven b.v. enveloppen plakken dat zich voor uitvoering in de cel leent. Wie tot een gevangenisstraf van meer dan vijf jaar wordt veroordeeld gaat naar Leeuwarden. Ook hier worden de eerste vijf jaren in eenzame opsluiting doorgebracht. Na die vijf jaar krijgen de gevange nen een plaats in de werkplaatsen of in de keuken. terwijl zij na afloop der werkzaamheden op de gemeenschappe lijke zaal of op de binnenplaats.... el kaar het leven zuur kunnen maken. In gen één voor de levenslangen en één voor de anderen. Wie daar wel eens een kijkje heeft genomen, vraagt zich af o» de doodstraf niet te verkiezen is bo- \en levenslange opsluiting in dit som bere oord. Maar ook, afgezien van deze vraag, vragen wij ons af of de teergevoelige Amsteidamsche advocaten^ die zooveel medelijden toonden met SS'ers, die met genoegen landgenooten neerknalden en aan het front tegen onze jongens vochten, er niet beter aan hadden ge daan met zich te verdiepen in de dik wijls geest en lichaam doodende cellu laire opsluiting. Al te gauw vindt het publiek een veroordeeling tot een ge vangenisstraf van drie, van acht jaar een te lichte straf. Ook de misdadiger, die, zooals de couranten dan melden, zijn vonnis zonder ontroering aanhoort, weet niet wat hem te wachten staat en heeft er geen besef van dat een ver banning naar Siberië voor velen, die aan de cel ten gronde gaan, te verkiezen is boven de eenzame opsluiting. Onze gevangenissen zijn daar nu eenmaal op ingericht, doch het is onze vaste overtuiging, dat het vonnis over de eenzame opsluiting eens milder zal uitvallen over de doodstraf toegepast op landverraders dan over de cel. Waren onze gevangenissen niet zoo als ze zijn. dan zou men ongetwijfeld overgaan tot het stelsel van hard werken overdag op het veld en in de werkplaats en van de eenzame cel na afloop der dagtaak. MILLIOENENNOTA r (Vervolg van pag. 1). L Wat het financieel!? beheeigij der regeering te Londen be. treft kunnen voor de jaret!9 1940 t/m 1943 rekeningcij b-fval worden vermeld: voor 1941., ziin alleen begrootingscijfei©! beschikbaar. Gewone dienst en kapitaaldienst tezamen geveij het volgende beeld: 1940 uitgaven pnd 5.4 millioei middelen pnd 0,8 millioei nadeelig saldo pnd 4,6 millioei in 1941 uitgaven pnd 13,7 millioeijtei middelen pnd 0,7 millioeitei ïe nadeelig saldo pnd 13 millioeifw 1942 uitgaven pnd 9,5 millioei middelen pnd 2 millioei -lit. nadeelig saldo pnd 7,5 millioei ui' 1943 uitgaven pnd 19.7 millioei middelen pnd 0,9 millioeikai nadeelig saldo pnd 18,8 millioei 1944 uitgaven pnd 122 millioei t middelen pnd 68,1 millioei jt ni Bac nadeelig saldo pnd 53,9 millioei Het nadeelig saldo over dezi dienstjaren heeft, naar de bo venvermelde voorloopige gegeid vens aanwijzen, in totaal (voofe den gewonen dienst en den ka, nitaaldienst in Nederland en Londen samen) ongeveer 1] milliard gulden bedragen Eer lang zullen de begrootingei over deze dienstjaren, alsmedie een samenvattend overzicht hetwelk den vorm van eei 1 witboek zal krijgen, aan di!|' statsn-generaa' ter beschikkinj worden gesteld. U<1 b. De stand van 's rijks kai'e Leeuwarden kent men twee afdeelin- te 'S-Gravenhage vertoonde pe!IVI 30 Juni 1945 een totaal aai®1 schatkistbiljetten en schatkist promessen van 6214 millioen De vlottende schuld bedroei'ai ca. 7 milliard, d.w.z. onge j1 veer het negenvoudige van ul e timo 1939 (ƒ825 millioen). Re> kening houdend met de -cijferile] van Londen mocht de totali 'a' vlottende schuld ruwweg ojp1 7.5 milliard worden gesteld. De geconsolideerde staats schuld, welke per ultimo 193! 3,1 milliard bedroeg, nam to 30 Juni 1945 toe tot ongevee iel 5,8 milliard. Tezamen met di 7,5 milliard vlottende schuil 101 en ƒ1,5 milliard schuld, inge-loi schreven in het grootboek van den wederopbouw, vormde dii ri per 30 Juni 1945 een totah' zichtbare staatsschuld van ƒ14,8 milliard. Daarnaast beu, stond nog een onzichtbarf ,e] staatsschuld, bestaande uit de geleden oorlogsschade, welkf je] nog niet is ingeschreven in-, het grootboek, nog uitstaande n crediteurenposten, de door denJ: Nederlandschen staat over t< nemen vorderingen van de Ne- |e: derlandsche Bank op Duitscb ie land en soortgelijke posten. ,e] lie Het proces te Neurenberg De Nazi's hebben de concentratiekampen gemaakt tot fabrieken van den dood aan -den-loopenden-band. De Duitsche beklaagden zaten stil en roerloos deze morgen. Zij keken strak voor zich uit. "e aanklager leest van één dag de ge gevens voor, die in een ,Totenbuch", doodenboek zijn geregistreerd. Dit boek was bijgehouden van Januari 1939 tot April 1945. In twaalf uur tijds stierven 203 personen. „Allen als gevolg Van hartziekten en zij stierven in alphabetische volgorde", voegde de Amerikaansche prosecutor er aan toe. Verschrikkelijke nog niet genoeg. Er wor- draait een nieuwe film. details. den dingen in de ge- Eén van de SS-schur- rechtszaal gebracht, als ken die de opdracht uit- Het geciteerde „doo- de geconserveerde ge- voerde van de verjaging denboek" is er maar een uit de talloos vele en het geeft nog slechts bij zonderheden over één enkel kamp. Er werden gevangenen opgehangen op Kerstavond naast de kerstboom. Maar deze details, voorgelezen met een scherpe eentonige stem, terwijl de aanklager tel kens van het papier op ziet en zich wendt tot de aangeklaagden, is tuigen van de gruwe lijke daden door de S S. en de bewakers der kampen gepleegd. Wie verantwoordelijk? Het zijn Streicher en Goering, net is Franck, Ley en Himmler. Franck zit er nu klein- der Joden uit het Ghetto heeft voor zich privé van deze uitdrijving een smalfilm gemaakt. Aan grijpender dan alle ge tallen en gereleveerde verschrikkingen was de Vertooning van deze film. Scènes, éénmaal opgenomen, maar die zich duizenden malen tjes bij en maakt zenuw- in alle hoeken van Euro achtige bewegingen, pa hebben afgespeeld. Zelfs Goering is onder Men ziet hoe de vrou- den indruk en dan.... wen het Ghetto moeten verlaten en hoe zij al vorens op transport te gaan geslagen en mis handeld worden. Oude mannen storten neer, huilende gebroken men schen strompelen voor bij eindeloos gemarteld voordat de dood tenslot te verlossing zal bren gen. Een der treurigste hoofdstukken uit de ge schiedenis der mensch- heid is hiermede voor het gerechtshof opgetee- kend. Gestorven en toch levend. Zjj werden gedood door gas, door ophan ging, door besmetting, door hondenbeten, door het werpen in een af grond en door allerlei kwellingen, uitgedacht door onmenschelijke wezens, wier zwarte zie len het leven haten in alle anderen. Maar hun geest werd niet gebro-' ken. De zorglooze Fransch- man, die zich toch om den dieperen zin van het leven bekommerde, was hij niet de drager ■van den vrijheidswil, die zich in de historie steeds weer gelden deed? De nuchtere En- gelschman, die zijn ge voelens niet gemakke lijk bloot geeft, maar die stil doch doelbewust zijn weg gaat door de geschiedenis. Die van zijn land en huis een veilig home wist te ma ken. De Amerikaan, nog wat ruw en onhebbelijk in zijn manieren, ver wend in menig opzicht, maar die den zin van de vrijheid zoo goed heeft verstaan en nooit moede wordt ervan te getuigen en ervoor te strijden. De gezellige Denen, die in een knus landje een menschelijk bestaan hebben opge bouwd, die de stille schoonheid van de na tuur in hun ziel meedra gen. Het Polenvolk, ge drenkt in het, bloed van eeuwen, zich bewust van zijn eigen roeping en dat zich een maar al te vaak betwist bestaan wist te verzekeren. En dan de Nederlan der, nuchter en koel, maar binnenin bran dend en met een ontem- baren verzetswil. lie ie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

De Burcht | 1945 | | pagina 2